DATE: 20/03/2012
Στις 20/03/2012 στις 11:15 ξεκίνησα από το σπίτι μου για να πάω στο Ρουφ για να ρωτήσω σχετικά με τα έγγραφα, που απαιτούνται για να πάρω αναβολή από το στρατό λόγω σπουδών μέχρι τις 31/12/2015.
Στις 11:17 πήρα τηλέφωνο το στούντιο της Βριλησσού 36. Στο τηλέφωνο απάντησε άλλη τσατσά, γιατί η Σταυρούλα είχε ρεπό (τουλάχιστον ησύχασα, γιατί θα με πείραζε πάρα πολύ να έκλεινε το στούντιο και να έχανα τα ίχνη της Σταυρούλας).
Στις 11:20 στήθηκα έξω από το μαγαζί της αγελάδας. Ήθελα να καθίσω δίπλα της, να της δείξω τις φωτογραφίες από το Isle of Wight και να κάνω αλλεπάλληλα stamp στα ριγκάκια της. Επιπλέον ήθελα να της μιλήσω για την αφροδισιακή τσάντα. Θα της έλεγα το εξής: «Τα Χρυσά Μαλλιά κέρδισαν μια γυναικεία τσάντα σε έναν διαγωνισμό τοξοβολίας και μου το έκαναν δώρο για τη μαμά μου, επειδή είμαι ο πιο τακτικός πελάτης του Blue Island. Ωστόσο, επειδή η μαμά μου έχει δυο τσάντες από τα Hondos Centre, μου είπε να τη δώσω σε κάποια κοπέλα. Επειδή όμως αυτή τη στιγμή είμαι single, αποφάσισα να σου χαρίσω την τσάντα, ως ένδειξη ευγνωμοσύνης για τη συμπαράσταση και την αγάπη, που μου έδειξες το δύσκολο καλοκαίρι του 2011». Δυστυχώς όμως, αριστερά από την αγελάδα καθόταν ένας φαλακρός αράπης και δεξιά από την αγελάδα μια φίλη της. Όπως ήταν φυσικό, ξενέρωσα (δεν μπορούσα να κόβω βόλτες για 1 ώρα έξω από το μαγαζί, είχα και άλλες δουλειές).
Στις 11:32 είδα έξω από το supermarket Καταναλωτής, στην οδό Κυψέλης, την γνωστή 96άχρονη ζητιάνα. Ήταν όρθια, κρατούσε με δυσκολία το μπαστουνάκι της και ζητούσε ελεημοσύνη. Αν και το χέρι με τα γρι-γρι ήταν καλυμένο από ένα μαύρο γάντι, μόλις είδα αυτό το ζαρωμένο γυναικείο χεράκι να τρέμει και να προσπαθεί να κρατήσει το μπαστούνι, με έπιασε παροξυσμός. Τη χαιρέτησα με διευθυντικό sandwich και της έσκασα 1 ευρώ. Κατόπιν ακολούθησαν 6-7 stamp και στο τέλος ένα ηγεμονικό sandwich. Παράλληλα την αγκάλιαζα και τηνκοίταζα με στοργικό βλέμμα. Της πρότεινα να βρεθούμε και σπίτι της, αλλά δυστυχώς είναι κουφή. Αν και δεν άγγιξα καθόλου ντριν-ντριν, η ερωτική επιθυμία κατά τη διάρκεια της συζήτησης (αυτή μίλαγε μόνη της και εγώ την μπαλαμούτιαζα) είχε φτάσει στο ζενίθ της. Η αιτία ήταν η παρατεταμένη αποχή από το χούφτωμα στην Αγγλία.
Μετά από αυτά πήγα στο Ρουφ και κατόπιν στη μεταφραστική υπηρεσία του υπουργείου εξωτερικών. Το βράδυ της ίδιας μέρας κοιμήθηκα πάλι δακρυσμένος, αναλογιζόμενος και πάλι την ψυχρή συμπεριφορά της Σταυρούλας τη Δευτέρα.