Οι πουτανοκαψούρηδες, χρειάζονται προκαταρκτικά τριπλάσιου χρόνου του κανονικού
διότι λειτουργούν συναισθηματικά σε χώρους όπου το συναίσθημα είναι τουλάχιστον δυσλειτουργικό
ή στην τελική δεν έχει και μεγάλη τύχη σαν εφόδιο. Γλιτσιάζουν επίσης και σε πορνική συμπεριφορά.
Μας νοιάζει τους υπόλοιπους;
Ναιιιιιιιιιιιιιιιι. Μας νοιάζει γιατί πληρώνουν "αέρα" χαλώντας την πιάτσα, διδάσκουν την πουτάνα
να στρογγυλοκάθεται αραχτή, να τεμπελιάζει, γίνονται σπιούνοι της κτλ και μετά όλα αυτά
μας τα παρουσιάζουν ως φυσιολογικά.
Κι αν τους πεις και τίποτα για την λατρεμένη τους πουτάνα, ουρλιάζουν σαν σφαχτάρια.
Είναι άνθρωποι αυτοί για συζήτηση;
Αποσκοπούν σε μια κάποια φανταστική τελειότητα για να συνουσιαστούν κι ο καθένας έχει την δικιά του.
Ζουν ένα δράμα, μια αγωνία, κοινώς...ένα θρίλλερ.
Ως κτητικάάάάάάάάάάάάάάάάάά όντα που είναι, δεν επιδιώκουν να περάσουν καλά όπως τάχα λένε
προσποιούμενοι τους ευγενικούς αλλά αποσκοπούν στο "παραμύθι".
Ουσιαστικά, όλη τους αυτή η ευγένεια...μέσα στο δωμάτιο μεταμορφώνεται σε μια διαχέουσα εμετικότητα
μιας κι επιδιώκουν στο να καταπνίξουν την πουτάνα και να απομυζήσουν χαρές "με το ζόρι".
Η ζήλια τους μονόδρομοςςςςςςςςςςςςς!
Ναιιιιιιιιιιιιιιι...θέλουν την πουτάνα μόνο δικιά τους ή και να νιώθουν "εραστάρες" της
στο βουβό τους ψέμα. Αυτό είναι το τεράστιοοοοοοοοοο αδύνατο σημείο τους.
Αποσκοπούν στο να την εξαγοράσουν αλλά οι πουτάνες είναι πιστές μόνο εκεί που θέλουν.
Φροντίστε λοιπόν να σας βλέπουν με τις πουτάνες που λατρεύουν ή αυτές που τους έχουν γαμήσει
την ζωήήήήήήήήήήήήή.
Όσο μπορείτε περισσότερο. Αυτό ισοδυναμεί με ψυχολογικό θάνατο γι'αυτούς.
Οι πουτανοκαψούρηδες καταστρέφουν τα πάντα και τελικά στο τέλος καταστρέφονται μόνοι τουςςςςςςςςςς!
Μισιούνται μεταξύ τους όσο κι αν προσποιούνταιιιιιιιιιι!
Στο τέλος πια έχουμε να κάνουμε με τους πουτανοσωτήρες που είναι πολλές φορές χειρότεροι
των πουτανοκαψούρηδων. Ίδιο δέρμα, άλλο νούμερο παπούτσι!
Ας με "χτυπήσουν" όσο θέλουν κι όπως θέλουν. Έχω "στεγνώσει" πια.