Φυσικά θα πάμε από το ένα άκρο στο άλλο σαν εκκρεμές: από το μετεμφυλιοπολεμικό κράτος, όπου οι νικητές καταδίωκαν τους "παρά πόδα έχοντας τα όπλα", στην ασυδοσία των παίδων αντιστασιακών και των πασοκικών διορισμών και ξανά στην ελεγχόμενη είσοδο στο πανεπιστήμιο... Λείπει το μέτρο: α) σαν να μην μπορεί η αστυνομία-σύγκλητος-κόμματα-κυβέρνηση να εφαρμόσουν τον νόμο για το άσυλο, που αν είχε εφαρμοστεί πολύ απλά δεν θα είχε συμβεί τίποτε το αξιοσημείωτο τα τελευταία τριάντα χρόνια, β)σαν μην επιτρέπει ο νόμος να μπαίνει η αστυνομία όταν γίνονται καταστροφές, γ) σαν άσυλο να μην σημαίνει ελεύθερη διακίνηση ιδεών και έρευνα, ανεξαρτήτου όντος αν θίγονται διάφοροι π.χ. εκκλησία, δημοκρατία, τουρκία, ορθόδοξοι, εβραίοι, σαρακατσάνοι, ευρωπαϊκή ένωση, γκρινπισ, ηθική, βίβλος (γράφω διάφορες τυχαίες λέξεις που μου' ρχονται στο μυαλό), δ) σαν άσυλο να σημαίνει εγκληματικότητα... Τολμάει καμία κοπέλα να κάνει την διαδρομή βιβλιοθήκη - φιλοσοφική στην θεσσαλονίκη βράδυ;
Τέτοιοι που είμαστε πρέπει να καταργηθεί. Στο κάτω κατω σε μια δημοκρατική-ελεύθερη κοινωνία δεν έχουμε ανάγκη από άσυλα θεσπισμένα...