ο κος george gould δικηγόρος στο Λονδίνο κλείνει τα 65 του χρόνια και φωνάζει τον γιό του Thomas συνεταίρο εις το γραφείον του
- Τόμας παιδί μου.. είναι καιρός να αποσυρθώ.. όπως γνωρίζεις το δικηγορικό μας γραφείο αν και μικρό εις μέγεθος απέδιδε και αποδίδει αρκετά και έχω σχηματίσει μίαν αξιόλογον προσωπική περιουσίαν την οποία είμαι διατεθειμένος να την αναλώσω με την τρίτην μου σύζυγον Σάραν, τριάντα πέντε χρόνια νεωτέραν μου, εις ταξίδια και συναφείς ηδονιστικάς απολαύσεις. σου εμπιστεύομαι το γραφείο και σου εύχομαι καλήν τύχην..
- Πατέρα σε ευχαριστών για την εμπιστοσύνη σου... να είσαι σίγουρος ότι το γραφείο αυτό θα συνεχίσει να λειτουργεί επικερδώς
μετά από περίπου 6 μήνες ο κυριος Gould τηλεφωνεί από τας μαλβίδας νήσους εις τον υιόν του
- Τόμας παιδί μου. τι κάνεις? είσαι καλά? πως πάει το γραφείο?
- πολύ καλά πατέρα.. όλα καλά εδώ.. ελπίζω να περνάς καλά... το γραφείο λειτουργεί αψογα και εργαζόμεθα όλοι πυρετωδώς... θυμάσαι εκείνη την υπόθεση της χήρας Oakwood που εκκρεμούσε επί 42 έτη? εεε τελικά την έκλεισα..
- Τι ΕΚΑΝΕΣ ΡΕ ΜΑΛΑΚΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ.. με την υπόθεση αυτή πλήρωσα τα έξοδα του πρώτου μου γάμου, τα σχολεία σου, τις σπουδές σου, τα διαζύγια και τις διατροφές μου και εσυ πήγες και την ΕΚΛΕΙΣΕΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣ
