Φιλιππίνες
- Μέλος που άνοιξε το νήμα pattayas
- Ημερομηνία ανοίγματος
- Απαντήσεις 988
- Εμφανίσεις 177K
- Tagged users Καμία
- Βλέπουν το thread αυτή τη στιγμή 4 άτομα (0 μέλη και 4 επισκέπτες)
Για να επισκευθεί κανείς το Boracay όντας στο Άνχελες δεν έχει παρά να αναχωρήσει αεροπορικώς από το γειτονικό αεροδρόμιο Clark. Συνήθως μέσω ενός τοπικού ταξιδιωτικού γραφείου αγοράζει ένα πακέτο διακοπών που περιλαμβάνει εισιτήρια, διαμονή και μεταφορά (θαλάσσια και οδική) από το αεροδρόμιο προς το ξενοδοχείο. Βέβαια αν πρόκειται για περίοδο low season μπορεί να πάει εκεί χωρίς να έχει κανονίσει τίποτα και να επιλέξει κατάλυμα επί τόπου. Το Boracay είναι ένα μικρό νησάκι στο μέγεθος του Καστελόριζου (10 τ.χλμ. περίπου),μικρότερο και από το Κο Σαμέτ στην Ταυλάνδη. Η εταιρία SEAIR έχει ένα δρομολόγιο καθημερινά προς το Caticlan, που βρίσκεται στο μεγάλο γειτονικό νησί Panay. Το λιμάνι του Caticlan απέχει από το αεροδρόμιο λίγες εκατοντάδες μέτρα και η θαλάσσια διαδρομή Caticlan-Cagban (το λιμάνι του Boracay) διαρκεί 20'.
H πτήση πραγματοποιείται με LET 19 θέσεων και διμελές πλήρωμα. Αριστερά του διαδρόμου έχει 5 σειρές της μιας θέσης ενώ δεξιά 7 σειρές των δύο. Χρειάζεται περίπου δύο ώρες για να φτάσει καθώς το αεροσκάφος πετάει με χαμηλή ταχύτητα. Αν θέλει κάποιος να επιστρέψει στη Μανίλα αντί του Άνχελες, τότε θα πετάξει με ένα Dornier 32 θέσεων που ταξιδεύει με διπλάσια ταχύτητα και διαθέτει αεροσυνοδό με καυτό μίνι. Η αεροπορική εταιρία έχει επιλέξει το-θηλυκού γένους-προσωπικό της με ιδιαίτερη προσοχή όσον αφορά την εμφάνιση και έχει ντύσει τα καλλίγραμμα σώματα αρκούντως προκλητικά: πολύ κοντή φουστίτσα με μαύρο ψιλό καλσόν.
Συνεχίζεται...
H πτήση πραγματοποιείται με LET 19 θέσεων και διμελές πλήρωμα. Αριστερά του διαδρόμου έχει 5 σειρές της μιας θέσης ενώ δεξιά 7 σειρές των δύο. Χρειάζεται περίπου δύο ώρες για να φτάσει καθώς το αεροσκάφος πετάει με χαμηλή ταχύτητα. Αν θέλει κάποιος να επιστρέψει στη Μανίλα αντί του Άνχελες, τότε θα πετάξει με ένα Dornier 32 θέσεων που ταξιδεύει με διπλάσια ταχύτητα και διαθέτει αεροσυνοδό με καυτό μίνι. Η αεροπορική εταιρία έχει επιλέξει το-θηλυκού γένους-προσωπικό της με ιδιαίτερη προσοχή όσον αφορά την εμφάνιση και έχει ντύσει τα καλλίγραμμα σώματα αρκούντως προκλητικά: πολύ κοντή φουστίτσα με μαύρο ψιλό καλσόν.
Συνεχίζεται...
συγνωμη για το τεραστιο λινκ αλλα μου εκανε εντυπωση και ηθελα να το μοιραστω.
αν πας στις φιλιππινες λοιπον και σε πουν μαλακα, μην αρπαχτειτε μαζι τους, μαλλον δε θα σε βριζουνε. :o
.....
Το αεροπλάνο τους μήνες της χαμηλής τουριστικής κίνησης (Ιούνιο,Ιούλιο,Σεπτέμβριο και Οκτώβριο) πετάει μισοάδειο. Η πληρότητα είναι περίπου στο ένα τρίτο των θέσεων. Η τιμή, με τα σημερινά δεδομένα ισοτιμιών, είναι λίγο αλμυρή: περίπου 145€ με επιστροφή. Τα τελευταία τέσσερα χρόνια το ευρώ διολισθαίνει συνεχώς έναντι του φιλιππινέζικου πέσο με την ισοτιμία να έχει διαμορφωθεί αυτή τη στιγμή στο χαμηλότερο σημείο της. Ένα ευρώ ανταλλάσσεται με 58-59 pesos. Παρεμπιπτόντως συνάλλαγμα συμφέρει να κάνει κανείς μόνο στη Μανίλα (όχι στο αεροδρόμιο) και στο Άνχελες. Στο Boracay οι τιμές δεν είναι καλές. Οι υπηρεσίες συναλλάγματος φαίνεται να είναι μια επικερδής απασχόληση για ορισμένους κατοίκους αυτής της χώρας. Για παράδειγμα στην Ermita (μια συνοικία της Μανίλα) κάθε δέκα μέτρα υπάρχει και ένα ανταλλακτήριο.
Αλλά και τους υπόλοιπους μήνες η πτήση Clark-Caticlan της SEAIR σπάνια γεμίζει. Εξαίρεση αποτελούν οι περίοδοι τουριστικής αιχμής όπως Χριστούγεννα, Πρωτοχρονιά, Κινέζικη πρωτοχρονιά, Πάσχα καθώς και μερικά Σαββατοκύριακα. Τότε οι θέσεις μπορεί να είναι δυσεύρετες και να είναι υποχρεωμένος ο επισκέπτης να ταξιδεύσει από Μανίλα, με άλλη εταιρία, προς άλλες πόλεις του νησιού Panay όπως Kalibo ή Roxas και από εκεί οδικώς να πάει στο Caticlan.
Συνεχίζεται...
Το αεροπλάνο τους μήνες της χαμηλής τουριστικής κίνησης (Ιούνιο,Ιούλιο,Σεπτέμβριο και Οκτώβριο) πετάει μισοάδειο. Η πληρότητα είναι περίπου στο ένα τρίτο των θέσεων. Η τιμή, με τα σημερινά δεδομένα ισοτιμιών, είναι λίγο αλμυρή: περίπου 145€ με επιστροφή. Τα τελευταία τέσσερα χρόνια το ευρώ διολισθαίνει συνεχώς έναντι του φιλιππινέζικου πέσο με την ισοτιμία να έχει διαμορφωθεί αυτή τη στιγμή στο χαμηλότερο σημείο της. Ένα ευρώ ανταλλάσσεται με 58-59 pesos. Παρεμπιπτόντως συνάλλαγμα συμφέρει να κάνει κανείς μόνο στη Μανίλα (όχι στο αεροδρόμιο) και στο Άνχελες. Στο Boracay οι τιμές δεν είναι καλές. Οι υπηρεσίες συναλλάγματος φαίνεται να είναι μια επικερδής απασχόληση για ορισμένους κατοίκους αυτής της χώρας. Για παράδειγμα στην Ermita (μια συνοικία της Μανίλα) κάθε δέκα μέτρα υπάρχει και ένα ανταλλακτήριο.
Αλλά και τους υπόλοιπους μήνες η πτήση Clark-Caticlan της SEAIR σπάνια γεμίζει. Εξαίρεση αποτελούν οι περίοδοι τουριστικής αιχμής όπως Χριστούγεννα, Πρωτοχρονιά, Κινέζικη πρωτοχρονιά, Πάσχα καθώς και μερικά Σαββατοκύριακα. Τότε οι θέσεις μπορεί να είναι δυσεύρετες και να είναι υποχρεωμένος ο επισκέπτης να ταξιδεύσει από Μανίλα, με άλλη εταιρία, προς άλλες πόλεις του νησιού Panay όπως Kalibo ή Roxas και από εκεί οδικώς να πάει στο Caticlan.
Συνεχίζεται...
.....
Μπορεί να θεωρηθώ ευφάνταστος αλλά πρέπει να πω οτι η πτήση Angeles-Boracay προσφέρεται για σεξ στους αιθέρες. Η ακολουθούμενη τακτική έχει ως ακολούθως. Ο ταξιδευτής και η ευειδής συνοδός του (που φοράει απαραιτήτως άνετο φορεματάκι) εισέρχονται τελευταίοι στο μισοάδειο αεροσκάφος (αεροσυνοδός δεν υπάρχει, μόνο δύο πιλότοι) και αγνοώντας τους αριθμούς των θέσεων που αναγράφονται στις κάρτες επιβίβασης κάθονται σε μια από τις δύο τελευταίες σειρές της δεξιάς πλευράς.
Το μικρό ελικοφόρο πετάει σε χαμηλό ύψος με τον θόρυβο, που εισέρχεται στην καμπίνα, να είναι αυξημένος. Οι κινήσεις και ομιλίες των επιβατών που βρίσκονται πίσω δύσκολα γίνονται αντιληπτές από τους συνεπιβάτες που κάθονται μπροστά. Η ομορφούλα του Άνχελες πιθανότατα ταξιδεύει με αεροπλάνο για πρώτη φορά και λογικό είναι να τρομάζει και να σφίγγεται πάνω του. Και όλοι γνωρίζουμε την αγχολυτική δράση που έχει το γαμήσι.
Η αρχή γίνεται με φιλιά και περιπτύξεις. Στην συνέχεια η κοπέλα, που μεταξύ άλλων έχει επιλεγεί και για την προθυμία της να προσφέρει ευχαρίστηση, προβαίνει στο αυτονόητο:BBBJTCWS. Μέχρι εδώ τα πράγματα είναι μάλλον εύκολα και κανείς δεν πρόκειται να πάρει είδηση. Όμως δεν υπάρχει λόγος να τερματιστεί η συνεύρεση σε αυτό το σημείο, γιατί όπως είπε και ο Κλίντον ο πεοθηλασμός δεν συνιστά σεξ. Μπορεί να γίνει η πράξη με διακριτικό τρόπο επιλέγοντας διείσδυση πλαγιοπισωκολλητά. Οι μεσήλικες του forum θα θυμούνται μια ανάλογη σκηνή από την Εμμανουέλα. Η έντονη μυρωδιά της κηροζίνης ακυρώνει την πιθανότητα εντοπισμού του τολμηρού ζεύγους από κάποια ευαίσθητη μύτη. Υπάρχει όμως και κάτι αρνητικό στην όλη υπόθεση, η ζέστη μέσα στην καμπίνα, καθώς aircon δεν υφίσταται. Αλλά τα αγαθά κόποις κτώνται.
Λίγο πριν πάρει το αεροσκάφος την βαθιά αριστερή στροφή για να προσγειωθεί στο αεροδρόμιο του Caticlan πετάει σε χαμηλό ύψος παράλληλα με την περίφημη White beach. Συνιστάται η γρήγορη μετακίνηση στην 5η μονή σειρά της αριστερής πλευράς για λήψη φωτογραφιών ή βίντεο.
Μπορεί να θεωρηθώ ευφάνταστος αλλά πρέπει να πω οτι η πτήση Angeles-Boracay προσφέρεται για σεξ στους αιθέρες. Η ακολουθούμενη τακτική έχει ως ακολούθως. Ο ταξιδευτής και η ευειδής συνοδός του (που φοράει απαραιτήτως άνετο φορεματάκι) εισέρχονται τελευταίοι στο μισοάδειο αεροσκάφος (αεροσυνοδός δεν υπάρχει, μόνο δύο πιλότοι) και αγνοώντας τους αριθμούς των θέσεων που αναγράφονται στις κάρτες επιβίβασης κάθονται σε μια από τις δύο τελευταίες σειρές της δεξιάς πλευράς.
Το μικρό ελικοφόρο πετάει σε χαμηλό ύψος με τον θόρυβο, που εισέρχεται στην καμπίνα, να είναι αυξημένος. Οι κινήσεις και ομιλίες των επιβατών που βρίσκονται πίσω δύσκολα γίνονται αντιληπτές από τους συνεπιβάτες που κάθονται μπροστά. Η ομορφούλα του Άνχελες πιθανότατα ταξιδεύει με αεροπλάνο για πρώτη φορά και λογικό είναι να τρομάζει και να σφίγγεται πάνω του. Και όλοι γνωρίζουμε την αγχολυτική δράση που έχει το γαμήσι.
Η αρχή γίνεται με φιλιά και περιπτύξεις. Στην συνέχεια η κοπέλα, που μεταξύ άλλων έχει επιλεγεί και για την προθυμία της να προσφέρει ευχαρίστηση, προβαίνει στο αυτονόητο:BBBJTCWS. Μέχρι εδώ τα πράγματα είναι μάλλον εύκολα και κανείς δεν πρόκειται να πάρει είδηση. Όμως δεν υπάρχει λόγος να τερματιστεί η συνεύρεση σε αυτό το σημείο, γιατί όπως είπε και ο Κλίντον ο πεοθηλασμός δεν συνιστά σεξ. Μπορεί να γίνει η πράξη με διακριτικό τρόπο επιλέγοντας διείσδυση πλαγιοπισωκολλητά. Οι μεσήλικες του forum θα θυμούνται μια ανάλογη σκηνή από την Εμμανουέλα. Η έντονη μυρωδιά της κηροζίνης ακυρώνει την πιθανότητα εντοπισμού του τολμηρού ζεύγους από κάποια ευαίσθητη μύτη. Υπάρχει όμως και κάτι αρνητικό στην όλη υπόθεση, η ζέστη μέσα στην καμπίνα, καθώς aircon δεν υφίσταται. Αλλά τα αγαθά κόποις κτώνται.
Λίγο πριν πάρει το αεροσκάφος την βαθιά αριστερή στροφή για να προσγειωθεί στο αεροδρόμιο του Caticlan πετάει σε χαμηλό ύψος παράλληλα με την περίφημη White beach. Συνιστάται η γρήγορη μετακίνηση στην 5η μονή σειρά της αριστερής πλευράς για λήψη φωτογραφιών ή βίντεο.
Συνημμένα
Ταξιδιώτης
Μέλος
- Εγγρ.
- 14 Αυγ 2007
- Μηνύματα
- 106
- Like
- 0
- Πόντοι
- 1
Ψυχραιμία παιδιά, δεν χρειάζονται οι καυγάδες.
Κρίτων αν θυμάμε καλά η Εμμανουέλα είχε πηδηχθεί στην τουαλέτα του Αεροπλάνου.
Κρίτων αν θυμάμε καλά η Εμμανουέλα είχε πηδηχθεί στην τουαλέτα του Αεροπλάνου.
Kαι στην τουαλέτα και στην καμπίνα.
H White beach στο Boracay θεωρείται από πολλούς ως η καλύτερη ασιατική παραλία. Τουλάχιστον από τις ταϋλανδέζικες, τις οποίες γνωρίζω, καμμιά δεν πιάνει χαρτωσιά μπροστά της. Αυτό που την χαρακτηρίζει είναι τα κρυστάλλινα τυρκουάζ νερά της. Δεν έχω συναντήσει θάλασσα στην άπω ανατολή με τόσο διαφανή νερά, ακόμα και με το λυκόφως βλέπεις βυθό. Η παραλία έχει μήκος γύρω στα τέσσερα χιλιόμετρα και σε όλη την διαδρομή της έχει φαρδιά αμμουδιά με λευκή ψιλή άμμο που δεν πυρακτώνεται από τον ανελέητο ήλιο των τροπικών.
Το μέρος αυτό πρέπει να ήταν ένας παράδεισος πριν το ανακαλύψει η τουριστική βιομηχανία. Σήμερα υπάρχει μια υπερανάπτυξη που αλλοιώνει το τοπίο και επιβαρύνει το περιβάλλον, αλλά αυτή είναι η μοίρα όλων των περιοχών ιδιαιτέρου κάλλους. Τουλάχιστον τα πλεούμενα που μεταφέρουν τους επισκέπτες δεν τους αποβιβάζουν στην ίδια την παραλία, όπως παλαιότερα, αλλά στο καινούργιο λιμάνι Cagban που βρίσκεται στο νότιο άκρο του νησιού.
Η White beach έχει δυτικό-νοτιοδυτικό προσανατολισμό και θα περίμενε κανείς πως την εποχή των μουσώνων (από Μάιο μέχρι Οκτώβριο) θα είχε μεγάλα κύματα. Βρέθηκα λοιπόν εκεί μήνα Ιούλιο και με ευχάριστη έκπληξη διαπίστωσα πως η θάλασσα τις περισσότερες ώρες ήταν γυαλί ενώ οι ξαφνικές τροπικές μπόρες ήταν ελάχιστες. Την ίδια εικόνα αντίκρισα και τον Νοέμβριο. Αντίθετα η παραλία Βulabog, που βρίσκεται από την άλλη πλευρά του νησιού, είναι εκτεθειμένη στο μένος των ανέμων στη μεγαλύτερη διάρκεια του έτους γι’ αυτό και αποτελεί σημαντική βάση των απανταχού surfers.
Παράλληλα με την παραλία και για μήκος περίπου δύο χιλιομέτρων πηγαίνει ένας στενός χωματόδρομος όπου δεν επιτρέπεται η διέλευση μηχανοκίνητων οχημάτων (κυκλοφορούν μόνο πεζοί και λίγα τρίκυκλα ποδήλατα-ταξί). Σε πολλά σημεία της διαδρομής υπάρχουν μεγάλα χωρίσματα από ξύλο μπαμπού και ναϋλόπανο που απομονώνουν την θαυμάσια αμμουδιά από όλη την υποδομή: ξενοδοχεία, εστιατόρια και λοιπά καταστήματα. Από τον χωματόδρομο ξεκινούν πολλοί μικροί κάθετοι δρόμοι που οδηγούν στον κεντρικό ασφαλτοστρωμένο δρόμο του νησιού.
Το μέρος αυτό πρέπει να ήταν ένας παράδεισος πριν το ανακαλύψει η τουριστική βιομηχανία. Σήμερα υπάρχει μια υπερανάπτυξη που αλλοιώνει το τοπίο και επιβαρύνει το περιβάλλον, αλλά αυτή είναι η μοίρα όλων των περιοχών ιδιαιτέρου κάλλους. Τουλάχιστον τα πλεούμενα που μεταφέρουν τους επισκέπτες δεν τους αποβιβάζουν στην ίδια την παραλία, όπως παλαιότερα, αλλά στο καινούργιο λιμάνι Cagban που βρίσκεται στο νότιο άκρο του νησιού.
Η White beach έχει δυτικό-νοτιοδυτικό προσανατολισμό και θα περίμενε κανείς πως την εποχή των μουσώνων (από Μάιο μέχρι Οκτώβριο) θα είχε μεγάλα κύματα. Βρέθηκα λοιπόν εκεί μήνα Ιούλιο και με ευχάριστη έκπληξη διαπίστωσα πως η θάλασσα τις περισσότερες ώρες ήταν γυαλί ενώ οι ξαφνικές τροπικές μπόρες ήταν ελάχιστες. Την ίδια εικόνα αντίκρισα και τον Νοέμβριο. Αντίθετα η παραλία Βulabog, που βρίσκεται από την άλλη πλευρά του νησιού, είναι εκτεθειμένη στο μένος των ανέμων στη μεγαλύτερη διάρκεια του έτους γι’ αυτό και αποτελεί σημαντική βάση των απανταχού surfers.
Παράλληλα με την παραλία και για μήκος περίπου δύο χιλιομέτρων πηγαίνει ένας στενός χωματόδρομος όπου δεν επιτρέπεται η διέλευση μηχανοκίνητων οχημάτων (κυκλοφορούν μόνο πεζοί και λίγα τρίκυκλα ποδήλατα-ταξί). Σε πολλά σημεία της διαδρομής υπάρχουν μεγάλα χωρίσματα από ξύλο μπαμπού και ναϋλόπανο που απομονώνουν την θαυμάσια αμμουδιά από όλη την υποδομή: ξενοδοχεία, εστιατόρια και λοιπά καταστήματα. Από τον χωματόδρομο ξεκινούν πολλοί μικροί κάθετοι δρόμοι που οδηγούν στον κεντρικό ασφαλτοστρωμένο δρόμο του νησιού.
Η White beach παρουσιάζει την ελκυστικότερη εικόνα της τις μεσημβρινές ώρες, όταν ο ήλιος αναδεικνύει την τιρκουάζ απόχρωση των υδάτων που συνταιριάζουν χρωματικά με την υπόλευκη άμμο. Όμως οι καλύτερες ώρες για τους λουόμενους είναι οι απογευματινές, όταν οι ηλιακές ακτίνες καίνε λιγότερο. H παραλία προσφέρει άφθονο χώρο για όλους. Δεν είναι σπάνιο να απολαμβάνεις το λουτρό σου και ο διπλανός σου να βρίσκεται 50μ. παρακάτω.
Βρισκόμαστε λοιπόν στο ιδανικό μέρος για φυσιολάτρες αναζητητές της ηδονής. Αφήνουμε τα κοριτσάκια να παίξουν πρώτα με την άμμο στην ακροθαλασσιά, ενώ εμείς ρεμβάζουμε το όμορφο τοπίο. Μετά είναι η σειρά μας να παίξουμε με τις κουκλίτσες μας μέσα στο νερό. Οι πρόθυμες συνοδοί με ευχαρίστηση συμπράττουν στις λαγνουργίες που έχουμε κατά νουν. Η κολύμβηση συνδυάζεται με γυμναστικές ασκήσεις κατά ζεύγη. Δοκιμάζουμε διακριτικά κάθε δυνατή στάση ενώ η άνωση είναι ένας πολύτιμος σύμμαχος στο έργο μας.
Η θερμοκρασία του νερού είναι ευχάριστη. Η χαλάρωση και η άσκηση εναλλάσσονται για 2-3 ώρες έως ότου έρθει το σούρουπο. Τα τελευταία ιστιοπλοϊκά πλησιάζουν την ακτή για να αποβιβάσουν τους ρομαντικούς επιβάτες που επέλεξαν το δειλινό για να κάνουν τη βόλτα τους. Εμείς προτιμάμε πρωινές ώρες για την ενδιαφέρουσα περιήγηση του νησιού από θαλάσσης με το παραδοσιακό σκάφος. Θέλουμε να έχουμε ελεύθερο το απόγευμά μας ώστε να επιδοθούμε στη δραστηριότητα που μας ελκύει περισσότερο.
Μετά το μπανάκι λίγη χαλάρωση στο δωμάτιο για να ακολουθήσει δείπνο σε παραλιακό εστιατόριο. Επιλογές για κάθε γούστο και για κάθε βαλάντιο. Εν συνεχεία διασκέδαση σε χαλαρούς ρυθμούς σε υπαίθριο μπαράκι ή ίσως σε κάποιο club στα ενδότερα του νησιού.
Μπουρδελομάγαζα δεν φαίνεται να υπάρχουν στο Boracay, αλλά δεν αποκλείεται ο ασυνόδευτος να έχει κάποια τύχη με τα κορίτσια που εργάζονται, μακριά από τα σπίτια τους, στις πολυάριθμες τουριστικές επιχειρήσεις.
Γενικά η ατμόσφαιρα είναι ήσυχη σ’ αυτό το εντυπωσιακό θέρετρο και από την στιγμή που το χρήμα δεν είναι ιδιαίτερο πρόβλημα έχεις την ευκαιρία να κάνεις κάτι σαν χλιδάτες οικογενειακές διακοπές, εσύ και το ταίρι σου.
Βρισκόμαστε λοιπόν στο ιδανικό μέρος για φυσιολάτρες αναζητητές της ηδονής. Αφήνουμε τα κοριτσάκια να παίξουν πρώτα με την άμμο στην ακροθαλασσιά, ενώ εμείς ρεμβάζουμε το όμορφο τοπίο. Μετά είναι η σειρά μας να παίξουμε με τις κουκλίτσες μας μέσα στο νερό. Οι πρόθυμες συνοδοί με ευχαρίστηση συμπράττουν στις λαγνουργίες που έχουμε κατά νουν. Η κολύμβηση συνδυάζεται με γυμναστικές ασκήσεις κατά ζεύγη. Δοκιμάζουμε διακριτικά κάθε δυνατή στάση ενώ η άνωση είναι ένας πολύτιμος σύμμαχος στο έργο μας.
Η θερμοκρασία του νερού είναι ευχάριστη. Η χαλάρωση και η άσκηση εναλλάσσονται για 2-3 ώρες έως ότου έρθει το σούρουπο. Τα τελευταία ιστιοπλοϊκά πλησιάζουν την ακτή για να αποβιβάσουν τους ρομαντικούς επιβάτες που επέλεξαν το δειλινό για να κάνουν τη βόλτα τους. Εμείς προτιμάμε πρωινές ώρες για την ενδιαφέρουσα περιήγηση του νησιού από θαλάσσης με το παραδοσιακό σκάφος. Θέλουμε να έχουμε ελεύθερο το απόγευμά μας ώστε να επιδοθούμε στη δραστηριότητα που μας ελκύει περισσότερο.
Μετά το μπανάκι λίγη χαλάρωση στο δωμάτιο για να ακολουθήσει δείπνο σε παραλιακό εστιατόριο. Επιλογές για κάθε γούστο και για κάθε βαλάντιο. Εν συνεχεία διασκέδαση σε χαλαρούς ρυθμούς σε υπαίθριο μπαράκι ή ίσως σε κάποιο club στα ενδότερα του νησιού.
Μπουρδελομάγαζα δεν φαίνεται να υπάρχουν στο Boracay, αλλά δεν αποκλείεται ο ασυνόδευτος να έχει κάποια τύχη με τα κορίτσια που εργάζονται, μακριά από τα σπίτια τους, στις πολυάριθμες τουριστικές επιχειρήσεις.
Γενικά η ατμόσφαιρα είναι ήσυχη σ’ αυτό το εντυπωσιακό θέρετρο και από την στιγμή που το χρήμα δεν είναι ιδιαίτερο πρόβλημα έχεις την ευκαιρία να κάνεις κάτι σαν χλιδάτες οικογενειακές διακοπές, εσύ και το ταίρι σου.
Συνημμένα
Μια ενδιαφέρουσα εμπειρία, για όσους επισκέπτονται το Boracay, είναι και ο γύρος του νησιού με το παραδοσιακό φιλιππινέζικο paraw. Πρόκειται για πολύ στενόμακρο σκάφος με δύο τριγωνικά ιστία, το οποίο διατηρεί την ευστάθειά του μέσα στο νερό χάρη στις μεγάλες προεκτάσεις από ξύλα μπαμπού που διαθέτει και από τις δύο πλευρές.
Το άθλημα στοιχίζει 2000 pesos για τρεις ώρες. Σε εποχές αναδουλειάς η τιμή παζαρεύεται και μπορεί άνετα να πέσει στα 1600p. Προσοχή όμως γιατί η κάθε επιπλέον ώρα χρεώνεται 500p. Ο γύρος του νησιού μπορεί να ολοκληρωθεί μέσα στο τρίωρο αρκεί να μη γίνουν στάσεις, παρά μόνο σύντομες, σε άλλες παραλίες (κατώτερες της White beach) ή σε γειτονικά νησάκια για επίσκεψη σπηλαίων ( που δεν αξίζουν και επιπλέον πληρώνεις και εισιτήριο εισόδου).
Το ιστιοπλοϊκό έχει διμελές πλήρωμα. Ο ένας είναι ο πηδαλιούχος. Κάθεται στη πρύμνη και είναι επιφορτισμένος με τον χειρισμό της λαγουδέρας αλλά και με το τριμάρισμα της μαΐστρας. Ο άλλος, μετακινούμενος συνεχώς, ασχολείται με το τριμάρισμα του φλόκου. Οι επιβάτες κάθονται δεξιά και αριστερά του σκάφους στο χώρο των προεκτάσεων, πιο συγκεκριμένα σε μια επιφάνεια από σκληρό διάτρητο ναυλόπανο (διαστάσεων περίπου 3μ. Χ 1,2μ.), η οποία είναι στερεωμένη σε δύο ξύλα μπαμπού που διαπερνούν κάθετα το πλοιάριο.
Όταν η θάλασσα είναι κάλμα μπορείς να κρεμάσεις τα πόδια χωρίς να βρέχεσαι. Εκεί που έρχεσαι αντιμέτωπος με μεγάλα κύματα είναι ανοικτά της παραλίας Bulabog. Ευτυχώς που ο ήλιος καίει και παραμένεις ζεστός γιατί τότε, εκτός και αν φοράς αδιάβροχα ρούχα, είναι αδύνατο να κρατηθείς στεγνός. Από την στιγμή που το σκάφος μπαίνει σε ταραγμένα νερά εγκαταλείπεις τη χαλαρή στάση και κρατιέσαι από τα ξάρτια παίρνοντας αγκαλιά την έντρομη φιλιππινέζα σου. Μετά την απομάκρυνση από την παραλία των surfer η πλεύση από περιπέτεια ξαναγίνεται αναψυχή.
Το άθλημα στοιχίζει 2000 pesos για τρεις ώρες. Σε εποχές αναδουλειάς η τιμή παζαρεύεται και μπορεί άνετα να πέσει στα 1600p. Προσοχή όμως γιατί η κάθε επιπλέον ώρα χρεώνεται 500p. Ο γύρος του νησιού μπορεί να ολοκληρωθεί μέσα στο τρίωρο αρκεί να μη γίνουν στάσεις, παρά μόνο σύντομες, σε άλλες παραλίες (κατώτερες της White beach) ή σε γειτονικά νησάκια για επίσκεψη σπηλαίων ( που δεν αξίζουν και επιπλέον πληρώνεις και εισιτήριο εισόδου).
Το ιστιοπλοϊκό έχει διμελές πλήρωμα. Ο ένας είναι ο πηδαλιούχος. Κάθεται στη πρύμνη και είναι επιφορτισμένος με τον χειρισμό της λαγουδέρας αλλά και με το τριμάρισμα της μαΐστρας. Ο άλλος, μετακινούμενος συνεχώς, ασχολείται με το τριμάρισμα του φλόκου. Οι επιβάτες κάθονται δεξιά και αριστερά του σκάφους στο χώρο των προεκτάσεων, πιο συγκεκριμένα σε μια επιφάνεια από σκληρό διάτρητο ναυλόπανο (διαστάσεων περίπου 3μ. Χ 1,2μ.), η οποία είναι στερεωμένη σε δύο ξύλα μπαμπού που διαπερνούν κάθετα το πλοιάριο.
Όταν η θάλασσα είναι κάλμα μπορείς να κρεμάσεις τα πόδια χωρίς να βρέχεσαι. Εκεί που έρχεσαι αντιμέτωπος με μεγάλα κύματα είναι ανοικτά της παραλίας Bulabog. Ευτυχώς που ο ήλιος καίει και παραμένεις ζεστός γιατί τότε, εκτός και αν φοράς αδιάβροχα ρούχα, είναι αδύνατο να κρατηθείς στεγνός. Από την στιγμή που το σκάφος μπαίνει σε ταραγμένα νερά εγκαταλείπεις τη χαλαρή στάση και κρατιέσαι από τα ξάρτια παίρνοντας αγκαλιά την έντρομη φιλιππινέζα σου. Μετά την απομάκρυνση από την παραλία των surfer η πλεύση από περιπέτεια ξαναγίνεται αναψυχή.
Συνημμένα
Το jeepney, που είναι μετατροπή αμερικάνικου στρατιωτικού τζιπ, αποτελεί το βασικό μέσο μαζικής μεταφοράς.
Χρησιμοποιείται και μέσα στις πόλεις (π.χ. Μανίλα) αλλά εκτελεί και δρομολόγια από κωμοπόλεις προς χωριά.
Μπορεί να κινηθεί και σε κακοτράχαλους χωματόδρομους. Πρόκειται για στιβαρό όχημα που προσφέρει μεγαλύτερη άνεση από το ταϋλανδέζικο songthaew.
Και εκεί που σταματά το jeepney αναλαμβάνει ο νεροβούβαλος (kalabaw στα tagalog) να μεταφέρει, με ξύλινα κάρα, τον ταξιδιώτη στα πιο απομακρυσμένα σημεία.
Χρησιμοποιείται και μέσα στις πόλεις (π.χ. Μανίλα) αλλά εκτελεί και δρομολόγια από κωμοπόλεις προς χωριά.
Μπορεί να κινηθεί και σε κακοτράχαλους χωματόδρομους. Πρόκειται για στιβαρό όχημα που προσφέρει μεγαλύτερη άνεση από το ταϋλανδέζικο songthaew.
Και εκεί που σταματά το jeepney αναλαμβάνει ο νεροβούβαλος (kalabaw στα tagalog) να μεταφέρει, με ξύλινα κάρα, τον ταξιδιώτη στα πιο απομακρυσμένα σημεία.
Συνημμένα
συνάδελφε περιμένουμε περισσότερες λεπτομέριες!!!
Μα δεν είπε οτι είναι άρτι αφιχθείς εκ Makati. Ούτε καν το υπαινίχθηκε. Απλώς μας ευχαρίστησε (salamat=ευχαριστώ) που υπάρχουμε και ως άλλος Freud απευθύνθηκε όχι σε κάποιο μεμονωμένο μέλος του forum αλλά σε κάθε εραστή της μακρινής αυτής χώρας, στην κοινωνική μάζα των αλανιάρηδων που έχουν πάρει τους (μακρινούς) δρόμους.
Μιας και αναφέρθηκα στο Makati, ιδού μια άποψη της περιοχής από ψηλά. Αποτελεί must η μέθεξη του λάγνου ταξιδιώτη με τη νυχτερινή ζωή αυτής της ακριβής συνοικίας, εφ' όσον όμως διανυκτερεύει στην Μανίλα. Διαφορετικά, σαν άνθρωπος που σκέπτεται και ενεργεί με βάση το οικονομικό του συμφέρον, πρέπει να κινηθεί χωρίς καθυστέρηση προς το Άνχελες ( επι τη ευκαιρία σαν σήμερα πριν 17 χρόνια εξερράγη το ηφαίστειο Pinatubo, που βρίσκεται δίπλα στην πόλη, μετά από μεγάλη περίοδο σιωπής προκαλώντας απώλειες ανθρώπινων ζωών και μεγάλες υλικές καταστροφές), τον ανθό της σεξοτουριστικής βιομηχανίας. Υπερβολικό; Ίσως!
Αλλά πού αλλού απενοχοποιούνται (και υλοποιούνται) συμπεριφορές που και να τις σκεφτείς δεν τολμάς; Ειναι καιρός το μυστικό των μυημένων να απλωθεί παντού.
Συνεχίζεται...
Συνημμένα
