Velvy_2
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 11 Ιουν 2010
- Μηνύματα
- 17.680
- Κριτικές
- 1
- Like
- 2
- Πόντοι
- 166
any day is a good day for a sad story!
Δε σπαμάρω άλλο γιατί θα έχει δίκιο ο συγχωριανός αν με βρίσει.
any day is a good day for a sad story!
Μπορείς να το πεις κι έτσι και όπως με τις ουσίες άλλωστε, η εξάρτηση είναι ψυχολογική. Επειδή όμως μπορεί το συναίσθημα να είναι πολύ δυνατό και όταν τελειώσει να νοιώθεις ότι τελειώνεις κι εσύ - χρειάζεσαι χρόνο για να το ξεπεράσεις.Θελετε να το πειτε αρρωστια αυτο που αισθανομε, πεστε το. Κι εγω αυτο πιστευω οτι ειναι. Το θεμα ειναι πως γιατρευσε απο αυτη την αρρωστια. Αυτο ρωταω. Το εχετε ζησει, το ξεπερασατε και πως ?
Καλησπέρα...θα πω κι εγώ την άποψη μ περί του θέματος.
Απο τις έως τώρα εμπειρίες μου, θεωρώ πως η αγάπη υπάρχει, αλλά δεν είναι κάτι το οποίο θα το ζήσεις μια φορά στη ζωή σου και με έναν άνθρωπο, όπως πολλοί υποστηρίζουν. Ο καθένας, άν είχαμε τη δυνατότητα να πάρουμε το βιβλίο της ζωή μας καταγεγραμένο, θα δούμε πως στη ζωή μας θα αγαπήσουμε 2,3 και παραπάνω φορές.Κατ'αρχήν πρόκειται για ένα "ισχυρό" συναίσθημα το οποίο έπεται του έρωτα και το οποίο κατά βάση παρουσιάζεται σε πιο έντονο βαθμό στις πρώιμες ηλικίες της ενήλικης ζωής μας.Κι αυτό γιατί κατά την άποψή μου ως "νέοι ενήλικες" έχουμε την ανάγκη να ερωτευθούμε και να αγαπήσουμε και ήμαστε πιο ευαίσθητοι και αθώοι.
Άλλοι πάλι μπερδεύουν τον έρωτα και τη καύλα με την αγάπη. Πόσες φορές έχω ακούσει 15χρ. και 16χρ κοριτσάκια να μιλάνε για αγάπη προς ένα αγόρι και την άλλη μέρα να γαμιούνται με φαντάρους. Πόσες φορές επίσης κάποιος στη ζωή του δηλώνει φούλ ερωτευμένος και υποστηρίζει πως αγαπάει τον έναν η τον άλλο αλλά τον πληγώνει.(απο κοριτσάκια μέχρι παντρεμένους που παρατάνε τις συζύγους τους για 20χρονες Ουκρανέζες).Δεν παίζει ρόλο η μόρφωση, η εξυπνάδα και τα ήθη. Ουδείς αναμάρτητος.
Θεωρώ πως ουδείς αναντικατάστατος. Αν αγαπήσω κάποια και χωρίσουμε σίγουρα θα βρώ(όπως και εκείνη) μελλοντικά(έστω και αρκετά μετά) κάποια άλλη ν αγαπήσω(και εκέινη αντίστοιχα). Δεν υπάρχει μόνο μια με τα χαρακτηριστικά(εσωτερικά & εξωτερικά) που με έκαναν να αγαπήσω. Απλά ο καθένας κολάει σε κάποιον-α και επειδή δε μπορεί να βρεί υποκατάστατο(για διάφορους λόγους), να νιώσει την αγάπη που εισέπραξε και έδωσε στη προηγούμενη σχέση του(εδώ έπεται και το θέμα της σύγκρισης σε κάθε νέα μας γνωριμία) και έτσι συνεχίζει να την/τον σκέφτεται(η αλλιώς όπως λέω εγώ να καψουρεύται). Αν π.χ. είχε τη δυνατότητα ο καθένας μας, κάθε φορά που χώριζε να έβρισκε μια άλλη κοπέλα με αντίστοιχα(η και καλύτερα) χαρακτηριστικά ομορφιάς και χαρακτήρα,θεωρώ, αν όχι θα σταματούσε να τη σκέφτεται, σίγουρα θα μειωνόταν κατά πολύ η επιθυμία και η σκέψη του στη/στο πρώην. Άλλωστε μη ξεχνάμε πως θυμόμαστε τους πρώην συνήθως όταν τρώμε το μπούλο απο τους νυν μας ή όταν δε μπορούμε να βρούμε κάτι καινούριο.
κοιτάτε να γαμάμε.. και δώστε αγάπη εκεί που αξίζει και με μέτρο. Κι αν δεν εκτιμηθεί..οκ απλά δε την άξιζε.
μετά τιμής
Ο ΠΥΡΟΚΑΥΛΟΣ
...ο έρωτας για τις γυναίκες...
[..]
Kι άλλος πικραμένος..
σε μια σχεση που τελειωνει η αγαπη δεν εχει βρει ανταποκριση.καταλαβα τι εννοεις αλλα ετσι ειναιλένε ότι η πιο δυνατή αγάπη είναι αυτή που δεν βρίσκει ανταπόκριση
+10λένε ότι η πιο δυνατή αγάπη είναι αυτή που δεν βρίσκει ανταπόκριση
το νέβερ αγκαίν πρέπει να αλλάξει τάχιστα ,
λένε ότι η πιο δυνατή αγάπη είναι αυτή που δεν βρίσκει ανταπόκριση
χμ σωστό από αυτή τη σκοπιάΑπλά μπορείς να το παίζεις πιο εύκολα drama queen τότε και νομίζεις ότι πονάει όλη σου η ψυχή.
Δεν πιστεύω ότι ισχύει όμως.
Μου κάνατε τη καρδιά περιβόλι !!! βγήκα από μια ιδιότροπη σχέση πριν από ένα μήνα απο την οποία ήταν δική μου επιλογή να τελειώσει..αγάπησα και με αγάπησαν αλλά διάφοροι λόγοι που δεν μπορώ να πω με οδήγησαν σε αυτό το γεγονός..
και έρχομαι και διαβάζω αυτό το θρεντ και εκεί που είμαι κατα κάποιο τρόπο ήρεμος και ήσυχος για την απόφαση μου , μου αλλάζετε τα δεδομένα της σκέψης μου..όσο για την αγάπη , αυτή η ρημάδα μας τα κάνει όλα..αυτό το περίεργο συναίσθημα που νοιώθουμε για τη γκόμενα μας , τη κοπέλα μς , τη γυναίκα μας το οποίο μας κάνει να παθαίνουμε πολλές ταραχές ! προσοχή μη μπερδευόμαστε με το ερωτικό κομμάτι..αυτό είναι άλλο..σας το λέει παθών που το μπερδευε πάντα..και όταν αποφάσισα να τα διαχωρίσω άρχισα να καταλαβαίνω κάποια πράγματα..και ακόμη εκπαιδεύομαι στα 37 μου..
άντε βοήθεία μας
Είσαι πολύ γλυκός που άνοιξες τέτοιο θέμα.
Μια φορά έχω αγαπήσει τόσο. Έχω ερωτευτεί γενικά, αρκετές φορές, αλλά κυρίως γιατί πείθω τον εαυτό μου να το κάνει. Μ'αρέσει το love mode και αυθυποβάλλομαι ώστε να μπω σε αυτό.
Όλα αυτά που αναφέρεις, τα έχω ζήσει μια φορά και όσο κι αν με κοροιδεύω δε νομίζω ότι μπορώ να ξαναγαπήσω σε τέτοια ένταση ξανά. Μπορώ να γράφω σελίδες ολόκληρες γι αυτόν.. Γάμα τα.
Το έζησα ναι.
Κι εμείς μιλάγαμε πολύ συχνά στο τηλέφωνο απ'όταν χωρίσαμε και λέγαμε τα νέα μας, ΟΛΑ τα νέα μας όμως. Αλλά αποφάσισα να το κόψω, γιατί δε θέλω να σκέφτομαι οτιδήποτε έχει να κάνει με αυτόν. Θάβω τα πάντα που τον αφορούν και τέλος.
Είναι με άλλη τώρα και περνάει καλά. Είναι όμορφο ζευγάρι. Ας είναι καλά λοιπόν και τέλος.
*Η ns έχει δίκιο σε όσα λέει και δεν είναι καθόλου υπερβολική. Σου μιλάει για τον άνθρωπό της και σε πιάνουν τα κλάματα από συγκίνηση για το πόσο πλήρης είναι.
[/quote
ειναι ευτυχια να εχεις ζησει εναν τετοιο ερωτα ακομα κι αν τελειωσε.και ακομα μεγαλυτερη ευτυχια αν αυτος ο ερωτας σε εκανε καλυτερο ανθρωπο σε σημειο που να ξεχνας εγωισμους και να θελεις μονο το καλο του.αυτο και μονο πρεπει να σε χαροποιει και οχι να σε μελαγχολει.
μου 'χεις γαμησει τη φαντασιωση μωρη.τι γλυκα ειναι αυτη?φορα παλι τα δερματινα και ξεκινα τα μπινελκια