Velociraptoras
Σπουδαίος
- Εγγρ.
- 8 Σεπ 2013
- Μηνύματα
- 5.399
- Κριτικές
- 35
- Like
- 5.117
- Πόντοι
- 2.266
Aκομα?????????????????
Ετεροφυλική Έχω περάσει πολλά στη ζωή μου!!!
- Μέλος που άνοιξε το νήμα podhlaths
- Ημερομηνία ανοίγματος
- Απαντήσεις 641
- Εμφανίσεις 226K
- Tagged users Καμία
- Βλέπουν το thread αυτή τη στιγμή 3 άτομα (0 μέλη και 3 επισκέπτες)
Ετεροφυλικές ερωτικές ιστορίες.
OP
OP
podhlaths
Μέλος
- Εγγρ.
- 10 Αυγ 2008
- Μηνύματα
- 207
- Like
- 240
- Πόντοι
- 21
=============32=============
Μετά την εγχείρηση στο Νοσοκομείο έμεινα μόνο 2 μέρες. Και λέω μόνο γιατί δεν ήμουν σε θέση ακόμα να ταξίδεψω.Αλλά όλα είχαν κανονιστεί για να φυγαδευτώόσο το γρηγορότερο στα Γιάννενα.
Τώρα βλέποντας τα πράγματα ήρεμα, καταλαβαίνω ότι όλα έγιναν όπως τα είχε οργανώσει ο πατέρας μου.
Έδωσα κατάθεση στην Τροχαία με αυτόν διπλά να υπαγορευει τι έπρεπε να γραφτεί.
Το κινητό μου είχε πλεον νεο αριθμό και δεν υπήρχε πουθενα αποθηκευμένος ο αριθμός της Έλενας και του Κώστα.
Ο γιατρός έδωσε το εξιτήριο και αφου μια φυσιοθεραπευτρια του Νοσοκομείου μου εξηγησε πως μπορώ να σηκώνομαι και τι πρεπει να κάνω, με το τζιπάκι του πατέρα μου βρεθηκα στα Γιάννενα.
Σε τίποτα απο όλα αυτά δεν συμφωνούσα αλλά δεν ήμουν και σε θέση να κάνω πολλά. Λίγο η εγχείρηση, λίγο η ακινητοποιηση μου σε ένα κρεβάτι και λίγο η συναισθηση του ότι εγω είμαι ο υπευθυνος για οτι συνεβει, αφού όλοι ειχαν έρθει στα δικα μου γενέθλια. Μια γιορτή που κατέληξε σε τραγωδία.
Η αλήθεια όμως ήταν ότι δεν μιλούσα και δεν διαμαρτυρόμουν γιατι φοβόμουν ότι εαν τον νευρίαζα περισσότερο θα ξεσπούσε στην έλενα και ήταν το τελευταιο πραμα που ήθελα να της συμβεί.
Θα κάνω ότι περνάει απο το χέρι μου να γίνω όσο το γρηγορότερο καλά και να γυρίσω πίσω στην Αθήνα και στην Έλενα σκεφτόμουν. Έπρεπε όμως να βρω έναν τρόπο να επικοινωνήσω μαζι της. Να καταλάβει ότι δεν φταίω εγώ για αυτή την διακοπή της επικοινωνίας. Ότι ποτέ δεν την κατηγόρησα για κάτι, ότι δεν ήμουν εγώ αυτός που μίλησα στον Πατέρα μου για αυτή. Εκείνη την εποχή δεν υπήρχε facebook και θα μου ήταν πολύ δύσκολο να την εντοπίσω.
Πέρασα 2 βδομάδες στο κρεβάτι κοιτώντας όλη μέρα τηλεόραση ώσπου έφτασε η ώρα να παω για φυσιοθεραπείες. Ο πατέρας μου είχε ήδη κανονίσει ποιος γιατρός θα με παρακολουθεί στα Γιάννενα και είχε βρει και τον φυσιοθεραπευτή.
Η μάνα μου καλεσε ταξί μιας και η ίδια δεν οδηγούσε και με πήγε σε ένα μεγάλο φυσιοθεραπευτικό κέντρο κόντα στο Στάδιο του Πας Γιάννινα. Όπως ενημερώθηκα στν συνέχεια ο ίδιος ο Γιατρός αλλά και ο φυσιοθεραπευτής είναι αυτοί που παρακολουθολυν και την ομάδα του Πας.
Το φυσιοθεραπευτήριο βρισκόταν στον πρώτο όροφο όμως είχε όλα τα μέσα ακόμα και ένας βαριά τραυματισμένος να μεταφερθεί εκεί χωρίς να ταλαιπωρηθεί ιδιαίτερα. Ήταν η πρώτη φορά που στην ζωή μου που χρησιμοποιούσα πατερίτσες και δεν μου άρεσε καθλολου. Το μεγαλύτερο πρόβλημα με όλα αυτό ήταν το βλέμμα λύπησης των περαστικών πάνω μου. Κοιτάνε ένα άνθρωπο με πατερίτσες σαν να είναι ανάπηρος. Αυτός ήταν και ο λόγος που δεν έβγαινα απο το σπίτι. Δεν ήθελα να με βλέπουν σε αυτή την κατασταση.
Το φυσιοθεραπευτήριο είχε ρεσεψιον και απο ότι καταλαβα όχι μόνο με περίμεναν και ξεραν το ονομα μου αλλά είχαν πλήρη ενημερωση για μένα. Είχαν έρθει σε επικοινωνία με τον γιατρό που έκανε την εγχείρηση στην Αθήνα ενώ είχαν στα χερια τπους μαγνητικές και ακτινογραφίες. Η αλήθεια ήταν ότι εντυπωσιαστηκα.
Μέσα σε λίγα λεπτά ήρθε ο Φυσιοθεραπευτής και ιδιοκτητης του κέντρου και μου συστηθηκε. Μου μίλησε για την χρόνια φιλία με τον πατέρα μουκαι αμέσως μου εξήγησε τι θα κάνουμε.Ήμάλλον μου εξήγησε τι θα κάναν αυτοί αλλά τι έπρεπε να κάνω και εγω απο την μεριά μου για να έχουμε το καλύτερο αποτελεσμα στον ελάχιστο χρόνο. Αν και μου εξήγησε ότι θα μου παρει 6 μηνες για να επιστρεψω σε αθλητικές δραστηριότητες.
Και αφού τα μιλήσαμε και τα συμφωνήσαμε κάλεσε την Μύριαμ. Μια κοπέλα σαν τα κρυα τα νερά. Γύρω στα 24 1,70 ξανθιά με απίστευτο κώλο η οποία ήταν βοηθός και αυτή που θα με αναλαμβανε. Η μυριαμ ήταν πολύ φιλική και διαχυτική κάτι που μου έκανε εντύπωση απο την πρώτη στιγμή.
-Γεια σου ονομάζομαι Μύριαμ.
-Γεια είμαι ο Μάρκος.
-Απο σήμερα και μέχρι να γίνεις εντελώς καλά θα σε αναλάβω εγώ. είπε και με κοίταξε κατευθειαν στα μάτια.
-ότι πεις της απάντησα. και χαμογελασα….
Μετά την εγχείρηση στο Νοσοκομείο έμεινα μόνο 2 μέρες. Και λέω μόνο γιατί δεν ήμουν σε θέση ακόμα να ταξίδεψω.Αλλά όλα είχαν κανονιστεί για να φυγαδευτώόσο το γρηγορότερο στα Γιάννενα.
Τώρα βλέποντας τα πράγματα ήρεμα, καταλαβαίνω ότι όλα έγιναν όπως τα είχε οργανώσει ο πατέρας μου.
Έδωσα κατάθεση στην Τροχαία με αυτόν διπλά να υπαγορευει τι έπρεπε να γραφτεί.
Το κινητό μου είχε πλεον νεο αριθμό και δεν υπήρχε πουθενα αποθηκευμένος ο αριθμός της Έλενας και του Κώστα.
Ο γιατρός έδωσε το εξιτήριο και αφου μια φυσιοθεραπευτρια του Νοσοκομείου μου εξηγησε πως μπορώ να σηκώνομαι και τι πρεπει να κάνω, με το τζιπάκι του πατέρα μου βρεθηκα στα Γιάννενα.
Σε τίποτα απο όλα αυτά δεν συμφωνούσα αλλά δεν ήμουν και σε θέση να κάνω πολλά. Λίγο η εγχείρηση, λίγο η ακινητοποιηση μου σε ένα κρεβάτι και λίγο η συναισθηση του ότι εγω είμαι ο υπευθυνος για οτι συνεβει, αφού όλοι ειχαν έρθει στα δικα μου γενέθλια. Μια γιορτή που κατέληξε σε τραγωδία.
Η αλήθεια όμως ήταν ότι δεν μιλούσα και δεν διαμαρτυρόμουν γιατι φοβόμουν ότι εαν τον νευρίαζα περισσότερο θα ξεσπούσε στην έλενα και ήταν το τελευταιο πραμα που ήθελα να της συμβεί.
Θα κάνω ότι περνάει απο το χέρι μου να γίνω όσο το γρηγορότερο καλά και να γυρίσω πίσω στην Αθήνα και στην Έλενα σκεφτόμουν. Έπρεπε όμως να βρω έναν τρόπο να επικοινωνήσω μαζι της. Να καταλάβει ότι δεν φταίω εγώ για αυτή την διακοπή της επικοινωνίας. Ότι ποτέ δεν την κατηγόρησα για κάτι, ότι δεν ήμουν εγώ αυτός που μίλησα στον Πατέρα μου για αυτή. Εκείνη την εποχή δεν υπήρχε facebook και θα μου ήταν πολύ δύσκολο να την εντοπίσω.
Πέρασα 2 βδομάδες στο κρεβάτι κοιτώντας όλη μέρα τηλεόραση ώσπου έφτασε η ώρα να παω για φυσιοθεραπείες. Ο πατέρας μου είχε ήδη κανονίσει ποιος γιατρός θα με παρακολουθεί στα Γιάννενα και είχε βρει και τον φυσιοθεραπευτή.
Η μάνα μου καλεσε ταξί μιας και η ίδια δεν οδηγούσε και με πήγε σε ένα μεγάλο φυσιοθεραπευτικό κέντρο κόντα στο Στάδιο του Πας Γιάννινα. Όπως ενημερώθηκα στν συνέχεια ο ίδιος ο Γιατρός αλλά και ο φυσιοθεραπευτής είναι αυτοί που παρακολουθολυν και την ομάδα του Πας.
Το φυσιοθεραπευτήριο βρισκόταν στον πρώτο όροφο όμως είχε όλα τα μέσα ακόμα και ένας βαριά τραυματισμένος να μεταφερθεί εκεί χωρίς να ταλαιπωρηθεί ιδιαίτερα. Ήταν η πρώτη φορά που στην ζωή μου που χρησιμοποιούσα πατερίτσες και δεν μου άρεσε καθλολου. Το μεγαλύτερο πρόβλημα με όλα αυτό ήταν το βλέμμα λύπησης των περαστικών πάνω μου. Κοιτάνε ένα άνθρωπο με πατερίτσες σαν να είναι ανάπηρος. Αυτός ήταν και ο λόγος που δεν έβγαινα απο το σπίτι. Δεν ήθελα να με βλέπουν σε αυτή την κατασταση.
Το φυσιοθεραπευτήριο είχε ρεσεψιον και απο ότι καταλαβα όχι μόνο με περίμεναν και ξεραν το ονομα μου αλλά είχαν πλήρη ενημερωση για μένα. Είχαν έρθει σε επικοινωνία με τον γιατρό που έκανε την εγχείρηση στην Αθήνα ενώ είχαν στα χερια τπους μαγνητικές και ακτινογραφίες. Η αλήθεια ήταν ότι εντυπωσιαστηκα.
Μέσα σε λίγα λεπτά ήρθε ο Φυσιοθεραπευτής και ιδιοκτητης του κέντρου και μου συστηθηκε. Μου μίλησε για την χρόνια φιλία με τον πατέρα μουκαι αμέσως μου εξήγησε τι θα κάνουμε.Ήμάλλον μου εξήγησε τι θα κάναν αυτοί αλλά τι έπρεπε να κάνω και εγω απο την μεριά μου για να έχουμε το καλύτερο αποτελεσμα στον ελάχιστο χρόνο. Αν και μου εξήγησε ότι θα μου παρει 6 μηνες για να επιστρεψω σε αθλητικές δραστηριότητες.
Και αφού τα μιλήσαμε και τα συμφωνήσαμε κάλεσε την Μύριαμ. Μια κοπέλα σαν τα κρυα τα νερά. Γύρω στα 24 1,70 ξανθιά με απίστευτο κώλο η οποία ήταν βοηθός και αυτή που θα με αναλαμβανε. Η μυριαμ ήταν πολύ φιλική και διαχυτική κάτι που μου έκανε εντύπωση απο την πρώτη στιγμή.
-Γεια σου ονομάζομαι Μύριαμ.
-Γεια είμαι ο Μάρκος.
-Απο σήμερα και μέχρι να γίνεις εντελώς καλά θα σε αναλάβω εγώ. είπε και με κοίταξε κατευθειαν στα μάτια.
-ότι πεις της απάντησα. και χαμογελασα….
alfreewind
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 25 Απρ 2012
- Μηνύματα
- 1.229
- Κριτικές
- 32
- Like
- 220
- Πόντοι
- 616
Μαλλον ο πατερας του ποδηλατη ειναι μελος και τον εκανε τσακωτο...θα του πηρε το λαπτοπ ;)
OP
OP
podhlaths
Μέλος
- Εγγρ.
- 10 Αυγ 2008
- Μηνύματα
- 207
- Like
- 240
- Πόντοι
- 21
========33=======
Η μύριαμ ήταν αψογη επαγγελματίας και δεν εννοώ στα παραιατρικα επαγγελματα. Επίσης ήταν απο την Φλώρινα και τελος ήταν ότι καλύτερο για την περιπτωση μου εκείνη την περίοδο αλλο που εγώ αργησα να το καταλαβω. Μπορεί ενας 18χρονος το μόνο που έχει στο μυαλό του είναι να γαμίσει ότι κυκλοφορεί εμένα όμως ήταν στο μυαλό μου να αποδείξω στον πατέρα μου αλλά πολύ παραπάνω σε μένα ότι η Έλενα δεν πήγε μαζί μου για να εκδικηθεί τον πατέρα μου αλλά γιατί της άρεσα. Έτσι η Έλενα ήταν ένα κεφάλαιο που δεν θα εκλεινα ετσι αμέσως.
Από την άλλη και για τον πατέρα μου η Ελενα ήταν ένα κεφαλαιο που δεν θα εκλεινε έτσι ευκολα. Πίστευε ότι αυτή την φορά το είχε παρακανει. αυτή την φορά δεν στηθηκε απλα έξω απο το σπίτι, δεν του γρατσουνισε το αυτοκίνητο, δεν τον πήρε τηλεφωνο να ξημερωματα χωρις να μιλαει ούτε εστειλε απειλητικά μηνυματα στην γκομενα του. Αυτή την φορά υπερεβει τα εσκαμμενα. Ασε που δεν του εβγαζες απο το μυαλό ότι και το τροχαίο ήταν εσκεμμένο.
Εγώ για πέμπτη φορά μέσα στην ίδια εβδομαδα θα επισκεπτόμουν το κέντρο. Πλεον είχα αρχισει να συνηθιζω και ο πόνος ήταν ηπιοτερος σε σχέση με την αρχή. Είχα μαθει πλεον να χρησιμοποιώ και τις πατεριτσες άψογα και μπορούσα να πηγαινω απο το αυτοκινητο στο κρεβατι της Μύριαμ ολομόναχος. Και όταν λέω κρεβάτι εννοω το θεραπευτικό για το άλλο ήθελε λίγο παραπάνω προσπάθεια…
-Λοιπόν Μάρκοτι θα κάνεις σήμερα?
-Σήμερα έχω να κανονίσει να παίξω μπάλα μεκατι φιλαρακια…
-Σταμάτα ρε χαζέ, εννοώ αν θα βγείς!!
-Που να πάω αναπηρος άνθρωπος. Σήμερα το προγραμμα έχει τσακωμό με την Μάνα φαι ταινία και μετά ύπνο.
-Εγω προτείνω να έχει εξοδομε την καλύτερη οδηγό των Ιωαννίνων.
-ελπίζω να θεωρείς ταξιδιωτικό οδηγό γιατί όπως θα έχεις μαθει αυτό εδω μου το προκαλεσε η καλυτερη αθηναια οδηγός.
-Εγω φταιω που θέλω να με πας για ποτο!!!
-ποτο κιολας? Ακόμα κάνω αυτές τις ενέσεις τις αντιπηκτικέςκαι δεν κάνω να πιώ.
-Πω ρε μάρκο τρόπος του λέγειν είναι ποιες χυμό ή κοκα κολα.
Τι να σου πω ρε Μύριαμ δεν ξέρω ακόμα.Δεν νοιώθω έτοιμος.
-Λοιπόν 9 η ώρα θαπέρασω απο το σπίτι σου με το αυτοκινητο. να εισαι έτοιμος.
-Δεν παίνουμε καλύτερα ένα ταξί, για να μην ψάχνουμε για παρκινγκ θα γίνεται χαμός σήμερα παρασκευή…
-Ενα ακόμα αστειακι για τις οδηγικες μου ικανοτητες και θα καταλαβεις ότι η φυσιοθεραπειες μπορούν να γίνουν πολύ επώδυνες. και αμέσως έκανε μια άτσαλη κίνηση και τιναχτηκα στον αερα.
-οκ οκ 9 θα είμαι στον δρόμο.
Ετσι και έγινε το βράδυ ήρθε απο το σπίτι. Ήταν τετοιος ο ενθπουσιασμος μου που δεν σκεφτηκα να ρωτήσω απο και ως που ξέρει που μένω, αφού εγώ ξέχασα να τις πώ.
Πήγαμε για ποτακι στη φρόντζου πολιτεια που είχε παρκινγκ και δεν θα ταλαιπωριομουν αρκετα?
-Γιατί διάλεξες αυτή την καφετέρια?
-Εδώ φέρνω όλους τους αναπηρους ασθενεις μου…
-Τώρα που το λες έχω ξαναρθει εδώ με γκόμενα που δεν ήξερε να παρκαρει της απάντησα.
Αυτό που με εξιταρε στην μυριαμ ήταν ότι με πήγαινε κοντρα. Ήταν πανέξυπνη και πετούσε συνεχεια ατάκες, έτσι είχα με κάτι να ασχοληθώ όταν καθόταν και δεν έβλεπα την κωλαρα της.
Αφού περάσαμε ωραία αργά το βράδυ με πήγε σπίτι.
Έβαλε αλαρμ και σταματησε στην μέση του δρόμου έξω απο το σπίτι. Δεν ήταν πολυσυχναστος δρόμος και δεν μας ενόχλησε κανενα αυτοκίνητο.
-Λοιπόν πως πέρασες?
-Πολύ ωραία και σε ευχαριστώ πολύ. Εαν ποτέ γίνω καλά θα ανταποδώσω.
-Η αλήθεια είναι ότι δεν πρόκειται να γίνεις ποτε καλά οπότε, ότι είναι καντο σήμερα μου είπε.
και αμέσως έκανε κίνηση και πλησιασε να με φιλήσει.
Ανταποκριθηκα αμέσως.
Αρχισα να φιλάωκαι να χουφτώνω σαν ληγούρι.
Ξαφνικα άρχισε να κορναρει ενα αυτοκινητο απο πίσω.
-Που βρέθηκε αυτός τώρα.
-Βασικά Μυριαμευχαριστώγια όλα μιλάμε..
Ανοιξα την πόρτα και κατεβηκα. Η μόνη μαλακια είναι ότι φορούσα αθλητική φορμα και το πόσο είχα χαρεί φαινόταν και στο πίσω αυτοκινητο….
Η μύριαμ ήταν αψογη επαγγελματίας και δεν εννοώ στα παραιατρικα επαγγελματα. Επίσης ήταν απο την Φλώρινα και τελος ήταν ότι καλύτερο για την περιπτωση μου εκείνη την περίοδο αλλο που εγώ αργησα να το καταλαβω. Μπορεί ενας 18χρονος το μόνο που έχει στο μυαλό του είναι να γαμίσει ότι κυκλοφορεί εμένα όμως ήταν στο μυαλό μου να αποδείξω στον πατέρα μου αλλά πολύ παραπάνω σε μένα ότι η Έλενα δεν πήγε μαζί μου για να εκδικηθεί τον πατέρα μου αλλά γιατί της άρεσα. Έτσι η Έλενα ήταν ένα κεφάλαιο που δεν θα εκλεινα ετσι αμέσως.
Από την άλλη και για τον πατέρα μου η Ελενα ήταν ένα κεφαλαιο που δεν θα εκλεινε έτσι ευκολα. Πίστευε ότι αυτή την φορά το είχε παρακανει. αυτή την φορά δεν στηθηκε απλα έξω απο το σπίτι, δεν του γρατσουνισε το αυτοκίνητο, δεν τον πήρε τηλεφωνο να ξημερωματα χωρις να μιλαει ούτε εστειλε απειλητικά μηνυματα στην γκομενα του. Αυτή την φορά υπερεβει τα εσκαμμενα. Ασε που δεν του εβγαζες απο το μυαλό ότι και το τροχαίο ήταν εσκεμμένο.
Εγώ για πέμπτη φορά μέσα στην ίδια εβδομαδα θα επισκεπτόμουν το κέντρο. Πλεον είχα αρχισει να συνηθιζω και ο πόνος ήταν ηπιοτερος σε σχέση με την αρχή. Είχα μαθει πλεον να χρησιμοποιώ και τις πατεριτσες άψογα και μπορούσα να πηγαινω απο το αυτοκινητο στο κρεβατι της Μύριαμ ολομόναχος. Και όταν λέω κρεβάτι εννοω το θεραπευτικό για το άλλο ήθελε λίγο παραπάνω προσπάθεια…
-Λοιπόν Μάρκοτι θα κάνεις σήμερα?
-Σήμερα έχω να κανονίσει να παίξω μπάλα μεκατι φιλαρακια…
-Σταμάτα ρε χαζέ, εννοώ αν θα βγείς!!
-Που να πάω αναπηρος άνθρωπος. Σήμερα το προγραμμα έχει τσακωμό με την Μάνα φαι ταινία και μετά ύπνο.
-Εγω προτείνω να έχει εξοδομε την καλύτερη οδηγό των Ιωαννίνων.
-ελπίζω να θεωρείς ταξιδιωτικό οδηγό γιατί όπως θα έχεις μαθει αυτό εδω μου το προκαλεσε η καλυτερη αθηναια οδηγός.
-Εγω φταιω που θέλω να με πας για ποτο!!!
-ποτο κιολας? Ακόμα κάνω αυτές τις ενέσεις τις αντιπηκτικέςκαι δεν κάνω να πιώ.
-Πω ρε μάρκο τρόπος του λέγειν είναι ποιες χυμό ή κοκα κολα.
Τι να σου πω ρε Μύριαμ δεν ξέρω ακόμα.Δεν νοιώθω έτοιμος.
-Λοιπόν 9 η ώρα θαπέρασω απο το σπίτι σου με το αυτοκινητο. να εισαι έτοιμος.
-Δεν παίνουμε καλύτερα ένα ταξί, για να μην ψάχνουμε για παρκινγκ θα γίνεται χαμός σήμερα παρασκευή…
-Ενα ακόμα αστειακι για τις οδηγικες μου ικανοτητες και θα καταλαβεις ότι η φυσιοθεραπειες μπορούν να γίνουν πολύ επώδυνες. και αμέσως έκανε μια άτσαλη κίνηση και τιναχτηκα στον αερα.
-οκ οκ 9 θα είμαι στον δρόμο.
Ετσι και έγινε το βράδυ ήρθε απο το σπίτι. Ήταν τετοιος ο ενθπουσιασμος μου που δεν σκεφτηκα να ρωτήσω απο και ως που ξέρει που μένω, αφού εγώ ξέχασα να τις πώ.
Πήγαμε για ποτακι στη φρόντζου πολιτεια που είχε παρκινγκ και δεν θα ταλαιπωριομουν αρκετα?
-Γιατί διάλεξες αυτή την καφετέρια?
-Εδώ φέρνω όλους τους αναπηρους ασθενεις μου…
-Τώρα που το λες έχω ξαναρθει εδώ με γκόμενα που δεν ήξερε να παρκαρει της απάντησα.
Αυτό που με εξιταρε στην μυριαμ ήταν ότι με πήγαινε κοντρα. Ήταν πανέξυπνη και πετούσε συνεχεια ατάκες, έτσι είχα με κάτι να ασχοληθώ όταν καθόταν και δεν έβλεπα την κωλαρα της.
Αφού περάσαμε ωραία αργά το βράδυ με πήγε σπίτι.
Έβαλε αλαρμ και σταματησε στην μέση του δρόμου έξω απο το σπίτι. Δεν ήταν πολυσυχναστος δρόμος και δεν μας ενόχλησε κανενα αυτοκίνητο.
-Λοιπόν πως πέρασες?
-Πολύ ωραία και σε ευχαριστώ πολύ. Εαν ποτέ γίνω καλά θα ανταποδώσω.
-Η αλήθεια είναι ότι δεν πρόκειται να γίνεις ποτε καλά οπότε, ότι είναι καντο σήμερα μου είπε.
και αμέσως έκανε κίνηση και πλησιασε να με φιλήσει.
Ανταποκριθηκα αμέσως.
Αρχισα να φιλάωκαι να χουφτώνω σαν ληγούρι.
Ξαφνικα άρχισε να κορναρει ενα αυτοκινητο απο πίσω.
-Που βρέθηκε αυτός τώρα.
-Βασικά Μυριαμευχαριστώγια όλα μιλάμε..
Ανοιξα την πόρτα και κατεβηκα. Η μόνη μαλακια είναι ότι φορούσα αθλητική φορμα και το πόσο είχα χαρεί φαινόταν και στο πίσω αυτοκινητο….
Επαρχιώτης Πορνολόρδος
Μέλος
- Εγγρ.
- 26 Μαρ 2015
- Μηνύματα
- 3.373
- Like
- 39
- Πόντοι
- 16
Δεν έχω διαβάσει πάνω από παράγραφο ολοκληρωμένα από αυτά που γράφει ο τύπος και καμιά ματιά στα πολύ πολύ κλεφτά στα υπόλοιπα.. Από περιέργεια όμως έχει πέσει ποτέ πούτσα στην ιστορία? 
Velociraptoras
Σπουδαίος
- Εγγρ.
- 8 Σεπ 2013
- Μηνύματα
- 5.399
- Κριτικές
- 35
- Like
- 5.117
- Πόντοι
- 2.266
Aντε ρε τυπε μας εσκασες ελεος
OP
OP
podhlaths
Μέλος
- Εγγρ.
- 10 Αυγ 2008
- Μηνύματα
- 207
- Like
- 240
- Πόντοι
- 21
Αυριο η συνεχεια!
OP
OP
podhlaths
Μέλος
- Εγγρ.
- 10 Αυγ 2008
- Μηνύματα
- 207
- Like
- 240
- Πόντοι
- 21
========34=======
Κούτσα-κούτσα ανέβηκα στο σπίτι. Εκεί με περίμενε η μάνα…
-Πώς τα περάσατε αγόρι μου καλά?
-Μια χαρά…
-που πήγατε?
-Δεν έχω όρεξη μάνα.. Παράτα με.
Αλλά η μάνα μπορούσε να διακρίνει αν είχα όρεξη ή όχι. Βλέπεις αυτό το χαζό χαμόγελο που έχει ένας άντρας όταν έχει βγει ραντεβού με γκόμενα και πόσο μάλλον όταν αυτή γουστάρει δεν κρύβεται. Ακόμα και ένας παντρεμένος όταν απατάει την γυναίκα του δεν ξέρει να κρυφτεί, απλά τυχαίνει η γυναίκα του να μην το καταλαβαίνει και συνήθως αυτό συμβαίνει από έλλειψη ενδιαφέροντος.
-Μου φάνηκε καλή κοπέλα.
Η μάνα εκεί έδινε πίεση δεν σταμάταγε με τίποτα.
-Καλή απλά? Αγία ρε μάνα. Ποια άλλη θα έβγαινε ραντεβού με έναν ανάπηρο?
-Σιωπή και ντροπή σου. Αντί να ευχαριστείς τον θεό που είσαι μια χαρά, κοροϊδεύεις αυτά τα πράγματα? Δεν ντρέπεσαι καθόλου?
-Ωχου ρε μάνα είπα και πριν προλάβω να τελειώσω την φράση η πόρτα του δωματίου μου έκλεισε δυνατά.
Ξάπλωσα αμέσως στο κρεβάτι και σήκωσα το πόδι λίγο πιο ψηλά βάζοντας για στήριγμα ένα μαξιλάρι. Το είχα ταλαιπωρήσει αρκετά αλλά δεν με πείραζε. Ήμουν χαρούμενος. Και ενώ έμεινα ξαπλωμένος να χαζεύω στο ταβάνι με το πιο ηλίθιο χαμόγελο ζωγραφισμένο στο πρόσωπο μου. Αμέσως άπλωσα το χέρι και έπιασα το κινητό.
Πληκτρολόγησα ένα μήνυμα χωρίς σκέψη:
«Σε ευχαριστώ που μέσα από την οδήγηση σου με ανάγκασες να πεισμώσω και να αναγκαστώ να περπατήσω όσο πιο γρήγορα μπορώ… Σε ευχαριστώ για όλα ο ανάπηρος θαυμαστής σου!!!»
Αποστολή προς ΜΥΡΙΑΜ…
Δεν περάσανε 30 δευτερόλεπτα και ήρθε η απάντηση:
«Εύχομαι η οδήγηση μου να θεραπεύσει και τις υπόλοιπες αναπηρίες σου…»
Τι να εννοούσε? Δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα από μια γυναίκα να αφήνει υπονοούμενα για τον ανδρισμό σου. Και ενώ είχα σπαστεί ένα δεύτερο μήνυμα ήρθε στο καπάκι.
«Και δεν εννοώ αυτό στο παντελόνι σου. Αυτό μάθαμεαπο την πρώτη μέρα ότι έχει καλά αντανακλαστικά»
Και το ηλίθιο χαμόγελο επέστρεψε. Το ίδιο και η χαρά στο παντελόνι μου. Και τότε διαπίστωσα ότι είχα πάρα πολύ καιρό να τον παίξω. Βασικά η ψυχολογία μου είχε πέσει τόσο με την εγχείρηση που δεν είχα διάθεση. Και πριν το καταλάβω το χέρι μου βρέθηκε στο κάτω από την φόρμα μου και το μυαλό μου στην Μύριαμ.
Την επόμενη μέρα που ξύπνησα στο μυαλό μου ήρθε η Έλενα και αυτό όχι τυχαία. Είδα ότι κάτι κακό έπαθε στον ύπνο μου. Και ανησύχησα. Έπρεπε οπωσδήποτε να βρω έναν τρόπο να μιλήσω μαζί της. Και τότε σκέφτηκα πως θα μπορούσε να με βοηθήσει η Μύριαμ.
Ναι θα χρησιμοποιούσα την γκόμενα που έπαιζα εκείνη την περίοδο για να βρω την πρώην. Μπορεί να ήταν ανήθικο αλλά ήταν η μόνη λύση.
Και αφού κανόνισα μεσημεριανό καφέ με την Μύριαμ ντύθηκα και περίμενα.
Όταν ήρθε να με πάρει από το σπίτι της λέω:
-Θέλω μια χάρη.. Πρέπει να περάσουμε λίγο από το Αστυνομικό Τμήμα κάτι με θέλουν για το τροχαίο.
-κανένα πρόβλημα. Θα αργήσεις?
-Όχι κάτι διαδικαστικό.
Και λίγα λεπτά αργότερα βρέθηκα με την Μύριαμ στο Αστυνομικό Μέγαρο και αφού μας παράπεμψαν στην Τροχαία βρέθηκα να μιλάω με τον Αξιωματικό Υπηρεσίας.
«Πριν λίγο καιρό είχα ένα τροχαίο στην Αθήνα. Οδηγούσε μια κυρία που δεν έχω στοιχεία της. Και θέλω να μάθω πως είναι μπορείτε να με βοηθήσετε
? »
-Μισό λεπτό αγόρι μου πες μου πως λέγεσαι και πότε ακριβώς έγινε το τροχαίο και σε ποια περιοχή.
Ο αστυνομικός που ήταν ένα νέο παλικάρι έκανε πως σημείωνε, ενώ έριχνε κλεφτές ματιές στην Μύριαμ η οποία με είχε συνοδέψει μέχρι εκεί.
-Ωραία θα μιλήσω εγώ με τον συνάδελφο που ανέλαβε το τροχαίο και θα σε ενημερώσω.
-Βασικά ένα τηλέφωνο θα ήθελα να μου δώσετε για να επικοινωνήσω..
-ναι κατάλαβα νεαρέ μου. Μόλις το μάθω θα σε πάρω τηλέφωνο για να μην σε ταλαιπωρήσω περισσότερο..
-Σας ευχαριστώ πολύ.
-ναι σαι καλά και περαστικά…..
Κούτσα-κούτσα ανέβηκα στο σπίτι. Εκεί με περίμενε η μάνα…
-Πώς τα περάσατε αγόρι μου καλά?
-Μια χαρά…
-που πήγατε?
-Δεν έχω όρεξη μάνα.. Παράτα με.
Αλλά η μάνα μπορούσε να διακρίνει αν είχα όρεξη ή όχι. Βλέπεις αυτό το χαζό χαμόγελο που έχει ένας άντρας όταν έχει βγει ραντεβού με γκόμενα και πόσο μάλλον όταν αυτή γουστάρει δεν κρύβεται. Ακόμα και ένας παντρεμένος όταν απατάει την γυναίκα του δεν ξέρει να κρυφτεί, απλά τυχαίνει η γυναίκα του να μην το καταλαβαίνει και συνήθως αυτό συμβαίνει από έλλειψη ενδιαφέροντος.
-Μου φάνηκε καλή κοπέλα.
Η μάνα εκεί έδινε πίεση δεν σταμάταγε με τίποτα.
-Καλή απλά? Αγία ρε μάνα. Ποια άλλη θα έβγαινε ραντεβού με έναν ανάπηρο?
-Σιωπή και ντροπή σου. Αντί να ευχαριστείς τον θεό που είσαι μια χαρά, κοροϊδεύεις αυτά τα πράγματα? Δεν ντρέπεσαι καθόλου?
-Ωχου ρε μάνα είπα και πριν προλάβω να τελειώσω την φράση η πόρτα του δωματίου μου έκλεισε δυνατά.
Ξάπλωσα αμέσως στο κρεβάτι και σήκωσα το πόδι λίγο πιο ψηλά βάζοντας για στήριγμα ένα μαξιλάρι. Το είχα ταλαιπωρήσει αρκετά αλλά δεν με πείραζε. Ήμουν χαρούμενος. Και ενώ έμεινα ξαπλωμένος να χαζεύω στο ταβάνι με το πιο ηλίθιο χαμόγελο ζωγραφισμένο στο πρόσωπο μου. Αμέσως άπλωσα το χέρι και έπιασα το κινητό.
Πληκτρολόγησα ένα μήνυμα χωρίς σκέψη:
«Σε ευχαριστώ που μέσα από την οδήγηση σου με ανάγκασες να πεισμώσω και να αναγκαστώ να περπατήσω όσο πιο γρήγορα μπορώ… Σε ευχαριστώ για όλα ο ανάπηρος θαυμαστής σου!!!»
Αποστολή προς ΜΥΡΙΑΜ…
Δεν περάσανε 30 δευτερόλεπτα και ήρθε η απάντηση:
«Εύχομαι η οδήγηση μου να θεραπεύσει και τις υπόλοιπες αναπηρίες σου…»
Τι να εννοούσε? Δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα από μια γυναίκα να αφήνει υπονοούμενα για τον ανδρισμό σου. Και ενώ είχα σπαστεί ένα δεύτερο μήνυμα ήρθε στο καπάκι.
«Και δεν εννοώ αυτό στο παντελόνι σου. Αυτό μάθαμεαπο την πρώτη μέρα ότι έχει καλά αντανακλαστικά»
Και το ηλίθιο χαμόγελο επέστρεψε. Το ίδιο και η χαρά στο παντελόνι μου. Και τότε διαπίστωσα ότι είχα πάρα πολύ καιρό να τον παίξω. Βασικά η ψυχολογία μου είχε πέσει τόσο με την εγχείρηση που δεν είχα διάθεση. Και πριν το καταλάβω το χέρι μου βρέθηκε στο κάτω από την φόρμα μου και το μυαλό μου στην Μύριαμ.
Την επόμενη μέρα που ξύπνησα στο μυαλό μου ήρθε η Έλενα και αυτό όχι τυχαία. Είδα ότι κάτι κακό έπαθε στον ύπνο μου. Και ανησύχησα. Έπρεπε οπωσδήποτε να βρω έναν τρόπο να μιλήσω μαζί της. Και τότε σκέφτηκα πως θα μπορούσε να με βοηθήσει η Μύριαμ.
Ναι θα χρησιμοποιούσα την γκόμενα που έπαιζα εκείνη την περίοδο για να βρω την πρώην. Μπορεί να ήταν ανήθικο αλλά ήταν η μόνη λύση.
Και αφού κανόνισα μεσημεριανό καφέ με την Μύριαμ ντύθηκα και περίμενα.
Όταν ήρθε να με πάρει από το σπίτι της λέω:
-Θέλω μια χάρη.. Πρέπει να περάσουμε λίγο από το Αστυνομικό Τμήμα κάτι με θέλουν για το τροχαίο.
-κανένα πρόβλημα. Θα αργήσεις?
-Όχι κάτι διαδικαστικό.
Και λίγα λεπτά αργότερα βρέθηκα με την Μύριαμ στο Αστυνομικό Μέγαρο και αφού μας παράπεμψαν στην Τροχαία βρέθηκα να μιλάω με τον Αξιωματικό Υπηρεσίας.
«Πριν λίγο καιρό είχα ένα τροχαίο στην Αθήνα. Οδηγούσε μια κυρία που δεν έχω στοιχεία της. Και θέλω να μάθω πως είναι μπορείτε να με βοηθήσετε
? »
-Μισό λεπτό αγόρι μου πες μου πως λέγεσαι και πότε ακριβώς έγινε το τροχαίο και σε ποια περιοχή.
Ο αστυνομικός που ήταν ένα νέο παλικάρι έκανε πως σημείωνε, ενώ έριχνε κλεφτές ματιές στην Μύριαμ η οποία με είχε συνοδέψει μέχρι εκεί.
-Ωραία θα μιλήσω εγώ με τον συνάδελφο που ανέλαβε το τροχαίο και θα σε ενημερώσω.
-Βασικά ένα τηλέφωνο θα ήθελα να μου δώσετε για να επικοινωνήσω..
-ναι κατάλαβα νεαρέ μου. Μόλις το μάθω θα σε πάρω τηλέφωνο για να μην σε ταλαιπωρήσω περισσότερο..
-Σας ευχαριστώ πολύ.
-ναι σαι καλά και περαστικά…..
Velociraptoras
Σπουδαίος
- Εγγρ.
- 8 Σεπ 2013
- Μηνύματα
- 5.399
- Κριτικές
- 35
- Like
- 5.117
- Πόντοι
- 2.266
Aντε τυπεεεεεεεεε
Velociraptoras
Σπουδαίος
- Εγγρ.
- 8 Σεπ 2013
- Μηνύματα
- 5.399
- Κριτικές
- 35
- Like
- 5.117
- Πόντοι
- 2.266
Tυπε μας εχεις αφησει στα κρυα του λουτρου αν ειναι να ξεκινησεις ενα story τελειωσε το κιολας διαφορετικα καλητερα μη το ξεκινας καθολου μαλκια ειναι να το κοβεις ετσι απλα χωρις τελος συν τη μας εκανες να το διαβασουμε αν ηταν να το παρατησεις στο τελος ελεος 
alikiescort
Μέλος
- Εγγρ.
- 26 Απρ 2016
- Μηνύματα
- 49
- Like
- 0
- Πόντοι
- 0
καλημερα
dopamina
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 1 Μαΐ 2014
- Μηνύματα
- 19.869
- Like
- 62
- Πόντοι
- 166
καλημερα!
Parakmiakos
Σεβαστός
- Εγγρ.
- 7 Σεπ 2015
- Μηνύματα
- 7.540
- Κριτικές
- 28
- Like
- 569
- Πόντοι
- 1.056
Ξεκίνησα και εγώ να διαβάζω podhlath. 
