Η επιστροφή του ασώτου στο "La luna" απόψε, όπως θα θυμάστε οι παλαιότεροι εδώ μέσα είχα παρεξηγηθεί με το εν λόγω μαγαζί και είχα να πατήσω το πόδι μου από τον Ιούλιο του 2020... Προσπαθώντας να ξεχάσω το τί είχε συμβεί τότε, μετά χαράς διαπίστωσα ότι παραμένει ΜΑΓΑΖΑΡΑ, με πλήθος εργαζόμενων γυναικών και πελατών που θα ζήλευαν πολλά μαγαζιά του είδους του αν και μαθαίνω ότι τις καθημερινές είναι λίγο στην χαροπάλη κι αυτό το κατάστημα όσον αφορά την προσέλευση του κόσμου, καμία σχέση με τα σαββατόβραδα, δεν μπορώ να επιβεβαιώσω ή όχι γιατί εγώ πάω σχεδόν πάντα Σάββατο βράδυ σε τέτοια ιδρύματα. Πάντως απόψε που πήγα υπήρχε πολύ καλή ατμόσφαιρα, ωραίες και κεφάτες μουσικές επιλογές που όσο να 'ναι σου φτιάχνουν κι αυτές τη διάθεση. Ιστορική επανασύνδεσή μου με τη Μάρα μετά από καιρό, την καλύτερη και πιο αξιοπρεπή κοπέλα εκεί μέσα χωρίς να θέλω να αδικήσω κι άλλες εκεί που δουλεύουν πολύ εντάξει, ήπιαμε τα ποτά μας, πήγαμε και στην καβάτζα και γενικώς θυμηθήκαμε τα παλιά. Παρούσες περίπου 10 γυναίκες, η Μαρία και η Μαρίνα που συζητάτε συνέχεια εδώ απούσες η μία με ρεπό και η άλλη με άδεια παρότι ήθελα πολύ έστω να τις δω για να διαπιστώσω ιδίοις όμμασι αν αξίζει ο ντόρος γύρω απ' το όνομά τους, παρούσα η Τάνια η μελαχρινή, η Ρόξυ, η Αλίνα είχε βγει έξω από το μπαρ και δούλευε, παρούσα και η εκδιωγμένη από το "Χαλαρά" Μέλη η οποία με σέρβιρε κιόλας στην αρχή πριν έρθει η Μάρα χωρίς να μου πει κουβέντα ότι με θυμάται από το Περιστέρι... Αυτές θυμάμαι, πάνε και σχεδόν δύο χρόνια που δεν έχω επαφή με το ρόστερ του "La luna", θα μάθω και τις υπόλοιπες. Τα ποτά τουλάχιστον από τη Μάρα έμπαιναν με κανονικούς ρυθμούς, με τα λεφτά κανένα θέμα αυτήν τη φορά, μου επεστράφησαν μέχρι και τα ψιλά από το λογαριασμό κάτι που το εκτίμησα. Θα ξαναπάω μάλλον το επόμενο Σάββατο, οπότε θα συνεχίσουμε να τα λέμε εδώ για το συγκεκριμένο μαγαζί