Εκτός μπουρδέλων γαμάει κανείς;

[Christos Savvidis]

 

[panagos7]

Προσωπικά έχω ξεχάσει πως είναι με γκόμενα εκτός μπουρδελων και γενικά εκτός αγοραίου. Οι λόγοι είναι η απόρριψη για τους δικούς τους λόγους πλέον στα αρχιδια μου πραγματικα.

 

[tnt]

Προσωπικά έχω ξεχάσει πως είναι με γκόμενα εκτός μπουρδελων και γενικά εκτός αγοραίου. Οι λόγοι είναι η απόρριψη για τους δικούς τους λόγους πλέον στα αρχιδια μου πραγματικα.

Όταν θα μιλάς για γκόμενες σε λίγες γραμμές, καλύτερα να λες "στα παπάρια μου".
Το "στα αρχίδια μου", δεν είναι και τόσο πειστικό...

Άσε που διαβάζουν φεμινίστριες με πεσμένα βυζιά και σκουρόχρωμη σούφρα
σύμφωνα με πληροφορίες...

 

[Manolis6969]

H μαλακία πιάνεται ή όχι?

 

[kappa_fi]

Στο νήμα αυτό λοιπόν δεν διαβάσαμε μονάχα τις απόψεις ενός ανθρώπου αγράμματου κι αμόρφωτου, μα ήρθαμε σ' επαφή και με τη στάση του, τη στάση δηλαδή ενός ανθρώπου αγράμματου και αμόρφωτου.

Τίποτα καινούριο, βέβαια, αλλά αξιοσημείωτο ως προς αυτό:

τα ένστικτα, έλεγε ο ίδιος ο τιτάνας Φρόιντ, τείνουν προς την αποκατάσταση και την ανακούφιση των παρελθόντων ερεθισμάτων, γιατί δεν έχουν καμιά επαφή με την τρέχουσα πραγματικότητα.

Τα ένστικτα, δηλαδή, είναι εκ φύσεως συντηρητικά: θέλουν να επαναφέρουν μια εκδοχή του κόσμου που έχει παρέλθει ανεπιστρεπτί. Δεν μπορούν ν' ανακουφίσουν δηλαδή ουσιαστικά τίποτα, γι' αυτό κι επανέρχονται αέναα.

Μόνο να κατευνάζουν μπορούν, προς στιγμή, όπως η κυρίαρχη ιδεολογία που είναι το αει του βλάκα ή οι κρότου λάμψης που είναι η αστραπή του δειλού και του βλάκα.  

Η στάση λοιπόν ενός ανθρώπου αγράμματου και αμόρφωτου είναι η ευαρέσκεια που επιδεικνύει για την άγνοια και τη βλακεία που τον δέρνει, μη θέλοντας να βάλει στην κούτρα του την εξής απλή εικόνα:

έναν πίθηκο που αυνανίζεται στο κέντρο ενός σταδίου μ' εκατό χιλιάδες κόσμο.

 

[tnt]

Διάβασε ότι δεν μπόρεσε να υπερνικήσει και τελικά

"έσπασε"...

 

[Christos Savvidis]

:S :S :S

 

[tnt]

ΔΕΝ ΔΙΝΟΥΜΕ ΣΤΙΣ ΓΚΟΜΕΝΕΣ ΚΑΜΙΑ ΑΞΙΑ. ΓΑΜΑΜΕ ΣΤΑ ΜΠΟΥΡΔΕΛΑ ΜΕ ΣΥΧΝΟΤΗΤΑ 3-4 ΦΟΡΕΣ ΤΗΝ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΚΑΙ ΤΟ ΛΕΜΕ ΠΑΝΤΟΥ ΧΩΡΙΣ ΚΑΝΕΝΑ ΔΙΣΤΑΓΜΟ. ΔΕΝ ΜΑΛΑΚΙΖΟΜΑΣΤΕ ΠΟΤΕ, ΕΛΕΓΧΟΥΜΕ ΤΙΣ ΚΑΥΛΕΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΕΚΤΟΝΩΝΟΥΜΕ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ. ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΓΚΟΜΕΝΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΑΣ ΚΑΙΓΕΤΑΙ ΚΑΡΦΙ. ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΙ ΓΝΗΣΙΟΙ ΠΕΡΗΦΑΝΟΙ ΜΟΝΑΧΙΚΟΙ ΜΠΟΥΡΔΕΛΙΑΡΗΔΕΣ.

Δεν δίνουμε στις πουτάνες καμία υπεραξία.
Γαμάμε και γκόμενες με συχνότητα random
και δεν το λέμε στις γυναίκες μας
γιατί θα μας ζαλισουν το μυαλό.
Δεν σταματάμε ποτέ, ελέγχουμε τις καταστάσεις και επωφελουμαστε
πρεπει-δεν πρέπει.
Δεν έχουμε κομπλεξ και δεν αλλάζουμε
ούτε μπουζί. Είμαστε οι γνησιοι ταπεινοί κοινωνικοί γκομενιάρηδες.

 

[palamas]

H μαλακία πιάνεται ή όχι?

 

[malcolm x]

Τέλος για να πάω κι εγώ όπου θέλω, το ένα και αυτό που λέω. Εγω αυτό ξέρω και τίποτα άλλο.
Τραβάτε και ρίχνεστε. θα πηγαίνετε και θα λέτε αρχικά ότι νομίζετε καλύτερο.
Πάρτε δρόμο, τα πόδια στη πλάτη και ξεκινήστε με όποια σας αρέσει.
Καταλαβαίνω ότι ορισμένοι κολλάνε αλλά είναι μάταιο όλο αυτό. Δεν υπάρχει πρόβλημα.
Το μόνο που κοιτάμε είναι το αποτέλεσμα. Θα βρείτε μόνοι σας τι σας βολεύει.
Όλοι έχουμε κάποιο πλεονέκτημα. Μέχρι να σκάσετε από χυλόπιτες, κάντε το.
Μέχρι να νιώθετε εντελώς σκουπίδια, μέχρι να νιώσετε άχρηστοι τελείως. Θα έρθει μια στιγμή
που θα γίνονται όλα χωρίς εμπόδιο. Θα ξέρετε τι να πείτε χωρίς να το έχετε καν μάθει.
Θα αποκτήσετε μνήμη στην προσπάθεια. Ξανά, ξανά, ξανά.
Είναι στάνταρ ότι θα φτάσετε σε ένα σημείο που θα δυσκολεύονται για να σας ρίξουν χυλόπιτα.
Έτσι στα ξαφνικά θα γίνει. Θα έχετε φοβερή δύναμη και θα έρθει κι η επιτυχία.
Μάλιστα όταν θα σας ρίχνουν χυλόπιτα, όσο προχωράτε, θα γελάτε και μάλιστα θα τους την επιστρέφετε
με ατάκες. Κάπου εκεί θα σταθεροποιηθείτε αλλά πρέπει να φτάσετε μέχρι το "τίναγμα".
Μέχρι να νιώσετε ότι είστε ένας μετρονόμος. Μόλις νιώσετε έτσι σημαίνει ότι πλέον
δεν σας πονάει η χυλόπιτα. Καλά όχι ότι πονάει κιόλας, απλά ίσως να ενοχλεί.
Θα φύγει κι αυτό. Είναι βέβαιο.
Δεν πρέπει να σταματήσετε ή να απογοητευτείτε ποτέ μέχρι τότε.
Αρκεί να καταναλώνετε λίγο χρόνο ανάμεσα σε τόσες καθημερινές μαλακίες που κάνουμε όλοι μας.

Αυτά!

Κάθε Έλληνας έφηβος θα έπρεπε να έχει τα παραπάνω λόγια σε χρυσό κάδρο και να τα διαβάζει πρωί- βράδυ δύο φορές την ημέρα. Κάθε μέρα. Σαν προσευχή.