Δημογραφικό: Είναι δυνατό να επιβραδυνθεί η μείωση και η γήρανση του πληθυσμού της Ελλάδας;
Το αν θα μειωθεί ο πληθυσμός της Ελλάδας κατά μερικές εκατοντάδες χιλιάδες ή κατά 1,5 εκατομμύριο το 2050, θα εξαρτηθεί κυρίως από τη μεταναστευτική ζυγαριά, σημειώνει ο ερευνητής Βύρων Κοτζαμάνης
Με βάση τα δεδομένα αυτά, το έλλειμμα των γεννήσεων έναντι των θανάτων (το Φυσικό Ισοζύγιο) αναμένεται να κυμανθεί από -1,50 (δυσμενές σενάριο, χωρίς τη λήψη ισχυρών μέτρων) έως -1,15 εκατομμύρια (ευνοϊκότατο). Αυτό, σύμφωνα με τα στοιχεία της έρευνας, θα είναι σε αδρές γραμμές και το εύρος της αναμενόμενης μείωσης του πληθυσμού ανάμεσα στο 2024 και το 2050 εάν η μεταναστευτική ζυγαριά είναι μηδενική. Όσον αφορά τη μείωση των 0-64 ετών, με δεδομένη την αναπόφευκτη αύξηση των >65 ετών κατά περίπου 650 χιλ. ανάμεσα στο 2024 και το 2049, αυτή θα κυμανθεί από 2,15 εκατ. (δυσμενές σενάριο) έως 1,8 εκατ. (ευνοϊκότατο σενάριο), η δε μείωση των 0-19 ετών από 550 έως 400 χιλ. αντίστοιχα.
Τα μεταναστευτικά ισοζύγια, επομένως, με δεδομένο το έλλειμμα των γεννήσεων έναντι των θανάτων, αναμένεται, σύμφωνα πάντοτε με τον κ. Κοτζαμάνη, να επηρεάσει σημαντικά
το μέγεθος και την ηλικιακή δομή του πληθυσμού στο μέλλον. Με βάση το εκτιμώμενο δε εύρος του ελλείμματος των γεννήσεων έναντι των θανάτων η σταθεροποίηση του πληθυσμού της Ελλάδας γύρω από τα σημερινά επίπεδα (10,35 εκατ.) απαιτεί από δημογραφική σκοπιά ένα θετικότατο μεταναστευτικό ισοζύγιο το 2024-2049 (1,0 έως 1,3 εκατ. περισσότερες εισόδους από εξόδους, ένα ισοζύγιο υψηλότερο δηλαδή ακόμη και αυτού της περιόδου 1991- 2010). Αν και η μελλοντική πορεία του ισοζυγίου αυτού είναι αβέβαιη, ο κ. Κοτζαμάνης εκτιμά ότι, για πλήθος λόγων, δεν είναι δυνατό να καταγραφεί ένα τόσο υψηλό πλεόνασμα εισόδων έναντι εξόδων. Ένα «ήπιο» όμως κατ’ αυτόν, θετικό μεταναστευτικό ισοζύγιο της τάξης των 15- 20 χιλ./έτος (390 έως 520.000 το 2024-2049) θα συνέβαλε καθοριστικά στην επιβράδυνση της μείωσης του συνολικού πληθυσμού, αυτής των νέων (0-19 ετών) και των ατόμων εργάσιμης ηλικίας (20-64 ετών). Ο συνδυασμός επομένως πολιτικών που θα περιορίσουν τις αμέσως επόμενες δεκαετίες την αύξηση των θανάτων, θα δημιουργήσουν ένα εξαιρετικά ευνοϊκό περιβάλλον για την απόκτηση του επιθυμητού αριθμού παιδιών από τις νεότερες γενεές, θα επιβραδύνουν σημαντικά τη
μετανάστευση νέων παραγωγικών και αναπαραγωγικών ηλικιών επιτρέποντας ταυτόχρονα την επιστροφή τμήματος αυτών που έχουν φύγει και, που, ταυτόχρονα, θα επιτρέψουν την ενσωμάτωση και μόνιμη εγκατάσταση νέων αλλοδαπών στη χώρα μας είναι μονόδρομος, εάν τεθεί σαν στόχος ο περιορισμός της μείωσης του πληθυσμού και η επιβράδυνση τη γήρανσής του (εάν δηλαδή στοχεύαμε ο πληθυσμός να μην υπολείπεται κατά πολύ τα 9,7 εκατ. το 2050 και ταυτόχρονα να περιορισθεί και η μείωση στις ηλικίες 0-19 και 20-64 ετών).
Μιλώντας στο Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων ο κ. Κοτζαμάνης αναφέρει ότι αν θελήσουμε να προσεγγίσουμε τον στόχο αυτόν «απαιτείται οι έχοντες την ευθύνη σχεδιασμού και λήψης αποφάσεων, εκτός του ότι θα πρέπει να προνοήσουν για την έγκαιρη προσαρμογή σε κάποιες μη αναστρέψιμες, τις αμέσως επόμενες δεκαετίες εξελίξεις, να λάβουν άμεσα και τα κατάλληλα μέτρα σε βασικούς τομείς στο πλαίσιο μια συνεκτικής δημογραφικής πολιτικής. Οι στόχοι της πολιτικής αυτής οφείλουν προφανώς να είναι συμβατοί με τους στόχους πλήθους “συγγενών” πολιτικών (αναπτυξιακής, κοινωνικής, οικονομικής -βλ. αγορά εργασίας- εναρμόνισης της οικογενειακής και της εργασιακής ζωής, ισότητας των δυο φύλων κ.λπ.) και τα όποια μέτρα ληφθούν θα πρέπει να είναι διαβαθμισμένα στον χρόνο (μικρο/ μεσο/ μακροπρόθεσμα) ανάλογα με τους στόχους, να υλοποιούνται και να υπόκεινται στη δυνατότητα αξιολόγησης των αποτελεσμάτων τους».
------------
