Εμπειρίες που μου άλλαξαν τη ζωή

[NITRO]

Θα κάνω την αρχή παραθέτωντας ένα κείμενο που με τιμή δανείστηκα από τον <<Μαύρο Γάτο>> που περιγράφει το πρώτο μου μάθημα - πάθημα:
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Πού έχει πουτάνες; Μα στο Βαρδάρη φυσικά, πού αλλού;

Καθώς όμως δεν ήταν καθόλου περπατημένος, πήγε στη λάθος πλευρά του Βαρδάρη. Έψαξε ώρα, εκεί στη λάθος μεριά, αλλά βρήκε μόνο ένα μοναχικό μπαράκι, με κάτι ξέκωλες που τα έπιναν. Μια από αυτές ήταν μια πανέμορφη ξανθούλα στην ηλικία του, με ένα εκθαμβωτικό μίνι και με μακριά μαλλιά. Όχι απλώς γαμήσιμη, αλλά και ερωτεύσιμη. Κάθησε λίγο παραπέρα.

Αμέσως ήρθε και κάθισε δίπλα του μια πενηντάρα επίσης με μίνι, αλλά με άσχημα χαλαρά μπούτια. Είπαμε ήταν αθώος, αλλά ήξερε τι είναι κονσομασιόν. Αισθάνθηκε άβολα, αλλά είπαμε, ήταν καλό παιδί, δεν μπορούσε να την διώξει απότομα. Εκείνο το βράδυ όμως ήταν εκτός ορίων, οπότε μετά από λίγο της είπε στην ψύχρα για ποιόν λόγο ήρθε, και ότι θέλει την άλλη, την ξανθούλα. Που τα έπινε πιο πέρα, παρέα με δυό τρεις αγριόφατσες.

«ʼκου να σού πώ αγόρι μου», είπε η γριά πουτάνα, «το μαγαζί δεν πουλάει μουνιά. Πουλάει ποτά. Θ? ανοίξεις μια σαμπάνια, θα πιούμε, και μετά θα γίνει η δουλειά σου. Οκ;»

«Ναι, αλλά εγώ θέλω εκείνην, όχι εσένα»

«Εκείνην θα γαμήσεις. Αλλά μετά. Πρώτα θ' ανοίξεις μια σαμπάνια. Έτσι είναι οι κανόνες».

Ε, δεν ήξερε και από κανονισμούς μπουρδελομάγαζων, τού φάνηκε λογικό. Στο πίσω μέρος του μπαρ υπήρχε μια πόρτα φωτισμένη με ροζ νέον, που έμοιαζε να οδηγεί σε κάποιο καμαράκι. Αυτό τουλάχιστον φαντάστηκε αυτός.

Παράγγειλε λοιπόν την σαμπάνια, πλήρωσε και το αστρονομικό ποσό που τού ζήτησαν, τις οικονομίες μηνών, από το ισχνό του χαρτζηλίκι. «Μας κάνει ένα δώρο, το παιδί», είπε στο σερβιτόρο η πουτάνα. Το «παιδί» είπε στον εαυτό του ότι μάλλον δεν άκουσε σωστά, ή δεν κατάλαβε καλά. Κάπου στο βάθος του μυαλού του χτύπησε ένα καμπανάκι, αλλά η Βλακεία Υπηρεσίας το κουκούλωσε αμέσως.

Η ώρα σιγά σιγά κυλούσε, με ηλίθιες ερωτήσεις και άλλες απόπειρες για κουβέντα της γριάς πουτάνας, στις οποίες αυτός απαντούσε ανόρεχτα κι άβολα, έχοντας συνέχεια στο μυαλό του την ξανθούλα. Κάποια στιγμή όμως η ξανθούλα σηκώθηκε κι έφυγε, εξαφανίστηκε. ʼλλος πελάτης στο μαγαζί πιά δεν υπήρχε, ούτε και άλλη γυναίκα. «Μην ανησυχείς, όλα είναι εντάξει», τού είπε η πουτάνα.

«Μα πώς είναι εντάξει, αφού συμφωνήσαμε για την κοπέλα, όχι για σένα»

«Βρε μην ανησυχείς σού λέω. Έχω στο σπίτι μου ένα κορίτσι δεκάξι χρονών, κουκλίτσα. ʼκου να δεις πώς θα γίνει. Η ώρα είναι μιάμισυ. Θα με περιμένεις στις τρεις η ώρα Κασσάνδρου και Αγίας Σοφίας γωνία, θα έρθω μόλις τελειώσω από εδώ. Και θα γίνει η δουλειά σου μιά χαρά».

Έμεινε στην κυριολεξία μαλάκας. Να ζητήσει πίσω τα λεφτά του από τους γορίλες του μαγαζιού, που ήδη τον αγριοκοίταζαν, ούτε συζήτηση. Τι άλλο απέμενε; Η ελπίδα, ως γνωστόν, πεθαίνει τελευταία, η πουτάνα. Κι εκείνο το βράδυ έμαθε τουλάχιστον κάτι, έμαθε τι σημαίνει «πουτάνα», και γιατί είναι βρισιά.

Αν περάσεις από την γωνία Κασσάνδρου και Αγίας Σοφίας τα ξημερώματα, θα τον δεις ακόμα να περιμένει, μπροστά στην βιτρίνα ενός φτηνού παπουτσάδικου. Κι ας πέρασαν τόσα χρόνια από τότε?

Όμως αν τού ζητήσεις να επιλέξει, θα σού πει πως με τίποτα δεν θα ήθελε να ξαναγίνει είκοσι χρονών. Προτιμά να κρατήσει όλα αυτά που έμαθε, κι όλα αυτά που έπαθε, μετά από εκείνο το βράδυ...

NITRO

 

[iwcg]

ΝΙΤΡΟ φίλε μου μετά το κείμενο αυτό σε αισθάνομαι πολύ καλύτερα...! Φαντάζομαι να έχεις διαβάσει ήδη το ΡΜ μου σε σένα...Δυστυχώς οι επενδύσεις στο συναισθηματικό μας κόσμο είτε αφορά πρόσωπο που εκδιδόταν με όποιο τρόπο είτε παρθένο έχουν το ίδιο αποτέλεσμα...παθήματα, μαθήματα και κυρίως ψυχολογικά στραπάτσα άλλοτε μεγάλα άλλοτε μικρά...Και αυτό γιατί η ζωή δεν είναι απόλυτη και είμαστε άνθρωποι έστω και αν φερόμαστε απάνθρωπα πολλές φορές. Μη ξεχνάς πως και στον αγοραίο έρωτα ή στον παράνομο δεσμό συνήθως (αφήνω έξω τις ακραίες καταστάσεις) όλοι μας (και γυναίκες τα τελευταία χρόνια) ζητάμε να βρούμε κάτι από το όνειρό μας. Και πλασματικά καθώς μας δίνεται η ευκαιρία πολλές φορές την αρπάζουμε και δε θέλουμε να παραδεχθούμε ότι απλά είναι ένα μικρό παραμύθι που κρατά 1-2 ώρες ή παραπάνω (ανάλογα με το βαλάντιο που διαθέτουμε). Η διαφορά είναι ότι μετά έχουμε πιο ανάλαφρες τσέπες και πιο βαριές καρδιές γεμάτες πολλά ΑΧ και ακόμα περισσότερα ΓΙΑΤΙ...

 

[g.69]

Μια ομορφη ιστορια που πιστευω οτι θυμιζει σε πολλους απο εδω ,καποια
αντιστοιχη περιπετεια για να μην πω καποια αντιστοιχη νεανικη μαλακια...........
Ειδικα το σημειο με τη βιτρινα του φτηνου παπουτσαδικου το εκανε πιο γραφικο και
καλτ το θεματακι..................................................
Αξιος...

 

[Stardust_73]

ωραια ιστορια αδερφε.

η δικη μου ειναι πραγματικη

πριν 5 χρονια σ ενα μηχανουργειο στην Ακαδημια Πλατωνος, καθομουν απ εξω και κοιταγα τους περαστικους μαζι με τον μαστορα, και συζητουσαμε περι ανεμων και υδατων.  Εκει κοντα λοιπον ειναι ενα ΤΕΙ και επειδη η ωρα ειχε παει περιπου 2 το μεσημερακι (και ηταν και μαης και κανε και ζεστη)
περναγαν απ εξω πολλες ΩΡΑΙΕΣ κοπελες με ελαχιστα ρουχα οπως ειναι πια της μοδας...  Ο μαστορας γυρω στα 50κατι , ωραιος τυπος , γυμνασμενος παλιος αθλητης, οικονομικα ανετος και γενικα ενας αντρας εμπειρος σωστος και αξιοθαυμαστος . Πριν  απο λιγο καιρο ομως ειχε παθει προς εκπληξη ολων  2 εμφραγματα (που ευτυχως δεν εφεραν το μοιραιο) , κατι το οποιο του αλλαξε την ζωη τελειως αφου πια δεν ηταν δυνατον να συνεχισει να κανει την ιδια ζωη που κανε παλαιωτερα.

Εκει λοιπον που  μιλαγαμε περναει μια κοπελαρα  ... απο αυτες που τις βλεπεις και ζαλιζεσαι . Την δειχνω με τα ματια στον μαστορα λεγοντας του "Θεα Ε?
Ο τυπος την κοιταξε για κανα λεπτο αφωνος. Μετα μου λεει μ ενα γλυκοπικρο χαμογελο ( απ αυτα που κριβουν ενα μικρο παραπονο)
'Τωρα που γινε η θαλασσα γιαουρτι, Χασαμε τα κουταλια '

Εμενα αυτο μου μεινε απο τοτε σαν εικονα μεσα στα ματια σαν να το βλεπω τωρα.  Ενα μαθημα ζωης.  Να ζεις δηλαδη αυτο που συμβαινει τωρα.  Να δουλευεις και να προσπαθεις με ολη σου την δυναμη για ενα καλυτερο αυριο, χωρις ομως να ξεχνας το σημερα.. 
Γιατι το αυριο ειναι αγνωστο. Οπως του μαστορα, που μια μερα ξυπνησε και η ζωη του στερησε κατι που για μας εδω, σ αυτο το site ,  ειναι ισως το σημαντικοτερο πραγμα στη ζωη (μετα την Υγεια φυσικα) τον ερωτα με μια ωραια γυναικα

 

ωραια ιστορια αδερφε.

η δικη μου ειναι πραγματικη

πριν 5 χρονια σ ενα μηχανουργειο στην Ακαδημια Πλατωνος, καθομουν απ εξω και κοιταγα τους περαστικους μαζι με τον μαστορα, και συζητουσαμε περι ανεμων και υδατων.  Εκει κοντα λοιπον ειναι ενα ΤΕΙ και επειδη η ωρα ειχε παει περιπου 2 το μεσημερακι (και ηταν και μαης και κανε και ζεστη)
περναγαν απ εξω πολλες ΩΡΑΙΕΣ κοπελες με ελαχιστα πουχα οπως ειναι πια της μοδας...  Ο μαστορας γυρω στα 50κατι , ωραιος τυπος , γυμνασμενος παλιος αθλητης, οικονομικα ανετος και γενικα ενας αντρας εμπειρος σωστος και αξιοθαυμαστος . Πριν  απο λιγο καιρο ομως ειχε παθει προς εκπληξη ολων  2 εμφραγματα (που ευτυχως δεν εφεραν το μοιραιο) , κατι το οποιο του αλλαξε την ζωη τελειως αφου πια δεν ηταν δυνατον να συνεχισει να κανει την ιδια ζωη που κανε παλαιωτερα.

Εκει λοιπον που  μιλαγαμε περναει μια κοπελαρα  ... απο αυτες που τις βλεπεις και ζαλιζεσαι . Την δειχνω με τα ματια στον μαστορα λεγοντας του "Θεα Ε?
Ο τυπος την κοιταξε για κανα λεπτο αφωνος. Μετα μου λεει μ ενα γλυκοπικρο χαμογελο ( απ αυτα που κριβουν ενε μικρο παραπονο)
'Τωρα που γινε η θαλασσα γιαουρτι, Χασαμε τα κουταλια '

Εμενα αυτο μου μεινε απο τοτε σαν εικονα μεσα στα ματια σαν να το βλεπω τωρα.  Ενα μαθημα ζωης.  Να ζεις δηλαδη αυτο που συμβαινει τωρα.  Να δουλευεις και να προσπαθεις με ολη σου την δυναμη για ενα καλυτερο αυριο, χωρις ομως να ξεχνας το σημερα.. 
Γιατι το αυριο ειναι αγνωστο. Οπως του μαστορα, που μια μερα ξυπνησε και η ζωη του στερησε κατι που για μας εδω, σ αυτο το site ,  ειναι ισως το σημαντικοτερο πραγμα στη ζωη (μετα την Υγεια φυσικα) τον ερωτα με μια ωραια γυναικα

Από κάτι τέτοιους τύπους, οι οποίοι από το ζενίθ βρέθηκαν ξαφνικά στο ναδίρ, μαθαίνει κανείς πολλά!

 

[mpotofilos]

ρε παιδια αυτο το thread ειναι πολυ συγκηνιτικο γαμωτο! μονο ενας αληθινος αντρας μπορει να νιωσει αυτα ολα που περιγραψατε,ευγε...
ειδικα η πρωτη ιστορια ειναι σχεδον αληθινη γιατι συνεβη κ σε μενα!

 

Δυστυχώς σχεδόν όλοι έχουμε περάσει εμπειρίες που αποτελούν μαθήματα για τη ζωή. Επειδή είχα πρόσφατα εμπειρία τέτοια με μια κοπέλα (δεν θέλω να αναφερθώ) έμαθα πολλά και δυστυχώς τότε είχα καταλάβει ελάχιστα. Αλλά εγώ λέω στην ζωή μου ότι όλα εδώ πληρώνονται και ότι αν κάνεις το καλό κάποια στιγμή η ζωή στο επιστρέφει

 

[alfistas]

Καλα μποτοφιλε ολοι σχεδον οσοι εχουν περπατησει στα σοκακια  του βαρδαρη μικροι και αμαθοι την εχουν πατησει,εμου του ιδιου βεβαια συμπεριλαμβανομενου
Φιλε ΝΙΤΡΟ +10000 πολυ ωραια η γενικη περιγραφη και ακομη περισσοτερο η εναλλαγη των συναισθηματων

 

[JOHNNYDMAX]

Nitro πολύ ωραία  η ιστορία σου. Θα συμφωνήσω με άλλο συνάδελφο, που στο θρεντ με τα ct σου είπε ότι έχεις ταλέντο.
Παρόμοια ιστορία έχει συμβεί και σε μένα, και καταλαβαίνω απόλυτα πως αισθάνθηκες....
Εγώ βέβαια περίμενα στον άγιο Κωνσταντίνο ένα γκομενάκι απο μπαράκι της Βερανζέρου, αλλά επίσης έμεινα με το όνειρο....

 

[alexandros1976]

Παιδία δεν ξέρω αν η ιστορία του ΝΙΤΡΟ είναι αληθινή αλλά πρέπει να καταθέσω ότι κάτι ανάλογο έχει συμβεί και σε εμένα και μάλιστα στην Θεσσαλονίκη όταν υπηρετούσα την θητεία μου
Η διάφορα ήταν ότι εγώ στα μείον μου ήμουν και Μεθυσμένος (είχα ένα πρόβλημα αλκοολισμού) και μαθημένος από την κατάσταση στην Αθηνά ήταν πιο εύκολο να με κοροϊδέψουν ,,πολλά σκηνικά μπράβο μάγκες

 

[proktologos]

Μιλωντας για μαγαζια με ποτο κερασμα κλπ.κλπ.
μου συνεβηκε ακριβος το ιδιο μονο που με πειραξε  γιατι ημουνα φανταρος

εχω κατεβασει  κατι ουισκια και καταληγω στο καλο το μαγαζι  ?. οχι σε γρια αλλα σε αυτον που ειχε το μαγαζι η που ηταν υπευθυνος ?..
του λεω ειμαι φανταρος του δειχνω και ταυτοτητα ?.εχει τιποτα να περασουμε καλα?
ναι ρε φανταρακι μου λεει κατσε ??
η συνεχεια οπως την περιγραφει ο φιλος που ανοιξε το θεμα ??μονο που επειδη δουλευε το ουισκι παραλιγο να μην εγραφα τωρα εδω ?.
αφου και τωρα που το σκεφτομαι νευριαζω ?.
τον φανταρο ρε πουστη ? βγαλτον  εξω ρε παπαρα

εβγαλα ένα σιμπερασμα ??..!!!!!!! κατι βγηκε απο αυτο ?.
τσατσοπουστας και πουτανα δεν εχουνε μπεσα ?..
εμπειριες ??. οσο ζεις μαθαινεις

 

[JOHNNYDMAX]

εβγαλα ένα σιμπερασμα ??..!!!!!!! κατι βγηκε απο αυτο ?.
τσατσοπουστας και πουτανα δεν εχουνε μπεσα ?..
εμπειριες ??. οσο ζεις μαθαινεις

Από ότι φαίνεται, όλοι έχουμε ανάλογες εμπειρίες.
Και δεν θα διαφωνήσω με αυτά που γράφεις, σε γενικές γραμμές σωστά ειναι φίλε μου.
Μόνο μιά παρατήρηση:
Ακόμα και σε αυτό τον σκοτεινό και πονηρό χώρο, θα βρείς ανθρώπους (κυρίως πουτάνες) που δεν έχουν χάσει την ανθρώπινη ιδιότητα τους και διαθέτουν αυτό που λέμε μπέσα.
Κάποιοι υπάρχουν και εδώ μέσα...
Μου έχει συμβεί να πάω σε πουτάνα καθαρά για να γαμήσω, και να φύγω όχι με το ΣΥΝΗΘΕΣ αίσθημα κενού, ΑΛΛΑ ΜΕ ΧΑΜΟΓΕΛΟ γιατί βρήκα τρυφερότητα και ζεστασιά που δεν την περίμενα.....και μάλιστα απο πουτάνα που την έβλεπα για πρώτη φορά.
Μην τούς βάζουμε όλους στο ίδιο καζάνι, έτσι;
Όλοι έχουμε αρνητικές εμπειρίες, οι οποίες μας σημαδεύουν, αλλά υπάρχουν και καλές σωστά;
Αυτά απλώς γιατί δεν μου αρέσουν οι γενικεύσεις.

 

[megasakis]

Ιδια ιστορια με τον NITRO εχω πάθει και εγω στην τρίπολη αλλα με την διαφορά οτι περείμενα για 2 ώρες μες την ΒΡΟΧΗ.  Παπάκι!!!!!

 

[alexandros1976]

Από ότι φαίνεται, όλοι έχουμε ανάλογες εμπειρίες.
Και δεν θα διαφωνήσω με αυτά που γράφεις, σε γενικές γραμμές σωστά ειναι φίλε μου.
Μόνο μιά παρατήρηση:
Ακόμα και σε αυτό τον σκοτεινό και πονηρό χώρο, θα βρείς ανθρώπους (κυρίως πουτάνες) που δεν έχουν χάσει την ανθρώπινη ιδιότητα τους και διαθέτουν αυτό που λέμε μπέσα.
Κάποιοι υπάρχουν και εδώ μέσα...
Μου έχει συμβεί να πάω σε πουτάνα καθαρά για να γαμήσω, και να φύγω όχι με το ΣΥΝΗΘΕΣ αίσθημα κενού, ΑΛΛΑ ΜΕ ΧΑΜΟΓΕΛΟ γιατί βρήκα τρυφερότητα και ζεστασιά που δεν την περίμενα.....και μάλιστα απο πουτάνα που την έβλεπα για πρώτη φορά.
Μην τούς βάζουμε όλους στο ίδιο καζάνι, έτσι;
Όλοι έχουμε αρνητικές εμπειρίες, οι οποίες μας σημαδεύουν, αλλά υπάρχουν και καλές σωστά;
Αυτά απλώς γιατί δεν μου αρέσουν οι γενικεύσεις.

Έχεις δίκιο έτσι είναι πριν από περίπου 4 χρόνια είμαι σε ένα ξενοδοχείο στο Μαρούσι μόνος και με έχει πάρει τελείως από κάτω και ψάχνω τηλεφωνά για cg ,με τα πολλά έρχεται μια κοπελίτσα (πολύ όμορφη) και ξεκινάμε στο μισάωρο καταλαβαίνω ότι δεν γίνεται με τίποτα(δεν δούλευε το εργαλείο λόγο κατάθλιψης) άστο της λέω δεν πειράζει ? και μου λέει βέβαια δεν πειράζει μπορούμε και αλλιώς να περάσουμε καλά και με πλακώνει σε κάτι φίλια στο στόμα .. και μόνο με φίλια και χάδια τελείωσα και μπορώ να πω ότι ήταν ίσως το καλύτερο τελείωμα στη ζωή μου

 

[Duracell]

το Θέμα αυτό, μου θύμισε τα λόγια μιας καλής φίλης που γνώρισα πριν πολλά χρόνια στο εξωτερικό (όπου σπούδαζα)...

"Σημασία δεν έχει με πόσες γυναίκες θα ξαπλώσεις στην ζωή σου... αλλά ΜΕ ΠΟΣΕΣ ΑΠ' ΑΥΤΕΣ ΘΑ ΞΥΠΝΗΣΕΤΕ ΜΑΖΙ... ΑΓΚΑΛΙΑ"

 

[proktologos]

Από ότι φαίνεται, όλοι έχουμε ανάλογες εμπειρίες.
Και δεν θα διαφωνήσω με αυτά που γράφεις, σε γενικές γραμμές σωστά ειναι φίλε μου.
Μόνο μιά παρατήρηση:
Ακόμα και σε αυτό τον σκοτεινό και πονηρό χώρο, θα βρείς ανθρώπους (κυρίως πουτάνες) που δεν έχουν χάσει την ανθρώπινη ιδιότητα τους και διαθέτουν αυτό που λέμε μπέσα.
Κάποιοι υπάρχουν και εδώ μέσα...
Μου έχει συμβεί να πάω σε πουτάνα καθαρά για να γαμήσω, και να φύγω όχι με το ΣΥΝΗΘΕΣ αίσθημα κενού, ΑΛΛΑ ΜΕ ΧΑΜΟΓΕΛΟ γιατί βρήκα τρυφερότητα και ζεστασιά που δεν την περίμενα.....και μάλιστα απο πουτάνα που την έβλεπα για πρώτη φορά.
Μην τούς βάζουμε όλους στο ίδιο καζάνι, έτσι;
Όλοι έχουμε αρνητικές εμπειρίες, οι οποίες μας σημαδεύουν, αλλά υπάρχουν και καλές σωστά;
Αυτά απλώς γιατί δεν μου αρέσουν οι γενικεύσεις.

ναι εχεις δικιο αλλα είναι η εξαιρεση που επιβεβαιωνει τον κανονα
σγουρα υπαρχουν και ατομα που αναφερεις αλλα πρεπει να εισαι και τυχερος
σε καμια περιπτωση δεν θελω να γενικευσω  αλλα  αμα περνας τετοια εισαι δυσπιστος  σε κάθε περιπτωση παντος δεν τους βαζω ολους σε ένα τσουβαλι 
δεν μου αρεσει και μενα η γενίκευση και αν το καταλαβατε ετσι διορθωνω

 

το Θέμα αυτό, μου θύμισε τα λόγια μιας καλής φίλης που γνώρισα πριν πολλά χρόνια στο εξωτερικό (όπου σπούδαζα)...

"Σημασία δεν έχει με πόσες γυναίκες θα ξαπλώσεις στην ζωή σου... αλλά ΜΕ ΠΟΣΕΣ ΑΠ' ΑΥΤΕΣ ΘΑ ΞΥΠΝΗΣΕΤΕ ΜΑΖΙ... ΑΓΚΑΛΙΑ"

τωρα, αυτο για καλο το λές? χαχαχαχα εδω φτύνουμε αίμα αν είναι δυνατόν μετα το γαμήσι να ξεκουμπίζονται με ραδιοτάξι...

Ας σοβαρευτούμε...σαφως και ισχύει αυτο που λές...

 

[dzf]

Να πω κι εγώ ρε παιδιά μια μικρή ιστοριούλα.

Όχι και τη σημαντικότερη στη ζωή μου, αλλά έχει άμεση σχέση με την θεματολογία του site.

Είμαι λοιπόν ένα βράδυ, πριν από καμιά 10ετία, στα γαμώστενα, κάτω από το Δημαρχείο, στην Αθηνάς. Ψάχνω απεγνωσμένα να βρω ένα καλό κομματάκι να πηδήξω.
Κάνω κύκλους με το αμάξι επί μισή ώρα...αλλά δεν παίζει τίποτα, τίποτα καλό τουλάχιστον.
Σε μία γωνία είναι αραχτός ένας τύπος, νεαρός, περίπου στα 30. Φαινόταν ψιλοψαγμένη φάτσα. Μου κάνει νόημα λοιπόν και μου λέει (ήταν καλοκαίρι, παράθυρα ανοιχτά):
Φιλαράκι ψάχνεις κάτι καλό?
Ε, του λέω... Βέβαια, εδώ γέμισε ο τόπος πατσαβούρες Trans και πατσόγριες...
Με ένα χιλιάρικο, μου λέει, σε πάω στο μαγαζί ενός φίλου, εδώ, δύο τρία στενά πιο κάτω, όπου παίζουν τουλάχιστον 5-6 μουνιά πολύ καλά για να διαλέξεις. Το μαλλί θα σου πάει 7 χιλιάρικα για μία ώρα, αν ψήνεσαι... - Δεν πιστεύω μου λέει να είσαι μπάτσος ή τίποτα τέτοιο...
Οχι ρε μεγάλε του λέω, δεν είμαι μπάτσος... και πάνω στην κάυλα μου του λέω και το ναι. Ψήνομαι δηλαδή.

Μπαίνει στο αμάξι, όντως πάμε 2-3 στενά πιο κάτω, σε ένα κωλόμπαρο, θύμιζε φάση κονσομασιόν Γ διαλογής.
Όντως μεσα στο μαγαζί κυκλοφορούν 3-4 καλά μουνάκια.

Κάτσε μου λέει. Φωνάζει κι ένα τύπο (ιδιοκτήτη προφανώς) με συστήνει, και του λέει: Έφερα το φιλαράκι μας από δω για κάτι καλό.
Φεύγει ο τύπος, πάει στη μπάρα, φέρνει 3 ποτά, 1 για τον καθένα (Να σημειώσω ότι δεν παραγγειλα...)
Κάθονται για λίγο μαζί μου, σχετικά σιωπιλοί...
Ρωτάω λοιπόν τον ιδιοκτήτη... Τι έγινε ρε μάστορα, θα μας 'γνωρίσεις' κανά γκομενάκι?
Περίμενε μου λέει, θα σε φτιάξω... Επειδή υπάρχει λίγο δουλειά, θα πιούμε άλλο ένα ποτό και μετά ...θα σε φτι&#94
0;ξω.
Όντως φέρνει άλλα ποτάκια... και αυτοί οι δύο παίρνουν τα δικά τους και πάνε και κάθονται στη μπάρα...
Εγώ μόνος μου στο τραπέζι, πίνω...Περνάει μισή ώρα, 40 λεπτά, 50 λεπτά...
Τους λέω... Τι έγινε ρε μάγκες... Θα παίξει κανά σκηνικό???
Απάντηση: Μεγάλε μου λένε... Το μαγαζί έκλεισε για σήμερα...αύριο πάλι...
Βλέπεις κανένα να είναι μέσα?--> όντως δεν υπήρχε κανείς, πέρα απ τους τρεις μας, και δύο μυστήριους τύπους σε ένα τραπέζι στο βάθος...

Ε, σηκώνομαι κι εγώ να φύγω...
Που πας μου λένε ... Δεν θα ΠΛΗΡΩΣΕΙΣ????
Μα λέω δεν πήρα τίποτα...
Και οι βότκες μου λένε (με έντονο ύφος) ...
Δεν πήρα εγώ ρε παιδιά βότκες λέω ...εσείς τις φέρατε...
Εκείνη την ώρα πλησιάζουν και οι δύο άσχετοι μέχρι στιγμής τύποι από το τραπέζι στο βάθος...
Και μου λένε με έντονο ύφος. Φιλε, δεν έιναι σωστό να έρχεσαι σε ένα μαγαζί να πίνεις και να μην πληρώνεις....  δώσε 15 χιλιάρικα για τα ποτά και φύγε, δεν θες να έχεις προβλήματα....

Σας λέω, έτσι και δεν πλήρωνα θα άρπαζα πολύ ξύλο....αλλά πολύ ξύλο...
Έδωσα λοιπόν τα 11 χιλιάρικα που είχα πάνω μου .... έφυγα... και μόνο που δεν είπα κι ευχαριστώ...

ΔΕΝ ΤΗΝ ΞΑΝΑΠΑΤΑΩ!!!
Προσοχή σε τέτοιες φάσεις συνάδελφοι...ΠΡΟΣΟΧΗ...
Τα συμπεράσματα, δικά σας...

 

[POLYATAKTOS]

Παιδια, αυτο το thread που ανοιξε με την συμβολη του καλου φιλου nitro(αψογος καλε μου φιλε --αγγιξες πολλες ευαισθητες χορδες αρκετων φιλων εδω μεσα) , εκφραζει απολυτα πολλους απο εμας , που εχουν βιωσει αναλογες εμπειριες , με γυναικες , ειτε του πληρωμενου ερωτα η ακομα -ακομα και γκομενες.
Δυστυχως, παντα θα το λεω οτι εμεις οι ανδρες ειμαστε τελικα τα θυματα της κουτοπονηριας( οχι εξυπναδας) των γυναικων.Ας αποκαλουνται το ασθενες φυλο, εμεις ομως ειμαστε τελικα οι ευαισθητοι που τελικα πληρωνουμε το ..καγκελο..
Ισως αυτες οι εμπειριες που βιωσαμε πολλοι απο εμας , να γινουν μαθημα για τους νεωτερους , ετσι ωστε να μπορουν στην ζωη τους ν αποφευγουν ( οσο μπορουν) , τις ...κακοτοπιες.
Και τελος, ενας λογος που ειμαι υπερηφανος , που αποτελω κι εγω μελος αυτου του club και το εχω ξαναγραψει , ειναι η παστα πολλων αξιολογων συναδελφων , που πραγματικα τους κανει ξεχωριστους....
Αντε ρε φιλε nitro , με συγκινησες πρωινιατικα..Να σαι καλα αγορι μου....

 

[FWIAW]

Να με συγχωρει η χαρη σας , αλλα μπορει μια εμπειρια που μας πιασανε ΜΑΛΑΚΕΣ τα αλανια , να μας αλλαξει την ζωη;.

Και μενα με πιασανε μαλακα και πληρωσα σαμπανια και εμεινα με το πουλι στο χερι , αλλα δεν μου αλλαξε την ζωη, αλοιμονο αν δωσουμε σημασια στα αλανια που ζουν απο τα κοροϊδα  σας εμας.

Εμπειριες που αλλαζουν ροτα στην ζωη, ειναι λιγες , συνηθως κακες, και εχουν να κανουν με την ιδια την υπαρξη μας, οι των ανθρωπων που αγαπαμε.
Τωρα αν μοιραζονται μεταξυ αγνωστων και καθε καρυδιας καρυδι , στο Internet εχει να κανει τον καθενα απο εμας.