Κι υπάρχουν κι άλλα, που επειδή αυτή τη στιγμή γράφονται σε άρθρα, είναι άγνωστο αν ισχύουν.
Πχ. η Στρογγύλη.
Είναι το Α και το Ω στην οριοθέτηση της ελληνικής ΑΟΖ. Το σημαντικό είναι πως την αντιμετωπίζεις.
Ως σύνολο αδιαίρετο του ελληνικού χώρου, ως σύνολο των Δωδεκανήσων, ως σύνολο ενός τοπικού νησιωτικού συμπλέγματος;
Γιατί έχει μεγάλη διαφορά.
Πήγε ο ΣΥΡΙΖΑ να το περάσει με τη δήλωση του απίθανου του Τσιρώνη, που κόντεψε να βγάλει το Καστελλόριζο λίγο έξω από το Λίβανο.
Δεν περπάτησε. Αλλά τα ορφανά του Σημίτη δεν το ξέχασαν. Το επαναφέρουν τώρα επί Μητσοτάκη.
Όπου οποιαδήποτε διπλωματική αρχή εκτός χώρας νομίζει ότι η Μεγίστη είναι υπερπόντια κτήση της Ελλάδας. Κάτι σαν τη Γουαδελούπη της Γαλλίας ένα πράγμα.
Φροντίζει ο Μητσοτακέικος συρφετός να περάσει αυτή η γραμμή.
Άκουγα το Συρίγο πριν λίγο.
Είπε οτι η επέκταση στα 12νμ θα λύσει πάμπολλα προβλήματα. Τα ύδατα που θα μείνουν θα αποτελούν το 20% του Αιγαίου και θα μπορούν να λυθούν τα όποια θέματα πανευκολα.
Πρακτικά θα μείνει μία περιοχή μεταξύ Λέσβου, Λήμνου, Ίμβρου, Τενέδου και τουρκικών ακτών που θα χρειαστεί να τακτοποιηθεί.
Χρειάζεται σωστή διπλωματική προεργασία είπε, πριν προχωρήσουμε. Την οποία φυσικά δεν κάνει κανείς.
Είπε ακόμα ότι διαρκούσης της συζήτησης περί θαλασσίου δικαίου, τη δεκαετία του '80, οι Αμερικανοί πρότειναν στην Ελλάδα την επέκταση στα 9νμ παντού. Αυτοί θα έφερναν τον 6ο στόλο για γυμνάσια στο Αιγαίο και θα υπήρχαν δύο ταυτόχρονες ανακοινώσεις.
Η δική μας της επέκτασης και η δική τους περί σεβασμού της επέκτασης και της συνέχισης των ασκήσεων του στόλου πέραν των 9νμ.
Οποιαδήποτε αντίδραση των Τούρκων θα τελείωνε εκεί.
Δεν προχώρησε γιατί ο Ανδρέας ήταν στην Αγγλία για το γνωστό θέμα με την καρδιά του κι ο Κουτσόγιωργας δε θεώρησε σωστό να το αποφασίσει αυτός.
Μετά ήρθε ο Σημίτης κι έπεσε το γνωστό ξεβρακωμα.
