Πλάκα κάνεις, έτσι?
Αν δεν το κατάλαβες, αυτό που έκαναν (συλλογικώς, όλα τα κόμματα) είναι να απαλλάξουν τους υπεύθυνους των τραπεζών από τις ευθύνες τους (κατηγορίες για απιστία).
Το επιχείρημα "δεν θα βαζει υπογραφη πλεον για δανειο κανενας" είναι αστείο.
Η υπογραφή έχει την έννοια ότι όλα έγιναν σύννομα, και σύμφωνα με τις προδιαγραφές, και ο υπογράφων το πιστοποιεί.
Αν δεν χρειάζεται αυτή η πιστοποίηση, να μην απαιτείται υπογραφή. Και ο υπογράφων να πάει σπίτι του, αντί να μισθοδοτείται.
Αν απαιτείται όμως, και αυτός που τη βάζει τη βάζει ΚΑΚΩΣ (γιατί π.χ. εγκρίνει δάνειο προς τον αδερεφό του που δεν καλύπτει τις προδιαγραφές) τότε ΒΕΒΑΙΩΣ και πρέπει να πηγαίνει στο σκαμνί. Γιατί δεν έκανε σωστά τη δουλειά που πρέπει να κάνει.
Αυτό έκαναν. Απάλλαξαν από το σκαμνί τα κομματόσκυλα που ενέκριναν (κακώς) τα δάνεια προς τα κόμματα.
Και να στο πω και αλλιώς:
Τι πα να πει "δάνειο", και μάλιστα από τράπεζα?
Πα να πει χορήγηση πόρων, που αυτοί θα χρησιμοποιηθούν για ανάπτυξη.
Δηλαδή δίνω δάνειο σε μια βιομηχανία, να αγοράσει ένα νέο μηχάνημα, που θα της αυξήσει την παραγωγή της, επομένως και τα κέρδη της, και έτσι προσδοκώ ότι θα το πάρω και πίσω (αν είμαι τράπεζα).
Εδώ με ποιο σκοπό δόθηκαν αυτά τα δάνεια? Να γίνει "ανάπτυξη" στο κόμμα, ΠΩΣ? Τι είδους είναι αυτή η ανάπτυξη δηλαδή, που θα βελτιώσει την "παραγωγικότητα" του κόμματος?
Άντε, γιατί έχουμε ξεχάσει τα βασικά, μου φαίνεται.
Μ' αυτή την υπόθεση (που επισφραγίστηκε με την ερώτηση του βουλευτή και την απάντηση του υφυπουργού)
πρέπει να ασχοληθούν καλοί νομικοί, που θα βρουν τον τρόπο πως θα ακυρωθεί ο νόμος του 2013.
Και τότε η δήλωση του υφυπουργού Αλεξιάδη ότι "Διάταξη που να επαναφέρει ποινικές διατάξεις που έχουν ήδη τεθεί στο αρχείο δεν μπορεί να υπάρξει" θα διαψευσθεί, και οι τύποι που τη γλύτωσαν με το νόμο του 2013 θα κάτσουν στο σκαμνί τους.
Για να γίνουν όμως αυτά, θα πρέπει:
1) Να κάτσουν οι (κάποιοι) νομικοί και να ασχοληθούν.
2) Να θέλει η βουλή (και κάτι Αλεξιάδηδες) να προχωρήσει το θέμα.
Το (2) σίγουρα δεν ισχύει. Γιατί όλοι είναι στο κόλπο. Και ο Αλεξιάδης πρώτος και καλύτερος, που επί χρόνια ήταν κρατικός συνδικαλιστής του πασοκ.
Το (1), χλωμό το βλέπω. Γιατί ποιος θα τους πληρώσει αυτούς?
Για μένα ΥΠΑΡΧΕΙ ουσία στο "ανασκάλεμα" του θέματος. Θεωρώ ότι τα κομματόσκυλα των τραπεζών (και ιδίως της ΑΤΕ) που έδωσαν τα δάνεια πρέπει να τα πληρώσουν από την τσέπη τους, αν θέλουμε να είμαστε σωστοί με την εφαρμογή της δικαιοσύνης.
Αν δεν ασχολείται κανείς μας μ' αυτό, το πράμα θα ξεχαστεί, και δεν θα γίνει τίποτα. Άλλωστε νομικά, όλα είναι "ταχτοποιημένα".
Αν όμως ο κόσμος ασχολείται, και μόλις εμφανίζεται κάποιος πολιτικάντης να λέει τα δικά του τον ρωτάνε από κάτω "Με τους υπέυθυνους για τα δάνεια τι θα κάνεις?", υπάρχουν ελπίδες να γίνει κάτι.
Και να ξέρετε και το άλλο:
Όταν το κομματόσκυλο αισθανθεί ότι κινδυνεύει να μπει μέσα (ή να του πάρουν την περιουσία), τότε θα κοιτάξει πως θα σώσει το τομάρι του. Και μέσα στη "γραμμή αμύνης" του για να μην μπει μέσα, είναι και το κελάϊδισμα. Δηλαδή θα αρχίσει να κελαϊδάει ποιος (από πάνω) του είπε "Έλα τώρα, προχώρα το αυτό, διότι α, β, γ, κλπ".
Αν ΘΕΛΟΥΜΕ πραγματικά να μπει κάποτε τάξη σ' αυτή τη χώρα, και οι διάφοροι τέτοιοι τύποι να μην αλωνίζουν ανεξέλεγκτα σε βάρος του εθνικού μας πλούτου (μέσα σ' αυτόν είναι και οι αποταμιεύσεις - όσες μείνανε), τότε ΔΕΝ πρέπει να αδιαφορούμε.
Οι διάφορες θεωρητικές δικαιολογίες που διάβασα εδώ δεν έχουν θέση. Πρόκειται για ΚΑΡΑΜΠΙΝΑΤΗ και ΣΚΑΝΔΑΛΩΔΗ χαριστική διάταξη (του 2013) που απαλλάσσει συγκεκριμένα λαμόγια κομματόσκυλα από ποινικές και αστικές ευθύνες, και ΔΕΝ πρέπει να περάσει έτσι.
Δε μιλάμε για ένα (ή έστω 100) πλαστά επιδόματα αναπηρίας που έδωσε κάποια επιτροπή (και που κι αυτά πρέπει να διώκονται), μιλάμε για ΠΟΛΛΑ λεφτά, μαζεμένα, που πηγαν σε συγκεκριμένα χέρια και τσέπες.
