asia_fun
Μέλος
- Εγγρ.
- 19 Νοε 2009
- Μηνύματα
- 3.888
- Κριτικές
- 1
- Like
- 5
- Πόντοι
- 16
Η ιδέα της πατρίδας τελευταία έχει υποστεί φθορά από την παραχάραξη που έκαναν οι ολοκληρωτικές θεωρίες, όπως ο φασισμός και ο ναζισμός, που μιλούσαν για την πατρίδα , λέγοντας ότι πρέπει οι πολίτες να θυσιάζονται για την πατρίδα, αλλά και να δολοφονούν στο όνομα της πατρίδας, όχι για την απελευθέρωσή της από κατακτητές αλλά για επεκτατικούς λόγους και δημιουργώντας πογκρόμ ενάντια στους «απάτριδες».
Η ιδέα ή αν θέλετε η έννοια πατρίδα παραπέμπει σε ένα σύνολο αξιών στα οποία ο γνήσιος πατριωτισμός αποδίδει ιδιαίτερα θετικό συμβολικό νόημα. Γι’ αυτό και προσφέρεται για πολιτική εκμετάλλευση στις δύσκολες στιγμές που περνάει το κράτος από τους εξουσιαστές. Με αυτή την εκμετάλλευση εύκολα μετατρέπεται σε πατριδοκαπηλία, και την ακραία περίπτωση εθνικισμός.
Όμως η γνήσια αγάπη για την πατρίδα υπήρξε σημείο αναφοράς για κάθε απελευθερωτικό αγώνα και αντίσταση σε κάθε εισβολέα.
Στις σημερινές μέρες ο πατριωτισμός είναι επίκαιρος για την μεγάλη ιστορική στιγμή που ο ελληνικός λαός είπε ένα βροντερό Όχι στο Φασισμό και στο Χιτλερικό ναζισμό καταγράφοντας την γνήσια έννοια του πατριωτισμού και το πόσο μεγάλη είναι η διαφορά ανάμεσα στον πατριωτισμό και τον εθνικισμό.
Ο αντιστασιακός αγώνας του ελληνικού λαού κατά του φασισμού και ναζισμού εμπνεόταν από την ιδέα ότι η πατρίδα σημαίνει κοινή ελευθερία ενός λαού που θέλει να είναι ανεξάρτητος και όχι υποταγμένος.
Ενώ ο εθνικισμός έχει κυρίαρχο στοιχείο την εθνική ελευθερία, και όχι του λαού, την πολιτισμική ομοιογένεια του λαού, την ιδέα της υπεροχής του Έθνους και της επικράτησης του δικού του έθνους σ’ βάρος άλλου έθνους.
Ο διαχωρισμός ανάμεσα στον πατριωτισμό και τον εθνικισμό έχει την ρίζα του στην εποχή του διαφωτισμού, όπου κωδικοποιήθηκε ο όρος: « Πατρίδα δεν σημαίνει τον τόπο στον οποίο γεννηθήκαμε όπως νομίζει μια αγοραία αντίληψη, αλλά σημαίνει ένα ελεύθερο κράτος, του οποίου είμαστε και του οποίου οι νόμοι προστατεύουν τις ελευθερίες μας και την ευτυχία μας». Με αυτή την έννοια, η αγάπη για την πατρίδα δεν αντιπαρατίθεται στην αγάπη για την ανθρωπότητα καις τις οικουμενικές αξίες της ελευθερίας, της ισότητας των πολιτών και της δικαιοσύνης. Αυτή η ιδέα πολιτικού πατριωτισμού, η οποία ερμηνεύει την αγάπη για την πατρίδα ως αφοσίωση στο δημοκρατικό συνταγματικό συμβόλαιο που συνδέει τους πολίτες μιας πολιτικής κοινότητας.
Η πατρίδα επομένως σημαίνει τη γενέθλια γη « γη των πατέρων» τη χώρα με την οποία τα άτομα αισθάνονται συνδεδεμένα για λόγους γενεαλογικούς ή πολιτισμικούς όσο και από ανθρώπους μιας κοινότητας που συγκροτήθηκε από ανθρώπους οι οποίοι μοιράζονται συνειδητά μια κοινή κληρονομιά και μια κοινή μοίρα.
Στην παράδοση του πολιτικού πατριωτισμού που η πατρίδα εννοεί την κοινή μας ελευθερία, μια κοινότητα ελευθέρων πολιτών, η αγάπη για την πατρίδα έχει εντελώς διαφορετικό από αυτό που της δίνει η εθνικιστική ρητορική, από τον θαυμασμό, δηλαδή για την εθνική υπεροχή και «καθαρότητα», από την υπεράσπιση της πολιτισμικής ομοιογένειας ενός έθνους εναντια σε κάθε είδους επιμειξίες.
Όταν μιλάμε για αγάπη για την πατρίδα ο πολιτικός πατριωτισμός δεν εννοεί μια αποκλειστική και τυφλή πρόσδεση στην κοινότητα καταγωγής μας, αλλά έναν άλλο τύπο αγάπης, ικανό να εμπνέει το γενναιόδωρο πάθος που ωθεί το άτομο να ενδιαφέρεται όχι μόνο για την οικογένεια του, για τους συγγενείς και τους φίλους του, αλλά για όλους τους συμπολίτες του ή ακόμη και για όλους εκείνους που είναι θύματα αδικιών, διακρίσεων και καταπίεσης. Με άλλα λόγια, ο πατριωτισμός μπορεί να είναι μια πολύτιμη για τη δημοκρατία πολιτική αρετή, δηλαδή μια δύναμη που κινητοποιεί τους πολίτες, ένα πάθος που δίνει στα άτομα το θάρρος και την αποφασιστικότητα να υπηρετούν τη χώρα τους και την κοινή τους ελευθερία, παραμερίζοντας ή και θυσιάζοντας τα εγωιστικά και ιδιωτικά συμφέροντα.
Κανένα πολιτικό μόρφωμα νεοναζιστικής ολοκληρωτικής θεωρίας δεν μπορεί να σφετερίζεται την ιδέα της πατρίδας, για κομματικά συμφέροντα, και κυρίως να παραχαράσσει την έννοια πατριωτισμός και να τον ταυτίζει με τις βίαιες απόψεις του.
Τις μέρες αυτές που η χώρα δέχεται ενός άλλου είδους κατακτητές, να θυμηθούμε εκείνους του αγώνες και τα χιλιάδες δολοφονημένους Έλληνες από τη χιτλερική, ναζιστική, ρατσιστική Αρία φυλή!
Η ιδέα ή αν θέλετε η έννοια πατρίδα παραπέμπει σε ένα σύνολο αξιών στα οποία ο γνήσιος πατριωτισμός αποδίδει ιδιαίτερα θετικό συμβολικό νόημα. Γι’ αυτό και προσφέρεται για πολιτική εκμετάλλευση στις δύσκολες στιγμές που περνάει το κράτος από τους εξουσιαστές. Με αυτή την εκμετάλλευση εύκολα μετατρέπεται σε πατριδοκαπηλία, και την ακραία περίπτωση εθνικισμός.
Όμως η γνήσια αγάπη για την πατρίδα υπήρξε σημείο αναφοράς για κάθε απελευθερωτικό αγώνα και αντίσταση σε κάθε εισβολέα.
Στις σημερινές μέρες ο πατριωτισμός είναι επίκαιρος για την μεγάλη ιστορική στιγμή που ο ελληνικός λαός είπε ένα βροντερό Όχι στο Φασισμό και στο Χιτλερικό ναζισμό καταγράφοντας την γνήσια έννοια του πατριωτισμού και το πόσο μεγάλη είναι η διαφορά ανάμεσα στον πατριωτισμό και τον εθνικισμό.
Ο αντιστασιακός αγώνας του ελληνικού λαού κατά του φασισμού και ναζισμού εμπνεόταν από την ιδέα ότι η πατρίδα σημαίνει κοινή ελευθερία ενός λαού που θέλει να είναι ανεξάρτητος και όχι υποταγμένος.
Ενώ ο εθνικισμός έχει κυρίαρχο στοιχείο την εθνική ελευθερία, και όχι του λαού, την πολιτισμική ομοιογένεια του λαού, την ιδέα της υπεροχής του Έθνους και της επικράτησης του δικού του έθνους σ’ βάρος άλλου έθνους.
Ο διαχωρισμός ανάμεσα στον πατριωτισμό και τον εθνικισμό έχει την ρίζα του στην εποχή του διαφωτισμού, όπου κωδικοποιήθηκε ο όρος: « Πατρίδα δεν σημαίνει τον τόπο στον οποίο γεννηθήκαμε όπως νομίζει μια αγοραία αντίληψη, αλλά σημαίνει ένα ελεύθερο κράτος, του οποίου είμαστε και του οποίου οι νόμοι προστατεύουν τις ελευθερίες μας και την ευτυχία μας». Με αυτή την έννοια, η αγάπη για την πατρίδα δεν αντιπαρατίθεται στην αγάπη για την ανθρωπότητα καις τις οικουμενικές αξίες της ελευθερίας, της ισότητας των πολιτών και της δικαιοσύνης. Αυτή η ιδέα πολιτικού πατριωτισμού, η οποία ερμηνεύει την αγάπη για την πατρίδα ως αφοσίωση στο δημοκρατικό συνταγματικό συμβόλαιο που συνδέει τους πολίτες μιας πολιτικής κοινότητας.
Η πατρίδα επομένως σημαίνει τη γενέθλια γη « γη των πατέρων» τη χώρα με την οποία τα άτομα αισθάνονται συνδεδεμένα για λόγους γενεαλογικούς ή πολιτισμικούς όσο και από ανθρώπους μιας κοινότητας που συγκροτήθηκε από ανθρώπους οι οποίοι μοιράζονται συνειδητά μια κοινή κληρονομιά και μια κοινή μοίρα.
Στην παράδοση του πολιτικού πατριωτισμού που η πατρίδα εννοεί την κοινή μας ελευθερία, μια κοινότητα ελευθέρων πολιτών, η αγάπη για την πατρίδα έχει εντελώς διαφορετικό από αυτό που της δίνει η εθνικιστική ρητορική, από τον θαυμασμό, δηλαδή για την εθνική υπεροχή και «καθαρότητα», από την υπεράσπιση της πολιτισμικής ομοιογένειας ενός έθνους εναντια σε κάθε είδους επιμειξίες.
Όταν μιλάμε για αγάπη για την πατρίδα ο πολιτικός πατριωτισμός δεν εννοεί μια αποκλειστική και τυφλή πρόσδεση στην κοινότητα καταγωγής μας, αλλά έναν άλλο τύπο αγάπης, ικανό να εμπνέει το γενναιόδωρο πάθος που ωθεί το άτομο να ενδιαφέρεται όχι μόνο για την οικογένεια του, για τους συγγενείς και τους φίλους του, αλλά για όλους τους συμπολίτες του ή ακόμη και για όλους εκείνους που είναι θύματα αδικιών, διακρίσεων και καταπίεσης. Με άλλα λόγια, ο πατριωτισμός μπορεί να είναι μια πολύτιμη για τη δημοκρατία πολιτική αρετή, δηλαδή μια δύναμη που κινητοποιεί τους πολίτες, ένα πάθος που δίνει στα άτομα το θάρρος και την αποφασιστικότητα να υπηρετούν τη χώρα τους και την κοινή τους ελευθερία, παραμερίζοντας ή και θυσιάζοντας τα εγωιστικά και ιδιωτικά συμφέροντα.
Κανένα πολιτικό μόρφωμα νεοναζιστικής ολοκληρωτικής θεωρίας δεν μπορεί να σφετερίζεται την ιδέα της πατρίδας, για κομματικά συμφέροντα, και κυρίως να παραχαράσσει την έννοια πατριωτισμός και να τον ταυτίζει με τις βίαιες απόψεις του.
Τις μέρες αυτές που η χώρα δέχεται ενός άλλου είδους κατακτητές, να θυμηθούμε εκείνους του αγώνες και τα χιλιάδες δολοφονημένους Έλληνες από τη χιτλερική, ναζιστική, ρατσιστική Αρία φυλή!
ακομα τραβαμε τα δεινα του εμφυλιου 
λογω οικογενειακης παραδοσης ακομα και αν εχουμε αντιθετες οικονομικες οι κοινωνικες αποψεις 
μιλαμε για σχιζοφρενεια, καπου ειχα γραψει την εκπληξη που ενιωσε ο αμερικανος συγγραφεας χενρι μιλλερ οταν επισκεφτηκε την ελλαδα την δεκαετια του 1930 και μαγευτικε απο ενα πανεμορφο τοπο και κυριως απο καλοψυχους φιλοξενους ανθρωπους (παρολο που ηταν παμφτωχοι) 
