Επειδή και εγώ έχω περάσει και από τις δύο κατηγορίες, η γνώμη μου είναι ότι είναι θέμα ανθρώπου. Σεβασμό δείχνουν (η πλειψηφία τουλάχιστον) σε αυτόν που τις σέβεται ασχέτως αν έχει λεφτά ή όχι. Περνάει καλά αυτός που πετυχαίνει good value for money. Που καταφέρνει δηλαδή να πάρει σε υπηρεσίες ότι πλήρωσε (λίγα ή πολλά).
Το να βαυκαλίζεται κανείς ότι με λίγα λεφτά περνάει καλύτερα από τον φραγκάτο απλώς αποδεικνύει άγνοια της πραγματικότητας της ζωής. γιατί ξέρω ανθρώπους με λίγα λεφτά στα στριπ που δεν περνάνε καλά γιατί δεν μπορούν να κάνουν ότι θέλουν λόγω ένδειας. Και έχω δει φραγκάτους να φεύγουν γαμοσταυρίζοντας γιατί δεν κατάφεραν παρόλα τα λεφτά που ξόδεψαν να πάρουν την γκόμενα στο ξενοδοχείο.
Αλλά, και θα αναφέρω χθεσινοβραδινό παράδειγμα σε μαγαζί. Καθόμουν με δύο κοπέλλες. Κάποια στιγμή μου έλεγαν ιστορίες από τρελλές βραδυές που είχαν περάσει πολύ καλά στην 5-6ετή τους σταδιοδρομία. Προς έκπληξη μου, όλες οι ιστορίες (3-4 η κάθε κοπέλλα) αναφερόντουσαν σε ιστορίες με φραγκάτους που άνοιγαν σαμπάνιες σαν μπύρες. Φραγκάτους άρχοντες όμως έτσι, όχι μαλάκες. Δεν μου είπαν όυτε μια ιστορία από χαμηλού budget περίπτωση. Ρώτησα κιόλας και μου απάντησα αόριστα στο στυλ: α ναι! έχει τύχει και με κάποια καλά παιδιά πυ δεν είχαν πολλά λεφτά να περάσουμε χαλαρά και όμορφα, αλλά τα πρώτα σου μένουν να θυμάσαι.
Η έμφαση δίνεται στο αυτά σου μένουν να θυμάσαι. Γιατί έχουν μικρή μνήμη φίλε μου. Κι όποιος το καταλαβαίνει είναι γνώστης, ο άλλος είναι χαρούμενος.
