Λοιπόν, έχουμε και λέμε για την τεράστια απογευματινή μου βόλτα:
α) Λουκά Νίκα 1 Ψυρρή. Καλύτερα να είχα πάει για λουκάνικα. Η τσατσά μου είπε πως "η κοπέλλα δε βγαίνει σαλόνι, δουλεύει με γνωστούς και πελάτες" Και καλά το κόκκινο μπουρδελόφωτο τι το είχε απόξω και τους πελάτες πως τους γνώρισε από συνοικέσιο;
β) Παιωνίου 10, Αχαρνών. Ντουέτο θεικό, Μόνικα και Συλβάνα, ξανθιά-μελαχρινή. Τη Μόνικα την έχω ξαναπάρει, δεν έπαθα και πλάκα. Γενικά μύριζε ξεπέτα, αλλά οι γκόμενες Θεές!
γ) Φωκαίας 25, ισόγειο μελαχρινή πολύ όμορφη μάλλον η Αντέλλα αν κατάλαβα καλά. Φωκαίας στο επάνω το γνωστό μας κοντοπούτανο, η Μιρέλλα.
δ) Φυλής 134 αβγ και απέναντι, ανάξια λόγου.
ε) Κεφαληνίας 75. Ελληνίδα Χριστίνα, 70 κουλούρι και αυταρχικό. Δεν μου άρεσε, αν και θα αποκτήσει σίγουα τους φαν της. Μου έμοιαζε λίγο τραβέλι, αλλά δεν κόβω κεφάλι. Πάντως σε πολλούς θα αρέσει και το κουλούρι 70 είναι μια πρόκληση.
στ) Δροσοπούλου 97. Ξαναάνοιξε. Ξανθιά Ρωσίδα τροφαντή νταρντάνα με τεράστια βυζιά, καλσόν μαύρο, μπότες, διχτυωτά διάφορα, όχι χοντρή αλλά ζουμερότατη με πολύ γλυκό πρόσωπο και έκφυλο. 69, αυταρχικό όχι κουλούρι. Μου άρεσε αλλά δεν πέρασα.
ζ) Λέλας Καραγιάννη. Ντάρια, μικροκαμωμένη, υπέροχη, μαύρο καλσόν μάυρα ψηλοτάκουνα (τα προσέχουμε αυτά). Πιστεύω γνωστή στους περισσότερους.
η) Φυλής 200. Η γνωστή υπέροχη μελαχρινή ρωσίδα με το καρεδάκι. Ντάνα νομίζω. Πανεμορφη. Ωραίες γόβες ξόφτερνες.
Μ' αυτά και μ' αυτά αγαπητοί μου δε γάμισα γιατί ως συνήθως μου βγήκε η παναγία στο περπάτημα. Αλλά αν γάμαγα είμαι μεταξύ Λέλας Καραγιάννη και Δροσοσπούλου 97.
Καλο βόλι