Σήμερα το απόγευμα βρήκα ευκαιρία για βόλτα και είπα να τεστάρω την new entry την Λάουρα, την οποία πέτυχα σε αναγνωριστική βόλτα στο Αλουμινάτο και μου άρεσε, αλλά είχε πολύ κόσμο και δεν μπορούσα να περιμένω.
Πριν όμως είπα να περάσω από 26ης Οκτ 35 να δω την Βίκυ .
Εκείνη την ώρα ,κατα τις 6 , ο σωφέρ-νταβάς έφερε την Βίκυ και περίμενε την προηγούμενη με αναμένη τη μηχανή.
Μπαίνω και εμφανίζεται η Λάουρα, που μετακόμισε παλι, δεν ξέρω για πόσο.
Αρχισε τα κλασσικά τριψίματα, εκαμψε τις ούτως ή άλλως ασθενείς αντιστάσεις μου, και μπήκα.
Ναι είναι ένα ζουμερό κοντοπούτανο,
Ναί έχει Γκαυλόφατσα και piercing στη γλώσσα,
Ναί είναι πύραυλος στα προκαταρτικά (και γλωσσόφιλα για όσους γουστάρουν),
αλλά πολύ βιαστική και άντε να τελειώνουμε.΄
Μάλλον φταίει που μετά έφευγε και ο σωφέρ περίμενε από έξω, ή μπορεί να πήρε το μουνί της αέρα από την πολύ δουλειά.
Την τοπ πουτάνα πάντως την κάνει ο σεβασμός στα ευρώ του πελάτη.
Και επειδή δεν ευχαριστήθηκα ήπια έναν καφέ για ανάκτηση δυνάμεων και συνέχισα με Μιρέλλα, (στο δίπλα από το γωνιακό μαγαζί, απέναντι από το ανορθόγραφο δούλευε για το φίλο που ρωτούσε).
Δεν την είχα ξαναδοκιμάσει και έμεινα πολύ ευχαριστημένος.
Αυτή η κοπέλα αδικείται από το ύφος της στο σαλόνι που βγάζει μια κρυάδα , αλλά στο δωμάτιο είναι πολύ καλή.
