Η πιο συντομη μπουρδελοτσαρκα της ζωης μου ολοκληρωθηκε προ ολίγου, με 3/3 απροσάρμοστες τσατσαδες (που τελικως καταφεραν να μου προξενησουν τετοιο βαθμο εκνευρισμου ωστε να τραπω σε φυγη, πριν παρεκτραπω).
Μπηκα για αρχή στο Φ66 για να δω τι παιζει στη μετα-Μπιουτι εποχη. Σημειωτεον οτι εχω να παω μηνες εκει, απο τότε που ειχα φαει μια ξεγυρισμενη φόλα απ' τη μαυρουλα (το ειχα αναφερει και στο παρον thread). Η γνωστη κωλογρια με κοιταζει καλα-καλα και μου λεει "εσυ δεν περνάς". Δεν καταλαβα. "Ηρθες και χτες, την ειδες την κοπελα και δεν περασες". Συνεχισα να την κοιταζω σαν εξωγηινος. Μετα απο λιγο σηκωθηκα κι εφυγα εξηγωντας της οτι "αν εχετε δουλειά συμπεριφερομενοι ετσι, τι να πω... μπραβο!" κι εκεινη να διαβεβαιωνει οτι εχει "μια χαρα δουλειά". Λοιπον, το συγκεκριμενο τσαρδί πρεπει οχι μόνο να κλεισει οριστικα αλλά και να κατεδαφιστει με διαδικασιες "Ηλία ρίχτο". Μια ζωη φολες, απρεπεις συμπεριφορες, προβληματα. Καταραμενο ειναι;;
Δευτερη επισκεψη back to back στο Φωκαιας 19, οπου μια Ειρηνη γαμιόταν στο δωματιο σκουζοντας σαν καρακάξα (σσ η ενταση της μουσικης ηταν τετοια που ακουγόταν και το τελευταιο τριξιμο, και το τελευταιο κιχ, μαλλον η πόρτα εχει παχος ριζόχαρτου) κι οταν σηκωθηκαμε να φυγουμε η τσατσα μας εκανε σκριν κι επρεπε να την σπρωξουμε για να κερδίσουμε την ελευθερία μας.
Και τρίτη επισκεψη (σσ back to back ολα αυτα, ξαναλεω) στο υπογειο Φωκαιας 27Α, οπου επισης ειχα πολυ καιρο να βρεθω κι απορουσα αν εχει καμια καινουρια κοπελα. Σαφρακιασμενη τσατσα σαν τον Μαμρα τον Παντοτινό, με σαπια δοντια, ηρθε και κολλησε το προσωπό της στα 5 εκατοστα απο το δικό μου και μου μιλουσε επι 3 λεπτα για το πόσο καλη ειναι η κοπελα. Πισωπατουσα ενστικτωδως για να την αποφυγω, αλλά εκεινη πλησιαζε αντιστοιχα, διατηρουμενη παντα στην κρισιμη αποσταση των 5 εκατοστων. Ενταξει, αυτο δεν μου 'χει ξανατυχει ποτέ! "Δεν ειναι η μερα μου" σκεφτηκα και σηκωθηκα να φυγω.
ΥΓ. Ηταν και πανασχημη η κοπέλα, αγριεύτηκα οταν την ειδα. Αυτα.