Περι ορέξεως ουδείς λόγος. Αλλά τα μουνιά, όπως και να το κάνουμε, είναι ξεχαρβαλωμένες τρύπες. Όταν μάλιστα ξεροχύσουν δεν ξέρεις αν είναι μέσα ή έξω !
Ενώ η σούφρα είναι άλλο πράμα... Όταν μάλιστα την παραβιάσεις σιγά σιγά με ΛΙΓΟ σάλιο, και ταυτόχρονα της χαϊδεύεις την κλειτορίδα για να της γλυκαίνεις τον πόνο...
Οταν θα τερματίσεις μέσα, βαθειά , μέχρι τη ρίζα του πούτσου σου και τις τα χύσεις όλα, την καυλα τη νοιώθεις στο πίσω μέρος του κρανίου σου.
Νοιώθεις σαν ενα κομμάτι καύλας να ξεκολλάει απ το κρανίο σου, να διατρέχει τη σπονδυλική σου στήλη, να περνάει μέσα απ τα αρχίδια σου και να χύνεται βαθειά, μέσα της, να πλημμυρίζει όλο της το είναι. Μιλάμε για ηδονή ανωτέρου γούστου.
Δε συγκρίνεται τώρα με τα μουνιά. Αυτά είναι μόνο για ανακούφιση , για εκτόνωση, έτσι για να βγάλεις την υποχρέωση.