Ιντερνετ καφέ είχε ένας ξάδερφος μου επί πέντε χρόνια και το έκλεισε ο μαλάκας, γιατί το είχε γράψει στα αρχίδια του το μαγαζί. Του έλεγα να κάνει αναβαθμίσεις στους υπολογιστές, να περάσει καινούργια παιχνίδια, αλλά αυτός τίποτε. Ερχόταν οι πιτσιρικάδες, οι οποίοι καθόταν με τις ώρες και έπαιζαν και τους έδιωχνε το μαγαζί από μόνο του, γιατί είχε μείνει πίσω από τεχνολογία.
Στο τέλος το δούλευε περισσότερο σαν καφέ παρά σαν ίντερνετ. Είχε βγάλει δύο άδειες για το μαγαζί. Μία για ίντερνετ και μια για καφετέρια, για να μπορεί να έχει καφέδες, αναψυκτικά, μπύρες ποτά, μιας και απαγορεύονται σε ίντερνετ καφέ σύμφωνα με το Νόμο. Επιτρέπεται μόνο να έχεις μηχανή του καφέ.
Βασικά τα έξοδά του ήταν τα κλασικά που έχουν όλα τα μαγαζιά. ΤΕΒΕ, νοίκι, εφορία, ρεύμα.
Είχε πάρει τότε και μια επιδότηση (γύρω στα 20 χιλιάρικα) και του είχαν μείνει κιόλας στη τσέπη.
Επειδή ήταν ψιλοάσχετος με το θέμα όμως του την είχαν πέσει κάποιοι επιτήδειοι και του τα έτρωγαν χοντρά.
Γι' αυτό στο τέλος τα είχε παρατήσει. Τον είχαν βάλει μέσα οι τύποι.
Κάποιο διάστημα που το δούλεψα εγώ, γιατί αυτός είχε πάει μια βδομάδα διακοπές, το μαγαζί πετούσε.
Μείωσα ακόμα και τα ωράρια στις κοπέλες που εργαζόταν εκεί (χωρίς ΙΚΑ φυσικά) ώστε να κερδίζει το μαγαζί από αυτές και όχι αυτές από το μαγαζί. Ο ξάδερφος τις είχε πολύ χύμα, γιατί του την έπεφταν και καλά και αυτός ο παπάρας νόμιζε ότι θα γαμούσε και τις πλήρωνε τζάμπα.
Εκανα φορμάτ σε όλα τα pc για να γίνουν πιο γρήγορα. Εβαλα προσφορές στις ώρες. Από 2 ευρώ η ώρα, έκανα μια προσφορά το 3ωρο 5 ευρώ.
Εβγαλα κάρτες μέλους και προσπαθούσα να πείσω τους πελάτες να γίνουν μέλη. Για τα μέλη ίσχυε στο 10ευρω, 10 ώρες ίντερνετ. Τύπωσα μπλουζάκια (με το λογότυπο του μαγαζιού) από έναν τύπο που συνεργαζόμουν στη δική μου δουλειά και τα έδινα δώρο σε κάθε νέα εγγραφή μέλους συν κάποιες ώρες δώρο.
Βρήκα τύπο μέσω ίντερνετ ο οποίος ξαναγέμιζε τα μελάνια και τα τόνερ σε εξευτελιστικές τιμές, συν το γεγονός ότι η αγορά των νέων μελανιών ήταν η πιο φθηνή που είχα βρει.
Εβαλα στις μπύρες μεζεδάκι (τυρί, σαλάμι, τομάτα αγγουράκι) και το βράδυ στα ποτά έφτιαχνα τοστ ή τηγάνιζα κάνα λουκάνικο ή κάνα μπέικον για να πίνουν παραπάνω οι πελάτες.
Μέσα σε μια βδομάδα του ανέβασα το τζίρο κατακόρυφα.
Του είχα δώσει και μια λίστα με τα πράγματα που έπρεπε να κάνει για να γίνει το μαγαζί του ανταγωνιστικό με τα υπόλοιπα της περιοχής, αλλά δυστυχώς δε με άκουσε, γιατί του φάνηκαν πολλά τα λεφτά που έπρεπε να δώσει.
Οπότε επήλθε το μοιραίο και αναγκάστηκε να το κλείσει, αφού μέρα με τη μέρα έμπαινε μέσα.
Ακόμα και σήμερα, τα υπόλοιπα ίντερνετ καφέ της περιοχής είναι γεμάτα από πιτσιρικάδες που ξημεροβραδιάζονται εκεί μέσα. Γιατί παρόλο που σχεδόν όλοι πλέον έχουν ίντερνετ στο σπίτι, αυτό που τραβάει το κόσμο είναι τα παιχνίδια. Γιατί στα ίντερνετ καφέ, τα pc είναι πολύ δυνατά ως επί το πλείστον, οι κάρτες γραφικών ισχυρές, όπως και οι πυρήνες αυτών των μηχανημάτων. Συν το γεγονός ότι όποιο τελευταίο παιχνίδι κυκλοφορεί στην αγορά, συνήθως σε μικρό χρονικό διάστημα αυτά τα μαγαζιά το προμηθεύονται και το εγκαθιστούν στα pc τους.
Γνώμη μου είναι να κάνεις κίνηση, αν η περιοχή σου έχει πιτσιρικαρία και φοιτητόκοσμο. Κοίταξε όμως αν υπάρχει κάποια επιδότηση μέσω ΟΑΕΔ ή μέσω ΕΣΠΑ, γιατί αν είναι να πάρεις δάνειο (που δε πρόκειται να σου δώσει καμία τράπεζα) άστο καλύτερα. Εκτός και αν έχεις τα χρήματα και θέλεις να τα χώσεις εκεί. Να ξέρεις ότι αυτού του είδους τα μαγαζιά, το μεροκάματο βγαίνει ευρώ ευρώ. Ταιριάζει απόλυτα η παροιμία, σακούλι το σακούλι...
