Περί ακρίβειας, αγοραστικής δύναμης, μισθών, φορολογική πολιτική και άλλων... δαιμονίων: Δύο μεγάλα κόλπα της Κυβέρνησης (+1 μικρότερο...):
ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΚΟΛΠΟ: Η εκμετάλλευση της ακρίβειας προκειμένου να αυξάνονται τα δημόσια έσοδα, μέσω των υψηλότατων έμμεσων φόρων, αποτελεί πράγματι πολιτικά...
αξιοθαύμαστη τακτική κυβέρνησης.
Χωρίς να κοπιάσει ιδιαίτερα στο σκέλος της αναποτελεσματικής φορολόγησης εισοδημάτων, που διαχρονικά είναι η μεγάλη πληγή στα κρατικά έσοδα, επιτυγχάνει τους δημοσιονομικούς στόχους της, με τρόπο που έως κάποια στιγμή περνούσε
σχεδόν απαρατήρητος από τους περισσότερους, καθώς δεν προέκυπταν νέοι φόροι.
Τώρα βέβαια έχουν αλλάξει τα πράγματα, καθώς όλους τους καίει η ακρίβεια. Η κυβέρνηση όμως δυσκολεύεται να αλλάξει... περπατησιά, οπότε προτιμά να κυνηγά πολυεθνικές και εγχώριες βιομηχανίες, με τρόπο που δεν αλλάζει το αποτέλεσμα, ενώ ταυτόχρονα
υπερτονίζει την ονομαστική αύξηση μισθών και εισοδημάτων.
Υπό αυτή την έννοια,
η χθεσινή έκθεση του Ινστιτούτου Εργασίας της ΓΣΕΕ πρέπει να θεωρηθεί
αποκαλυπτική*. Κυρίως διότι διαπιστώνει ότι η χώρα μας είναι πρωταθλήτρια στους
έμμεσους φόρους με ποσοστό 17,4% του ΑΕΠ (έναντι 12,5% στην ευρωζώνη), αλλά... ουραγός στους άμεσους φόρους, με ποσοστό 10,6% έναντι 13,4% του ΑΕΠ για τον μέσο ευρωπαϊκό όρο.
Δεν χρειάζεται, βεβαίως, να πούμε ότι οι έμμεσοι φόροι είναι οι
πιο άδικοι, διότι τους πληρώνουν όλοι με τον ίδιο τρόπο, αντίθετα με τους άμεσους που εξαρτώνται από το εισόδημα.
ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΚΟΛΠΟ ΙΙ: Όμως, η ύπαρξη τόσο υψηλών έμμεσων φόρων ενισχύει τη μείωση της αγοραστικής δύναμης των πολιτών, εντείνοντας το αποτέλεσμα του πληθωρισμού, με συνέπεια να εμφανίζεται στην Ελλάδα η μεγαλύτερη ποσοστιαία μείωση του
πραγματικού εισοδήματος από εργασία σε σχέση με την υπόλοιπη Ευρώπη. Η οποία, για το διάστημα 2019-2023, υπολογίζεται στην ίδια έκθεση σε
-8,3%
Εν ολίγοις, αναφέρει η έκθεση, η αμοιβή της εργασίας στη χώρα μας όχι μόνο δεν συγκλίνει, αντιθέτως...
αποκλίνει από την υπόλοιπη Ευρώπη.
Η «τεχνική» αυτή, βέβαια, μάλλον φτάνει στο τέλος του ωφέλιμου (για την κυβέρνηση) βίου της. Διότι, όπως έχει γίνει εμφανές, ο πολύς κόσμος μπορεί να μην έχει γνώση τέτοιων στοιχείων, αντιλαμβάνεται όμως τη μείωση της αγοραστικής του δύναμης, κατευθείαν στην...
τσέπη του.
Έτσι κι αλλιώς, όμως, το φαινόμενο του πληθωρισμού δείχνει ότι αρχίζει να εξασθενεί, ενώ οι επιπτώσεις του, αν και με κάποια καθυστέρηση, εμφανίζονται ολοένα και περισσότερο στο σκέλος των
δημοσίων δαπανών.
Εν ολίγοις, το θετικό «εφέ» του πληθωρισμού θα μειωθεί έτσι κι αλλιώς στα δημοσιονομικά. Που σημαίνει ότι σύντομα θα πρέπει να βρεθούν άλλοι, πιο
μόνιμοι τρόποι εξασφάλισης των περίφημων πλεονασμάτων.
ΥΓ: Το άλλο, μικρότερο σε μέγεθος κόλπο αφορά τη διατήρηση της
κλίμακας φορολόγησης στα ίδια «σκαλοπάτια». Διότι, όταν τα εισοδήματα αυξάνονται (λόγω πληθωρισμού), αυξάνεται και το ποσό του φόρου, χωρίς να αυξηθεί ο συντελεστής φορολόγησης, που πάντα προκαλεί αντιδράσεις.
Από εδώ:
Το νέο ρεκόρ για τη μετοχή της Optima Bank, η αντίδραση της Motor Oil και η βύθιση για τις Aegean και Autohellas. Πώς η κυβέρνηση «αβγάτισε» τα έσοδα
www.euro2day.gr
* βλ. συνημμένως ολόκληρη την έκθεση
Bonus: Φορολόγησις Υπερκερδών
Εκ των ειδήσεων:
- Η κυβέρνηση Μητσοτάκη επιβάλει ένα 33% ως «Προσωρινή Συνεισφορά Αλληλεγγύης»
στις εταιρείες διύλισης. <
μόνο>
- Η Προσωρινή Συνεισφορά Αλληλεγγύης θα υπολογιστεί με βάση τα πλεονάζοντα κέρδη του φορολογικού έτους 2023, όπως αυτά ορίζονται από τον Κανονισμό (ΕΕ) 2022/1854, δηλαδή 33% επί των φορολογητέων κερδών του έτους 2023, που υπερβαίνουν το 20% του μέσου όρου των αποτελεσμάτων των ετών 2018 έως 2021.
Απορία 1: Γιατί όχι και στα υπερκέρδη τραπεζών και παρόχων ηλεκτρικής ενέργειας;
Απορία 2: Γιατί επέλεξε τον ΧΑΜΗΛΟΤΕΡΟ συντελεστή (33%) που προβλέπει ο νόμος, ενώ υπήρχε πρόταση για 90%;