Ο Αντώνης Σαμαράς έπεσε λόγω του ΕΝΦΙΑ. Αυτή η κυβέρνηση θα πέσει για τον ίδιο λόγο: Από τους πολλούς φόρους. Κι η επόμενη θα πέσει επίσης γρήγορα εφόσον ακολουθήσει την … πεπατημένη. Η μόνη συνταγή που δεν έχει δοκιμαστεί μέχρι σήμερα είναι εκείνη του Μινώταυρου! Όπως είναι γνωστό οι νεοφιλελεύθεροι μισούν τους φόρους.
Η άσκηση του τρίτου μνημονίου δεν βγαίνει. Τρίτο μνημόνιο δεν θα υπήρχε αν είχε εφαρμοστεί το δεύτερο. Και δεν θα είχαμε φτάσει καν στο δεύτερο αν είχαμε ολοκληρώσει το πρώτο. Κάθε μνημόνιο είναι βαρύτερο από το προηγούμενο. Επειδή ακριβώς το πρόβλημα μεγεθύνεται. Αν δεν αντιμετωπίσεις ένα τραύμα στον σωστό του χρόνο, τότε αυτό μπορεί να εξελιχτεί άσχημα. Και στο τέλος να φτάσει κανείς μέχρι και την εγχείριση.
Η μοναδική αλήθεια είναι ότι εμείς δεν θελήσαμε να αλλάξουμε. Ούτε και τώρα θέλουμε και αμφιβάλλουμε αν θα θελήσουμε κάποια στιγμή στο μέλλον. Αγαπάμε την Ευρώπη των πακέτων Ντελόρ, αλλά λατρεύουμε ταυτόχρονα και τον νομαδικό τρόπο οργάνωσης της κοινωνίας μας. Φύλαρχοι και Ευρώπη, όμως, είναι δύο έννοιες που δεν ταιριάζουν.
Στην πραγματικότητα δεν ήμασταν ποτέ στην Ευρώπη. Το ερώτημα είναι αν θα θελήσουμε να κάνουμε εκείνο το απαραίτητο βήμα και να περάσουμε από την Ανατολή στην Δύση. Οι εκπρόσωποι των φυλάρχων σκούζουν για τον … Μινώταυρο του νεοφιλελευθερισμού, επειδή ξέρουν ότι μία πραγματικά φιλελεύθερη πολιτική μπορεί να γκρεμίσει τον κόσμο τους. Αν και εφόσον η Ελλάδα γίνει μία σύγχρονη και κανονική δυτική χώρα, αν έχει Δικαιοσύνη και κανόνες, τότε οι φύλαρχοι δεν έχουν θέση στην κορυφή της πολιτικής και οικονομικής πυραμίδας…
Το βασικό πρόβλημα των μνημονίων ήταν κάθε φορά το ίδιο: Οι Ελληνικές κυβερνήσεις από την μία δεν ήθελαν να εφαρμόσουν επώδυνα μέτρα για την εκλογική τους πελατεία και οι γραφειοκράτες από την άλλη συναίνεσαν για πολιτικούς λόγους στις όποιες καθυστερήσεις. Για παράδειγμα, όλοι καταλάβαιναν ότι το πρόγραμμα « Ήλιος» στο πρώτο μνημόνιο «ανακαλύφθηκε» για να βγουν οι αριθμοί. Αν οι Ευρωπαίοι δεν έπαιζαν monopoly, υπήρχε μία πιθανότητα να τα καταφέρουμε. Η Ελλάδα χρειαζότανε πραγματικές επενδύσεις και όχι φαντασιακές καταστάσεις. Το έκαναν όμως για να τους βγουν οι αριθμοί στο χαρτί κι ας γνώριζαν ότι στην επόμενη στροφή θα είχαμε όλοι πρόβλημα.
Το ίδιο συνέβη και με τις πρόωρες συνταξιοδοτήσεις. Για να «αδειάσουν» τον δημόσιο τομέα οι Ευρωπαίοι επέτρεψαν τις πρόωρες συνταξιοδοτήσεις! Έβγαλαν στην σύνταξη ανθρώπους ηλικίας 50 ετών για να μπορούν να εμφανίσουν έργο στον τομέα του περιορισμού του κράτους. Στείλανε σπίτι τους παραγωγικούς ανθρώπους και τινάξαμε στον αέρα τα ασφαλιστικά ταμεία για να βγουν και πάλι οι αριθμοί. Για εκείνη μόνο την ώρα. Τα σκουπίδια μπορεί κανείς να τα κρύψει κάτω από το χαλί, αλλά δεν μπορεί να τα εξαφανίσει. Κάποια στιγμή αυτά θα βγουν και πάλι στην επιφάνεια.
Τα μνημόνια δεν θα μπορούσαν να είναι από μόνα τους η θεραπεία για τα προβλήματα της ελληνικής Οικονομίας. Δεν μπορείς να αντιμετωπίσεις πολιτικά προβλήματα με αυτό τον τρόπο. Διότι το πρόβλημα της Ελλάδας ήταν και εξακολουθεί να είναι πολιτικό. Το οικονομικό προκύπτει στην συνέχεια ως αποτέλεσμα. Αν η ελληνική κοινωνία, λοιπόν, αντιληφθεί την ανάγκη εφαρμογής φιλελεύθερων λύσεων, τότε η μεταμόρφωση της χώρας θα είναι εντυπωσιακή.
Σε αντίθεση με όσα ισχυρίζονται οι κρατιστές, οι φιλελεύθερες συνταγές έχουν ως βασικό τους συστατικό τους χαμηλούς φόρους. Μία φιλελεύθερη κυβέρνηση θα δημιουργούσε ένα σταθερό φορολογικό περιβάλλον και θα έκανε τα πάντα για να προσελκύσει επενδυτές και να αυξηθεί έτσι η πίτα της οικονομίας για όλους μας. Μία φιλελεύθερη κυβέρνηση θα σεβότανε την ανεξαρτησία των Αρχών και την διάκριση των εξουσιών. Θα έφερνε Δικαιοσύνη, κανόνες ίδιους για όλους. Αυτή είναι η μοναδική λύση που δεν έχει δοκιμάσει μέχρι σήμερα η Ελλάδα. Και δεν είναι σίγουρο ότι θα θελήσει στο τέλος να την δοκιμάσει ή αν θα προτιμήσει τον δρόμο της αυτοχειρίας…
Αυτό που φοβούνται οι εκπρόσωποι του παλαιού πολιτικού κόσμου είναι η λύση του … Μινώταυρου! Την φοβούνται, επειδή η φιλελεύθερη λύση συνεπάγεται την δική τους πολιτική εξαφάνιση. Γι αυτό και αντιδρούν με τόση σφοδρότητα. Για να παραμείνουν στην εξουσία θα πρέπει να γίνουν κάτι που δεν είναι: Μεταρρυθμιστές. Θα προτιμήσουν, λοιπόν, να οδηγήσουν την χώρα στην δραχμή από το να κάνουν το αυτονόητο για την χώρα. Διότι μόνο με δραχμή βγαίνει η δική τους αριθμητική και διαιωνίζεται η παρουσία τους στην εξουσία.
Όσο για την «διαμάχη» τους με το ΔΝΤ; Μέχρι χτες ήθελαν να «αλλάξουν» την Ευρώπη και χρησιμοποιούσαν την επιχειρηματολογία του ΔΝΤ για τον τρόπο αντιμετώπισης του ελληνικού χρέους. Σήμερα θέλουν να σώσουν την Ευρώπη από το κακό ΔΝΤ. Είναι σαφές ότι αναζητούν εχθρούς και κυρίως άλλοθι για την επόμενες επιλογές τους. Μέσα σε αυτές, πάντως, δεν περιλαμβάνεται εκείνη της σύγχρονης και κανονικής χώρας.
Θανάσης Μαυρίδης
Όποιος θέλει, διαβάζει και ξεστραβώνεται. (Ευγενικά το θέτω)
