Να προσθέσω και εγώ τη γνώμη μου:
Κατ’ αρχάς όποιος διαθέτει 4.500-6.000 δολάρια για να δώσει στον λαθροδιακινητή και προέρχεται από τριτοκοσμική χώρα σημαίνει ότι έχει λεφτά ή έστω έχει τρόπο να τα βρει. Τα διαθέτει για να κάνει μια επένδυση στο μέλλον του, αναλαμβάνοντας και το ανάλογο ρίσκο.
Γιατί όταν μπαίνεις συνειδητά σε ένα υπέρφορτο πλοιάριο, χωρίς κανένα μέτρο ασφαλείας, για να διασχίσεις τη Μεσόγειο με τον εξαρχής σκοπό να παραβιάσεις τα σύνορα μιας χώρας, έστω και σε αναζήτηση μιας καλύτερης ζωής, αναλαμβάνεις ένα αντικειμενικό ρίσκο και μάλιστα υψηλό.
Αν μια μητέρα δεν σέβεται το παιδί της και το εκθέτει σε θανάσιμο κίνδυνο με αποτέλεσμα αυτή τη στιγμή και οι δυο να βρίσκονται στον βυθό της Μεσογείου, γιατί πρέπει να τη σεβαστώ εγώ; Αφήστε δε που τα πλοιάρια είναι συνήθως γεμάτα από μοναχικούς νεαρούς άνδρες, το είδος των οποίων φιλοξενείται συχνά πυκνά στα αστυνομικά δελτία της χώρας μας.
Αντιλαμβάνομαι ότι πουλάει ο ανθρωπισμός και η ευαισθησία, αλλά η πραγματικότητα είναι αμείλικτη.
Κατά τ’ άλλα, είναι πράγματι τραγικό να χάνονται έτσι ανθρώπινες ζωές, αλλά οι άνθρωποι αυτοί δεν είναι ουρανοκατέβατοι, προέρχονται από κράτη τα οποία όσο και προβληματικά να είναι δεν παύουν να είναι κράτη.
Συνεπώς, εφόσον δεν αναφερόμαστε σε πραγματικά αναζητούντες άσυλο (πολιτικά διωκόμενους, από εμπόλεμες ζώνες κλπ.) αλλά παράνομους οικονομικούς μετανάστες, δεν χωράει καμία ευαισθησία. Όσο για το άσυλο, αυτή τη στιγμή ο ΟΗΕ αναγνωρίζει ως δικαιούχους ασύλου ανθρώπους που π.χ. προέρχονται από το ανατολικό τμήμα μιας αφρικανικής χώρας που δεν υπάρχει πρόσβαση σε πόσιμο νερό. Δεν μας εξηγεί όμως γιατί δικαιούνται ασύλου στην Ευρώπη αντί να πάνε στο δυτικό τμήμα της χώρας τους.
Αλλά και 1 εκατομμύριο δικαιούχοι ασύλου να συνωστίζονταν κατά Ρεπούση στα σύνορα της χώρας μας όπως περίπου έγινε το 2015, τι θα έπρεπε να κάνει η Ελλάδα; Αν ήμουν Πρωθυπουργός θα έθετα την χώρα σε καθεστώς έκτακτης ανάγκης, ώστε να μπορώ να αναστείλω τη χορήγηση ασύλου. Καλή η Ε.Ε., αλλά πλέον έχουμε καταλάβει πως όταν το σκατό φτάνει στην κάλτσα, ο καθένας (πρέπει να) κοιτάει την πάρτη του.
Δείτε τι πολιτική εφήρμοσε η Αυστραλία το 2014 με βίντεο σαν και αυτό στο YouTube να είναι μεταφρασμένα σε όλες τις γλώσσες της κεντρικής και ανατολικής Ασίας και με διαφημιστικές καμπάνιες στα έντυπα των χωρών αυτών: