Αν δηλαδή δεχθούμε οτι η δεξιά θα κέρδιζε (μάλλον) τις εκλογές του 1961 και πως όλος ο ντόρος ήταν να πέσει η Αριστερά απο το 25 των προηγούμενων εκλογών (του 1958), είναι όλα εντάξει σύμφωνα με τη δημοκρατική σου συνείδηση;
Όταν ψήφιζαν ΣΥΝΤΕΤΑΓΜΕΝΑ και ΦΑΝΕΡΑ οι φαντάροι;
Η όταν για να πάει να μιλήσει κάποιος εκπρόσωπος της Αριστεράς στην επαρχία έπρεπε υποχρεωτικά να υποστεί την "φιλοξενία" των τοπικών παρακρατικών; (Κάτι τέτοιους εννοούσε μάλιστα και ο Εθνάρχης όταν την κοπάνησε προς Παρίσι μεριά αναρωτώμενος "μα ποιος κυβερνάει αυτόν τον τόπο;")
Ή όταν είχαμε δύο ΝΕΚΡΟΥΣ απο ξυλοδαρμό κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου;
Και το ερώτημα παραμένει...
Πόσες ήταν οι διπλοψηφίες και τα περιστατικά νοθείας;
1; 10; 100; 1000; 10.000 ;
Και όσον αφορά στη δημοκρατική μου συνείδηση και μιας και έχω μια ευαισθησία την εκλογική διαδικασία και ΜΙΑ μόνο ψήφος να νοθευτεί ή να μην μετρήσει, είναι έλλειμα δημοκρατίας...
Αλλά δεν ξεχνώ ότι το 1961 κάποια πράγματα που είναι περίπου (διότι δυστυχώς βία και νοθεία γίνεται και με άλλους τρόπους, πιο ήπιους) αυτονόητα, τότε δεν ήταν...
Δεν περίμενα σε μια χώρα όπως η ελλάδα του 1961 να γίνονται εκλογές όπως στο Ηνωμένο Βασίλειο ή σε άλλες (πιο) ώριμες δημοκρατίες..
Για εμένα είναι επίτευγμα το ότι γίνονταν εκλογές στην ελλάδα από μόνο του (γαιτί ξέρεις ότι αν είχε άλλη έκβαση ο εμφύλιος, το 1958 η δεξξα θα έπαιρνε 25% σε κανά γκούλαγκ)...
Οι όποιες παρατυπίες είναι καταδικαστέες..
Αλλά επιμένω ότι ήταν μικρότερης κλίμακας από αυτήν που καταγγέλθηκε, κυρίως από την ΕΚ και σε καμία περίπτωση δεν άλλοίωσε το εκλογικό αποτέλεσμα...
Αλλά