[size=8pt]...Τωρα οσο αναφορα αν ξερω τι ζηταω απο δημοσια υπηρεσια εσυ τι λες δεν ξερω?Δεν υπαρχει δικαιολογια για τα χαλια τους!Κατραχιν φιλε μου 8 στους 10 μετα βιας ξερουν να ανοιξουν και να κλεισουν το pc!!!Τι μου λες τωρα...εδω σου μιλανε με τα βιας και αν τους ρωτησεις κατι θα τα παρουν στο κρανιο λες και τους εβρισες την μανα....και το γελιο ειναι οτι αν καποιος εχει κεφια και σου απαντηση ξερεις πισω απο το τζαμι (χωρις να εχει μια τρυπα το τζαμι-λες και προκιτε να κολησουν χολερα) θα σου μιλησει τοσο σιγα που μετα βιας θα τον ακουσεις και μην κανεις το λαθος και τον ξαναρωτησεις θα σου δειξει την εξοδο με το χερι του χωρις καν να σε κοιταξει με τα ματια μηπως τον ρωτησεις και τιποτα αλλο....εσενα αυτο το σκηνικο δεν σου εχει συμβει ΠΟΤΕ?[/size]
Σε αυτό το φαινόμενο υπάρχει αντίδοτο. Η έγγραφη αίτηση. Διαβάστε (στα γρήγορα) περιστατικό:
Μου έρχεται το εκκαθαριστικό της εφορίας.
Για διάφορους λόγους, λέω να βγάλω 3-4
θεωρημένα αντίγραφα, πριν κόψω το κομματάκι κάτω (είχα και επιστροφή φέτος).
Βγάζω 3-4 φωτοτυπίες (Α3 μέγεθος), μαζί με το πρωτότυπο πάω στο αστ. τμήμα της περιοχής.
"Δεν τα θεωρούμε αυτά, να πάτε στην εφορία".
"Μα......"
"Δεν τα θεωρούμε, έχει έρθει και διαταγή ακριβώς γι αυτά. Να πάτε στην Εφορία".
Φαινόταν να ήξερε τι έλεγε, έχουν και τα πιστόλια στη ζώνη αυτοί, είπα να μη το προχωρήσω.
Πάω σε μια κοντινή εφορία.
"Παρακαλώ να μου θεωρήσετε το γνήσιο αυτών των αντιγράφων".
"Εμείς δε θεωρούμε αντίγραφα, να πάτε στην αστυνομία να σας το κάνουν".
"Πήγα στην αστυνομία, και μου είπαν να έρθω σε σας ΕΙΔΙΚΑ ΓΙΑ ΤΟ ΕΚΚΑΘΑΡΙΣΤΙΚΟ. Είπαν επίσης ότι έχουν διαταγή απο το αρχηγείο αστυνομίας να γίνεται έτσι".
"Δε το κάνουμε. Αν θέλετε, ορίστε ένα έντυπο, συμπληρώστε το και είναι αρκετό".
Το έντυπο έλεγε ότι ΕΓΩ υπεύθυνα δηλώνω ότι το αντίγραφο του εκκαθαριστικού που υποβάλλω είναι γνήσιο και ακριβές.
Δεν ήθελα αυτό, ήθελα την κανονική γνησιοποίηση αντιγράφου που κάνει κάποια δημόσια υπηρεσία, όχι να την κάνω εγώ (σιγά μη δεχόταν το αθεώρητο αντίγραφο ο επόμενος Δ.Υ. σα γνήσιο!).
"Δε θέλω αυτό, θέλω ΕΣΕΙΣ να βεβαιώσετε ότι είναι γνήσια τα αντίγραφα, ορίστε το πρωτότυπο, ορίστε και τα αντίγραφα".
"Δε το κάνουμε".
"Καλά" λέω εγώ.
Παίρνω ένα άσπρο χαρτί, γράφω επάνω "ΑΙΤΗΣΗ", και "παρακαλώ να μου βεβαιώσετε το γνήσιο του αντιγράφου" κλπ.
Το πάω στη γραμματεία, και λέω "Παρακαλώ, πρωτοκολείστε αυτή την αίτηση, και δώστε μου αριθμό πρωτοκόλλου".
Η περίεργη εκεί διάβασε την αίτηση, και πριν κάνει τίποτε άλλο, φωνάζει:
"Σούλα, τι να την κάνω την αίτητηση του κυρίου?"
'Ερχεται η προϊσταμένη (αυτή που μου είχε πει δυο φορές "δε το κάνουμε"), κι όταν με βλέπει μου λέει: "Μα εσείς είστε πάλι? Αφού σας είπα, δε θεωρούμε αντίγραφα εμείς".
"Δε πειράζει," της λέω εγώ, "εγώ σας το ζητάω με αίτηση, και απαντήστε μου και σεις γραπτώς ότι δε το κάνετε."
"Τέλος πάντων, για να μη γίνει θέμα τώρα, ελάτε να σας τα θεωρήσω" ήταν η κατάληξη.
Ηθικόν δίδαγμα:
Τρέμουν "τα χαρτιά". Στο μιλητό λένε ό,τι θέλουν. Αμα τους ζορίσεις να βάλουν την υπογραφή τους, τότε αρχίζουν και το σκέφτονται (και να σκέφτονται γενικώς).