Προτιμώ τη μάζα να την έχω σε μυς παρά σε ξύγκι. Ξέρεις, μπορείς να έχεις τη δύναμη/επινοητικότητα μαζί με την ομορφιά, δεν είναι ανάγκη να πρέπει να επιλέξεις ανάμεσα στα δύο. Και η διάπλαση μου σίγουρα δεν έχει ολοκληρωθεί σε καμία περίπτωση. Χρειάζομαι ακόμα να αναπτύξω μπόλικη μυικοτητα που θα πάρει πολύ μεγαλύτερο διάστημα από το να πέσω στο 10% λίπους.
Να σε πληροφορήσω λοιπόν ότι δε με έχει απειλήσει κανείς παρά το ότι έπαψα να δείχνω με τα ρούχα σαν παλαιστης του Σουμο. Ίσα ίσα που απολαμβάνω τον ίδιο, ίσως και περισσότερο, σεβασμό τώρα. Από γνωστούς δέχομαι κοπλιμέντα για το πως έχω γίνει στυλακι και πολλοί με κοιτάνε με θαυμασμό σαν να είμαι φωτοσοπαρισμενος. Κάποιοι άλλοι μου λενε ότι δε χρειαζόταν να μπω σε όλον αυτό τον κόπο και δεν έχει νόημα, αλλά τους γράφω εκεί που δεν πιάνει μελάνι. Η αλήθεια είναι ότι αν έβλεπα κάποιον στο δρόμο σαν αυτον που έχεις άβαταρ με διπλοσιαγωνο κλπ, θα το έβαζα κακήν κακώς στα πόδια, αλλά όχι επειδη τον φοβάμαι, αλλά από αηδία. Τώρα άμα θέλεις να μη σου μιλάει κανένας γιατί μπορεί να θέλει το κακό σου και να σε σπάσει στο ξύλο, δικαίωμα σου. Όπως είπα και πριν, ο κόσμος έχει ΤΕΡΑΣΤΙΑ φαντασία με δικαιολογίες για να μην ξεφύγει από τη βολή του και ναμείνει χοντρός. Από δήθεν αργό μεταβολισμό μέχρι έλλειψη χρόνου/χρημάτων. Θέλει τεράστια δύναμη θέλησης, επιμονή, υπομονή και προσήλωση. Αλλιώς όλοι θα ήμασταν κομμάτια.
