Χθες το πρωί βιαστική βόλτα με ψιλοφόφια διάθεση, πιο πολύ για σκότωμα χρόνου. Αφού είδα μπόλικο κάρβουνο κατέληξα στη μικρή Βερόνικα στο ξύλινο της Μινωταύρου, είχα περίπου πέντε μήνες από την τελευταία φορά μ΄αυτήν. Ρε παιδιά πως γίνεται μετά από τόσους μήνες να είμαι ο μόνος που έχει γράψει γι αυτήν; Όχι, πείτε μου
Η κοπέλα είναι ένα, για να μην πω δύο κλικ πάνω από τις περισσότερες της περιοχής στην πρωινή βάρδια. Και λεπτό καλλίγραμο κορμάκι ταμάμ για τα γούστα μου, και γκαβλοφατσούλα, και σούπερ συμμετοχή από αρχή ως τέλος που σε ωθεί να την πάρεις πολύ δυνατά, και έχει βελτιωθεί ακόμα παραπέρα με ελληνικά, γκαβλοπροκαταρκτικά, καλύτερο τσιμπούκι κλπ. Χθες μιλάμε την ξαναερωτεύτηκα και την βάζω και επίσημα στα στανταράκια μου.
Το βραδάκι ξαναπεράσαμε από την περιοχή με τον yorkie και πήρα την Έλενα πρώτη φορά. Η κοπέλα για μένα έχει ένα ενδιαφέροντα συνδυασμό θετικών και αρνητικών στοιχείων, την δουλειά μου την έκανα μια χαρά, ίσως ξαναπάω, ίσως όχι γιατί δεν είναι ακριβώς ο τύπος μου. Πάντως ένα μεγάλο ποσοστό θα περάσει *καλά* μαζί της, λεπτομέρειες στην κριτική.