Πού είσαι ρε Takman γαμώ το φελεκι μου, μας ελειψες. Πού είναι τα ριγκακια, τα μπικ μπικ, τα διευθυντικά σάντουιτς, ο γυπας και ο Μπαος; Ελπίζω να περνάς καλά εκεί στην Αγγλετέρα και να βρεις μια sexy μουστόγρια που θα αναπληρώσει προσωρινά το θείο έρωτα σου για την κυρία Νίκη.
Ερωτική Ατζέντα Του ΤΑΚΜΑΝ,του γυπα τα 9μερα,τσαρκες,Κα ΝΙκη κτλ
- Μέλος που άνοιξε το νήμα ΤΑΚΜΑΝ
- Ημερομηνία ανοίγματος
- Απαντήσεις 5K
- Εμφανίσεις 257K
- Tagged users Καμία
- Βλέπουν το thread αυτή τη στιγμή 1 άτομα (0 μέλη και 1 επισκέπτες)
Επισκέπτης
Κι άμα σου ερχόταν ντυμένος στα ριγκάκια από την κορφή ως τα νύχια, τι θα 'κανες τύπε;
Επισκέπτης
. Φίλε ΤΑΚΜΑΝ περιμένουμε ενημέρωση από τις επισκέψεις σου στα parlours του Southampton 
. . . και όχι μόνο . . .
Than77
Μέλος
- Εγγρ.
- 1 Σεπ 2010
- Μηνύματα
- 127
- Κριτικές
- 4
- Like
- 0
- Πόντοι
- 1
lagoudakis
Μέλος
- Εγγρ.
- 9 Σεπ 2005
- Μηνύματα
- 8.880
- Like
- 26
- Πόντοι
- 66
Ελα ρε τακμαν!!δικε μου μας ελειψες,καρφωσες καμμια γρια;γουσταρεις να παμε μαζι με τον απολυτο αυτες τις μερες σε κανενα νεκροταφειο που θα εχει κανενα μνημοσυνο να πιτσιλισουμε καμμια;κυριακη πρωι ειναι η καλυτερη ωρα
Και τότε γιατί οι περισσότερες Αγγλίδες α-καπέλο στο Southampton κυκλοφορούσαν συνοδευόμενες από τους άντρες τους;δεν είναι καθόλου δύσκολο . . . περίπου 1 στους 5 πουστροφέρνει στην Αγγλία . . .
Είναι δύσκολες οι σχέσεις στην Αγγλία. Ο κόσμος είναι ψυχρός και κλειστός. Πολύ θα επιθυμούσα να διοργανώσουμε αυτή τη βόλτα. Μου έχει λείψει η αγάπη, η στοργή και το χούφτωμα.
Και τότε γιατί οι περισσότερες Αγγλίδες α-καπέλο στο Southampton κυκλοφορούσαν συνοδευόμενες από τους άντρες τους;
Τις κυκλοφορουν για βιτρινα μπας και τους γαμησει κανεις.
lagoudakis
Μέλος
- Εγγρ.
- 9 Σεπ 2005
- Μηνύματα
- 8.880
- Like
- 26
- Πόντοι
- 66
θα τους κανουμε κολητηρι την ωρα που μοιραζουν τα κολυβα στην σειρα
Γ) ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΖΩΗ
Στο φροντιστήριο μέρα με τη μέρα γινόμουν όλο και πιο δημοφιλής. Μάλιστα μια μέρα χόρεψα Michael Jacson μπροστά σε όλη την τάξη. Επιπλέον ο καθηγητής πρόβαλλε κάποια από τα βιντεάκια που έβγαλα με τον Γύπα στο Youtube. Στις 30 Σεπτεμβρίου και στις 14 Οκτωβρίου είχα βγει με τον Τανζανό για φαγητό. Από τις 17 Οκτωβρίου ο Τανζανός άλλαξε βάρδια με αποτέλεσμα να μην ξανασυναντηθούμε. Έκτοτε όλες οι σχέσεις ήταν εντός του φροντιστηρίου. Μετά το μάθημα "δε σε ξέρω, δε με ξέρεις". Ιδιαίτερα μετά τις 7 Νοεμβρίου, που αλλάξαμε αίθουσα διδασκαλίας, η επικοινωνία με τους άλλους μειώθηκε κατακόρυφα. Μέχρι τις 7 Νοεμβρίου, οι καλύτερές μου ώρες, ήταν όταν βρισκόμουν στο κολέγιο.
Στις 5 Οκτωβρίου πήγα για πρώτη φορά σε ένα Ελληνικό εστιατόριο, που βρίσκεται απέναντι από το Solent University. Στην αρχή πήγαινα 1-2 φορές την εβδομάδα και οι συζητήσεις που έκανα με τον ιδιοκτήτη (τον Lion King - Κύπριος) αφορούσαν την οικονομική κρίση στην Ελλάδα και γενικώς επαγγελματικά ζητήματα (διδακτορικό, γλώσσα, απασχόληση στην Αγγλία). Τώρα που λέμε για απασχόληση, ο καθηγητής μας είπε ότι το 33% των αποφοίτων των Πανεπιστημίων στην Αγγλία δεν μπορούν να βρουν δουλειά στο αντικείμενο που σπούδασαν.
Ωστόσο, από τις 7 Νοεμβρίου τα πράγματα άλλαξαν. Στις 7 Νοεμβρίου το βράδυ έφαγα ένα ηχηρό χαστούκι από την κυρία Νίκη. Έτσι λοιπόν, στις 8 Νοεμβρίου εξομολογήθηκα την ιστορία με την κυρία Νίκη στον Lion King και μάλιστα του έδειξα και φωτογραφία της. Αυτός είπε "Αυτή πρέπει να ήταν πολύ όμορφη στα νιάτα της". Έκτοτε, πήγαινα καθημερινά τα μεσημέρια και έτρωγα σε αυτό το εστιατόριο. Καθόμουν από τις 14:05 μέχρι τις 16:30. Όταν δεν είχε κόσμο συζητούσαμε τα ερωτικά μου νέα. Μια φορά του έδειξα και φωτογραφίες από ιερόδουλες στα μπορδέλα και κόντεψε να χύσει. Στις 18/11/2011 στο Ελληνικό εστιατόριο γνώρισα έναν Έλληνα που δουλεύει στα σώματα ασφαλείας (τον Mr Cash). Αυτός μόλις είδε την φωτογραφία της κυρίας Νίκης είπε "Βλέπεις τα ριγκάκια της και παίζεις μαλακία;". Γενικώς μετά τις 7 Νοεμβρίου η όλη κοινωνική μου ζωή περιφερόταν γύρω από το Ελληνικό εστιατόριο. Κάθε φορά που η κυρία Νίκη μου μίλαγε άσχημα στο τηλέφωνο, με παρηγορούσε ο Lion King.
Στο φροντιστήριο μέρα με τη μέρα γινόμουν όλο και πιο δημοφιλής. Μάλιστα μια μέρα χόρεψα Michael Jacson μπροστά σε όλη την τάξη. Επιπλέον ο καθηγητής πρόβαλλε κάποια από τα βιντεάκια που έβγαλα με τον Γύπα στο Youtube. Στις 30 Σεπτεμβρίου και στις 14 Οκτωβρίου είχα βγει με τον Τανζανό για φαγητό. Από τις 17 Οκτωβρίου ο Τανζανός άλλαξε βάρδια με αποτέλεσμα να μην ξανασυναντηθούμε. Έκτοτε όλες οι σχέσεις ήταν εντός του φροντιστηρίου. Μετά το μάθημα "δε σε ξέρω, δε με ξέρεις". Ιδιαίτερα μετά τις 7 Νοεμβρίου, που αλλάξαμε αίθουσα διδασκαλίας, η επικοινωνία με τους άλλους μειώθηκε κατακόρυφα. Μέχρι τις 7 Νοεμβρίου, οι καλύτερές μου ώρες, ήταν όταν βρισκόμουν στο κολέγιο.
Στις 5 Οκτωβρίου πήγα για πρώτη φορά σε ένα Ελληνικό εστιατόριο, που βρίσκεται απέναντι από το Solent University. Στην αρχή πήγαινα 1-2 φορές την εβδομάδα και οι συζητήσεις που έκανα με τον ιδιοκτήτη (τον Lion King - Κύπριος) αφορούσαν την οικονομική κρίση στην Ελλάδα και γενικώς επαγγελματικά ζητήματα (διδακτορικό, γλώσσα, απασχόληση στην Αγγλία). Τώρα που λέμε για απασχόληση, ο καθηγητής μας είπε ότι το 33% των αποφοίτων των Πανεπιστημίων στην Αγγλία δεν μπορούν να βρουν δουλειά στο αντικείμενο που σπούδασαν.
Ωστόσο, από τις 7 Νοεμβρίου τα πράγματα άλλαξαν. Στις 7 Νοεμβρίου το βράδυ έφαγα ένα ηχηρό χαστούκι από την κυρία Νίκη. Έτσι λοιπόν, στις 8 Νοεμβρίου εξομολογήθηκα την ιστορία με την κυρία Νίκη στον Lion King και μάλιστα του έδειξα και φωτογραφία της. Αυτός είπε "Αυτή πρέπει να ήταν πολύ όμορφη στα νιάτα της". Έκτοτε, πήγαινα καθημερινά τα μεσημέρια και έτρωγα σε αυτό το εστιατόριο. Καθόμουν από τις 14:05 μέχρι τις 16:30. Όταν δεν είχε κόσμο συζητούσαμε τα ερωτικά μου νέα. Μια φορά του έδειξα και φωτογραφίες από ιερόδουλες στα μπορδέλα και κόντεψε να χύσει. Στις 18/11/2011 στο Ελληνικό εστιατόριο γνώρισα έναν Έλληνα που δουλεύει στα σώματα ασφαλείας (τον Mr Cash). Αυτός μόλις είδε την φωτογραφία της κυρίας Νίκης είπε "Βλέπεις τα ριγκάκια της και παίζεις μαλακία;". Γενικώς μετά τις 7 Νοεμβρίου η όλη κοινωνική μου ζωή περιφερόταν γύρω από το Ελληνικό εστιατόριο. Κάθε φορά που η κυρία Νίκη μου μίλαγε άσχημα στο τηλέφωνο, με παρηγορούσε ο Lion King.
lagoudakis
Μέλος
- Εγγρ.
- 9 Σεπ 2005
- Μηνύματα
- 8.880
- Like
- 26
- Πόντοι
- 66
Εισαι τεραστιος αγορινα μου!!
ΕΡΩΤΙΚΗ ΑΤΖΕΝΤΑ (19/09/2011 - 12/12/2011)
Μέχρι τις 24 Σεπτεμβρίου το πρωί: Νέκρα (ήμουν με τους γονείς μου).
24/09/2011, 14:02 πήρα τηλέφωνο από το Αγγλικό κινητό την αγαπούλα μου, την κυρία Νίκη. Μιλήσαμε συνολικά γύρω στα 7-8 λεπτά. Έδειξε ενθουσιασμένη που με άκουσε. Το βράδυ προσευχήθηκα για αυτή συγκινημένος.
27/09/2011, 16:00. Στο supermarket έβγαλα μια σακούλα (3 πένες) και την έδωσα στη γριά που ήταν στην ουρά από πίσω μου. Αυτή αντί να με ευχαριστήσει, την ξαναέβαλε στη θέση της.
29/09/2011, 14:30, West Quay. Ήθελα να ρίξω ένα κατούρημα πριν φάω fish and chips για μεσημεριανό. Στην τουαλέτα έμπαινε μια α-καπέλο, η οποία φορούσε πολυφλεκτικά ριγκάκια. Από την αφηρημάδα μου μπήκα στις γυναικείες τουαλέτες. Αυτή με ρώτησε "Are you woman?". Εγώ τότε της είπα "Oh sorry" και κατούρησα στις αντρικές τουαλέτες.
30/09/2011, 19:35. Πήρα τηλέφωνο την γλυκύτατη κυρία Νίκη, γιατί αισθανόμουν την ανάγκη να ακούσω μια ζεστή κουβέντα για να κάνω ένα διάλειμμα από την ψυχρή Αγγλική κοινωνία. Ωστόσο, δεν την βρήκα σπίτι. Έτσι λοιπόν, πήρα την εικόνα της Παναγίας δίπλα μου και έβαλα τα κλάματα από την ανησυχία. Στις 19:45 την ξαναπήρα τηλέφωνο (από το skype). Μου μίλησε ψυχρά, επειδή ήθελε να δει τις ειδήσεις και μου είπε ότι πιθανολογούσε να πάει να μείνει στην ξαδέρφη της στην Καρδίτσα για ένα μήνα. Μιλήσαμε συνολικά 15 λεπτά. Μετά από το τηλεφώνημα αυτό έκλαιγα απαρηγόρητος. Δεν άντεχα στην ιδέα ότι υπήρχε πιθανότητα να χανόμασταν για ένα μήνα.
Μέχρι τις 24 Σεπτεμβρίου το πρωί: Νέκρα (ήμουν με τους γονείς μου).
24/09/2011, 14:02 πήρα τηλέφωνο από το Αγγλικό κινητό την αγαπούλα μου, την κυρία Νίκη. Μιλήσαμε συνολικά γύρω στα 7-8 λεπτά. Έδειξε ενθουσιασμένη που με άκουσε. Το βράδυ προσευχήθηκα για αυτή συγκινημένος.
27/09/2011, 16:00. Στο supermarket έβγαλα μια σακούλα (3 πένες) και την έδωσα στη γριά που ήταν στην ουρά από πίσω μου. Αυτή αντί να με ευχαριστήσει, την ξαναέβαλε στη θέση της.
29/09/2011, 14:30, West Quay. Ήθελα να ρίξω ένα κατούρημα πριν φάω fish and chips για μεσημεριανό. Στην τουαλέτα έμπαινε μια α-καπέλο, η οποία φορούσε πολυφλεκτικά ριγκάκια. Από την αφηρημάδα μου μπήκα στις γυναικείες τουαλέτες. Αυτή με ρώτησε "Are you woman?". Εγώ τότε της είπα "Oh sorry" και κατούρησα στις αντρικές τουαλέτες.
30/09/2011, 19:35. Πήρα τηλέφωνο την γλυκύτατη κυρία Νίκη, γιατί αισθανόμουν την ανάγκη να ακούσω μια ζεστή κουβέντα για να κάνω ένα διάλειμμα από την ψυχρή Αγγλική κοινωνία. Ωστόσο, δεν την βρήκα σπίτι. Έτσι λοιπόν, πήρα την εικόνα της Παναγίας δίπλα μου και έβαλα τα κλάματα από την ανησυχία. Στις 19:45 την ξαναπήρα τηλέφωνο (από το skype). Μου μίλησε ψυχρά, επειδή ήθελε να δει τις ειδήσεις και μου είπε ότι πιθανολογούσε να πάει να μείνει στην ξαδέρφη της στην Καρδίτσα για ένα μήνα. Μιλήσαμε συνολικά 15 λεπτά. Μετά από το τηλεφώνημα αυτό έκλαιγα απαρηγόρητος. Δεν άντεχα στην ιδέα ότι υπήρχε πιθανότητα να χανόμασταν για ένα μήνα.
ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2011
01/10/2011: Το πρωί βγήκα έξω για να πάρω αέρα και περπατούσα χαμένος στις σκέψεις μου. Δεν αισθανόμουν καθόλου καλά ψυχολογικά. Στις 11:15 πήρα τηλέφωνο από το Ελληνικό κινητό τον φίλο μου τον Μπάο για να πούμε καμία μαλακία για να περάσει η ώρα. Στις 14:02 πήρα τηλέφωνο την κυρία Νίκη. Την παρακάλεσα να μου συμπεριφέρεται πιο ευγενικά και να μου δώσει το σταθερό της σε περίπτωση που πήγαινε Καρδίτσα. Αυτή δεν μου αρνήθηκε τίποτα και πολλές φορές μου έλεγε "Ναι αγάπη μου". Μιλήσαμε συνολικά 6 λεπτά (από το Skype). Το βράδυ της ίδιας μέρας έκλαψα από τη συγκίνηση.
02/10/2011: Το πρωί ξύπνησα ευδιάθετος. Πηγαίνοντας προς το λιμάνι για να πάρω το πλοίο για Isle of Wight, σιγοτργουδούσα το "Πάμε ναυτάκι, ναυτάκι Συριανό", καθώς και το "Συννεφιασμένη Κυριακή". Στις 12:00 το ferryboat ξεκίνησε. Στις 12:41 έκανα μια 10λεπτη γνωριμία με μια α-καπέλο, η οποία φορούσε πολυφυλετικά χρυσά κοσμήματα (πολυφυλετικά κοσμήματα = κοσμήματα που θα ήθελες να φοράει μια πο8τάνα στη Φυλής για να σου ανεβάσει τη λίμπιντο και να την ξεσκίσεις στο κρεβάτι). Συζητήσαμε για το διδακτορικό, για το IELTS, για τον καιρό (τότε ήταν σαν καλοκαίρι στην Αγγλία) και για την πρόσφατη επίσκεψή της στη Σύρο το περασμένο καλοκαίρι. Μου έκανε 1-2 σταμπ με το ριγκάκι της. Όμως μου είπε "Believe me. Here is not appropriate place to speak". Στο πλοίο της επιστροφής όλες οι γριές ήταν πιασμένες. Έτσι λοιπόν, κάθισα κάπου μόνος μου. Εκεί που καθόμουν, έκανα προσευχή για την κυρία Νίκη σιγοψυθυρίζοντας "Παναγίτσα μου. Σε παρακαλώ. Σε παρακαλώ πάρα πολύ. Να την έχεις καλά την κυρία Νίκη. Δεν μπορείς να φανταστείς πόσο την αγαπάω. Αχ ψυχίτσα μου".
To be continued.
01/10/2011: Το πρωί βγήκα έξω για να πάρω αέρα και περπατούσα χαμένος στις σκέψεις μου. Δεν αισθανόμουν καθόλου καλά ψυχολογικά. Στις 11:15 πήρα τηλέφωνο από το Ελληνικό κινητό τον φίλο μου τον Μπάο για να πούμε καμία μαλακία για να περάσει η ώρα. Στις 14:02 πήρα τηλέφωνο την κυρία Νίκη. Την παρακάλεσα να μου συμπεριφέρεται πιο ευγενικά και να μου δώσει το σταθερό της σε περίπτωση που πήγαινε Καρδίτσα. Αυτή δεν μου αρνήθηκε τίποτα και πολλές φορές μου έλεγε "Ναι αγάπη μου". Μιλήσαμε συνολικά 6 λεπτά (από το Skype). Το βράδυ της ίδιας μέρας έκλαψα από τη συγκίνηση.
02/10/2011: Το πρωί ξύπνησα ευδιάθετος. Πηγαίνοντας προς το λιμάνι για να πάρω το πλοίο για Isle of Wight, σιγοτργουδούσα το "Πάμε ναυτάκι, ναυτάκι Συριανό", καθώς και το "Συννεφιασμένη Κυριακή". Στις 12:00 το ferryboat ξεκίνησε. Στις 12:41 έκανα μια 10λεπτη γνωριμία με μια α-καπέλο, η οποία φορούσε πολυφυλετικά χρυσά κοσμήματα (πολυφυλετικά κοσμήματα = κοσμήματα που θα ήθελες να φοράει μια πο8τάνα στη Φυλής για να σου ανεβάσει τη λίμπιντο και να την ξεσκίσεις στο κρεβάτι). Συζητήσαμε για το διδακτορικό, για το IELTS, για τον καιρό (τότε ήταν σαν καλοκαίρι στην Αγγλία) και για την πρόσφατη επίσκεψή της στη Σύρο το περασμένο καλοκαίρι. Μου έκανε 1-2 σταμπ με το ριγκάκι της. Όμως μου είπε "Believe me. Here is not appropriate place to speak". Στο πλοίο της επιστροφής όλες οι γριές ήταν πιασμένες. Έτσι λοιπόν, κάθισα κάπου μόνος μου. Εκεί που καθόμουν, έκανα προσευχή για την κυρία Νίκη σιγοψυθυρίζοντας "Παναγίτσα μου. Σε παρακαλώ. Σε παρακαλώ πάρα πολύ. Να την έχεις καλά την κυρία Νίκη. Δεν μπορείς να φανταστείς πόσο την αγαπάω. Αχ ψυχίτσα μου".
To be continued.
lustforlife
Τιμημένος
- Εγγρ.
- 9 Σεπ 2010
- Μηνύματα
- 19.248
- Κριτικές
- 82
- Like
- 43
- Πόντοι
- 1.246
lagoudakis
Μέλος
- Εγγρ.
- 9 Σεπ 2005
- Μηνύματα
- 8.880
- Like
- 26
- Πόντοι
- 66
τακμαν η κυρια νικη ηρθε να σε δει καθολου στην αγγλια;την μπαλαμουτιασες λιγο;
Επισκέπτης
Tακμαν=Χρυσαργος?
Τι λες απολυτε?
Τι λες απολυτε?
apolyto_arseniko
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 2 Μαρ 2008
- Μηνύματα
- 77.469
- Like
- 200
- Πόντοι
- 866
με τιποτα τυπε
