xronistiktak
Μέλος
- Εγγρ.
- 9 Οκτ 2011
- Μηνύματα
- 1.509
- Like
- 0
- Πόντοι
- 16
ρησπεκτ παραλιμνιε
.......
Πριν την έκρηξη, αν και άθεος, στράφηκα στο θεό και είπα : Θεέ μου αν υπάρχεις, αν με δοκιμάζεις δώσε μου τη δύναμη να περάσω κι αυτή τη δοκιμασία η δώσε μου την άδεια σου να τον λακτήσω. Δεν μου απάντησε ο Κύριος οπότε πήρα την αποφαση μόνος μου.
Ένα μεγάλο πρόβλημα που υπάρχει στο Βερολίνο αλλά και σε άλλες πόλεις της Γερμανίας είναι η στέγη. Η αναζήτηση στέγης είναι γολγοθάς ειδικά για τους ξένους. Οι Γερμανοί ζητάνε ένα σωρό χαρτιά, π.χ. μισθοδοσία 3 τελευταίων μηνών όπου πρέπει να φαίνεται ότι περνεις τουλάχιστον τα τριπλάσια από το ενοίκιο, για να δουν αν μπορείς να πληρώνεις. Αν πάλι δεν έχεις αυτά που ζητούνε, θα πρέπει να εγγυθούν κάποιοι για σένα η να δόσεις 3 η 4 ενοίκια μπροστά.
Κάποτε, αρχές Αυγούστου πήγαμε με την Τατιάνα να δούμε ένα σπίτι σε καλή περιοχή. Τότε δεν είχα ιδέα από Βερολίνο. Όντως η γειτονιά ήταν καθαρή, ήσυχη και το διαμέρισμα καλό. 37τμ με μπαλκονάκι, ξύλινο πάτωμα, παράθυρα, ψιλο-επιπλωμένο, με ίντερνετ, 390 ενοίκιο. Ευκαιρία. Μαζί μα ήσαν αλλά 30 άτομα σχεδόν, υποψήφιοι ενοικιαστές που είχαν έρθει να το δουν. Όλες οι φυλές του Ισραήλ που λέμε.
Για κάποιους λόγους, πολλούς φανταζομαι, δε με προτίμησαν για ενοικιαστή.
Τέλη Αυγούστου πηγαίνουμε στο Kreutzberg, να δούμε ένα άλλο. Ο νταραβεριτζής που είχε βάλει την αγγελία στο net Ελληνάρας, πονηρίδης όπως αποδείχτηκε. Μας υποδέχτηκε με τον Κλάους σε ένα άθλιο διαμέρισμα με ένα παράθυρο όλο κι όλο, με τρύπες στους τοίχους και στο πάτωμα. Είχε απαίτηση να δώσω 400 ευρώ η να του το φτιάξω με δικά μου έξοδα συν το χρόνο που θα ξόδευα, για να μου το αφήσει στα 360 για 6 μήνες και meta θα το πήγαινε πάλι στα 400. Για τους πρώτους 6 μήνες θα είχε η γκόμενα του μια πατσαβουρα αγγλίδα, κλειδιά του σπιτιού και φυσικά δικαιώματα στο σπίτι. Μετά θα μπορούσα να είμαι εγώ ο διαχειριστής αυτού του διαμερίσματος.
Αυτές τις καταστάσεις τις έχω ζήσει αλλά δεν έχω καταλάβει τι ακριβώς παίζει κι ούτε με ενδιαφέρει γιατί δεν έχω πρόβλημα στέγης όπως κάποιοι/ες άλλοι/ες.
Στην αρχή ενδιαφερόμουν, όσο όμως άκουγα να λέει τις μαλακίες του μια στα ελληνικά σε μένα και την άλλη στα γερμανικά στον Κλάους, άρχιζα να ξενερώνω. Κάποια στιγμή νοιώθω ότι έχω ξενερώσει τελείως με τη φάση και τον τύπο, οπότε του λέω :
-Δηλαδή ρε πατριώτη όταν λες ότι η κοπελιά σου που είναι υπευθυνη για το διαμέρισμα θα έχει κλειδί, εννοάς ότι μπορεί ας πούμε να έρθει κανα βράδυ απροειδοποίητα και να ανοίξει την πόρτα. ?
-Όχι βρε εσύ, αν χρειαστεί να έρθει, θα σε έχει ειδοποιήσει και δεν θα είναι ποτέ βράδυ.
-Και της έχεις ρε κολεγα τόση εμπιστοσύνη της λεγάμενης ? Κι άμα ας πούμε έρθει καμία μέρα για τον Χ λόγο και μετά της αρέσει κι ερχετε συνέχεια τi κάνουμε ?
Τι εννοείς με ρώτησε, και το υφaki και το χαζό χαμόγελο του είχαν πάει περίπατο.
-Εννοώ ρε καυλιάρη ότι αν και δεν είναι του γούστου μου η τυπισα, αν μου ζητήσει να με επισκεφτεί για τον οποιοδήποτε λόγo, ενώ ξέρει ότι μένω εδώ μόνος, θα την κεράσω ώμο κρέας. Το έπιασες η θέλεις να γίνω πιο αναλυτικός και περιγραφικός ? Αλλά το κακό για σένα, αλλά και για μένα δεν είναι αυτό, αλλά το ότι μετά από αυτό μπορεί να ερχετε συνέχεια εδώ.
Ο τύπος αρχίζει και φορτώνει αλλά κρατάει την ψυχραιμία του. Κάνει μια προσπάτεια να κρατήσει την κατάσταση σε πολιτισμένα όρια και πλέον μιλάει γερμανικά με τον Κλάους. Τους διακόπτω λέγοντας ότι δεν με ενδιαφέρει το σπίτι αλλά αφού έχουν το τηλέφωνο μου, μπορεί η κοπέλα να με πάρει οπότε θέλει τηλέφωνο να βγούμε για καφέ η ποτό. Στα αγγλικά για να καταλαβένει και η Αγγλίδα πατσαβουρίτσα.
η οποία χαμογελά ηλίθια, αλλά την κόβω να ψιλό-γουστάρει.
Τραβάω τον Κλάους να πηγαίνουμε, η βλαμενη Αγγλίδα κάτι έλεγε στον ελληνάρα στα αγγλικά. Πριν περάσω το κατώφλι του λέω : Χάρηκα που τα είπαμε πατριώτη.
Εγώ όχι και τόσο, μου απάντησε. Δεν ξέρω ίσως είμαι προκατειλημένος με αυτά που έχω δει εδώ, αλλά τον πατριώτη δεν τον έκοψα και και πολύ αρσενικό. Κλωτσιές που σου χρειάζονται παλιοκαριόλη είπα κι έφυγα.....
γενικα τωρα φιλε σε τι φαση εισαι?που μενεις που δουλευεις? παλευεται γενικα το βερολινο?
Τώρα μένω σε μια μονοκατοικία που θα ζήλευαν και Γερμανοί, κάνω κανα δύο, τρία μεροκάματα τη βδομάδα οικοδομή με τον Μάρεκ τον Πολωνό. Τα λεφτά που βγάζω είναι ισα να περνάω, αλλά δεν περνάω και άσχημα. Έχω βρει τρόπους να συμπληρώνω το εισόδημα μου. Το Βερολίνο και γενικά η Γερμανία χωρίς τη γλώσσα η ανθρώπους να σε στηρίζουν, δεν παλευεται. Αλλά μην περνεις της μετρητής την δική γνώμη-άποψη γιατί δεν είμαι υπόδειγμα μετανάστη.
Θα με ταλαιπωρήσω αρκετά, θα πάω και σε άλλες πόλεις. Ήταν να την κάνω τώρα για Μόναχο αλλά το ανεβαλα για τα μέσα Νοέμβρη. Μετά Στουτγάρδη και μετά νότια Γαλία. Πιστευω ότι του χρόνου τέτοια εποχή, αν μου βγει το πρόγραμμα θα είμαι Μασάλια.
Αν δε μου βγει πίσω στο χωριό.
οτι και να κανεις οι ευχές μου να σε συνοδεύουν οτι καλυτερο φιλε παραλίμνιεΤώρα μένω σε μια μονοκατοικία που θα ζήλευαν και Γερμανοί, κάνω κανα δύο, τρία μεροκάματα τη βδομάδα οικοδομή με τον Μάρεκ τον Πολωνό. Τα λεφτά που βγάζω είναι ισα να περνάω, αλλά δεν περνάω και άσχημα. Έχω βρει τρόπους να συμπληρώνω το εισόδημα μου. Το Βερολίνο και γενικά η Γερμανία χωρίς τη γλώσσα η ανθρώπους να σε στηρίζουν, δεν παλευεται. Αλλά μην περνεις της μετρητής την δική γνώμη-άποψη γιατί δεν είμαι υπόδειγμα μετανάστη.
Θα με ταλαιπωρήσω αρκετά, θα πάω και σε άλλες πόλεις. Ήταν να την κάνω τώρα για Μόναχο αλλά το ανεβαλα για τα μέσα Νοέμβρη. Μετά Στουτγάρδη και μετά νότια Γαλία. Πιστευω ότι του χρόνου τέτοια εποχή, αν μου βγει το πρόγραμμα θα είμαι Μασάλια.
Αν δε μου βγει πίσω στο χωριό.