Τι να τα κάνεις τα λεφτά,
τι να την κάνεις την Cayenne,
με γκόμενα δίχως βυζιά,
με δύο νούμερο σουτιέν.
Γύρω μου βυζιά λεμόνια,
που φουσκώνουν με απάτες.
Μα εγώ θέλω μπαλκόνια
όχι μπάζα με δυό πλάτες.
Πού 'ναι τα χρόνια, ωραία χρόνια
με βυζαρούδες στη Φυλής;
Τώρα παντού άβυζα ψώνια
για εμάς τους λάτρεις της θηλής.
Όλο τον κόσμο γύρισα,
τους δρόμους, τα μπουρδέλα,
βυζού όμως δεν απάντησα,
μ' έπιασε μια τρέλα.
Έχω καημό αγιάτρευτο
και μια βυζολαχτάρα,
μα με προβλέπω απάντρευτο
παρά με μια χτικιάρα.
Στο Ίντερνετ κατέφυγα
γιατί στον κόσμο νέκρα.
Στην πούτσα μου κι αν έφταιγα,
την παίζω με Abbi Secraa.
Θα φύγω πια, άλλο δε βαστώ,
θα ρίξω μαύρη πέτρα,
θα κυνηγάω το μαστό,
ώσπου να βγάλω λέπρα.
Θα ψάξω θάλασσες, βουνά,
με αμάξια και πιρόγες.
Μέχρι να βρω όλα τα μουνιά,
με τις μεγάλες ρόγες.
Κάνω τον πούτσο ραβανί,
τα αρχίδια μαντολάτα,
βάλαμε χέρι στο βυζί,
δέξου μουνί μαντάτα.
(από τη συλλογή "Τα βυζόμπαλα")
Ποιητής Piderof
Συνάδελφε και αδελφέ Piderof, σε συγχαίρω για το εξαίσιο έργο.
Είμαι βαθύτατα συγκινημένος, γιατί η «Εγκυκλοπαίδεια βυζιών» εξελίσσεται σε «Ακαδημία βυζιών».
Τώρα πια οι βυζοστιχουργοί, βυζοποιητές, βυζοτραγωδοί, βυζολόγιοι μπορούν να εκφράζονται και να εκδίδουν τα συγγράμματά τους.
Αυτή είναι η κατάρα του επιστήθιου τύπου. Να χρησιμοποιεί τα χέρια, ουχί προς θώπευση φιλήδονων μαστών, αλλά προς αποτύπωση του πόνου του.
Απ'το "Acta, non verba" φτάσαμε στο "Verba, non acta".
Ας είναι, λοιπόν.
Θα συνεχίσω με μια διασκευή. Θυσία στο βωμό του βυζοπνεύματος.
Σχώρα με Νιόνιο...
Βυζοσθένους λέξις
Σαν βγω απ'αυτή τη φυλακή
βυζί δε θα με περιμένει
οι δρόμοι θα'ναι αδειανοί
και στα πορνεία όλο ξένοι.
Τα καμπαρέ όλα κλειστά
κι οι βύζαντες ξενιτεμένοι
στα FKK θα'ναι χαμένοι
σαν βγω απ'αυτή τη φυλακή.
Κι ο ήλιος θ'αποκοιμηθεί
μες στα ερείπια της Διδύμου
θα μοιάζουν πράγματα του μύθου
της Miosotis οι μαστοί.
Μαρμαρωμένoι θα σταθούν
οι τσάτσοι και οι νταβατζήδες
χτικιά εταίρες φορουμίτες
μαρμαρωμένοι θα σταθούν.
Μπροστά στη Τζούλια θα σταθώ
με τις καπότες στη μασχάλη
κι αργοκουνώντας το κεφάλι
μέσα στη λήθη θα χαθώ.
Χωρίς βυζί χωρίς κοκό
σαν πρίαπος σ'αρχαίο δράμα
θα πω τη λέξη και το γράμμα
μπροστά στη Τζούλια θα σταθώ.