Φιλοσοφία!!

[jim2323]

Η ιατρική θεραπεύει τα σώματα και η φιλοσοφία τίς ψυχές εύγε κύριε @amjik

 

[amjik]

Η ιατρική θεραπεύει τα σώματα και η φιλοσοφία τίς ψυχές εύγε κύριε @amjik

Να δείτε αγαπητέ για μια ακόμα φορά η φιλοσοφία θα αποδειχτεί ευκαιρία για μια νέα κοινωνική & πολιτισμική σύγκλιση.....

 

[Ωρίων]

ενταξει ψιλογαμηθηκε το θεμα.
ομως τωρα τελευταια παρακολουθουσα τον σταθμο της εκκλησιας που μιλαγε για εναν γνωστο Αγιο τον 9 αιωνα που δεν θυμαμε...
και ελεγε οτι εκανε περιοδεια καπου στην θεσσαλια και σε ενα χωριο συναντησε κατι χωρικους που φιλοσοφουσαν για καποιο θεμα που ουτε αυτο θυμαμε....και ετσι συμμετειχε και αυτος κτλ κτλ

Ποιος ήρθε;

 

[jim2323]

Να δείτε αγαπητέ για μια ακόμα φορά η φιλοσοφία θα αποδειχτεί ευκαιρία για μια νέα κοινωνική & πολιτισμική σύγκλιση.....

Μακάρι φίλε μου το λέει και ο θεϊκός Πλάτων μόλις οι βασιλιάδες αρχίσουν να φιλοσόφουν ο κόσμος θα γίνει καλύτερος

 

[amjik]

Οι ιδέες και η ψυχή
Η θεωρία των ιδεών αποτέλεσε τον πυρήνα της φιλοσοφίας του Πλάτωνα (427-347 π.Χ.), του μεγαλοφυέστερου από τους μαθητές του Σωκράτη. Ο Πλάτων πίστευε ότι η ψυχή είχε γνωρίσει τις έννοιες των πραγμάτων σε μια υποτιθέμενη προσωματική περίοδο της ύπαρξής της. Έτσι, γι’ αυτόν, κάθε γνώση και κάθε μάθηση δεν είναι παρά ανάμνηση από όσα η ψυχή είχε δει στην προσωματική ζωή της και είχε ξεχάσει με την είσοδό της στο σώμα. Σύμφωνα με αυτή τη θεωρία, η ναρκωμένη μνήμη ξυπνά, όταν η ψυχή βλέπει πράγματα που μοιάζουν ή και που διαφέρουν από τις άλλοτε γνωστές της υπερκόσμιες μορφές: η θέα, για παράδειγμα, μιας ωραίας μορφής ξυπνά στην ψυχή την ανάμνηση του πρωταρχικά ωραίου, που κάποτε είχαμε δει, και μας γεμίζει με ακατανίκητη νοσταλγία για το αιώνιο αρχέτυπο. Από αυτό, κατά τον Πλάτωνα, προέρχεται και η αληθινή αγάπη ή ο λεγόμενος «πλατωνικός έρως», που ερμηνεύεται ως πόθος της ψυχής να γνωρίσει τα πραγματικά όντα και να τα μιμηθεί μέσα στη ζωή, όσο αυτό βέβαια μπορεί να γίνει......

 

[KALLIMAXOS]

Οι ιδέες και η ψυχή
Η θεωρία των ιδεών αποτέλεσε τον πυρήνα της φιλοσοφίας του Πλάτωνα (427-347 π.Χ.), του μεγαλοφυέστερου από τους μαθητές του Σωκράτη. Ο Πλάτων πίστευε ότι η ψυχή είχε γνωρίσει τις έννοιες των πραγμάτων σε μια υποτιθέμενη προσωματική περίοδο της ύπαρξής της. Έτσι, γι’ αυτόν, κάθε γνώση και κάθε μάθηση δεν είναι παρά ανάμνηση από όσα η ψυχή είχε δει στην προσωματική ζωή της και είχε ξεχάσει με την είσοδό της στο σώμα. Σύμφωνα με αυτή τη θεωρία, η ναρκωμένη μνήμη ξυπνά, όταν η ψυχή βλέπει πράγματα που μοιάζουν ή και που διαφέρουν από τις άλλοτε γνωστές της υπερκόσμιες μορφές: η θέα, για παράδειγμα, μιας ωραίας μορφής ξυπνά στην ψυχή την ανάμνηση του πρωταρχικά ωραίου, που κάποτε είχαμε δει, και μας γεμίζει με ακατανίκητη νοσταλγία για το αιώνιο αρχέτυπο. Από αυτό, κατά τον Πλάτωνα, προέρχεται και η αληθινή αγάπη ή ο λεγόμενος «πλατωνικός έρως», που ερμηνεύεται ως πόθος της ψυχής να γνωρίσει τα πραγματικά όντα και να τα μιμηθεί μέσα στη ζωή, όσο αυτό βέβαια μπορεί να γίνει......

O Πλατωνικοσ ερωσ ηταν αναμεσα στον δασκαλο και το μαθητη και πωσ δημιουργειται μεσα απο την μαθηση .Νομιζω στον Φαιδωνα αναφερεται στον Πλατωνικο ερωτα και εχει μια αλληγορια με το αρμα και τα αλογα

Ο Σωκράτης περιγράφει την ψυχή ως μια αθάνατη ουσία η οποία κινείται στον υπερουράνιο χώρο διαιρεμένη σε τρία μέρη, τα δύο από τα οποία έχουν μορφή αλόγου και το τρίτο μορφή ηνιόχου, το ένα κακότροπο, που συμβολίζει το αισθησιακό στοιχείο του ανθρώπου και την ευτέλεια της σάρκας, και το άλλο πνευματικό, που συγγενεύει με τους θεούς και μπορεί να ατενίζει το υπερουράνιο κάλλος.

Το ένα, λοιπόν, από τα δύο άλογα, αυτό που είναι στην καλύτερη θέση, έχει σώμα στητό και καλοδεμένο, τον αυχένα του ψηλό, τη μύτη του γαμψή, είναι άσπρο, με μαύρα μάτια, είναι φιλότιμο, συνετό και σεμνό, αγαπάει την αληθινή δόξα, δεν έχει ανάγκη από χτυπήματα, αλλά καθοδηγείται μόνο με λόγο και το παράγγελμα· το άλλο, πάλι, έχει στραβό σώμα, είναι παχύ, κακοσχηματισμένο, με χοντρό αυχένα και κοντό λαιμό, πλατυπρόσωπο, μαύρο με μάτια γκριζογάλαζα και αιματώδη, ρέπει στην ύβρη και τη αλαζονεία, είναι κουφό και έχει τριχωτά αυτιά, και πολύ δύσκολα υπακούει στα χτυπήματα με το μαστίγιο και στα κεντρίσματα.

Όταν λοιπόν ο ηνίοχος δει το ερωτικό όραμα, και με τις αισθήσεις θερμάνει ολόκληρη τη ψυχή του από αυτή τη θέα και βαθμιαία ο ίδιος γεμίσει από τα προκλητικά κεντρίσματα του πόθου, το άλογο που είναι υπάκουο στον ηνίοχο, επειδή και τότε -όπως και πάντα- συγκρατιέται από τη σεμνότητα, ελέγχει τον εαυτό του και δεν πηδά πάνω στον αγαπημένο· όμως το άλλο άλογο δεν δίνει σημασία ούτε στο μαστίγιο, ούτε στα κεντρίσματα του ηνιόχου, πετάγεται απότομα και με βία προς τα μπρος και ταλαιπωρώντας με κάθε τρόπο το σύντροφό του και τον ηνίοχο, τους αναγκάζει να ορμήσουν επάνω στον αγαπημένο και να θυμηθούν την ομορφιά των ηδονών.

Και βέβαια αυτοί στην αρχή αγανακτούν και αντιστέκονται καθώς νιώθουν να αναγκάζονται να κάνουν φοβερά πράγματα· όμως στο τέλος, όταν δε βρίσκει τέρμα το κακό άλογο, αφήνονται να συρθούν από το κακό άλογο, υποχωρώντας και συμφωνώντας να κάνουν ό,τι εκείνο τους διατάζει. Όταν αντικρίζει την όψη αυτή ο ηνίοχος, με τη μνήμη του του γυρίζει πίσω, στην πρωταρχική φύση της ομορφιάς, και τη βλέπει πάλι να δεσπόζει, συνοδευόμενη από τη σωφροσύνη, επάνω σ΄ ένα βάθρο αγνότητας.

 

[papaphilips]

Με αυτόν τον τρόπο φτάσαμε στην πανθομολογούμενη πλέον υπαρξιακή της κρίση...,

 

[yakuza old boy]

Τους των εγκυκλίων παιδευμάτων μετασχόντας, φιλοσοφίας δε απολειφθέντας ομοίους έλεγεν είναι τοις της Πηνελόπης μνηστήρσι· και γαρ εκείνους Μελανθώ μεν και Πολυδώραν και τας άλλας θεραπαίνας έχειν, πάντα δε μάλλον ή αυτήν την δέσποιναν δύνασθαι γήμαι.

Αυτοί που παίρνουν γενική μόρφωση και αγνοούν τη φιλοσοφία είναι σαν τους μνηστήρες της Πηνελόπης που πηδούσαν την Μελανθώ, την Πολυδώρα και τις άλλες υπηρέτριες αλλά δεν μπορούσαν να έχουν την κυρία τους.

 

[k1k2k3k4]

Μακάρι φίλε μου το λέει και ο θεϊκός Πλάτων μόλις οι βασιλιάδες αρχίσουν να φιλοσόφουν ο κόσμος θα γίνει καλύτερος

Οι σημερινοι ηγετες ουτε καν σκεφτονται. Ποσο μαλλον να φιλοσοφησουν.

 

[Διαγραμμένο μέλος 192601]

 

[Αγράμματος]

Οι ιδέες και η ψυχή
Η θεωρία των ιδεών αποτέλεσε τον πυρήνα της φιλοσοφίας του Πλάτωνα (427-347 π.Χ.), του μεγαλοφυέστερου από τους μαθητές του Σωκράτη. Ο Πλάτων πίστευε ότι η ψυχή είχε γνωρίσει τις έννοιες των πραγμάτων σε μια υποτιθέμενη προσωματική περίοδο της ύπαρξής της. Έτσι, γι’ αυτόν, κάθε γνώση και κάθε μάθηση δεν είναι παρά ανάμνηση από όσα η ψυχή είχε δει στην προσωματική ζωή της και είχε ξεχάσει με την είσοδό της στο σώμα. Σύμφωνα με αυτή τη θεωρία, η ναρκωμένη μνήμη ξυπνά, όταν η ψυχή βλέπει πράγματα που μοιάζουν ή και που διαφέρουν από τις άλλοτε γνωστές της υπερκόσμιες μορφές: η θέα, για παράδειγμα, μιας ωραίας μορφής ξυπνά στην ψυχή την ανάμνηση του πρωταρχικά ωραίου, που κάποτε είχαμε δει, και μας γεμίζει με ακατανίκητη νοσταλγία για το αιώνιο αρχέτυπο. Από αυτό, κατά τον Πλάτωνα, προέρχεται και η αληθινή αγάπη ή ο λεγόμενος «πλατωνικός έρως», που ερμηνεύεται ως πόθος της ψυχής να γνωρίσει τα πραγματικά όντα και να τα μιμηθεί μέσα στη ζωή, όσο αυτό βέβαια μπορεί να γίνει......

Σχετικά εως αρκετά δύσκολο θα έλεγα αλλά όχι και ακατόρθωτο !! Η ψυχή γνωρίζει μόνο την αγάπη και με αυτή φτιάχτηκε στην χωρίς ύλη μορφή της ! Οπως έχουν γράψει και πολλοί φιλόσοφοι του παρελθόντος ''η αγάπη είναι η πηγή της ζωής'' ! Εισερχόμενοι στον ''κόσμο'' της ύλης σκοπίμως ''ξεχνάμε'' από που ήρθαμε και καλούμαστε να τα ζήσουμε όλα σαν να έιναι η πρώτη φορά, φυσικά δεν θα είχε και διαφορετικά νόημα ! Τα πρώτα χρόνια της ζωής μας σαν μικρά παιδιά μόνο γελάμε και αγαπάμε, αυτή είναι η έκφραση της ψυχής μας ! Περνώντας τα χρόνια βυθιζόμαστε όλο και περισσότερο σε αυτό που ονομάζουμε ύλη και μαζί με αυτό έρχονται και οι επιθμείες αυτής οι ορατές και μη ! Το εγώ που τόσο πολύ γκρεμίζει τις ζωές μας είναι παράγωγο της ύλης και μας δίνει μια ψευδή εικόνα για το τι είμαστε και όχι αυτό που πραγματικά είμαστε ! Σκοπός είναι να αποκτήσουμε ισορροπία μεταξύ αυτών και να πειθαρχούμε τις ''ατέλειες '' της ύλης ! Ενας σοφότερος μου είπε πως είμαστε οι οδηγοί μεσα στο αυτοκίνητο και όχι το αυτοκίνητο !

 

[Pornofan]

Επίκουρος

Επίκουρος-Αποφθέγματα

 

[Vatrachos]

Η ηλιθιότητα εξυπηρετεί το σύστημα ή το σύστημα εξυπηρετεί την ηλιθιότητα?

 

[Manimal]

Σωκράτης

«Το μυστικό της ευτυχίας, βλέπετε, δεν βρίσκεται στο να αναζητάτε περισσότερα, αλλά στο να διαμορφώσετε τη δεξιότητα του να απολαμβάνετε τα λιγότερα». Για τον δικό μας Σωκράτη, η ευτυχία δεν ήταν θέμα εξωτερικών παραγόντων, αλλά προϊόν εσωτερικών διεργασιών. Με το να τιθασεύουμε την επιθυμία για ολοένα και περισσότερα αγαθά -ή ό,τι επιθυμεί ο καθένας- μαθαίνουμε να εκτιμάμε τις απλές και αληθινές χαρές της ζωής.

Λάο Τσε

«Αν νιώθεις θλιμμένος ζεις στο παρελθόν. Αν είσαι αγχωμένος, ζεις στο μέλλον. Αν είσαι γαλήνιος, ζεις στο παρόν». Μία από τις σημαντικότερες φυσιογνωμίες της κινεζικής φιλοσοφίας, ήδη από τον 6ο αιώνα π.Χ γνώριζε αυτό που συνεχώς λέμε στον εαυτό μας -μήπως και το πιστέψουμε: ζήστε τη στιγμή. Η σύγχρονη ψυχολογία υιοθετώντας την άποψη του υποστηρίζει ότι οι πιο ευτυχισμένοι άνθρωποι είναι οι αφοσιωμένοι σ' αυτό που κάνουν, τη στιγμή που το κάνουν.

Σόρεν Κίρκεγκαρντ

«Η ζωή δεν είναι ένα πρόβλημα που πρέπει να λυθεί, αλλά μία πραγματικότητα που οφείλουμε να βιώσουμε». Ο δανός φιλόσοφος, θεολόγος και ποιητής πηγαίνοντας λίγο μακρύτερα τη σκέψη του Λάο Τσε είχε να προτείνει το εξής: όλα αντιμετωπίζονται καλύτερα, όταν παύουμε να τα θεωρούμε προβλήματα, αλλά εμπειρίες που κάπως πρέπει να χειριστούμε. Από τον χειρισμό εξαρτάται η ευτυχία μας.

Φρίντριχ Νίτσε

«Ευτυχία είναι η αίσθηση ότι η δύναμη αυξάνεται - ότι μία αντίσταση εξουδετερώνεται».

 

[Termin]

Λυχνίας σβησθεισης πάσα γυνή όμοια, πλην Ελεηνιδος που διατηρεί την ιδιότητα και στο σκότος.

 

[Αγράμματος]

 

[SKEF]

Πανοραμικ κυριότερων Φιλοσόφων. Με κλικ αναφέρονται τα κυριότερα στοιχεία της κοσμοθεωρίας εκάστου.

ΦΙΛΟΣΟΦΟΙ

Κάθε ημέρα, μιά διαφορετική ιστορία.

hallofpeople.com

 

[Saul]

Το μουνί και το βαπόρι δε το κουμαντάρουν φλώροι

 

[Nubic]

το ερώτημα φιλοσοφία δε μπορεί να είναι απλά φιλοσοφία.

Στην αρχαία Ελλάδα φιλόσοφος ήταν αυτός που θα λέγαμε σήμερα επιστήμονας, αυτός δηλαδή που θέτει ερωτήματα και προσπαθεί με έρευνα και λογική σκέψη να τα απαντήσει. Αργότερα ήρθε η διάκριση των επιστημών.
Σήμερα σαν φιλοσοφία αντιλαμβανόμαστε την προσωπική βιοθεωρία. Η φιλοσοφία του Ζεν, η φιλοσοφία του Μακιαβέλι, η μαρξιστική φιλοσοφια, ο υλισμός, ο κυνισμός κτλ. Άρα ο καθένας ασπάζεται ένα ρεύμα φιλοσοφίας (βιοθεωρία) που του ταιριάζει περισσότερο.

Η φιλοσοφική θεωρία βέβαια έχει και αυτή το στοιχείο της λογικού συνειρμού. Ακόμη και οι θεωρίες του Πλάτωνα ότι οι αιώνιες ψυχές ζουν στον ουρανό και πέφτουν στα σώματα για την εποχή της στεκόταν σαν λογικά αποδεκτή.

Άρα το θέμα δεν είναι φιλοσοφία για να περνάει η ώρα, αλλά ποια φιλοσοφική θεωρία ταιριάζει περισσότερο στον καθένα. Προσωπικά είμαι πιο κοντά στον Αριστοτέλη αλλά και στους κυνικούς.

 

[KALLIMAXOS]

το ερώτημα φιλοσοφία δε μπορεί να είναι απλά φιλοσοφία.

Στην αρχαία Ελλάδα φιλόσοφος ήταν αυτός που θα λέγαμε σήμερα επιστήμονας, αυτός δηλαδή που θέτει ερωτήματα και προσπαθεί με έρευνα και λογική σκέψη να τα απαντήσει. Αργότερα ήρθε η διάκριση των επιστημών.
Σήμερα σαν φιλοσοφία αντιλαμβανόμαστε την προσωπική βιοθεωρία. Η φιλοσοφία του Ζεν, η φιλοσοφία του Μακιαβέλι, η μαρξιστική φιλοσοφια, ο υλισμός, ο κυνισμός κτλ. Άρα ο καθένας ασπάζεται ένα ρεύμα φιλοσοφίας (βιοθεωρία) που του ταιριάζει περισσότερο.

Η φιλοσοφική θεωρία βέβαια έχει και αυτή το στοιχείο της λογικού συνειρμού. Ακόμη και οι θεωρίες του Πλάτωνα ότι οι αιώνιες ψυχές ζουν στον ουρανό και πέφτουν στα σώματα για την εποχή της στεκόταν σαν λογικά αποδεκτή.

Άρα το θέμα δεν είναι φιλοσοφία για να περνάει η ώρα, αλλά ποια φιλοσοφική θεωρία ταιριάζει περισσότερο στον καθένα. Προσωπικά είμαι πιο κοντά στον Αριστοτέλη αλλά και στους κυνικούς.

H φιλοσοφια με το μπαρδον ηρθε να εξηγήσει πραγμτα που ηταν ακατανοητα στουσ ανθρωπουσ ηρθε να εξηγησει το συμπαν ,τον ανθρωπο μα το βασικοτερο τον θανατο .Μεσα απο αυτην την προσπαθειασ τησ ερμηνειασ ,εξηγησησ φτασαμε στην αποδειξη στην επιστιμη.
Η επανάσταση τον 6 αιωνα με τουσ προσωκρατικουσ που αρχισαν να αμφισβητουν κατα ενα ροπο την θρησκεια σαν κυριο δημιουργο του συμπαντοσ ηταν θα λεγαμε ο θεμελιοσ λιθοσ τησ φιλοσοφιασ και μετεπειτα επιστιμησ