Φοβάμαι φίλε ιάσωνα ότι έχεις ένα σημαντικό πρόβλημα ρεαλισμού.
Η σημερινή ελληνική κοινωνία και οικονομία, έχει περιορισμένες και λίγο πολύ προσδιορισμένες δυνατότητες. (1) Συνεπώς, οι απαιτήσεις κάθε εργαζόμενου, δεν αντιστοιχούν σε "άδειο χώρο": όπως πολύ σωστά ανέφερε ο liomas, τα λεφτά αυτά, κάποιοι θα κληθούν να τα δώσουν. Αυτό σημαίνει πολύ απλά, ότι κάποιοι θα έχουν στην καλύτερη μια αποθετική ζημιά, δεν θα πάρουν δηλαδή το κάτι περισσότερο που πιθανώς για κάποιο λόγο θα δικαιούνταν (πχ. μια αύξηση στην σύνταξη), ή στην χειρότερη θετική ζημιά, θα αναγκαστούν δηλαδή να δώσουν τα χρήματα από την τσέπη τους για να πληρωθούν οι μισθοί (πχ. με αύξηση της άμεσης ή έμμεσης φορολογίας). Αυτοί λοιπόν οι άνθρωποι, έχουν κάθε συμφέρον να αντιδρούν στους αγώνες των δασκάλων.
Και για να σου πω την αλήθεια, έχουν και δίκιο. Γιατί, δεν διαφωνώ ότι δεν είναι κακό να διεκδικείς κάτι που δικαιούσαι (άσχετα αν υπάρχουν σοβαρές ενστάσεις επί αυτού), αλλά καλό θα ήταν, να έχεις και μια ιδέα που θα βρεθούν αυτά που ζητάς.
Όπως πολύ σωστά το είχε θέσει ένα άρθρο που είχα διαβάσει πρόσφατα, δεν υπάρχουν πραγματικά φιλολαϊκές και αντιλαϊκές πολιτικές. Οι κυβερνήσεις κάθε ευρώ που δίνουν, πρέπει να το πάρουν από κάπου. Και καλά να το πληρώσουν αυτοί που θα το πάρουν: το πρόβλημα στην Ελλάδα είναι ότι πάντα δημιουργούνται χρέη που τα κληρονομούν οι νεότεροι.
(1) Παρένθεση: αν δεν κάνω λάθος, το πεπερασμένες κολλάει επίσης, από την άποψη ότι είναι αντίθετο από το άπειρες - τουλάχιστον έτσι ξέρω, γιατί δεν νομίζω ότι μπορεί κάποιος να πει ανάπειρες... Χμ... η είμαι-master-του-scrabble rouli τι λέει;
Η σημερινή ελληνική κοινωνία και οικονομία, έχει περιορισμένες και λίγο πολύ προσδιορισμένες δυνατότητες. (1) Συνεπώς, οι απαιτήσεις κάθε εργαζόμενου, δεν αντιστοιχούν σε "άδειο χώρο": όπως πολύ σωστά ανέφερε ο liomas, τα λεφτά αυτά, κάποιοι θα κληθούν να τα δώσουν. Αυτό σημαίνει πολύ απλά, ότι κάποιοι θα έχουν στην καλύτερη μια αποθετική ζημιά, δεν θα πάρουν δηλαδή το κάτι περισσότερο που πιθανώς για κάποιο λόγο θα δικαιούνταν (πχ. μια αύξηση στην σύνταξη), ή στην χειρότερη θετική ζημιά, θα αναγκαστούν δηλαδή να δώσουν τα χρήματα από την τσέπη τους για να πληρωθούν οι μισθοί (πχ. με αύξηση της άμεσης ή έμμεσης φορολογίας). Αυτοί λοιπόν οι άνθρωποι, έχουν κάθε συμφέρον να αντιδρούν στους αγώνες των δασκάλων.
Και για να σου πω την αλήθεια, έχουν και δίκιο. Γιατί, δεν διαφωνώ ότι δεν είναι κακό να διεκδικείς κάτι που δικαιούσαι (άσχετα αν υπάρχουν σοβαρές ενστάσεις επί αυτού), αλλά καλό θα ήταν, να έχεις και μια ιδέα που θα βρεθούν αυτά που ζητάς.
Όπως πολύ σωστά το είχε θέσει ένα άρθρο που είχα διαβάσει πρόσφατα, δεν υπάρχουν πραγματικά φιλολαϊκές και αντιλαϊκές πολιτικές. Οι κυβερνήσεις κάθε ευρώ που δίνουν, πρέπει να το πάρουν από κάπου. Και καλά να το πληρώσουν αυτοί που θα το πάρουν: το πρόβλημα στην Ελλάδα είναι ότι πάντα δημιουργούνται χρέη που τα κληρονομούν οι νεότεροι.
(1) Παρένθεση: αν δεν κάνω λάθος, το πεπερασμένες κολλάει επίσης, από την άποψη ότι είναι αντίθετο από το άπειρες - τουλάχιστον έτσι ξέρω, γιατί δεν νομίζω ότι μπορεί κάποιος να πει ανάπειρες... Χμ... η είμαι-master-του-scrabble rouli τι λέει;