Στο άρθρο αυτό όμως, γίνεται μια εκτενής παρουσίαση παλαιών ντοκουμέντων που αφορούν τη ναζιστική αυτή οργάνωση.
Πρόκειται για μια μεγάλη έρευνα, με ντοκουμέντα που ξεκινούν χρονολογικά από το 1982 και φτάνουν μέχρι το πρόσφατο παρόν.
Τα περισσότερα από αυτά είναι γνωστά μόνο στο παλιό κοινό της Χρυσής Αυγής, δηλαδή στα πολύ λίγα άτομα που είχαν προμηθευτεί τα περιοδικά και τις εφημερίδες της, όταν είχαν εκδοθεί προ τριακονταετίας.
Με λίγα λόγια, πρόκειται για αρχειακό υλικό που δεν έχει βγει στο φως του διαδικτύου και που βοηθάει να κατανοηθεί ποιό ακριβώς είναι το ιδεολογικό και θρησκευτικό υπόβαθρο της οργάνωσης αυτής.
Στα επίμαχα αποσπάσματα των άρθρων που δημοσιεύουμε, για να μην υπάρχουν υπόνοιες ότι αλλοιώνουμε το νόημα, λόγω αποσπασματικής παρουσίασης κ.λπ., από κάτω ακριβώς θα παρατίθεται ένας σύνδεσμος που θα οδηγεί σε ολόκληρο το (σαρωμένο) άρθρο ή σελίδα, ώστε να μπορεί να ελεγχθεί η εγκυρότητα των όσων παρουσιάζουμε.
Τίτλος παγανιστικού άρθρου στο περιοδικό "ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ" του Αυγούστου-Σεπτεμβρίου 1982
Η ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΤΩΝ ΑΡΙΩΝ
Προτού μπούμε στα "πικάντικα" ιδεολογικά θέματα, ξεκινάμε με τις επίσημες θρησκευτικές προτιμήσεις της οργάνωσης, όπως αυτές παρουσιάζονται από διάφορα μέλη της, αλλά ακόμα και από τον ίδιο τον Μιχαλολιάκο.
Αυτό γίνεται με αφορμή την πρόσφατη ακαριαία αλλαξοπιστία της Χρυσής Αυγής, που ξάφνου βαπτίστηκε χριστιανή ορθόδοξη, μιας και οι ..πατριώτες που προσπαθεί να πείσει να την ψηφίσουν είναι, στο ήθος κυρίως, χριστιανοί ορθόδοξοι.
Έτσι είδαμε, τις προάλλες, στα εγκαίνια των γραφείων της στη Λούτσα, τέσσερις ολόκληρους παπάδες να διαβάζουν χριστιανορθόδοξα ευχολόγια μπροστά από ένα με σταυρωμένα χέρια νεοναζιστικό ποίμνιο.
Είδαμε και τον Μιχαλολιάκο, σε μια συνέντευξη που παρεχώρησε στο ιστολόγιο Hellas-Orthodoxy, να καυχιέται πως έχει πολλούς μοναχούς υποστηρικτές στο Άγιον Όρος.
Ας δούμε όμως τώρα πόσο ανταποκρίνονται οι πραγματικές θρησκευτικές πεποιθήσεις της Χρυσής Αυγής στις χριστιανορθόδοξες επιταγές.
Στο 6ο τεύχος του περιοδικόυ "Χρυσή Αυγή", που εκδόθηκε για τους μήνες Αύγουστος-Σεπτέμβριος του 1982, βλέπουμε τον Μιχαλολιάκο να αναζητεί τον μυθολογικό τραγόμορφο Πάνα (αυτός κι αν είναι προϊόν φυλετικής καθαρότητας), ο οποίος μάλιστα δεν έχει άλλη δουλειά να κάνει παρά να εμφανίζεται συνεχώς στους τσοπάνηδες της γενέτειράς του Αρκαδίας.
Περιοδικό "ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ" [Αυγ.-Σεπ. 1982]. Όλο το άρθρο μπορείτε να το διαβάσετε εδώ.
Να λοιπόν και η απάντηση στο ερώτημα "γιατί ο Μιχαλολιάκος δεν έχει πάει ως τώρα στο Άγιον Όρος". Επειδή ασφαλώς έψαχνε με τη γκλίτσα του στα βοσκοτόπια της Αρκαδίας τον Μέγα Πάνα.
Και αυτό διότι η αναγέννησις του Ελληνισμού σημαίνει επιστροφή στο 12θεο. Απλά και χριστιανικά.
Πάμε στο ίδιο τεύχος πάλι, σε ένα άρθρο-ωδή στον Παγανισμό, που δεν κολακεύει και τόσο τον Χριστιανισμό:
Περιοδικό "ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ" [Αυγ.-Σεπ. 1982]. Όλο το άρθρο, εδώ.
Ενώ σε ένα άλλο άρθρο υμνείται ο -από χριστιανικής απόψεως- καταραμένος βυζαντινός αυτοκράτορας Ιουλιανός (ο παραβάτης), διότι προσεπάθησε να σταματήσει την χριστιανική παρακμή ανασταίνοντας τους ωραίους Θεούς των Ελλήνων.
Περιοδικό "ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ" [Αυγ.-Σεπ. 1982]. Όλο το άρθρο, εδώ.
Στο περιοδικό "ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ", της νεολαίας της Χρυσής Αυγής, που εκδόθηκε στις 5 Ιανουαρίου του 2000, στο άρθρο "Φωνή από το παρελθόν" υπενθυμίζονται τρεις ημερομηνίες παγανιστικών εορτών, ενώ παράλληλα λοιδορείται ο Χριστιανισμός.
Περιοδικό "ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ" [5 Ιαν. 2000]. Όλο το άρθρο, εδώ.
Ενώ σε ένα άλλο άρθρο, ονόματι "Η Νίκη του Ηλίου" μας πληροφορούν ότι, 2 ημέρες προ των Χριστουγέννων, εορτάζουν την έλευσιν του Υπερβορείου Απόλλωνος.
Περιοδικό "ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ" [5 Ιαν. 2000]. Όλο το άρθρο, εδώ.
Στο περιοδικό "Χρυσή Αυγή", του Οκτωβρίου 1988, το άρθρο "Ο Ιουδαιοχριστιανισμός και η θρησκεία της Ευρώπης" μας εξηγεί πως ο Ιουδαιοχριστιανισμός εμφύτευσε τον Εβραϊκό σκοταδισμό στην Ευρώπη και καταλήγει σε μια παντελώς αιρετική εικόνα για τη σημερινή Εκκλησία. Το σπουδαιότερο στο άρθρο αυτό είναι, ότι αποτελεί μέρος της "Διακήρυξης των Ιδεολογικών Αρχών" της Χρυσής Αυγής.
Περιοδικό "ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ" [Οκτ. 1988]. Όλο το άρθρο, εδώ.
Και πάμε και στο τελευταίο, που είναι και το αποκορύφωμα.
Περιοδικό "ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ" (της νεολαίας της Χρυσής Αυγής), 5 Ιουνίου 2000.
Στο άρθρο "Ο Λευκός Εωσφόρος του 21ου αιώνα", υμνείται, και δη σε επίπεδο λατρείας, ο Εωσφόρος, που οι δούλοι και οι υποταγμένοι τον λένε Διάβολο και Σατανά και αυτός γελά (...)
Περιοδικό "ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ" [5 Ιαν. 2000]. Όλο το άρθρο, εδώ.
Θα μπορούσαμε να συνεχίσουμε με την παράθεση πάμπολλων τέτοιων άρθρων από τα έντυπα της Χρυσής Αυγής, αλλά για λόγους οικονομίας χώρου σταματάμε εδώ, γιατί πιστεύουμε πως αυτά είναι αρκετά για να σχηματίσει κανείς μια γενική εικόνα.
Δεν έχουμε βέβαια τίποτα εναντίον των θρησκευτικών πιστεύω των άλλων, γιατί αυτά, βάσει των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των θεμελιωδών ελευθεριών, πρέπει να εξασκούνται ελεύθερα. Πράγμα που ασφαλώς οφείλουν να σεβαστούν και οι αλλόθρησκοι, δηλαδή οι χριστιανοί πατριώτες, οι ιερείς που ευλογούν τα εγκαίνια των γραφείων και οι πολλοί χρυσαυγίτες καλόγεροι του Αγίου Όρους που σκοπεύουν να ψηφίσουν την Χρυσή Αυγή στις εκλογές.
Στο κάτω-κάτω της Ιεράς Γραφής, παιδί του Θεού είναι και ο Εωσφόρος.
___________________________
Περιοδικά "ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ" [Μάι.-Ιούν. 2007 & Ιουλ. 2006].
ΤΗ ΣΒΑΣΤΙΚΑ ΜΟΥ ΕΔΩΣΑΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ
Μιά μικρή παρένθεση εδώ, μιας και το 2ο Κεφάλαιο ξεκινάει με τη λέξη "σβάστικα".
Από τότε που εμφανίστηκε ο νεοναζισμός στην Ελλάδα, ακούγεται συχνά το επιχείρημα ότι "η σβάστικα είναι ελληνικό σύμβολο"...
Η αλήθεια είναι, ότι η σβάστικα είναι τόσο ελληνικό σύμβολο, όσο ελληνικά σύμβολα είναι και ο κύκλος, το τετράγωνο, ο ρόμβος και ο σταυρός. Δηλαδή έχει εμφανιστεί σε αρχαιολογικά εύρηματα τόσων πολλών πολιτισμών, διάσπαρτων στα μήκη και τα πλάτη του πλανήτη, και ενίοτε αρχαιότερων του ελληνικού (βλ. π.χ. Ινδίες -εξ ου και η σανσκριτική ονομασία "σβάστικα"), που δεν μπορεί να διεκδικήσει καμιά απολύτως εθνικότητα, πόσω δε μάλλον ελληνικότητα.
Αυτοί λοιπόν που ισχυρίζονται ότι η σβάστικα είναι ένα ελληνικό σύμβολο, είναι κυρίως αυτοί που ψάχνουν άλλοθι για να χρησιμοποιήσουν το ναζιστικό σύμβολο του Χίτλερ, όπως ακριβώς θα έκανε δηλαδή και κάθε ορφανό του Αδόλφου που σέβεται τον εαυτό του.
Το 2ο Κεφάλαιο γράφεται με αφορμή την αποποιητική στάση που κρατάει τον τελευταίο καιρό η Χρυσή Αυγή απέναντι στον γερμανικό ναζισμό που πάντα αντιπροσώπευε και αντιπροσωπεύει. Τους λόγους για τους οποίους τονίζεται το "γερμανικό", θα βαρεθείτε να τους βλέπετε σε όλο το υπόλοιπο άρθρο.
Η απάντηση στο ερώτημα, γιατί η Χρυσή Αυγή αποποιείται τη λατρεία της για τον Χίτλερ και τους συν αυτώ, είναι ασφαλώς, επειδή δύσκολα κάποιος, όσο πατριωτάρας και να είναι, θα ψήφιζε συνειδητά ένα χιτλερικό κόμμα στη χώρα που υπέφερε τα πάνδεινα από τον ναζισμό.
Έτσι ακούμε συνέχεια, από διάφορους κλακαδόρους του Μιχαλολιάκου, αλλά και από τον ίδιο, το υπέροχο "η Χρυσή Αυγή είναι απλά ένα εθνικιστικό κόμμα". Ένα άλλο που διαβάζουμε σε διάφορες ναζιστικές φωλιές στο διαδίκτυο, είναι ότι ο φασισμός ήταν ο ιταλικός εθνικισμός, ο ναζισμός ήταν ο γερμανικός εθνικισμός και ότι αυτά τα δύο δεν έχουν καμία σχέση με τον εθνικισμό/εθνικοσοσιαλισμό της Χρυσής Αυγής.
Πρόσφατα μάλιστα είδαμε και το κοκκινόμαυρο σύμβολό τους με τον "μαίανδρο", που παραπέμπει ξεκάθαρα στην κοκκινόμαυρη ναζιστική σημαία με τη σβάστικα, ως εκ ψηφοθηρικού θαύματος να αλλάζει συνεχώς χρώματα. Στην παραπάνω φωτογραφία έχει γαλαζώσει, ενώ στο επόμενο βίντεο έχει κιτρινίσει.
βλεπω φασιστες απο νωρις με τη κωλοπροπαγανδα σας
