Καλησπερα σας. Βρηκα το site σας εντελως τυχαια στο google καθως εψαχνα κατι ασχετο απ'τη θεματολογια σας αλλα μου κινησε την περιεργεια και ειδα οτι εδω υπαρχουν ατομα με ποιοτητα και παιδεια που δεν ασχολουνται μονο με call girls. Απλα ειστε μια ωραια παρεα που συζηταει για οτιδηποτε απασχολει τον συγχρονο ελληνα.
Ετσι λοιπον αποφασισα να μοιραστω μαζι σας πως καταφερα να κανω τρεις ανθρωπους δυστυχισμενους και ειμαι αποφασισμενη να δεχτω οποιοδηποτε σχολιο κι αν κανετε ακομη κι αν ειναι προσβλητικο.
Ειμαι 35 ετων και ζω στην Αθηνα απο τα 18 μου οπου και ηρθα οταν περασα στο πανεπιστημιο. Πριν δυο χρονια και ενω διασκεδαζα με μια φιλη μου σε κεντρικο μπαρακι της Αθηνας γνωρισα τον πιο καταπληκτικο αντρα της ζωης μου. Ηταν ο μπαρμαν που μας εξυπηρετησε. Δεν ηταν απο αυτους τους 20χρονους μπρατσωμενους με τα αμανικα που βλεπουμε στα club που το παιζουν γκομενοι και λιωνουν ολη μερα στα γυμναστηρια. Ηταν συνομιλικος μου και πολυ καλυτερος και πιο γοητευτικος απο αυτους με την αλητεια ζωγραφισμενη στο μετωπο. Τοτε ξεκινησε μια θυελλωδης σχεση που κρατησε 6 μηνες. Ημουν τοσο ερωτευμενη μαζι του (και ακομα ειμαι - θα καταλαβετε στη συνεχεια) που δεν κρατηθηκα και μιλησα ενθουσιασμενη στους γονεις μου. Οταν εμαθαν τι δουλεια κανει αντεδρασαν αμεσως. Μου ειπαν τι πηγα και εμπλεξα με ενα ρεμαλι και οτι ειμαι σε ηλικια γαμου και τα γνωστα μικροαστικα κλισε που λενε οι γονεις. Το χειροτερο ειναι οτι τα ιδια μου ελεγαν και οι φιλες μου αναγνωριζωντας ομως οτι αν μη τι αλλο ηταν πολυ ωραιος αντρας. Ο Στεργιος (ετσι λεγεται) ηταν σιγουρα ρεμαλι αλλα με την καλη εννοια. Επινε πολυ, ξενυχτουσε και χαιροταν τη ζωη του απο τοτε που ηταν εφηβος. Κατι που δεν ειχα καταλαβει ηταν οτι αγαπουσε τη δουλεια του και πως αυτο ειχε σκοπο να κανει ολη του τη ζωη. Ετσι λοιπον προσπαθησα να τον κανω να αλλαξει δουλεια και εψαχνα να βρω τι αλλο θα τον ευχαριστουσε να κανει. Μια μερα λοιπον μου ειπε οτι τη δουλεια του τη λατρευει και δεν προκειτε να την αλλαξει ποτε και μαλιστα ενιωσε ενοχλημενος λεγοντας μου πως αυτος ποτε δεν μου ζητησε να αλλαξω τιποτα στη ζωη μου και πως με αγαπουσε οπως ειμαι. Με την προτροπη λοιπον της μητερας μου και των φιλων μου και με το αγχος που μου προκαλουσε η ηλικια μου πως θα μεινω γεροντοκορη (πιστευα πως δεν με εβλεπε σοβαρα) του ζητησα να χωρισουμε. Αυτος προφανως καταλαβε το λογο του χωρισμου μας και μου ευχηθηκε ειρωνικα να γνωρισω και να παντρευτω εναν φλωρο που θα με κανει μια καλη μητερα και νοικοκυρα.
Ετσι λοιπον 6 μηνες μετα τον χωρισμο μας η αδερφη μου μου γνωρισε τον Αντωνη, ενα πολυ σοβαρο και μετρημενο παιδι με πολυ καλη δουλεια ο οποιος μου ειπε πως σκοπος του ειναι να δημιουργησει οικογενεια. Χωρις λοιπον να νιωθω τιποτα γι’αυτον αρχισαμε να βγαινουμε και λιγο καιρο μετα γιναμε ζευγαρι. Πολυ συντομα με γνωρισε στους γονεις του και το ιδιο εκανα κι εγω. Δυο μηνες πριν μου ζητησε να παντρευτουμε και χωρις να τον αγαπαω δεχτηκα. Ολα καλα λοιπον μεχρι την περασμενη βδομαδα που πηγαμε σε ενα μπαρακι και μολις κατσαμε στο μπαρ βλεπω μπροστα μου τον Στεργιο να μας ζηταει παραγγελια. Παγωσα. Δεν ηξερα τι να κανω και τι να πω. Καθομουν με τον αρραβωνιαστικο μου και ειχα μπροστα μου τον μοναδικο αντρα που εχω αγαπησει ποτε. Αυτος εκανε πως δεν με ξερει και μας ξαναρωτησε τι θα πιουμε. Παραγγειλαμε και μετα απο λιγο ζητησα απο τον Αντωνη να φυγουμε. Μολις πηγαμε σπιτι του ζητησα να χωρισουμε χωρις να του εξηγησω το λογο. Την αλλη μερα πηρα τον Στεργιο τηλεφωνο και του ζητησα να βρεθουμε. Πηγα σπιτι του και η καταληξη ηταν να κοιμηθουμε μαζι. Του ειπα ολη την αληθεια και πως τον αγαπαω ακομα και θα τον αγαπαω για παντα. Αυτος μου ειπε πως με αγαπαει αλλα δεν θα μπορεσει ποτε να με συγχωρεσει και πως με τις πραξεις μου εκανα τρεις ανθρωπους δυστυχισμενους. Αυτον, εμενα και τον Αντωνη.
Συγνωμη αν σας κουρασα.
Περιμενω τις αποψεις σας οποιες κι αν ειναι...
Ετσι λοιπον αποφασισα να μοιραστω μαζι σας πως καταφερα να κανω τρεις ανθρωπους δυστυχισμενους και ειμαι αποφασισμενη να δεχτω οποιοδηποτε σχολιο κι αν κανετε ακομη κι αν ειναι προσβλητικο.
Ειμαι 35 ετων και ζω στην Αθηνα απο τα 18 μου οπου και ηρθα οταν περασα στο πανεπιστημιο. Πριν δυο χρονια και ενω διασκεδαζα με μια φιλη μου σε κεντρικο μπαρακι της Αθηνας γνωρισα τον πιο καταπληκτικο αντρα της ζωης μου. Ηταν ο μπαρμαν που μας εξυπηρετησε. Δεν ηταν απο αυτους τους 20χρονους μπρατσωμενους με τα αμανικα που βλεπουμε στα club που το παιζουν γκομενοι και λιωνουν ολη μερα στα γυμναστηρια. Ηταν συνομιλικος μου και πολυ καλυτερος και πιο γοητευτικος απο αυτους με την αλητεια ζωγραφισμενη στο μετωπο. Τοτε ξεκινησε μια θυελλωδης σχεση που κρατησε 6 μηνες. Ημουν τοσο ερωτευμενη μαζι του (και ακομα ειμαι - θα καταλαβετε στη συνεχεια) που δεν κρατηθηκα και μιλησα ενθουσιασμενη στους γονεις μου. Οταν εμαθαν τι δουλεια κανει αντεδρασαν αμεσως. Μου ειπαν τι πηγα και εμπλεξα με ενα ρεμαλι και οτι ειμαι σε ηλικια γαμου και τα γνωστα μικροαστικα κλισε που λενε οι γονεις. Το χειροτερο ειναι οτι τα ιδια μου ελεγαν και οι φιλες μου αναγνωριζωντας ομως οτι αν μη τι αλλο ηταν πολυ ωραιος αντρας. Ο Στεργιος (ετσι λεγεται) ηταν σιγουρα ρεμαλι αλλα με την καλη εννοια. Επινε πολυ, ξενυχτουσε και χαιροταν τη ζωη του απο τοτε που ηταν εφηβος. Κατι που δεν ειχα καταλαβει ηταν οτι αγαπουσε τη δουλεια του και πως αυτο ειχε σκοπο να κανει ολη του τη ζωη. Ετσι λοιπον προσπαθησα να τον κανω να αλλαξει δουλεια και εψαχνα να βρω τι αλλο θα τον ευχαριστουσε να κανει. Μια μερα λοιπον μου ειπε οτι τη δουλεια του τη λατρευει και δεν προκειτε να την αλλαξει ποτε και μαλιστα ενιωσε ενοχλημενος λεγοντας μου πως αυτος ποτε δεν μου ζητησε να αλλαξω τιποτα στη ζωη μου και πως με αγαπουσε οπως ειμαι. Με την προτροπη λοιπον της μητερας μου και των φιλων μου και με το αγχος που μου προκαλουσε η ηλικια μου πως θα μεινω γεροντοκορη (πιστευα πως δεν με εβλεπε σοβαρα) του ζητησα να χωρισουμε. Αυτος προφανως καταλαβε το λογο του χωρισμου μας και μου ευχηθηκε ειρωνικα να γνωρισω και να παντρευτω εναν φλωρο που θα με κανει μια καλη μητερα και νοικοκυρα.
Ετσι λοιπον 6 μηνες μετα τον χωρισμο μας η αδερφη μου μου γνωρισε τον Αντωνη, ενα πολυ σοβαρο και μετρημενο παιδι με πολυ καλη δουλεια ο οποιος μου ειπε πως σκοπος του ειναι να δημιουργησει οικογενεια. Χωρις λοιπον να νιωθω τιποτα γι’αυτον αρχισαμε να βγαινουμε και λιγο καιρο μετα γιναμε ζευγαρι. Πολυ συντομα με γνωρισε στους γονεις του και το ιδιο εκανα κι εγω. Δυο μηνες πριν μου ζητησε να παντρευτουμε και χωρις να τον αγαπαω δεχτηκα. Ολα καλα λοιπον μεχρι την περασμενη βδομαδα που πηγαμε σε ενα μπαρακι και μολις κατσαμε στο μπαρ βλεπω μπροστα μου τον Στεργιο να μας ζηταει παραγγελια. Παγωσα. Δεν ηξερα τι να κανω και τι να πω. Καθομουν με τον αρραβωνιαστικο μου και ειχα μπροστα μου τον μοναδικο αντρα που εχω αγαπησει ποτε. Αυτος εκανε πως δεν με ξερει και μας ξαναρωτησε τι θα πιουμε. Παραγγειλαμε και μετα απο λιγο ζητησα απο τον Αντωνη να φυγουμε. Μολις πηγαμε σπιτι του ζητησα να χωρισουμε χωρις να του εξηγησω το λογο. Την αλλη μερα πηρα τον Στεργιο τηλεφωνο και του ζητησα να βρεθουμε. Πηγα σπιτι του και η καταληξη ηταν να κοιμηθουμε μαζι. Του ειπα ολη την αληθεια και πως τον αγαπαω ακομα και θα τον αγαπαω για παντα. Αυτος μου ειπε πως με αγαπαει αλλα δεν θα μπορεσει ποτε να με συγχωρεσει και πως με τις πραξεις μου εκανα τρεις ανθρωπους δυστυχισμενους. Αυτον, εμενα και τον Αντωνη.
Συγνωμη αν σας κουρασα.
Περιμενω τις αποψεις σας οποιες κι αν ειναι...
