Νομιζω πως ο αγοραιος ερωτας ειναι εθισμος και συνηθεια. Απαξ και καποιος ξεκινησει ειναι πολυ δυσκολο να ξεκοψει οριστικα. Θυμαμαι οτι ξεκινησα να πηγαινω μπουρδελοτσαρκες ως φοιτητης γυρω στα 18-19 και στην αρχη παντα μαζι με φιλους. Το ειχαμε σα διασκεδαση τοτε και το καναμε για το χαβαλε. Σχεδον ολοι το εχουν κοψει το σπορ τωρα, αλλοι λογω αφραγκιας / ανεργιας και αλλοι επειδη βρηκαν γκομενα. Σε περιοδους ομως που εχουν κανα ψιλο οι μεν ή που μενουν χωρις γκομενα οι δε τα επισκεπτονται παλι τα σπιτακια.
Για μενα ειναι πολυ δυσκολο να τα κοψω, διοτι ποτε δεν τα ειδα ως σεξουαλικο υποκαταστατο. Για να ειμαι ειλικρινης δεν ξερω ουτε εγω ο ιδιος για ποιο λογο τα επισκεπτομαι
οπως εχω συνδεσει την επισκεψη στα μπουζουκια με καπνισμα (χωρις να ειμαι καπνιστης), την αμπελοφιλοσοφια σε σπιτια κολλητων με ουσκι (χωρις να ειμαι ποτης) και μπαφο (χωρις να ειμαι χασικλης), ετσι εχω συνδεσει και την επισκεψη στο κεντρο των Αθηνων με την μπουρδελοτσαρκα. Προτιμω μαλιστα το Μεταξι επειδη μου βγαζει κατι το παρακμιακο και το σαπιο, μια βουτια σε εναν κοσμο τοσο διαφορετικο απο αυτον μεσα στον οποιο ζω την υπολοιπη πραγματικοτητα μου.
