ο θαυμαστός κόσμος του σήμερα, μια επιστημονικοφανής δικτατορία.
Η επιτυχία των ολοκληρωτικών πρακτικών κοινωνικών πειραμάτων της τελευταίας διετίας έγκειται στο ότι τα μυαλά των μέσων υπανθρώπων έμαθαν να αγαπούν πλήρως την υποτέλειά ή, αν δεν τα κατάφεραν να την αγαπήσουν, η όρασή τους είναι τόσο περιορισμένη που δεν μπορούν να δουν έναν κόσμο έξω από αυτήν. Υπάρχει καθολική απουσία οραματισμού και λειτουργίας της φαντασίας τους. Είναι υποτελείς στον κάθε τυχάρπαστο ¨ειδικό¨ ρομποτικό μαέστρο, βέβαια τα χέρια του τα κουνάει η φάϊζερ και πιο πίσω τη φάϊζερ κουνάει άλλο κονγκλάβιο, μη εκλεγμένο αλλά με το χρήμα στη διάθεσή του και με σκοπούς φιλανθρωπικούς πάντα.
Οι υποτελείς που δεν αγάπησαν την υποτέλεια αλλά γνωρίζουν ότι είναι υποτελείς πιστεύουν βαθειά μέσα τους ότι αυτό είναι λάθος, αλλά τους είναι αδύνατο να σκεφτούν, να οραματιστούν τον κόσμο αυτό με το καλό που όχι μόνο υπάρχει, αλλά και υπερισχύει εν τέλει. Μένουν λοιπόν στην παγίδα της εμφυτευμένης σκέψης από τα μέσα τρόμου και προπαγάνδας μίσους που τους υπαργορεύει το εξής:
Προσπάθησες αλλά απέτυχες και έτσι μπορείς μόνο να κάνεις το καλύτερο δυνατό για να επιβιώσεις. Κι επειδή το να επιβιώσεις όταν σου έχουμε κάνει τη ζωή πατίνι είναι να συμμορφωθείς και να υπακούσεις, πάρε ένα επίδομα, σκάσε, εμβολιάσου, πήγαινε πολέμα στην Ουκρανία ή όπου αλλού για να εξασφαλίσουμε την ενέργεια άνευ ανταγωνισμού, μείνε μέσα έχει μπαμπούλα κλιματικό έξω κλπ. κι ότι άλλο έρχεται ή σχεδιάζεται να έρθει.
Αλλά ευτυχώς, το γεγονός ότι η σιχαμερή κάστα βιάζεται να επιβληθεί πλήρως την κάνει επιρρεπή στα λάθη και ξεμπροστιάζεται γιατί πάει πιο γρήγορα από όσο χρειάζεται, θα τα σπάσει τα μούτρα της όπως πρέπει κι όπως αρμόζει βάσει της νομοτέλειας ύβρις, άτις, νέμεσις, τείσις...και στο τέλος της τραγωδίας η κάθαρσις για κάτι πιο γενναίο κι ανθρώπινο, όχι υπανθρώπινο, όχι ρυπαρό αλλά με φαντασία και προορισμό το γενικό καλό.
Παίζεται η τελευταία τους παρτίδα αλλά είναι ξεγραμμένοι.