δεν εχω σκοπο να πω τιποτα τωρα... αν ομως ερωτηθω τοτε θα πρπει να απαντησω. Αν δεν το κανω θα δημιουργησω την αναποδη εντυπωση στα παιδια μου . δεν θα μειωσω ουτε θα προσβαλω. αλλα θα πω αληθειες με τον τροπο μου .
Δυσκολες καταστασεις.
Για τα παιδια κυριως.
Αλλα τι μπορεις να κανεις?
Οταν η γυναικα εχει ξεχασει τον ρόλο της στην κοινωνια και εχει χασει τον προσανατολισμο της ?
Δεν ειναι να κανεις οικογενεια.
Εμεις οι νεωτεροι ειμαστε ξεφτιλες.
Οι παπουδες μας δεν δεχονταν μυγα στο σπαθί τους σε τετοια πραματα τοτε που οι γυναικες, ακομη κ οι μορφωμενες ειχαν την οικογενεια τους και την τιμη και αξιοπρεπεια της οικογενειας τους πανω απ ολα.
Φρασεις τυπου, "βαρεθηκα, κουραστηκα, πνιγομαι, θελω κατι διαφορετικο , εχω συναισθηματικο (και πουτσιακό θα συμπληρωσω εγω) κενό δεν υπηρχε στο λεξιλογιο τους.
Τότε που με τετοια μυαλα στιγματιζονταν αμεσως απο την κοινωνια.τότε που ο ιδιος ο πατερας της και τα αδερφια της θα "καθαριζαν" την υποθεση.
Αναχρονιστικα ε??
Πειτε ομως.....χαλουσαν τότε οι οικογενειες?
Βρε ασταδιαλα