Οχι οτι δεν ηξερα οτι δεν εισαι ακριβοδικαιος (μονο οποτε σε συμφέρει, σαν τον καμάρι σου) αλλα περιμενα οταν αναφερουν τριτα προσωπα να σχολιασεις πρωτα αυτο και μετα να κανεις βλακώδη καλαμπούρια
Δείτε (oops i did it again)
διαφωνώ με την αναφορά τρίτων προσώπων. Δεν είμαι όμως αιρετός ή αυτόκλητος υπερασπιστής της απόλυτης δικαιοσύνης. Αν ήμουν κάτι τέτοιο, θα ξεκινούσα τις παρεμβάσεις στην έξω ζωή. Διότι, εδώ, δεν θα ήμουν υπερασπιστής αλλά μαϊδανός.
Πότε παρεμβαίνω (και πότε παρεμβαίνουμε αρκετοί από εδώ, δεν είναι κατάθεση ψυχής αυτό το ποστ, είναι προτροπή να δείτε αλλιώς την πλειοψηφία των μελών) ; όταν βλέπω να υπάρχει κάπου μένος, εμμονή, παραλογισμός. Διότι και θέλω να το σταματήσω και γιατί να το κρύψωμεν άλλωστε, είναι εύκολα "διακωμωδίσιμο"
Για αυτό γουστάρω και τον Άγιο τόσο πολύ. Έχετε φαγωθεί να μιλάτε για τυφλή υποταγή και αντιγραφή του, αλλά δεν αναρωτηθήκατε πριν από όλα: ας πούμε ότι παίρνουνε το μέρος του από συνήθεια πλέον και οικειότητα, πώς όμως ξεκίνησε αυτή η συνήθεια και αυτή η οικειότητα; σας απαντώ στην ερώτηση που ποτέ δεν κάνατε αλλά θα έπρεπε: επειδή δεν διακρίνεται από μένος, εμμονή και παραλογισμό. Για την ακρίβεια μπορεί να επικροτήσει ένα ποστ σας ενώ σε 10 προηγούμενα σας κορόιδευε. Και αυτό τον ξεχωρίζει.
Ο κ.Χελ έγραψε όσα έγραψε ως πλακίτσα στο τόπικ της πλακίτσας και ό,τι συμβουλή είχε να δώσει στο τόπικ της συμβουλής. Στην τοποθέτηση σας απάντησε ψύχραιμα. Όταν δείξατε το γνωστό μένος σας, βγήκε ίσως εκτός ορίων. Τυπικά δεν γράψατε κάτι ψευδές, οφτόπικ ή προσβλητικό. Τυπικά, το δίκιο είναι με το μέρος σας. Πρακτικά, κυνηγάτε συνέχεια την ουρά σας και ακόμα και όταν κοντοστέκεστε, είστε στην τσίτα να ξανατρέξετε. Αν ο κ. Χελ ξεκινούσε μια αψιμαχία μαζί σας και την ολοκλήρωνε με αναφορά σε "τρίτα πρόσωπα" θα τον κατέκρινα αυτοβούλως και πριν την προτροπή σας. Εγώ βλέπω έναν τύπο που έκανε σχεδόν το παν να μην έρθει σε αντιπαράθεση (οκ, δεν είναι και Άγιος, το πιάσαμε το υπονοούμενο έτσι;). Επίσης είδα ότι αυτό που εσείς θεωρείτε σαν άρνηση να παραδεχτεί ενώπιον του Μενέδημου τα αστεία του, μπορεί να είναι και τακτ και συστολή και ευγένεια. Θα μου πείτε πώς, γιατί έκανε τα αστεία τότε; Θα μπορούσα να σας απαντούσα πολλά, σχετικώς με την ανθρώπινη ψυχοσύνθεση, αλλά δεν θέλω να τον γλωσσοφάω τον άνθρωπο, μπορεί να μιλήσει ο ίδιος. Εσείς όμως, αν αφαιρέσουμε τα τρίτα πρόσωπα ως οντότητες και αφήσουμε μόνο άψυχα ερεθίσματα, είστε έτοιμος να δεχτείτε ότι διάγετε ιδιαιτέρως ερεθισμένος;
