Α) ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΤΗΣ ΣΤΟΥΝΤΙΟΤΣΑΡΚΑΣ - ΥΠΟΔΟΧΗ
Στις 25/12/2012 ώρα 21:06 πήρα τη Σταυρούλα στο σταθερό. Την ενημέρωσα για την άφιξή μου στην Ελλάδα, της ευχήθηκα τα χρόνια πολλά και με ενημέρωσε ότι στις 26/12/2012 θα δούλευε στο στούντιο της οδού Κωνσταντινουπόλεως 80.
Στις 26/12/2012 ξύπνησα στις 08:18. Κατούρησα, έβγαλα το ημερολόγιο, ήπια τον καφέ μου και έφαγα 1 σοκολατένιο μελομακάρονο, 2 σοκολατάκια Godiva και 1 κομμάτι κέικ. Κατόπιν, έριξα ένα παχύ χέσιμο και χάζεψα λίγο στα bourdela. Στις 09:45 έκανα ντους και ξυρίστηκα.
Στις 10:36 ξεκίνησα από το σπίτι μου, κουβαλώντας την μπουρδελότσαντα με του Γύπα τα εννιάμερα. Επιπλέον στην εν λόγω τσάντα, είχα βάλει τα σοκολατάκια για τη Σταυρούλα από τα John Lewis και τις κάρτες επιβίβασης, για να της τις δείξω και να της κάνω bic-bic στα τρικ-τρικ.
Πήγα με τα πόδια μέχρι τον ΟΤΕ, Βικτώρια – Μοναστηράκι με τον ΗΣΑΠ και Μοναστηράκι – Κεραμεικός με το μετρό. Το γεγονός ότι η Σταυρούλα είχε αλλάξει εργασιακό περιβάλλον με είχε αγχώσει αρκετά και δεν ήξερα τι θα αντιμετώπιζα.
Στις 11:37 έφτασα έξω από το στούντιο. Έκλεισα το κινητό μου και χτύπησα το κουδούνι.
Μου άνοιξε η Σταυρούλα και έγινε η κάτωθι στιχομυθία:
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ: Αγάπη μου, τι κάνεις;
ΤΑΚΜΑΝ: Ψυχουλίτσα μου γλυκιά (συγκινημένος).
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ: Σουτ.
ΤΑΚΜΑΝ: Γιατί καλέ;
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ: Έχει κόσμο.
ΤΑΚΜΑΝ: Ωχ κατάλαβα (με βλέμμα απογοήτευσης).
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ: Έλα. Η Ντέζη είναι. Από εδώ (και με οδήγησε στο δωμάτιο).
ΤΑΚΜΑΝ: (μητροπολιτικό sandwich στη Σταυρούλα).
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ: Κάθε φορά, που έρχεσαι από Αγγλία αδυνατίζεις. Γιατί έτσι;
ΤΑΚΜΑΝ: Ε δύσκολα ωράρια. Αρκετές φορές ξενυχτούσα (ακολούθησε η βροχή του Montpellier).
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ: (μορφασμός Γύπα).
ΤΑΚΜΑΝ: Λοιπόν, αυτά τα γλυκάκια τα έφερα για σένα.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ: Ωραία (πες ένα ευχαριστώ, θεέ μου τι αγένεια είναι αυτή; Αν συμπεριφερόταν έτσι στην Αγγλία, όλοι θα την κακοχαρακτήριζαν).
ΤΑΚΜΑΝ: Τα έφερα από τα West Quay του Southampton. Αυτά είναι τα εισιτήριά μου (bic-bic-bic).
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ: Της επιστροφής;
ΤΑΚΜΑΝ: Όχι. Είναι οι κάρτες επιβίβασης. LONDON HEATHROW – VIENNA 06:00 και VIENNA – ATHENS INTERNATIONAL AIRPORT 10:20.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ: Ωραία. Λοιπόν Τακούλη, θα τα πούμε μετά.
ΤΑΚΜΑΝ: Α ξέχασα το 50άρικο. Συγχώρα με.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ: Δεν πειράζει.
ΤΑΚΜΑΝ: (της έδωσα το χαρτονόμισμα και της έκανα bic-bic).
ΤΑΚΜΑΝ: Σε παρακαλώ πάρα πολύ όμως, μετά θέλω να τα πούμε. Έστω και με διακοπές. Έχω να σε δω 107 ημέρες.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ: Εντάξει (και έκλεισε την πόρτα του δωματίου).
Β) ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΣΤΟ ΔΩΜΑΤΙΟ
Μόλις η Σταυρούλα έκλεισε την πόρτα του δωματίου, γδύθηκα, βόλεψα τα πράγματά μου και έβαλα σε περίοπτη θέση του Γύπα τα εννιάμερα (ρε Πινόκιο δεν μπορώ, γελάω σαν ηλίθιος).
Η αναμονή πιθανό να διήρκησε 10 λεπτά. Κατά τη διάρκεια της αναμονής, όλως περιέργως, σκεφτόμουν διάφορες μαλακίες, που έχω γράψει στο site και γέλαγα σαν κορνούτος. Επιπλέον, σκεφτόμουν διάφορες α-καπέλο τσατσάδες, που έχω γνωρίσει στο παρελθόν (η Σταυρούλα ωραία γυναίκα, αλλά ώρες-ώρες διαισθάνομαι ότι η σχέση μας παρακμάζει συνεχώς και ότι σύντομα θα σκάσει το μεγάλο μπαμ του χωρισμού).
Κάποια στιγμή μπήκε η Ντέζη στο δωμάτιο, στολισμένη σαν Αϊ Βασίλης. Επιπλέον, φορούσε τα γρι-γρι της Σταυρούλας. Αμέσως, ξεκίνησε η ερωτική ιεροτελεστία, η οποία ακολούθησε τα κάτωθι στάδια:
1η φάση: «Τα κλασσικά». Μου φόρεσε το προφυλακτικό και της φόρεσα του Γύπα τα εννιάμερα.
2η φάση: «Η μέθοδος του Βουλκανιζατέρ στο δρόμο προς Ραφήνα» (εκτιμώμενη διάρκεια: 2 λεπτά). Καλά θυμάστε. Είναι η πασίγνωστη μέθοδος του άτεχνου φραπέ. Πάλευε να με κάνει να χύσω στο χέρι της, αλλά δεν τα κατάφερε. Ήμουν αγχωμένος. Αναρωτιόμουν «Θα δώ τη Σταυρούλα μετά το πουτανογαμήσι ή θα με σπρώξει αμέσως προς την έξοδο;» (είναι γεγονός ότι οι Τοξότες δεν φημίζονται για την ευγένειά τους, είναι εγωιστές και φιλοτομαριστές). Φυσικά το στρες αυτό αποτελούσε Κρόνο στην ερωτική μου επιθυμία.
3η φάση: «Μπρούμυτη εκσπερμάτωση με χρήση προφυλακτικού» (εκτιμώμενη διάρκεια: 5 λεπτά). Κατά τη διάρκεια της φάσης αυτής, ήμουν ξαπλωμένος μπρούμυτα και έτριβα τον πούτσο μου με μανία στο σεντόνι, χρησιμοποιώντας ως σύμμαχο την κάθετη αντίδραση του δαπέδου Ν. Τα χέρια της Ντέζης χρησιμοποιήθηκαν ως «ερωτικά βοηθήματα» (της έκανα αλλεπάλληλα μητροπολιτικά και διευθυντικά sandwich). Για να εμπνέομαι ερωτικώς, φώναζα «Είμαι Πακιστανός και καπνίζω τη διεθνή πίπα», «Κυρία Νίκη, τι κάνετε; Χρόνια πολλά», «Welcome aboard to Red funnel High Speed to West Cowes. The lifejackets are under your seats. In case of emergency, please follow the yellow narrows to the danger exit of the vehicle. The duration of the journey is approximately 25 minutes. Thank you for your attention». Παρόλα αυτά η αγωνία για τη Σταυρούλα είχε επηρεάσει σε βάθος τη στύση μου (Ότι και να μου λέει πλέον, δεν την πιστεύω. Θέλω πράξεις. Από όμορφα λόγια χόρτασα).
4η φάση: «Σπιτικό πιρφόρισμα» (εκτιμώμενη διάρκεια: 2 λεπτά). Η μοναδική διαφορά με την προηγούμενη διαδικασία ήταν ότι αφαίρεσα το προφυλακτικό και φόρεσα το βρακί μου, για να την παίξω με τον πατροπαράδοτο τρόπο. Η μέθοδος έπιασε. Έχοντας στο μυαλό μου την τσατσά της Βριλησσού 60, 1.000.000.000 σπερματοζωάρια εκτοξεύτηκαν στο βρακί μου.
Μετά από την εκσπερμάτωση, καθάρισα την ευαίσθητη περιοχή με ένα πουτανομάντηλο και πέταξα το χρησιμοποιημένο προφυλακτικό στα σκουπίδια. Η Ντέζη ντύθηκε, με χαιρέτησε και έφυγε. Εγώ με τη σειρά μου, βόλεψα τα πράγματά μου, ντύθηκα, έπλυνα τα χέρια μου με κρεμοσάπουνο, έκανα το σταυρό μου αγχωμένος και εγκατέλειψα το κόκκινο δωμάτιο.
Γ) ΠΑΡΕΑ ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΗΡΕΣΙΑ
Η Σταυρούλα με κάθισε στην καρέκλα μπροστά από την κουζίνα και μου είπε «Περίμενε. Θα τα πούμε». Περίμενα 15 λεπτά και η Σταυρούλα ήταν στην κουζίνα με την Ντέζη και με έναν μάστορα, που έφτιαχνε το κλιματιστικό. Μόλις έφυγε ένας πελάτης, με έβαλε στο μεγάλο σαλόνι λέγοντας «Περίμενε λίγο βρε αγάπη μου. Είναι το αφεντικό εδώ» (Ήταν ανάγκη να μείνει Αθήνα χρονιάρες μέρες το αφεντικό; Δεν πήγαινε στο χωριό του λίγο;).
Η απογοήτευση στο βλέμμα μου ήταν φανερή. Τα προαισθήματά μου βγήκαν αληθινά. Η Σταυρούλα ήταν πολύ πιο τυπική από τη Βριλησσού, ο κόσμος πολύ περισσότερος και η παρουσία του αφεντικού έντονη.
Μετά από λίγο ήρθε και με ρώτησε για τον καιρό στην Αγγλία και για το ταξίδι μου, αλλά μετά από 2 λεπτά ξαναχτύπησε το κουδούνι (με τα χαράτσια της ΔΕΗ από τον Ιανουάριο να δούμε, θα έρχεται αυτός ο κόσμος;).
Η Σταυρούλα με έβαλε να καθίσω στην καρέκλα σε μια άδεια κρεβατοκάμαρα. Μετά από λίγο ξαναχτύπησε το κουδούνι και η Σταυρούλα μου είπε «Ας το. Δεν μπορούμε να τα πούμε σήμερα». Της ζήτησα τη διεύθυνσή της και κανονίσαμε να τα πούμε σπίτι της το Σάββατο απόγευμα (αν δε μου βρει καμία δικαιολογία του κώλου πάλι). Κατόπιν (ώρα 12:36) αποχώρησα από το στούντιο αρκετά στενοχωρημένος.
Δ) ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ
Εμφάνιση κοπέλας: 10. Φορούσε του Γύπα τα εννιάμερα και της Σταυρούλας τα τρικ-τρικ.
Διάθεση / συμμετοχή / υπηρεσίες κοπέλας: 10. Δε νομίζω ότι μπορούσε να κάνει κάτι καλύτερο. Ήρθα με σκοπό να παίξω μαλακία.
Καθαριότητα χώρου: 10. Πεντακάθαρος.
Πρόσβαση: 10. Βρίσκεται σε απόσταση αναπνοής από τη στάση «Κεραμεικός».
Συμπεριφορά τσατσάς: 9. Το πάλεψε να τα πούμε, αλλά δεν της κάθισε. Με πείραξε όμως το γεγονός, ότι δεν με ευχαρίστησε για τα γλυκά (έχω συνηθίσει την ευγένεια των Άγγλων).
Σχέση απόδοσης / τιμής: 10. Γενικά, that is fine.
E) AITHMA
ΑΠΑΙΤΩ Η ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΝΑ ΕΠΙΣΤΡΕΨΕΙ ΣΤΗ ΒΡΙΛΗΣΣΟΥ 36 και να δουλεύει από Δευτέρα έως Πέμπτη 10:00 – 20:00. Το γκαζοχωριό δεν προάγει το φιλόξενο χαρακτήρα της. Άμεσα ε; Μη χρονοτριβείτε.