Μέσω των επιστολών σας, για τις οποίες σας ευχαριστώ, διαπιστώνω ότι, μαζί με το ενδιαφέρον των φίλων της στήλης για τον Κίμο και τους άθλους του, παρατηρείται και άγνοια, ιδίως μεταξύ των νεοτέρων, για το ηρωικό παρελθόν του ανδρός. Θεωρώ υποχρέωσή μου, συνεπώς, να τινάξω τη σκόνη της Ιστορίας από μια ξεχασμένη -και, σε πολλούς, άγνωστη- σελίδα της...
Ως φοιτητής της ιστορικής ΑΣΟΕΕ, κατά τη δεκαετία του 1960, ο Κίμος ο Κουλούρης είχε έναν ξεχωριστό ρόλο στο φοιτητικό κίνημα της εποχής. Δεν ήταν μεγάλος και απαιτητικός ρόλος. Ηταν ένας ρόλος από αυτούς για τους οποίους σπανίζουν οι εθελοντές. Ωστόσο: Ενας ρόλος σημαντικός, γιατί, αν και πολύ μικρός, ήταν πολύ δύσκολος.
Οι φοιτητικές συγκρούσεις της εποχής είχαν κάτι από τον χαρακτήρα των μαχών στην αναγεννησιακή Ιταλία του πρώιμου 15ου αιώνα: Η αγριότητα περιοριζόταν σε σχετικά μικρή έκταση του μετώπου, ενώ γίνονταν κυρίως με στόχους συμβολικούς. Οταν, λοιπόν, το πλήθος των κεντρώων και αριστερών φοιτητών συγκρουόταν με το πλήθος των δεξιών φοιτητών, ακολουθούσε την τακτική να εξασφαλίζει στα γρήγορα ένα θύμα της «κτηνώδους βίας της Δεξιάς», ώστε έπειτα να το περιφέρει, εν είδει λιτανείας, σε νοσοκομεία και αστυνομικά τμήματα ως απόδειξη των εγκλημάτων της Δεξιάς. Η τακτική αυτή προϋπέθετε, ασφαλώς, την ύπαρξη ενός φοιτητή πρόθυμου να φάει το ξύλο. Αυτός ο φοιτητής -σωστά το μαντέψατε- ήταν ο Κίμος.
Ο Κίμος δεν πατούσε συχνά στη σχολή, μου έλεγε παλαιός συμφοιτητής του, αλλά ήταν πάντα εκεί, στην πρώτη γραμμή, όποτε το δημοκρατικό καθήκον του απαιτούσε να αρπάξει ένα «μπουκέτο» στο πρόσωπο. Μάλιστα, το είχε φέρει έτσι η ανοικτίρμων μοίρα, ώστε το «μπουκέτο» που ξάπλωνε τον Κίμωνα τάβλα να το εισπράττει από τον Γολιάθ της ΕΚΟΦ, έναν φοιτητή του οποίου το όνομα πρόδιδε προέλευση από τη Μεσσηνιακή Μάνη, αλλά οι εντυπωσιακές έως τερατώδεις σωματικές του διαστάσεις τού είχαν δώσει το παρατσούκλι «το περίπτερο». Κάθε φορά, λοιπόν, που είχαμε «σύγκρουση Κίμου με περίπτερο», ο «νεκρός», τον οποίο οι διαβάτες της εποχής στην Πατησίων έβλεπαν τους θρηνούντες, πλην σφύζοντες από αγωνιστικό παλμό, φοιτητές να περιφέρουν σηκωμένο στους ώμους τους, ήταν ο Κίμος σε κατάσταση ψόφιου κοριού! Συμπέρασμα; Δεν ήταν μόνο γενναίος, ήταν και τετραπέρατος! Αλλοι έπιαναν τα παροιμιώδη «πουλιά στον αέρα», εκείνος μυώδη περίπτερα στο πρόσωπο...
Αρκετοί θα έχετε ήδη κάνει τον συσχετισμό, για τους άλλους όμως πρέπει να θυμίσω ότι, στην τεράστια διεθνή επιτυχία της ταινίας «The Big Chill» του 1983, τον ρόλο του νεκρού στο φέρετρο, του οποίου το πρόσωπο ποτέ δεν φαίνεται στην ταινία, τον παίζει ο Κέβιν Κόστνερ, ο οποίος μετά διέπρεψε στο Χόλιγουντ. Δεν είναι τυχαίο ότι ο Κίμος ξεκίνησε με τον ρόλο του νεκρού. Αφενός, ως χαρακτήρας, είναι υπερβολικός σαν καρτούν του Χόλιγουντ. (Με όλα τα περίεργα που έχει κάνει στο πρόσωπό του, δεν θύμιζε αμυδρά, λ.χ., Μίκι Ρουρκ που έχει συλληφθεί να οδηγεί μεθυσμένος στη Σάνσετ Μπούλεβαρντ;) Αφετέρου, τηρουμένων πολλών αναλογιών, το δικό μας Χόλιγουντ ήταν η εποχή του ΠΑΣΟΚ, της οποίας η κύρια προσθήκη στον πολιτισμό μας ήταν η γκλαμουριά. Αυτά, ως προς την ενότητα της στήλης «Σελίδες της σύγχρονης Ιστορίας μας»...
