Πωπω μ'επιασε νοσταλγία τώρα ρε μαλάκες. Είχα γνωρίσει κι εγώ ροζτηλεφωνήτρια προ 20ετιας περιπου (στο παλιο μυθικο irc του jokes gr για τους μυστες μιας ηλικιας και πανω, είχαμε ρίξει όλοι αναρίθμητες πούτσες μεσα απο εκει, αλλες εποχες αγνές και ΠΑΣΟΚικες). Η τυπισσα ήταν τερμα σεξομανής καυλιάρικο 20χρονο (αλλά δυστυχώς εμφανισιακά ήταν από αυτές που αρέσουν στον Αλεξ). Δεν είχε καν ανάγκη τη δουλειά ή τα χρήματα , ήταν από πολύ ευκατάστατη επιχειρηματική οικογένεια της Θεσσαλονίκης. Απλά το γούσταρε.
Μιλάγαμε πολλούς μήνες στο τηλ (εγω σπούδαζα Αθήνα τότε)μου είχε εξιστορήσει όλη τη ζωή της. Είχε φάει άπειρες πουτσες όλων των χρωμάτων και μεγεθών , πολλές απ' τις οποίες ήταν από μαλακοπίτουρες μεσήλικες που επαιρναν τηλ στις ροζ γραμμές (δεν υπήρχε το bou ακόμα να μπαινουν να πρήζουν τα παπάρια μας) . Παρτουζες , ζευγάρια , νεοι , γεροι κλπ Ειχε ξεπαρθενιαστεί στα 13 από ηλικιωμένο οικογενειακό φίλο.. Γενικώς γουσταρε πολύ κινκι , μποντατζ και ακραιες φάσεις που ηταν too much για το δικο μου ανωριμο μυαλό τότε. Μου χει μεινει που ηθελε να την πηδηξω σε εκκλησία , σε νεκροταφείο , σε χείλος γκρεμού... Τέτοια ζήταγε.
Τρομερά αισθησιακή φωνή , τον είχα κάνει λάστιχο κυριολεκτικά σε συνδυασμό με τις περιγραφές. Μια μπανιερα σπερμα ειχα γεμισει εξαιτιας της. Και ειχα και σχεση (μυξοπαρθενα βεβαια μπροστά της αλλά εμφανίσιμη).
Φευ, αν και η τυπισσα γουσταρε με τρέλα , μου στελνε ανθοδέσμες και δώρα και με παρακάλαγε να ανεβω Θεσ/νικη να την ξεσκίσω και να τα πληρώσει όλα αυτή , πτήσεις , ξενοδοχεία κλπ είχα σκαλώσει στο εμφανισιακό και δεν το έκανα ποτέ. Ισως έχασα μια εμπειρία που δεν θα ξαναβρω ποτέ , ίσως και όχι. Ποτέ δεν θα μάθω. Να σαι καλά Μ. όπου κι αν βρίσκεσαι , έχεις την αιώνια ευγνωμοσύνη του πούτσου μου.
