Ετεροφυλική Έχω περάσει πολλά στη ζωή μου!!!

[pavlaras111]

Ωραιος τύπε ,, συνέχισε ...
Μου φτιαξες το Σάβατο ...

 

[podhlaths]

=======29=======
Αγόρι μου τι κακο μας βρήκε? Είπε η μάνα μου με ένα βλέμμα απόγνωσης λες και ο γιος της δεν καθόταν στο κρεβατι του καλύτερου Νοσοκομείου της χώρας έτοιμος για μια εγχείρηση ρουτίνας αλλά δίπλα στην Ασπρη κάσα του. Αφου ασπρη θα μου έπαιρνε η μανα μιας και ήμουν και ανύπαντρος.
Ρε μάνα ασε το παιδι ήσυχο. Κακι βασικά μπορείτε να μας αφήσετε λίγο μόνους?
Τότε η μάνα με μισή καρδιά πέρασε έξω και μας άφησε μόνους με τον Κώστα.

Λοιπον άκου Μαλάκα τι θα κάνουμε. Όποιος σε ρωτήσει θα λες την εξής ιστορία.

Εμείς είχαμε βγεί οι δυο μας για ποτό με το δικό μου αυτοκίνητο. Τις κυρίες δεν τις ξέρουμε,τις γνωρίσαμε στο πάρκινγκ όταν διαπιστώσαμε ότι έγω έμεινα απο μπαταρία γιατί ξέχασα το φωτάκι της καμπίνας ανοικτό. Έτσι όταν είδαμε τις δυο κυριες τους ζήτησα να μας πετάξουν μεχρι το κολωνάκι. Συνέχεια θα ισχυρίζεσαι ότι είχες πιει πολύ και ότι δεν θυμασαι λεπτομέρειες.
-ναι ρε κώστα αλλά αν με ρωτήσουν πως βρέθηκα συνοδηγός τι θα πούμε?
-ότι έκατσες μπροστά για να δείχνεις το δρόμο για το σπίτι. Επίσης στην Αστυνομία θα πεις ότι είχες πιει και δεν είδες τι χρώμα ήταν το φανάρι. Και τέλος αν σε ρωτήσουν αν θες την ποινική δίωξη της οδηγού θα πεις όχι. δεν μας φταίει τιποτα η Έλενα να τρέχει στα δικαστηρία. οκ?
-Ναι ρε Κώστα αυτό εννοείται.
- Τελικά τι σου είπαν ότι έχεις?
-Ρήξη χιαστού θα εγχειριστώ αύριο.
-Πω!!!! Και πότε βγαίνεις σε 2 μέρες θα είμαι έξω. Αλλά θα κάνω κανα μήνα να περπατήσω.
-Μη φοβάσαι τίποτα φίλε εγω θα είμαι εδώ. Θα αναλάβω την αποθεραπεια σου μετα την εγχείρηση. Τι δουλειά κάνω αλλωστε?
-Ευχαριστώ αλλά δεν θα με αφήνουν οι γιατροί να πιω!!!
-χαχαχαχαχ εισαι μαλακας.

-Πρέπει να φυγω, όπως είπαμε οκ?
-Ναι ρε είπαμε.Και ευχαριστω που ήρθες.
-θα έρθω και αύριο μετά το χειρουργιο να σε δω.

Δεν πρόλαβε ο Κώστας να κλεισει την Πόρτα και μπήκε μέσα η μάνα λες και περίμενε απέξω απο την Πόρτα να τελειώσουμε. 1 λεπτό αργότερα μπήκε και ο πατέρας. Φαινόταν αναψοκοκκινισμένος και νευριασμένος.
-Μπορείς να μας αφήσεις λίγο μόνους είπε στην μάνα!
-Είναι και δικό μου παιδί βλέπεις είπε η μάνα.
-θα πέρασεις έξω μην αρχίσω τις χριστοπαναγίες και την κοίταξε με ένα αυστηρό βλέμα κανοντας την να υπακούσει.

Μόλις έκλεισε η πόρτα και βεβαιώθηκε ότι δεν μας ακούει κανείς μου ξεκίνησε μια πρωτοφανή επίθεση.

-Που την βρήκες αυτή αγόρι μου?
-Την ποια?
-Μη μου λες εμενα την ποια γιατι δεν θα σεβαστω ούτε το σακατεμένο σου πόδι….
-Δεν καταλαβαίνω ποια λες..
-Την Έλενα ………………….. την οδηγό του οχήματος.
- Α την γνωρισα στο πάρκινγκ. Έμεινε ο Κώστας απο μπαταρία και ζήτησε απο τις κυρίες να μας πετάξουν μέχρι το κολονακι.
-Αγόρι μου ξέρεις ποια είναι αυτή?
-Ποιά είναι.
Είναι μια απο τις παλιές γκόμενες που είχα στην Νομική.Τα είχα 4 χρόνια με αυτή. Η γυναίκα δεν είναι καλα. Είναι εμμονική.Με κυνηγούσε χρόνια. Είχε έρθει μέχρι και στα γιάννενα. και μου δημιουργούσε συνέχεια προβλήματα. Είπα αμαν να την ξεφορτωθώ και έμαθα ότι μετα απο κανα χρόνο παντρευτηκε ένα συνάδελφο και έκανε και παιδιά. Και ήρθε μετά απο χρόνια να με τιμωρήσει έτσι.
-Πές μου την αλήθεια που την γνώρισες?

Είχα μείνει αφωνος. Λίγο το ατύχημα, λίγο τα φάρμακα και τώρα αυτο. Δεν ήμουν σε θέση να καταλαβω αλλά ούτε και να πω αλλά ψεμματα στον πατέρα μου. Και αν είχε δικαιο? Και αν είναι τρελή? Ασε που με τις διασυνδέσεις που είχε θα μαθαινε την αλήθεια. Εδω ήδη ήξερε τα πάντα.

Αλλά και πάλι αφού την έλενα την γνώρισα τυχαία μέσω του Κώστα. Τα πράγματα πήγαιναν απο το κακο στο χείρότερο...

 

[lefteris38]

κανονισε να μας παρει ολο το 2016 να το τελειωσεις.....

 

[podhlaths]

κανονισε να μας παρει ολο το 2016 να το τελειωσεις.....

το 2016? πολύ αισιόδοξος μου ακούγεσαι...

 

[Μασάζ Αθήνα]

κανονισε να μας παρει ολο το 2016 να το τελειωσεις.....

λες να αργεί να ...τελειώσει?   

 

[Velociraptoras]

το 2016? πολύ αισιόδοξος μου ακούγεσαι...

Αντε ρε μαστορα μας εσκασες

 

[digit_ten]

Γιατι δεν αγοράζετε κανά βιβλίο...;

 

[podhlaths]

=======30=======

Αφου έμεινα λίγα δευτερόπλεπτα σκεπτικός, αμέσως και ενω τα δάκρυα ήταν έτοιμα να τρεξουν στα χλωμα απο την ταλαιπωρία μαγουλά μου, στο προσώπο μου σχηματίστηκε η πιο αληθοφανής έκφραση πόνου, έκφραση που και οι καλύτεροι ηθοποιοί θα ζηλευανε. Την έκφραση πόνου συνόδευσε μια ξαφνικη κίνηση των χεριών μου προς το πονεμένο γόνατο.

-Αααα. Μπαμπά φώναξε την νοσοκόμα με πονάει πολυ το πόδι.

Έπρεπε να κερδίσω χρόνο και να διακολογήσω τα δάκρυα. Ο πατερας δεν φάνηκε να με πιστευει αλλά δεν μπορούσε να κάνει και αλλιώς.

Γενικά δεν είμαι ένα άτομο που θα βάλει εύκολα τα δάκρυα. Ή μαλλον δεν είμαι ένα άτομο που θα έβαζε τα δάκρυα εύκολα συμμερίζοντας τον πόνο καποιου άλλου. Ο μόνος πόνος που με έκανε να ξεσπάσω σε δάκρυα ήταν αυτός του πληγωμένου εγωισμού. Και κάνοντας μια μίνι αναδρομή σε όλη μου τη ζωή αυτή μπορεί να ήταν και η τελευταια φορά που με θυμαμαι να κλαίω. Ο χαρακτήρας μου σμιλευότανε απο τα λάθη μου. Σπάνια έκανα το ίδιο λάθος δευτερη φορά, ενω όσο περνούσανε τα χρόνια προστατευα εμένα και τον εγωισμό μου όσο τίποτα άλλο στον κόσμο.

Αμέσως μπήκε η νοσοκόμα μέσα και με ρώτησε τι συμβαίνει.
Της ζήτησα ένα παυσίπονο για το πόδι γιατι με πονούσε πολύ. Αυτή μου έκανε μια ένεση στον κώλο και μου έδωσε και ενα ηρεμιστικό για να κοιμηθώ.

Ωραία σκέφτηκα την γλίτωσα για σήμερα.
Ο πατερας έκοψε την συζήτηση εκεί. Ενώ η μάνα δεν ήξερε τίποτα. Βασικά την μάνα μου ντρεπόμουν πιο πολύ. Η γυναίκα με την οποία διατηρούσα παράνομη σχέση ήταν περιπου 10 χρόνια μεγαλύτερη της.

Την επόμενη μέρα μπήκα στο χειρούργιο το πρώι και 2-3 ώρες μέτα είχα ξυπνήσει. Άργησα να επανέλθω απο την νάρκωση αλλά αυτό δεν ήταν απαραίτητως καλό. Όση ώρα ήμουν ναρκωμένος έβλεπα το τροχαίο ατύχημα να συμβαινει ξανα και ξανά. Ενας εφιάλτης που δεν έλεγε να τελειώσει και που δεν ήμουν σε θέση να διακόψω λόγω νάρκωσης.

Η μέρα κύλησε με την μάνα να μου βάζει συνέχεια πάγο σε ένα μηχάνημα που περναγε κρυο νερό απο το εγχειρισμένο πόδι.
Δεν είχα καθόλου όρεξη ούτε με τις νοσοκόμες να αστειευτώ,ούτε να καυλαντίσω παρόλο που οι περισσότερες ήταν μοντέλα. Εγώ σκεφτόμουν συνέχεια τι θα κάνω. Βρισκόμουν σε δίλημμα.

Θα έλεγα στον πατέρα μου την αλήθεια όπως είχα αρχικά αποφασίσει? Το θέμα ήταν αυτή η γαμημενη κουβέντα της Ελένας. Σα να την έβλεπα μπροστά μου μόλις μάθαινε ότι τα είπα στον πατέρα μου να μου λεει

“τελικά δεν μπορεσες να στάθεις άξιος των περιστάσεων”.

Και αν μου έλεγε αλήθεια ο πατέρας μου? Αν όντως είχε εμμονή μαζί του. Αν ήρθε μαζί μου για να τον εκδικηθεί. Και εκείνη τη στιγμή πέρασε απο το μυαλό μου η στιγμή στο αυτοκινητό της πηγαινοντας προς το σπίτι της που πάγωσε όταν άκουσε το επίθετο  μου.

Μια ήταν η λογική εξήγηση. Η έλενα ήρθε μαζί μου γιατι με γούσταρε και στην πορεία έμαθε ποιανού είμαι γιος για αυτό ήταν και λίγο απόμακρη. Δεν μου είπε τίποτα. Και συνεχισε να είναι μαζί μου.

Στην συνέχεια όμως σκέφτηκα ότι άλλη μια φορά που ο πατέρας μου μπαίνει εμπόδιο στην ευτυχία μου. Είτε ηθελημένα είτε οχι. Ενα είναι το σιγουρο θα με ανάγκαζε να χωρίσω απο την Ελένα.

Το απογευματακι και αφού, με επισκεφτηκε ο γιατρός για να με ενημερώσει προσωπικά ότι όλα πήγαν περίφημα και απο δω και πέρα εξαρτόταν απο μένα πόσο γρηγορα θα επανερχόμουν στην καθημερινές μου δραστηριότητες, ήρθε ο Κώστας.

Ζήτησα ξανά να μείνουμε μονοι μας και οι δικοί μου δυσαρεστήθηκαν το ίδιο και περισσότερο με την πρώτη φορά.

-Που είναι η Έλενα? Γιατι δεν σηκώνει το τηλεφωνο?
-Η Έλενα είναι τρομαγμένη. Μου είπε να σου πω ότι την πήρε τηλ ο πατέρας σου και άρχισε να την απειλεί και να την βρίζει. Εσυ του έδωσες το τηλεφωνο της?
-Όχι ρε είσαι σοβαρός. Αλλά δεν είναι δυσκολο για αυτόν. Δηλαδή τι της είπε στο τηλεφωνο?
- Δεν ξέρω λεπτομέρειες.

Και πριν τελειωσουμε την κουβεντα μας ανοιξε η πόρτα βίαια και κμπηκε μέσα ο πατέρας.

Το βλέμμα του ήταν αγριο και άκρως ψαρωτικό. Πλησιαζει τον Κώστα και του λέει:

-Εσυ γνωρισες την Έλενα στον γιό μου?

Ο κώστας ξαφνιάστηκε και ρίχνοντας μου μια κλεφτή ματιά ήταν έτοιμος να τα ξεράσει όλα…..

 

[vacheros]

.... Μάρκο, ξεχάστηκες?.... περιμένουμε με αγωνία τη συνέχεια  :

=======30=======

Αφου έμεινα λίγα δευτερόπλεπτα σκεπτικός, αμέσως και ενω τα δάκρυα ήταν έτοιμα να τρεξουν στα χλωμα απο την ταλαιπωρία μαγουλά μου, στο προσώπο μου σχηματίστηκε η πιο αληθοφανής έκφραση πόνου, έκφραση που και οι καλύτεροι ηθοποιοί θα ζηλευανε. Την έκφραση πόνου συνόδευσε μια ξαφνικη κίνηση των χεριών μου προς το πονεμένο γόνατο.

-Αααα. Μπαμπά φώναξε την νοσοκόμα με πονάει πολυ το πόδι.

Έπρεπε να κερδίσω χρόνο και να διακολογήσω τα δάκρυα. Ο πατερας δεν φάνηκε να με πιστευει αλλά δεν μπορούσε να κάνει και αλλιώς.

Γενικά δεν είμαι ένα άτομο που θα βάλει εύκολα τα δάκρυα. Ή μαλλον δεν είμαι ένα άτομο που θα έβαζε τα δάκρυα εύκολα συμμερίζοντας τον πόνο καποιου άλλου. Ο μόνος πόνος που με έκανε να ξεσπάσω σε δάκρυα ήταν αυτός του πληγωμένου εγωισμού. Και κάνοντας μια μίνι αναδρομή σε όλη μου τη ζωή αυτή μπορεί να ήταν και η τελευταια φορά που με θυμαμαι να κλαίω. Ο χαρακτήρας μου σμιλευότανε απο τα λάθη μου. Σπάνια έκανα το ίδιο λάθος δευτερη φορά, ενω όσο περνούσανε τα χρόνια προστατευα εμένα και τον εγωισμό μου όσο τίποτα άλλο στον κόσμο.

Αμέσως μπήκε η νοσοκόμα μέσα και με ρώτησε τι συμβαίνει.
Της ζήτησα ένα παυσίπονο για το πόδι γιατι με πονούσε πολύ. Αυτή μου έκανε μια ένεση στον κώλο και μου έδωσε και ενα ηρεμιστικό για να κοιμηθώ.

Ωραία σκέφτηκα την γλίτωσα για σήμερα.
Ο πατερας έκοψε την συζήτηση εκεί. Ενώ η μάνα δεν ήξερε τίποτα. Βασικά την μάνα μου ντρεπόμουν πιο πολύ. Η γυναίκα με την οποία διατηρούσα παράνομη σχέση ήταν περιπου 10 χρόνια μεγαλύτερη της.

Την επόμενη μέρα μπήκα στο χειρούργιο το πρώι και 2-3 ώρες μέτα είχα ξυπνήσει. Άργησα να επανέλθω απο την νάρκωση αλλά αυτό δεν ήταν απαραίτητως καλό. Όση ώρα ήμουν ναρκωμένος έβλεπα το τροχαίο ατύχημα να συμβαινει ξανα και ξανά. Ενας εφιάλτης που δεν έλεγε να τελειώσει και που δεν ήμουν σε θέση να διακόψω λόγω νάρκωσης.

Η μέρα κύλησε με την μάνα να μου βάζει συνέχεια πάγο σε ένα μηχάνημα που περναγε κρυο νερό απο το εγχειρισμένο πόδι.
Δεν είχα καθόλου όρεξη ούτε με τις νοσοκόμες να αστειευτώ,ούτε να καυλαντίσω παρόλο που οι περισσότερες ήταν μοντέλα. Εγώ σκεφτόμουν συνέχεια τι θα κάνω. Βρισκόμουν σε δίλημμα.

Θα έλεγα στον πατέρα μου την αλήθεια όπως είχα αρχικά αποφασίσει? Το θέμα ήταν αυτή η γαμημενη κουβέντα της Ελένας. Σα να την έβλεπα μπροστά μου μόλις μάθαινε ότι τα είπα στον πατέρα μου να μου λεει

“τελικά δεν μπορεσες να στάθεις άξιος των περιστάσεων”.

Και αν μου έλεγε αλήθεια ο πατέρας μου? Αν όντως είχε εμμονή μαζί του. Αν ήρθε μαζί μου για να τον εκδικηθεί. Και εκείνη τη στιγμή πέρασε απο το μυαλό μου η στιγμή στο αυτοκινητό της πηγαινοντας προς το σπίτι της που πάγωσε όταν άκουσε το επίθετο  μου.

Μια ήταν η λογική εξήγηση. Η έλενα ήρθε μαζί μου γιατι με γούσταρε και στην πορεία έμαθε ποιανού είμαι γιος για αυτό ήταν και λίγο απόμακρη. Δεν μου είπε τίποτα. Και συνεχισε να είναι μαζί μου.

Στην συνέχεια όμως σκέφτηκα ότι άλλη μια φορά που ο πατέρας μου μπαίνει εμπόδιο στην ευτυχία μου. Είτε ηθελημένα είτε οχι. Ενα είναι το σιγουρο θα με ανάγκαζε να χωρίσω απο την Ελένα.

Το απογευματακι και αφού, με επισκεφτηκε ο γιατρός για να με ενημερώσει προσωπικά ότι όλα πήγαν περίφημα και απο δω και πέρα εξαρτόταν απο μένα πόσο γρηγορα θα επανερχόμουν στην καθημερινές μου δραστηριότητες, ήρθε ο Κώστας.

Ζήτησα ξανά να μείνουμε μονοι μας και οι δικοί μου δυσαρεστήθηκαν το ίδιο και περισσότερο με την πρώτη φορά.

-Που είναι η Έλενα? Γιατι δεν σηκώνει το τηλεφωνο?
-Η Έλενα είναι τρομαγμένη. Μου είπε να σου πω ότι την πήρε τηλ ο πατέρας σου και άρχισε να την απειλεί και να την βρίζει. Εσυ του έδωσες το τηλεφωνο της?
-Όχι ρε είσαι σοβαρός. Αλλά δεν είναι δυσκολο για αυτόν. Δηλαδή τι της είπε στο τηλεφωνο?
- Δεν ξέρω λεπτομέρειες.

Και πριν τελειωσουμε την κουβεντα μας ανοιξε η πόρτα βίαια και κμπηκε μέσα ο πατέρας.

Το βλέμμα του ήταν αγριο και άκρως ψαρωτικό. Πλησιαζει τον Κώστα και του λέει:

-Εσυ γνωρισες την Έλενα στον γιό μου?

Ο κώστας ξαφνιάστηκε και ρίχνοντας μου μια κλεφτή ματιά ήταν έτοιμος να τα ξεράσει όλα…..

 

[Velociraptoras]

Tυπε με το τσιγκελι στα βγαζουμε αντε να δουμε τωρα ποτε θα αποφασισεις να γραψεις τη συνεχεια

 

[dismorfian]

 

[soul3]

Για το τι εχεις περασει εσυ ανοιξε αλλο thread

 

[podhlaths]

=========31========

-Μπαμπά σε παρακαλώ πέρνα έξω.
-Μάρκο βουλωσε το. και αμέσως  το φονικό βλέμμα άλλαξε αποδεκτη.

Δεν φοβόμουν, είχε περάσει καιρός που ο πατέρας μου είχε χάσει την επιρροή του πάνω μου. Στην αρχή ήταν μίσος που παρατησε την μανα, μετα αποστροφή και μετα μια άτυπη κόντρα. Σε καμία περίπτωση όμως δεν ήταν φόβος. βεβαια σε αυτό βοήθησαν οι κατ’ εξακολουθηση τυψεις που δημιουργούσα στον πατερα μου για την απουσία του. Κάθε φορά που πηγαινε να βγεί απο πάνω, καθε φορά που έκανε προσπάθεια να μου αρνηθεί κάτι, λίγο το βλεμμα, λίγο κάποια ατάκα τον γέμιζα τυψεις, τυψεις που τον μαλάκωναν ,τυψεις που με βοηθούσαν να επιβληθώ.

Όμως στην προκειμένη περίπτωση δεν με έπαιρνε να κανω και πολλά. Δεν ήταν κάτι που αφορούσε εμένα και αυτόν αποκλειστικά. Στο παιχνίδι ήταν και ο κώστας ο πρώτος άνθρωπος που θα μπορούσα να χαρακτηρίσω ως φίλο, στην μέση ήταν η Έλενα, ο αντρας της και τα παιδιά της και τελος ήταν η μάνα μου. Αλήθεια τι θα έλεγε η μάνα μου αν μάθαινε ότι είχα πιάσει για γκόμενα την παλιά αγάπη του πατέρα μου, αν μάθαινε ότι ηλικιακά είναι μεγαλύτερη και απο αυτήν?

Ήθελα να ανοιξει η γη να με καταπιεί. Επρεπε να βρω έναν αντιπερισπασμό! Αλλά τι?

-Σε ξαναρωτάω εσυ γνωρισες την Έλενα στο γιο μου? Απαντησε μου.
-Βασικά ναι. Είναι κολλητή φίλη της δικιάς μου.
-Ποια είναι η δικιά σου?
-Η Μαρία…
-πως λέγεται στο επίθετο αγόρι μου? Πόσο χρονών είναι?
-τι σημασία έχει?
-Να απαντας σε ότι σε ρωτάω ακούς? Είναι τις ίδιας συνομοταξίας με την έλενα η δικιά σου?
-Συνομο.. τι?
-Πόσο χρόνων είναι αγόρι μου η δικιά σου? Είναι παντρεμένη και εσενα?
-Είναι μεγάλη δεν ξερω ακριβως πως και όχι δεν είναι παντρεμένη.
-είσαι σιγουρος?
-απο ότι μου έχει πει…
-αρα δεν είσαι σιγουρος.

Το μυαλό του πατέρα μου έτρεχε με χιλια. Προσπάθούσε να καταλαβει πως εμπλεξα εγω με αυτή. Γιατι δεν του έβγαζες απο το μυαλό ότι όλο αυτό έγινε τυχαία.

-Θα σας βάλω όλους φυλακή είπε ο πατερας μου. Θα μου το πληρωσετε όλοι…
- Εγω τι έκανα? είπε ο κώστας
-Και εσυ, δεν μου τα λες καλά νεαρέ μου.

-Δεν νομίζω να σε διόρισα δικηγόρο μπαμπά. Νομίζω το παρατραβάς. Είμαι ενήλικος και δεν μου φταίει κανένας.

ηταν η ώρα να περάσω στην αντεπίθεση.

-Και ποιος σου είπε να πάρεις τηλέφωνο την Έλενα? Ε? Με ρώτησες? Το ότι πληρώνεις αυτό εδω το νοσοκομείο δεν σου δίνει περισσότερα διακαιώματα. Δεν σε κάνει κανονικό πατέρα.

Ο κώστας ντράπηκε ανοιξε την πόρτα και πέρασε έξω.

-Ο σωστός πατέρας δεν έρχεται ετεροχρονισμένα για να επιρρίψει ευθυνες στους ξένους. Ο σωστός πατερας είναι κοντα στα παιδιά του και τα συμβουλευει πριν κάνουν λάθη.
Ο σωστός πατέρας δεν τρέχει πίσω απο γκομενίτσες και δεν ζηλευει τον γιό του όταν βρεί γκόμενα κάποια που γούσταρε στο παρελθόν ο ίδιος!!!
-Τι είπες? Σε ζηλεύω?
-δεν ξέρω αν με ζηλευεις αλλά έτσι συμπεριφέρεσαι.
-Αγόρι μου είσαι καλά? Τι είναι αυτά που λες.
-Ξέρω πολύ καλά τι λέω και αν θέλεις να μάθεις την Έλενα την έριξα μόνος μου και την αγαπαω πολύ. Και με αγαπά και αυτή.

Και πριν προλάβω να ολοκληρώσω την φράση μου ανοιξε η πόρτα και ο πατέρας μου έφυγε.

Το ότι θα βρισκόμουν σε ένα νοσοκομειο ξαφνικά. ανήμπορος να περπατησω για κανα μήνα, λίγες ώρες μετα το χειρουργιο και το μόνο που θα με απασχολουσε ήταν το ερωτικό δεν θα το περίμενα ποτέ.

Μετά απο τον καβγά με τον πατέρα μου ενοιωθα την αναγκη μου να συναντησω την έλενα να μεγαλώνει. Ίσως η αποκάλυψη ότι αυτή παλιά ήταν γκόμενα του πατερα μου και τώρα γουσταρε εμένα υποσυνειδητα να με ιντριγκαρε.

Στο δωμάτιο μπήκε ο Κώστας ξανά ενώ μου έκανε εντυπωση η διακριτικότητα της μανας τόση ώρα.

-Κώστα είδες την μάνα μου?
- Ναι έτρεξε πίσω απο τον πατερα σου.
-Φίλε συγγνωμη κιολας που επεμβαινω αλλά απεξω εγω και η μάνα σου ακούσαμε τα πάντα και νομίζω ο πατερας σου έχει δικαιο. 
-Τι δικαιο ρε κώστα?
-Αν θέλεις να ακούσεις την συμβουλη μου αστον να χειριστεί την υπόθεση και μην τον πας κοντρα.Όσο να ναι πατερας σου είναι και θέλει μόνο το καλό σου.

Έκλεισα τα μάτια και ακουμπησα πίσω στο κρεβάτι.

-Λοιπόν Μάρκο εγω φευγω ότι θες παρε με.
-καλώς φίλε.Καλό βράδυ.

Δυο λεπτά αργότερα μπηκε η μάνα κλαιγωντας.
-Μάρκο μου τι είναι αυτά που μαθαίνω?
Δεν απάντησα.

Το συντομότερο δυνατόν τα μαζευουμε και παμε Γιάννενα. Και όταν γίνει καλά βλέπουμε…

Θέλουν να με πάρουν μακριά απο την Έλενα σκεφτηκα αμέσως....

 

[kavliaris]

Πωωωω ρε φίλε με τα τελευταία post ξενερωσα,"έριξα την έλενα και την αγαπάω???",ήμαρτον ρε ουτε ο παπακαλιάτης τετοια σάλια.Λοιπόν γύρνα την ιστορία στην γιατρινα και τις νοσοκόμες γιατί το βλέπω να πηγαίνει άπατο το σενάριο.

 

[dismorfian]

Για το τι εχεις περασει εσυ ανοιξε αλλο thread

Άνοιξα αλλά πληροφορήθηκα ότι δεν ταίριαζε προφανώς για κάποιον τεχνικό λόγο
και άκουσα τις συμβουλές παλαιοτέρων μελών να το συγχωνεύσω κάπου.
Διάλεξα εδώ, που να το έβαζα δηλαδή; στην διατροφή;  :S

 

 

[dismorfian]

Stay tuned...

 

Stay tuned...

εχουμε αναγκη τζερτζελακια απο ντισμορφιαν

 

[Velociraptoras]

=========31========

-Μπαμπά σε παρακαλώ πέρνα έξω.
-Μάρκο βουλωσε το. και αμέσως  το φονικό βλέμμα άλλαξε αποδεκτη.

Δεν φοβόμουν, είχε περάσει καιρός που ο πατέρας μου είχε χάσει την επιρροή του πάνω μου. Στην αρχή ήταν μίσος που παρατησε την μανα, μετα αποστροφή και μετα μια άτυπη κόντρα. Σε καμία περίπτωση όμως δεν ήταν φόβος. βεβαια σε αυτό βοήθησαν οι κατ’ εξακολουθηση τυψεις που δημιουργούσα στον πατερα μου για την απουσία του. Κάθε φορά που πηγαινε να βγεί απο πάνω, καθε φορά που έκανε προσπάθεια να μου αρνηθεί κάτι, λίγο το βλεμμα, λίγο κάποια ατάκα τον γέμιζα τυψεις, τυψεις που τον μαλάκωναν ,τυψεις που με βοηθούσαν να επιβληθώ.

Όμως στην προκειμένη περίπτωση δεν με έπαιρνε να κανω και πολλά. Δεν ήταν κάτι που αφορούσε εμένα και αυτόν αποκλειστικά. Στο παιχνίδι ήταν και ο κώστας ο πρώτος άνθρωπος που θα μπορούσα να χαρακτηρίσω ως φίλο, στην μέση ήταν η Έλενα, ο αντρας της και τα παιδιά της και τελος ήταν η μάνα μου. Αλήθεια τι θα έλεγε η μάνα μου αν μάθαινε ότι είχα πιάσει για γκόμενα την παλιά αγάπη του πατέρα μου, αν μάθαινε ότι ηλικιακά είναι μεγαλύτερη και απο αυτήν?

Ήθελα να ανοιξει η γη να με καταπιεί. Επρεπε να βρω έναν αντιπερισπασμό! Αλλά τι?

-Σε ξαναρωτάω εσυ γνωρισες την Έλενα στο γιο μου? Απαντησε μου.
-Βασικά ναι. Είναι κολλητή φίλη της δικιάς μου.
-Ποια είναι η δικιά σου?
-Η Μαρία…
-πως λέγεται στο επίθετο αγόρι μου? Πόσο χρονών είναι?
-τι σημασία έχει?
-Να απαντας σε ότι σε ρωτάω ακούς? Είναι τις ίδιας συνομοταξίας με την έλενα η δικιά σου?
-Συνομο.. τι?
-Πόσο χρόνων είναι αγόρι μου η δικιά σου? Είναι παντρεμένη και εσενα?
-Είναι μεγάλη δεν ξερω ακριβως πως και όχι δεν είναι παντρεμένη.
-είσαι σιγουρος?
-απο ότι μου έχει πει…
-αρα δεν είσαι σιγουρος.

Το μυαλό του πατέρα μου έτρεχε με χιλια. Προσπάθούσε να καταλαβει πως εμπλεξα εγω με αυτή. Γιατι δεν του έβγαζες απο το μυαλό ότι όλο αυτό έγινε τυχαία.

-Θα σας βάλω όλους φυλακή είπε ο πατερας μου. Θα μου το πληρωσετε όλοι…
- Εγω τι έκανα? είπε ο κώστας
-Και εσυ, δεν μου τα λες καλά νεαρέ μου.

-Δεν νομίζω να σε διόρισα δικηγόρο μπαμπά. Νομίζω το παρατραβάς. Είμαι ενήλικος και δεν μου φταίει κανένας.

ηταν η ώρα να περάσω στην αντεπίθεση.

-Και ποιος σου είπε να πάρεις τηλέφωνο την Έλενα? Ε? Με ρώτησες? Το ότι πληρώνεις αυτό εδω το νοσοκομείο δεν σου δίνει περισσότερα διακαιώματα. Δεν σε κάνει κανονικό πατέρα.

Ο κώστας ντράπηκε ανοιξε την πόρτα και πέρασε έξω.

-Ο σωστός πατέρας δεν έρχεται ετεροχρονισμένα για να επιρρίψει ευθυνες στους ξένους. Ο σωστός πατερας είναι κοντα στα παιδιά του και τα συμβουλευει πριν κάνουν λάθη.
Ο σωστός πατέρας δεν τρέχει πίσω απο γκομενίτσες και δεν ζηλευει τον γιό του όταν βρεί γκόμενα κάποια που γούσταρε στο παρελθόν ο ίδιος!!!
-Τι είπες? Σε ζηλεύω?
-δεν ξέρω αν με ζηλευεις αλλά έτσι συμπεριφέρεσαι.
-Αγόρι μου είσαι καλά? Τι είναι αυτά που λες.
-Ξέρω πολύ καλά τι λέω και αν θέλεις να μάθεις την Έλενα την έριξα μόνος μου και την αγαπαω πολύ. Και με αγαπά και αυτή.

Και πριν προλάβω να ολοκληρώσω την φράση μου ανοιξε η πόρτα και ο πατέρας μου έφυγε.

Το ότι θα βρισκόμουν σε ένα νοσοκομειο ξαφνικά. ανήμπορος να περπατησω για κανα μήνα, λίγες ώρες μετα το χειρουργιο και το μόνο που θα με απασχολουσε ήταν το ερωτικό δεν θα το περίμενα ποτέ.

Μετά απο τον καβγά με τον πατέρα μου ενοιωθα την αναγκη μου να συναντησω την έλενα να μεγαλώνει. Ίσως η αποκάλυψη ότι αυτή παλιά ήταν γκόμενα του πατερα μου και τώρα γουσταρε εμένα υποσυνειδητα να με ιντριγκαρε.

Στο δωμάτιο μπήκε ο Κώστας ξανά ενώ μου έκανε εντυπωση η διακριτικότητα της μανας τόση ώρα.

-Κώστα είδες την μάνα μου?
- Ναι έτρεξε πίσω απο τον πατερα σου.
-Φίλε συγγνωμη κιολας που επεμβαινω αλλά απεξω εγω και η μάνα σου ακούσαμε τα πάντα και νομίζω ο πατερας σου έχει δικαιο. 
-Τι δικαιο ρε κώστα?
-Αν θέλεις να ακούσεις την συμβουλη μου αστον να χειριστεί την υπόθεση και μην τον πας κοντρα.Όσο να ναι πατερας σου είναι και θέλει μόνο το καλό σου.

Έκλεισα τα μάτια και ακουμπησα πίσω στο κρεβάτι.

-Λοιπόν Μάρκο εγω φευγω ότι θες παρε με.
-καλώς φίλε.Καλό βράδυ.

Δυο λεπτά αργότερα μπηκε η μάνα κλαιγωντας.
-Μάρκο μου τι είναι αυτά που μαθαίνω?
Δεν απάντησα.

Το συντομότερο δυνατόν τα μαζευουμε και παμε Γιάννενα. Και όταν γίνει καλά βλέπουμε…

Θέλουν να με πάρουν μακριά απο την Έλενα σκεφτηκα αμέσως....

Tυπε μη κανεις κανα μηνα για τη συνεχεια στα βγαζουμε που στα βγαζουμε με το τσιγκελι

 

[dismorfian]

Έχω κανει κατάληψη στο νήμα. Να γράφει πιο γρήγορα.  
Ορίστε, τώρα θα πάει σφεντόνα. Για σας δουλεύω.