Tον διαβάζω συστηματικά το Μελέτη. Το θέμα είναι πως όλες οι κινήσεις δείχνουν ότι ο Μητσοτάκης έχει αποφασίσει να κάνει συμβιβασμούς και υποχωρήσεις στα εθνικά. Οταν τον ενημέρωσαν ότι επίκειται το τουρκολιβυκο μνημόνιο αδιαφόρησε και πήγε στο Λονδίνο να δει τένις με το γιό του.
Όταν έστειλε το Δένδια στην Αίγυπτο να υπογράψει ΑΟΖ, η οριοθέτηση ηταν τμηματική κατά παράβαση του διεθνούς δικαίου και με μειωμένη επήρεια της Κρήτης. Έχει γραφεί από πολλούς ότι ήταν προτροπή Πομπεο, κάτι που εμμέσως παραδέχθηκε ο Δένδιας, με την αναφορά σε συνεχή ενημέρωσή του από τους δύο ΥΠΕΞ κατά τη διάρκεια της σύσκεψης. Όταν ξεκίνησε τη φασαρία η Τουρκία, ο Σουκρι της απάντησε ότι μάλλον δεν αντελήφθη σωστά τι υπεγράφη στην Αίγυπτο. Και ξαφνικά ηρεμησε. Ο Καρυωτης γράφει συνεχώς ότι οι Αμερικανοί του λένε πως, αν δε συμφωνήσουμε εμείς με την Τουρκία θα βάλουν τους Αιγύπτιους να υπογράψουν ΑΟΖ με τους Τούρκους, μιας και κάναμε το έγκλημα να μην οριοθετήσουμε πλήρως την ελληνοαιγυπτιακη ΑΟΖ.
Για να είμαστε σωστοί όμως, το μεγάλο έγκλημα, η προδοσία μπορεί να πει κανείς, είναι του Σημιτη. Ο Μουμπάρακ πρότεινε να υπογράψουμε τριπλή συμφωνία με Κύπρο. Ο Σημίτης όχι μόνον αρνήθηκε, αλλά επέβαλλε στους Κύπριους να αφήσουν τη μικρή αυτή φέτα για την οποία γίνεται ο χαμός τώρα, γιατί έτρεμε τους Τούρκους.
Να κάνουμε το σταυρό μας που μεσολάβησε ο Μανιάτης και έκοψε τα οικόπεδα, όσα μπόρεσε δηλαδή κι έχουμε κάτι να διεκδικούμε τωρα