Μ. Ρεπούση: Μετα τα θρησκευτικά ζητά κατάργηση των Αρχαίων Ελληνικων

[Bastounovlaxos]

Ξέχασες τους Ελοχίμ. 

Γουσταρεις και ρεπουση βρε σαβουροκατσικαρεα? 

 

[violetta24]

τα αρχαια ειναι πολυ χρησιμα στην ζωη ενος εφηβου κ μετεπειτα μαλακα εργαζομενου...ποιος τα γαμει τα γερμανικα, ρωσσικα κ αγγλικα.

Άμα ειναι ετσι να καταργήσουμε και τα μαθηματικά γιατι έχουμε τα κομπιούτερακια και τους υπολογιστές να κάνουν τα πάντα.

 

Ξέχασες τους Ελοχίμ. 

...οι ελοχιμ ειναι σε φαντασιακο επιπεδο αναλογο με το πανω κατω χερακι της ανευ χειρολαβης υποστασης σου και το πλουσιο σε πρωτεινες semen καταληγει στη μασκα σου που κρυβει επιμελως την ακμη σου...στον πραγματικο κοσμο ο σορος ειναι αυτος που χρηματοδοτει μκο εν ελλαδι για αντεθνικη προπαγανδα..ομως για να  το ανακαλυψεις χρειαζεται να βλεπεις και να αφουγκραζεσαι τα ειδησεογραφικα κεντρα κατι που η συφιλλη αφηνει το κουσουρι της μερικης τυφλωσης και βαρυκοιας...κατανοω πληρως...το εργατικο κεντρο ισως εκδοσει καποια συνταξη για ατομα σαν εσας κυριε ζορο καννιβαλιστικε χαυνε των 3% εγκεφαλικων σας κυτταρων...

 

[palias4]

να μην καταργησουμε τιποτα...να πηγαινουμε στα φροντιστηρια να μαθαινουμε αυτα που χρειαζομαστε στην ενηλικη ζωη μας.ετσι το κανουμε εδω κ χρονια κ ολα πανε καλα.Ξενες γλωσσες-μηπως κ χρειαστει ποτε να δουλεψουμε στο εξωτερικο-υπολογιστες, μηπως κ τους χρειαστουμε ποτε στην δουλεια μας κτλ...να φυγουν οι πολυεθνικες απο την χωρα μας, να μην πουλησουμε τιποτα ολα ειναι δικα μας κ μας ανηκουν γιατι ειμαστε παιδια των αρχαιων ελληνων. τα λατινικα επισης πολυ χρησιμα, δεν θα ξεχασω ποτε ποσο με βοηθησαν σαν επαγγελματια.  

 

[kosnik26]

´´Για άλλη μία φορά η βουλευτής της ΔΗΜΑΡ, κα Ρεπούση προκαλεί με τις απόψεις της, καθώς μετά τα θρησκευτικά και την κατάργησή τους από τα λύκεια που ζήτησε, τώρα ήρθε η σειρά των Αρχαίων Ελληνικών.

Η κα Ρεπούση ούτε λίγο ούτε πολύ μιλώντας στη Βουλή όπου συζητείται το νομοσχέδιο για το ενιαίο λύκειο ζήτησε να καταργηθεί η υποχρεωτική διδασκαλία των Αρχαίων Ελληνικών στην Γ Λυκείου και να είναι υποχρεωτική μόνο για όσους ακολουθήσουν κλασσικές σπουδές. 

Μάλιστα, η κα Ρεπούση χαρακτήρισε τόσο τα αρχαία ελληνικά όσο και τα λατινικά νεκρές γλώσσες, ενώ δήλωσε πως δεν είναι δυνατόν να διδάσκονται τα αρχαία 11 ώρες από τις 34 στην Γ΄ Λυκείου. 

Προχώρησε βέβαια και ένα βήμα παραπάνω λέγοντας πως εάν θέλουν οι Έλληνες να τιμήσουν και να αναδείξουν τον πολιτισμό τους, να φροντίσουν τα μουσεία, την εκπαίδευση, την τέχνη και τις δημοκρατικές αξίες.

Αναφέρθηκε επίσης και στο μάθημα των θρησκευτικών λέγοντας πως δεν πρέπει να κλείνουμε το μάτι στην εκκλησία και το σχολείο πρέπει να είναι ουδετερόθρησκο, μιας και υπάρχουν κατηχητικά. 

Άμεση ήταν η απάντηση του υπουργού Παιδείας, Κωνσταντίνου Αρβανιτόπουλου ο οποίος απάντησε με έντονο τρόπο πως τα αρχαία δεν είναι νεκρή γλώσσα, ενώ σημείωσε πως τα αρχαία είναι ο πλούτος της γλώσσας και αυτό είναι κάτι που συνεισφέρει. 

Απαντώντας ο κ. Αρβανιτόπουλος στην κα Ρεπούση δήλωσε πως τα λατινικά πραγματικά είναι νεκρή γλώσσα, αλλά ξεκαθάρισε πως σε ότι αφορά στη διδασκαλία των αρχαίων ελληνικών  10 ώρες διδάσκονται αρχαία ελληνικά μόνο στην κατεύθυνση των ανθρωπιστικών σπουδών.´´


Συμφωνούσα για τα θρησκευτικά -ως ενα βαθμο- αλλα να Καταργηθούν τα Αρχαία και τα Λατινικά για παιδια που δεν τα επιλέγουν το βρίσκω μέγα λαθος. Η πρόταση ειναι επιεικώς απαράδεκτη κ η κυρία το χει κάψει το μυαλό της.

http://www.newsit.gr/default.php?pname=Article&art_id=237690&catid=9

μεγάλη γαμιόλα η τύπισσα, δεν είναι η πρώτη φορά που λέει ψέματα για να περάσει τις θέσεις της

 

[democrat]

θα μπορούσε να είναι επιλογή τα Αρχαία και να διδάσκονται σε οσους γουστάρουν αρχαία. Όχι κατάργηση βέβαια αλλά δεν γίνεται με το ζόρι να επιβάλλεται η διδασκαλία τους

ακριβως αυτο θα πει εκπαιδευση και ο μαθητης να μπορει να επιλεξει.
Ετσι γινεται στον 1ο Κοσμο.
Εδω στην φραπεδοχωρα σου φτιαχνουν κουστουμακι τοσες ωρες τοσες σελιδες στην ταδε ωρα και παει η μαλακια συννεφο.
Θα περιμενε κανεις ακουγοντας το βαρυγδουπο τιτλο νσ για το ΝΕΟ ΛΥΚΕΙΟ να δει ενα τετοιο εκσυγχρονισμο οπου ο μαθητης οσο μεγαλωνει ολο και περισσοτερο να επιλεγει αυτος τι θελει να μαθει.
Κατα τον τροπο αυτο σταματαει να ειναι βοδι αλλα αποκτα κριση και κατευθυνει τον εαυτο του εκει που μπορει να αποδοσει καλυτερα.
Αλλα που να αφησει το πατερναλιστικο κρατος ελευθερη την εκπαιδευση.
Αποτελεσμα εκπαιδευση-τραγωδια με βαρεμενους μαθητες και μαθητες παπαγαλους..

 

[violetta24]

να μην καταργησουμε τιποτα...να πηγαινουμε στα φροντιστηρια να μαθαινουμε αυτα που χρειαζομαστε στην ενηλικη ζωη μας.ετσι το κανουμε εδω κ χρονια κ ολα πανε καλα.Ξενες γλωσσες-μηπως κ χρειαστει ποτε να δουλεψουμε στο εξωτερικο-υπολογιστες, μηπως κ τους χρειαστουμε ποτε στην δουλεια μας κτλ...να φυγουν οι πολυεθνικες απο την χωρα μας, να μην πουλησουμε τιποτα ολα ειναι δικα μας κ μας ανηκουν γιατι ειμαστε παιδια των αρχαιων ελληνων. τα λατινικα επισης πολυ χρησιμα, δεν θα ξεχασω ποτε ποσο με βοηθησαν σαν επαγγελματια.  

1.τα φροντιστήρια τι σχέση έχουν?

2. Το σχολείο δεν βγάζει μηχανές παραγωγής χρημάτων ούτε 'επαγγλματιες'.
Το σχολείο πρεπει να καλλιεγει το πνεύμα, να οξυνει την κριση και να εξασκει το μυαλο.

3. Υπαρχουν ΉΔΗ οι ξενες γλώσσες στο προγράμμα σπουδών. Δυο τουλάχιστον.

 

[violetta24]

ακριβως αυτο θα πει εκπαιδευση και ο μαθητης να μπορει να επιλεξει.
Ετσι γινεται στον 1ο Κοσμο.
Εδω στην φραπεδοχωρα σου φτιαχνουν κουστουμακι τοσες ωρες τοσες σελιδες στην ταδε ωρα και παει η μαλακια συννεφο.
Θα περιμενε κανεις ακουγοντας το βαρυγδουπο τιτλο νσ για το ΝΕΟ ΛΥΚΕΙΟ να δει ενα τετοιο εκσυγχρονισμο οπου ο μαθητης οσο μεγαλωνει ολο και περισσοτερο να επιλεγει αυτος τι θελει να μαθει.
Κατα τον τροπο αυτο σταματαει να ειναι βοδι αλλα αποκτα κριση και κατευθυνει τον εαυτο του εκει που μπορει να αποδοσει καλυτερα.
Αλλα που να αφησει το πατερναλιστικο κρατος ελευθερη την εκπαιδευση.
Αποτελεσμα εκπαιδευση-τραγωδια με βαρεμενους μαθητες και μαθητες παπαγαλους..

Και δε μ λες ρε τύπε,
Αν δεν διδαχτεί το παιδι ΚΑΙ αρχαία
Πως θα ξέρει αν τα γουστάρει η οχι ώστε να τα επιλέξει?
Να μυρίσει τα νύχια του?

 

1.τα φροντιστήρια τι σχέση έχουν?

2. Το σχολείο δεν βγάζει μηχανές παραγωγής χρημάτων ούτε 'επαγγλματιες'.
Το σχολείο πρεπει να καλλιεγει το πνεύμα, να οξυνει την κριση και να εξασκει το μυαλο.

3. Υπαρχουν ΉΔΗ οι ξενες γλώσσες στο προγράμμα σπουδών. Δυο τουλάχιστον.

μιλαει με πατριωτικη ορολογια...και εδω που φτασαμε χρειαζεται κακα τα ψεμματα Εθνικη συνειδηση για να μην απωλεσουμε και το χωμα που παταμε..

 

[Roumanolagnos1313]

θα μπορούσε να είναι επιλογή τα Αρχαία και να διδάσκονται σε οσους γουστάρουν αρχαία. Όχι κατάργηση βέβαια αλλά δεν γίνεται με το ζόρι να επιβάλλεται η διδασκαλία τους

γιατί εσύ θεωρείς ότι είναι εκτός συγκυβέρνησης η ΜΝΗΜΑΡ ??? απλά επειδή δεν μπορεί να πάρει αυτές τις αποφάσεις η νδ , κάνει η re-pussy προτάσεις και τις δέχεται η κυβέρνηση των δυο

 

[democrat]

Και δε μ λες ρε τύπε,
Αν δεν διδαχτεί το παιδι ΚΑΙ αρχαία
Πως θα ξέρει αν τα γουστάρει η οχι ώστε να τα επιλέξει?
Να μυρίσει τα νύχια του?

δεν το καταλαβες.
Αρχικα ολα διδασκονται αλλα στην συνεχεια και οσο ο μαθητης ανεβαινει ταξεις του δινεται ολο και μεγαλυτερη δυνατοτητα επιλογης.

 

γιατί εσύ θεωρείς ότι είναι εκτός συγκυβέρνησης η ΜΝΗΜΑΡ ??? απλά επειδή δεν μπορεί να πάρει αυτές τις αποφάσεις η νδ , κάνει η re-pussy προτάσεις και τις δέχεται η κυβέρνηση των δυο

....μιλαμε για μια δημαρ εν τω μεταξυ που το 2,5% θα ειναι ποσοστο ονειρικο γι'αυτην...

 

[palias4]

1.τα φροντιστήρια τι σχέση έχουν?

2. Το σχολείο δεν βγάζει μηχανές παραγωγής χρημάτων ούτε 'επαγγλματιες'.
Το σχολείο πρεπει να καλλιεγει το πνεύμα, να οξυνει την κριση και να εξασκει το μυαλο.

3. Υπαρχουν ΉΔΗ οι ξενες γλώσσες στο προγράμμα σπουδών. Δυο τουλάχιστον.

Στα φροντιστηρια μαθαινεις αυτα που σου χρειαζονται κ στηριζουν την δωρεαν παιδια, η οποια διδασκει στα παιδια μας αρχαια, λατινικα κ θρησκευτικα τα οποια θα του φανουν χρησιμα στο απωτερο μελλον της επαγγελματικης του σταδιοδρομιας. Η καλλιεργεια που λες...νομιζω οτι εχουν καει τα χωματα...αν μου εξηγησεις γιατι ενα παιδι θα πρεπει να δει αν του αρεσουν τα αρχαια, αντι να του δωσεις αυτα που θα του χρειαστουν πραγματικα, οντας ενηλικοι εμεις κ εχοντας φαει τα σκατα.μπορει να του αρεσει κ η οικιακη οικονομια.ξεχασα αυτα καποτε τα διδασκαν στο σχολεια..κ το ΣΕΠ κιολας-μεγαλες στιγμες!!

 

[violetta24]

δεν το καταλαβες.
Αρχικα ολα διδασκονται αλλα στην συνεχεια και οσο ο μαθητης ανεβαινει ταξεις του δινεται ολο και μεγαλυτερη δυνατοτητα επιλογης.

Οκ. Για ποιο λόγο να καταργηθούν οι ώρες έστω και μόνο στην Γ λυκείου. Πες μ ένα λόγο.

 

[palias4]

μιλαει με πατριωτικη ορολογια...και εδω που φτασαμε χρειαζεται κακα τα ψεμματα Εθνικη συνειδηση για να μην απωλεσουμε και το χωμα που παταμε..

Θα μας τα παρουν οι τουρκοι,ετσι ακουσα.πρεπει να παρουμε αμυντικο εξοπλισμο τωρα αμεσα.οι Σκοπιανοι, Βουλγαροι ειναι κ αυτοι εχθροι μας??καλα για τους αλαβανοθ δεν μπορω καν να πληκτρολογησω την εθνικοτητα τους.

 

[democrat]

Νέο βιβλίο ιστορίας Στ’ Δημοτικού: Όπισθεν ολοταχώς!
Posted on Οκτωβρίου 3, 2012 by το φελέκι

Γράφουν οι Γ. Στόγιας, Α. Δημητρόπουλος, Ρ. Χόπλαρου.

Το νέο εγχειρίδιο ιστορίας για την Στ’ Δημοτικού που διανεμήθηκε φέτος στα σχολεία Ελλάδας και Κύπρου σηματοδοτεί ένα γιγάντιο άλμα  προς τα πίσω, τόσο από πλευράς παιδαγωγικής μεθόδου όσο και από αυτής του περιεχομένου. Το έργο της συγγραφικής ομάδας (με επικεφαλής τον ιστορικό Ι. Κολιόπουλο), σε διάσταση και από την Ιστορία ως επιστήμη,  και από την επιστήμη της Διδασκαλίας της Ιστορίας, αναπαράγει  μια ιδέα της σχολικής  ιστορίας ως μέσο εθνικού και ηθικού φρονηματισμού, με χειρότερο τρόπο από το προηγούμενο βιβλίο που ήρθε να αντικαταστήσει. Πληροί, δε,  όλα τα κριτήρια κακής χρήσης της Ιστορίας, όπως αυτά έχουν διατυπωθεί και κυρωθεί στις  σχετικές  συστάσεις του Συμβουλίου της Ευρώπης Rec(2001)15 και  Rec(2011)6 .  Στο πλαίσιο της παρούσας παρέμβασης θα περιοριστούμε σε μια σειρά αρχικών σκέψεων και παρατηρήσεων.

   Ο τίτλος του βιβλίου στο εξώφυλλο είναι «Ιστορία του νεότερου και σύγχρονου κόσμου». Στο εσωτερικό του, αυτό μεταφράζεται σε δεκαπέντε (15) σελίδες ευρωπαϊκής ιστορίας και διακόσιες εννιά (209) σελίδες με επίκεντρο την ελληνική. Αντί τα παιδιά να γνωρίσουν πώς τα γεγονότα και οι μεγάλες αλλαγές συνδέονται μεταξύ τους σε τοπικό, περιφερειακό και παγκόσμιο επίπεδο, το ελληνικό έθνος ανάγεται σε μοναδικό, περιούσιο και ανάδελφο.
    Το εκτεταμένο αφηγηματικό κείμενο (σε λόγια γλώσσα, δυσλειτουργική σε σχέση με το πλαίσιο επικοινωνίας για το οποίο προορίζεται) και οι μονοπρισματικές πηγές περιορίζουν την κατανόηση των ιστορικών θεμάτων.
  Απουσιάζουν  ερευνητικά ερωτήματα και δραστηριότητες των μαθητών  που να προάγουν το  κριτικό πνεύμα και τον ιστορικό εγγραματισμό τους. Η στείρα γεγονοτολογία, ο δογματισμός και η χρηστομάθεια δεν βοηθούν στην ανάπτυξη δεξιοτήτων και στη συγκρότηση εννοιών (π.χ. ιστορικός χρόνος,  αλλαγή και  συνέχεια, τεκμήριο, αιτία και συνέπεια, ιστορική σημαντικότητα). Το βιβλίο μαθητή και το βιβλίο εργασιών που το συνοδεύουν περιορίζονται κυρίως σε ερωτήσεις απομνημόνευσης χρονολογιών, τοποθεσιών και ονομάτων. Γενικά, η ιστορία αντιμετωπίζεται παιδαγωγικά ως ένα γλωσσικό μάθημα με ασκήσεις του τύπου «συμπληρώστε τα κενά». Σε αυτό το πνεύμα, δεν λείπουν και οι προτροπές σε «εκθέσεις ιδεών» όπως αυτή: «Ποια είναι, κατά τη γνώμη σας, η αξία της θυσίας του Μάρκου Μπότσαρη;» (σελ. 113).
   Η πολεμική ιστορία, τα ηρωικά κατορθώματα «παλικαριών» (σελ. 83)  που αψηφούν το θάνατο, συνθέτουν το συντριπτικά μεγαλύτερο μέρος  της αφήγησης, αφήνοντας την πολιτική, οικονομική, κοινωνική, ιδεολογική και πολιτιστική ζωή να διαδραματίζουν συμπληρωματικό ρόλο. Η (αντρική) εθνική ιστορία γράφεται με το σπαθί. Και, φυσικά, οι απαραίτητες κοινοτοπίες της μισαλλόδοξης ρητορικής:  Οι Έλληνες έχουν πάντα δίκαια, ενώ οι εχθρικοί λαοί (Βούλγαροι και Τούρκοι) έχουν πάντα άνομα συμφέροντα. Οι Έλληνες -ακόμη κι όταν επιτίθενται!- είναι αμυνόμενοι, απαντούν σε μία προηγούμενη πρόκληση.   Όταν οι Έλληνες είναι ενωμένοι μεγαλουργούν. Όταν όμως επιτρέπουν στους ξένους να τους διχάσουν, έρχεται η καταστροφή.
   Σε κανένα σημείο δεν αφήνεται  κάποια «σκιά» για τους ελληνικούς φορείς εξουσίας, είτε αυτοί αφορούν σε πρόσωπα είτε σε  θεσμούς. Η Ορθόδοξη Εκκλησία είναι ένθερμη υποστηρίκτρια της Επανάστασης του ’21. Τόσο κατά την προεπαναστατική περίοδο, όσο και κατά τον αγώνα της Ανεξαρτησίας, οι πρόκριτοι και οι κλέφτες κινούνται με μόνη έγνοια τους το καλό της πατρίδας.  Ακόμη και στο εγχειρίδιο του 1989 (που επαναφέρθηκε  ύστερα από την απόσυρση εκείνου της ομάδας  Ρεπούση) είχαμε, επί του θέματος, δύο αντιτιθέμενες πηγές με τον χαρακτηριστικό τίτλο «Οι Προεστοί προστάτευαν/καταπίεζαν τους ραγιάδες» (σελ 38-39).

Στη συνέχεια, μερικά αντιπροσωπευτικά «μαργαριτάρια» που αλιεύσαμε κατά την ανάγνωση του βιβλίου:

   Ο Κοσμάς ο Αιτωλός εγγράφεται, τουλάχιστον εν μέρει,  στο πνεύμα του Νεοελληνικού Διαφωτισμού (σελ. 53).
   Το «Κρυφό Σχολειό» αποτελεί «αποτύπωση στην εθνική συλλογική μνήμη» των δύσκολων συνθηκών για την παιδεία τα πρώτα μετά την Άλωση χρόνια. Μια σκοτεινή διατύπωση απέναντι στην εύγλωττη εικόνα του Γκύζη και το ποίημα του Πολέμη (σελ. 54-55). Όλα αυτά αντί να γραφτεί πως το «Κρυφό Σχολειό» είναι μύθος (ή έστω θρύλος, όπως το αποκαλούσε το εγχειρίδιο του 1989), και να συζητηθούν οι συνθήκες που οδήγησαν στην κατασκευή του και ο ρόλος τον οποίο επιτέλεσε.
   Για την άλωση της Τριπολιτσάς, εν μέσω περιγραφών στρατηγικών σχεδίων και ηρωισμών, μαθαίνουμε ότι «Ακολούθησαν σφαγές και λεηλασίες» (σελ. 99). Έτσι, απρόσωπα, χωρίς  τους αριθμούς, τα επίθετα και τα επιρρήματα που κοσμούν  συνήθως τις τουρκικές βιαιοπραγίες.
 

   Η παρουσία των γυναικών στην ιστορία εξαντλείται σε τέσσερις σειρές για την Μπουμπουλίνα και τη Μαυρογένους (σελ. 92) και σε άλλες έντεκα για τα δικαιώματα των γυναικών (σελ. 188), και τα δύο εκτός του κύριου κειμένου της αφήγησης.


   Σύμφωνα με τους συγγραφείς, «η Ναυμαχία του Ναυαρίνου» επιτάχυνε τις εξελίξεις!  Άρα, σε πείσμα κάθε ιστορικής αποτίμησης της πολιτικής, στρατιωτικής και οικονομικής κατάστασης των ελληνικών δυνάμεων κατά το 1827, το αναγνωρισμένο ανεξάρτητο ελληνικό κράτος ήταν  μοιραίο ότι θα σχηματιζόταν. Φαίνεται θα ήταν γραμμένο στους ουρανούς!

   Σε αντιδιαστολή με τη μεγάλη έκταση του κειμένου που αφιερώνεται στην περιγραφή πολεμικών κατορθωμάτων και ηρωικών θανάτων, άλλα θέματα αντιμετωπίζονται ως ελάσσονος σημασίας. Π.χ. το γλωσσικό ζήτημα (σελ. 163), η βιομηχανική επανάσταση (σελ.156) και η Οκτωβριανή επανάσταση (σελ.192) καταλαμβάνουν  από τρεις, εννιά και εννιά σειρές αντίστοιχα. Μόνο το κείμενο για τον Κανάρη, με μεγάλη γραμματοσειρά, είναι είκοσι τρεις σειρές.

Όλες οι αναφορές στους Οθωμανούς και τους Τούρκους είναι αρνητικές, με αποκορύφωμα αυτή της πηγής στη σελ. 31 όπου ο μαθητής διαβάζει:
«Και αν θελήσει ο Πανάγαθος και φιλεύσπλαχνος Θεός και βοηθήσει να ελευθερωθεί το δυστυχισμένο γένος μας από τον τρομερό, απάνθρωπο, αντίχριστο και άσπλαχνο Τούρκο ».



   Στο πνεύμα των σχολικών εορτών, με μια ομφαλοσκοπική αντιστροφή,  ο Β’ παγκόσμιος πόλεμος αναφέρεται ως ένα παράρτημα του Αλβανικού έπους.  Στην «ατυχέστερη» πρόταση όλου του βιβλίου, «ο πόλεμος ήταν το ολέθριο επακόλουθο της αποτυχίας στην εφαρμογή των όρων ειρήνης, που είχαν τερματίσει τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο». Καμία αναφορά στον φυλετικό ρατσισμό, στη  ναζιστική ιδεολογία, στο επεκτατικό όραμα του αριανισμού, στην προπαγάνδα. Η Χρυσή Αυγή θα είναι ευτυχής και ευγνώμων.

Για λόγους οικονομίας του παρόντος κειμένου, θα περιοριστούμε στα παραπάνω. Αναμένουμε ότι ερευνητές ιστορικοί και παιδαγωγοί, θα εκπονήσουν  συνολικότερες κριτικές  στο εν λόγω εγχειρίδιο.

Επιγραμματικά, το δικό μας συμπέρασμα είναι ότι παρά τη διακηρυγμένη αποδοχή της ανάγκης για ουσιαστικές αλλαγές στις μεθόδους διδασκαλίας και μάθησης στα σχολεία ώστε να αναπτύσσονται οι κριτικές ικανότητες των αυριανών πολιτών, ο στόχος αυτός δεν θα προαχθεί με το συγκεκριμένο  βιβλίο ιστορίας.


Τέλος, μια ορθογραφική παρατήρηση:  στη σελ. 231 διαβάζουμε ότι μεταπολιτευτικά «το βιωτικό επίπεδο των Ελλήνων βελτιώθηκε εντυπωσιακά».  Ναι,  με «ω». Ίσως να πρόκειται περί μαύρου χιούμορ σε σχέση με την κρίση που βιώνουμε σήμερα. Ή πως, με τέτοιο αναχρονιστικό βιβλίο, ο βίος των παιδιών στην τάξη θα είναι αβίωτος!

 

[kosnik26]

Στα φροντιστηρια μαθαινεις αυτα που σου χρειαζονται κ στηριζουν την δωρεαν παιδια, η οποια διδασκει στα παιδια μας αρχαια, λατινικα κ θρησκευτικα τα οποια θα του φανουν χρησιμα στο απωτερο μελλον της επαγγελματικης του σταδιοδρομιας. Η καλλιεργεια που λες...νομιζω οτι εχουν καει τα χωματα...αν μου εξηγησεις γιατι ενα παιδι θα πρεπει να δει αν του αρεσουν τα αρχαια, αντι να του δωσεις αυτα που θα του χρειαστουν πραγματικα, οντας ενηλικοι εμεις κ εχοντας φαει τα σκατα.μπορει να του αρεσει κ η οικιακη οικονομια.ξεχασα αυτα καποτε τα διδασκαν στο σχολεια..κ το ΣΕΠ κιολας-μεγαλες στιγμες!!

δεν σου φταίνε τα αρχαία φίλε για την σημερινή κατάσταση της οικονομίας, άλλωστε όλα αυτά τα χρόνια βγάζαμε επιστήμονες με το τσουβάλι, με τις προϋποθέσεις που ΔΕΝ υπήρχαν ούτε υπάρχουν στην χώρα και 10.000 πυρηνικούς φυσικούς να βγάζεις κάθε χρόνο θα τους στείλεις εξωτερικό ή καρφί στον ΟΑΕΔ

 

Οκ. Για ποιο λόγο να καταργηθούν οι ώρες έστω και μόνο στην Γ λυκείου. Πες μ ένα λόγο.

Αλλαξτε πεδιο κουβεντας...το θεμα δεν ειναι οι ωρες ουτε η πιασμαν-ρεπουση που θελει απελαση κι αποψε ακομη και αργησε....μα το ΤΙ ΕΧΟΥΝ ΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΝ...τα παιδακια που περνουν το πτυχιο και σκουπιζουν τον μπατο τους...

 

[Ολλανδός]

Τα λατινικά ας καταργηθούν, σιγά το μάθημα....
Τα αρχαία ελληνικά ας μειωθούν και ας δωθεί βάση στα νέα ελληνικά....απλά ας μείνουν στις κατευθύνσεις ωστέ να υπάρχουν σαν επιλογή γι' αυτούς που τα θέλουν.....

 

[kosnik26]

Νέο βιβλίο ιστορίας Στ’ Δημοτικού: Όπισθεν ολοταχώς!
Posted on Οκτωβρίου 3, 2012 by το φελέκι

Γράφουν οι Γ. Στόγιας, Α. Δημητρόπουλος, Ρ. Χόπλαρου.

Το νέο εγχειρίδιο ιστορίας για την Στ’ Δημοτικού που διανεμήθηκε φέτος στα σχολεία Ελλάδας και Κύπρου σηματοδοτεί ένα γιγάντιο άλμα  προς τα πίσω, τόσο από πλευράς παιδαγωγικής μεθόδου όσο και από αυτής του περιεχομένου. Το έργο της συγγραφικής ομάδας (με επικεφαλής τον ιστορικό Ι. Κολιόπουλο), σε διάσταση και από την Ιστορία ως επιστήμη,  και από την επιστήμη της Διδασκαλίας της Ιστορίας, αναπαράγει  μια ιδέα της σχολικής  ιστορίας ως μέσο εθνικού και ηθικού φρονηματισμού, με χειρότερο τρόπο από το προηγούμενο βιβλίο που ήρθε να αντικαταστήσει. Πληροί, δε,  όλα τα κριτήρια κακής χρήσης της Ιστορίας, όπως αυτά έχουν διατυπωθεί και κυρωθεί στις  σχετικές  συστάσεις του Συμβουλίου της Ευρώπης Rec(2001)15 και  Rec(2011)6 .  Στο πλαίσιο της παρούσας παρέμβασης θα περιοριστούμε σε μια σειρά αρχικών σκέψεων και παρατηρήσεων.

   Ο τίτλος του βιβλίου στο εξώφυλλο είναι «Ιστορία του νεότερου και σύγχρονου κόσμου». Στο εσωτερικό του, αυτό μεταφράζεται σε δεκαπέντε (15) σελίδες ευρωπαϊκής ιστορίας και διακόσιες εννιά (209) σελίδες με επίκεντρο την ελληνική. Αντί τα παιδιά να γνωρίσουν πώς τα γεγονότα και οι μεγάλες αλλαγές συνδέονται μεταξύ τους σε τοπικό, περιφερειακό και παγκόσμιο επίπεδο, το ελληνικό έθνος ανάγεται σε μοναδικό, περιούσιο και ανάδελφο.
    Το εκτεταμένο αφηγηματικό κείμενο (σε λόγια γλώσσα, δυσλειτουργική σε σχέση με το πλαίσιο επικοινωνίας για το οποίο προορίζεται) και οι μονοπρισματικές πηγές περιορίζουν την κατανόηση των ιστορικών θεμάτων.
  Απουσιάζουν  ερευνητικά ερωτήματα και δραστηριότητες των μαθητών  που να προάγουν το  κριτικό πνεύμα και τον ιστορικό εγγραματισμό τους. Η στείρα γεγονοτολογία, ο δογματισμός και η χρηστομάθεια δεν βοηθούν στην ανάπτυξη δεξιοτήτων και στη συγκρότηση εννοιών (π.χ. ιστορικός χρόνος,  αλλαγή και  συνέχεια, τεκμήριο, αιτία και συνέπεια, ιστορική σημαντικότητα). Το βιβλίο μαθητή και το βιβλίο εργασιών που το συνοδεύουν περιορίζονται κυρίως σε ερωτήσεις απομνημόνευσης χρονολογιών, τοποθεσιών και ονομάτων. Γενικά, η ιστορία αντιμετωπίζεται παιδαγωγικά ως ένα γλωσσικό μάθημα με ασκήσεις του τύπου «συμπληρώστε τα κενά». Σε αυτό το πνεύμα, δεν λείπουν και οι προτροπές σε «εκθέσεις ιδεών» όπως αυτή: «Ποια είναι, κατά τη γνώμη σας, η αξία της θυσίας του Μάρκου Μπότσαρη;» (σελ. 113).
   Η πολεμική ιστορία, τα ηρωικά κατορθώματα «παλικαριών» (σελ. 83)  που αψηφούν το θάνατο, συνθέτουν το συντριπτικά μεγαλύτερο μέρος  της αφήγησης, αφήνοντας την πολιτική, οικονομική, κοινωνική, ιδεολογική και πολιτιστική ζωή να διαδραματίζουν συμπληρωματικό ρόλο. Η (αντρική) εθνική ιστορία γράφεται με το σπαθί. Και, φυσικά, οι απαραίτητες κοινοτοπίες της μισαλλόδοξης ρητορικής:  Οι Έλληνες έχουν πάντα δίκαια, ενώ οι εχθρικοί λαοί (Βούλγαροι και Τούρκοι) έχουν πάντα άνομα συμφέροντα. Οι Έλληνες -ακόμη κι όταν επιτίθενται!- είναι αμυνόμενοι, απαντούν σε μία προηγούμενη πρόκληση.   Όταν οι Έλληνες είναι ενωμένοι μεγαλουργούν. Όταν όμως επιτρέπουν στους ξένους να τους διχάσουν, έρχεται η καταστροφή.
   Σε κανένα σημείο δεν αφήνεται  κάποια «σκιά» για τους ελληνικούς φορείς εξουσίας, είτε αυτοί αφορούν σε πρόσωπα είτε σε  θεσμούς. Η Ορθόδοξη Εκκλησία είναι ένθερμη υποστηρίκτρια της Επανάστασης του ’21. Τόσο κατά την προεπαναστατική περίοδο, όσο και κατά τον αγώνα της Ανεξαρτησίας, οι πρόκριτοι και οι κλέφτες κινούνται με μόνη έγνοια τους το καλό της πατρίδας.  Ακόμη και στο εγχειρίδιο του 1989 (που επαναφέρθηκε  ύστερα από την απόσυρση εκείνου της ομάδας  Ρεπούση) είχαμε, επί του θέματος, δύο αντιτιθέμενες πηγές με τον χαρακτηριστικό τίτλο «Οι Προεστοί προστάτευαν/καταπίεζαν τους ραγιάδες» (σελ 38-39).

Στη συνέχεια, μερικά αντιπροσωπευτικά «μαργαριτάρια» που αλιεύσαμε κατά την ανάγνωση του βιβλίου:

   Ο Κοσμάς ο Αιτωλός εγγράφεται, τουλάχιστον εν μέρει,  στο πνεύμα του Νεοελληνικού Διαφωτισμού (σελ. 53).
   Το «Κρυφό Σχολειό» αποτελεί «αποτύπωση στην εθνική συλλογική μνήμη» των δύσκολων συνθηκών για την παιδεία τα πρώτα μετά την Άλωση χρόνια. Μια σκοτεινή διατύπωση απέναντι στην εύγλωττη εικόνα του Γκύζη και το ποίημα του Πολέμη (σελ. 54-55). Όλα αυτά αντί να γραφτεί πως το «Κρυφό Σχολειό» είναι μύθος (ή έστω θρύλος, όπως το αποκαλούσε το εγχειρίδιο του 1989), και να συζητηθούν οι συνθήκες που οδήγησαν στην κατασκευή του και ο ρόλος τον οποίο επιτέλεσε.
   Για την άλωση της Τριπολιτσάς, εν μέσω περιγραφών στρατηγικών σχεδίων και ηρωισμών, μαθαίνουμε ότι «Ακολούθησαν σφαγές και λεηλασίες» (σελ. 99). Έτσι, απρόσωπα, χωρίς  τους αριθμούς, τα επίθετα και τα επιρρήματα που κοσμούν  συνήθως τις τουρκικές βιαιοπραγίες.
  Όλες οι αναφορές στους Οθωμανούς και τους Τούρκους είναι αρνητικές, με αποκορύφωμα αυτή της πηγής στη σελ. 31 όπου ο μαθητής διαβάζει: «[…]Και αν θελήσει ο Πανάγαθος και φιλεύσπλαχνος Θεός και βοηθήσει να ελευθερωθεί το δυστυχισμένο γένος μας από τον τρομερό, απάνθρωπο, αντίχριστο και άσπλαχνο Τούρκο […]».
   Η παρουσία των γυναικών στην ιστορία εξαντλείται σε τέσσερις σειρές για την Μπουμπουλίνα και τη Μαυρογένους (σελ. 92) και σε άλλες έντεκα για τα δικαιώματα των γυναικών (σελ. 188), και τα δύο εκτός του κύριου κειμένου της αφήγησης.
   Σύμφωνα με τους συγγραφείς, «η Ναυμαχία του Ναυαρίνου» επιτάχυνε τις εξελίξεις!  Άρα, σε πείσμα κάθε ιστορικής αποτίμησης της πολιτικής, στρατιωτικής και οικονομικής κατάστασης των ελληνικών δυνάμεων κατά το 1827, το αναγνωρισμένο ανεξάρτητο ελληνικό κράτος ήταν  μοιραίο ότι θα σχηματιζόταν. Φαίνεται θα ήταν γραμμένο στους ουρανούς!
   Σε αντιδιαστολή με τη μεγάλη έκταση του κειμένου που αφιερώνεται στην περιγραφή πολεμικών κατορθωμάτων και ηρωικών θανάτων, άλλα θέματα αντιμετωπίζονται ως ελάσσονος σημασίας. Π.χ. το γλωσσικό ζήτημα (σελ. 163), η βιομηχανική επανάσταση (σελ.156) και η Οκτωβριανή επανάσταση (σελ.192) καταλαμβάνουν  από τρεις, εννιά και εννιά σειρές αντίστοιχα. Μόνο το κείμενο για τον Κανάρη, με μεγάλη γραμματοσειρά, είναι είκοσι τρεις σειρές.
   Στο πνεύμα των σχολικών εορτών, με μια ομφαλοσκοπική αντιστροφή,  ο Β’ παγκόσμιος πόλεμος αναφέρεται ως ένα παράρτημα του Αλβανικού έπους.  Στην «ατυχέστερη» πρόταση όλου του βιβλίου, «ο πόλεμος ήταν το ολέθριο επακόλουθο της αποτυχίας στην εφαρμογή των όρων ειρήνης, που είχαν τερματίσει τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο». Καμία αναφορά στον φυλετικό ρατσισμό, στη  ναζιστική ιδεολογία, στο επεκτατικό όραμα του αριανισμού, στην προπαγάνδα. Η Χρυσή Αυγή θα είναι ευτυχής και ευγνώμων.

Για λόγους οικονομίας του παρόντος κειμένου, θα περιοριστούμε στα παραπάνω. Αναμένουμε ότι ερευνητές ιστορικοί και παιδαγωγοί, θα εκπονήσουν  συνολικότερες κριτικές  στο εν λόγω εγχειρίδιο.

Επιγραμματικά, το δικό μας συμπέρασμα είναι ότι παρά τη διακηρυγμένη αποδοχή της ανάγκης για ουσιαστικές αλλαγές στις μεθόδους διδασκαλίας και μάθησης στα σχολεία ώστε να αναπτύσσονται οι κριτικές ικανότητες των αυριανών πολιτών, ο στόχος αυτός δεν θα προαχθεί με το συγκεκριμένο  βιβλίο ιστορίας.

Τέλος, μια ορθογραφική παρατήρηση:  στη σελ. 231 διαβάζουμε ότι μεταπολιτευτικά «το βιωτικό επίπεδο των Ελλήνων βελτιώθηκε εντυπωσιακά».  Ναι,  με «ω». Ίσως να πρόκειται περί μαύρου χιούμορ σε σχέση με την κρίση που βιώνουμε σήμερα. Ή πως, με τέτοιο αναχρονιστικό βιβλίο, ο βίος των παιδιών στην τάξη θα είναι αβίωτος!

[size=20pt]επιτέλους πούτσα στον αριστερισμό και τους εθνομηδενιστές[/size]