Hirayama
Μέλος
- Εγγρ.
- 30 Απρ 2011
- Μηνύματα
- 3.258
- Like
- 3
- Πόντοι
- 16
Να σου κάνω τη χάρη μωρή παλιοκουράδα να ξανασχοληθώ μαζί σου:
Οι ίδιοι οι Γερμανοί, μωρή παλιό κουράδα, έχουν αναγνωρίσει τα εγκλήματα τους, εσείς οι δωσίλογοι εκεί, με το γινάτι να τους δικαιώσετε, εναντίον του λαού σας!
Το βρήκα εγώ το άρθρο για σένα, ντενεκέ.
Διάβασε το, και πες μου που διαφωνείς:
[size=14pt]
Καλάβρυτα 1943: Ένα ακόμα φρικιαστικό έγκλημα του ΕΛΑΣ[/size] Από τον τίτλο και μόνο φαίνεται μαλάκα, ότι εξισώνεις την αντίσταση ενός κατεχόμενου λαού με τά άνανδρα αντίποινα των νάζί στον άμαχο πληθυσμό. Για την ακρίβεια προσπαθείς να εμφανίσεις τα εγκλήματα των Γερμανών σαν εγκλήματα των ελλήνων που τόλμησαν να αντισταθούν και εξαγρίωσαν τα αφεντικά σου.
Το μεσημέρι της 16ης Οκτωβρίου 1943 ο 5ος λόχος του 749 Συντάγματος της 117ης Μεραρχίας της Βέρμαχτ, με έδρα το Αίγιο, με 100 περίπου άνδρες και επικεφαλής τον Αυστριακό λοχαγό Χανς Σόμπερ (Schober) κινούνταν προς τα Καλάβρυτα. Ξαφνικά δέχεται επίθεση από ομάδα 350 ανταρτών του ΕΛΑΣ. Ο λόχος που αποτελούνταν κυρίως από βοηθητικούς εγκλωβίζεται στην απόκρημνη χαράδρα της Κερπινής. Τη νύχτα 15 περίπου Γερμανοί σπάζουν τον κλοιό και επιστρέφουν στο Αίγιο. Το πρωί οι υπόλοιποι παραδίνονται. Είχαν 4 νεκρούς και 3 τραυματίες. Ο ΕΛΑΣ είχε 6 νεκρούς.
Οι πάγιες διαταγές του αρχηγείου του ΕΛΑΣ ήταν οι αιχμάλωτοι να εκτελούνται επί τόπου. Έγκλημα πολέμου, σαφώς, αλλά πώς να εκτελέσεις 81 άτομα;
Να σου πω εγώ πώς να εκτελέσει τα 81 άτομα ηλίθιε! Με τον γκασμά της ΟΠΛΑ που σκότωσε τους τρεις στο ξενοδοχείο όπως λες παλιοβλάκα.
Μεταφέρουν λοιπόν τους αιχμαλώτους οι Ελασίτες αρχικώς στα Καλάβρυτα. Τους γδύνουν, τους πλιατσικολογούν και τους διαπομπεύουν. Τους 3 τραυματίες, τους βάζουν σε ένα πρόχειρο νοσοκομείο του ΕΛΑΣ που λειτουργεί στο ξενοδοχείο ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ, δήθεν για να νοσηλευτούν. Στην πραγματικότητα τους παραδίνουν στην ΟΠΛΑ, την οργάνωση επαγγελματιών δολοφόνων του ΕΛΑΣ. Η ΟΠΛΑ τους βασανίζει και τους σκοτώνει χτυπώντας τους στο κεφάλι με γκασμά. Πετάει τα πτώματά τους σε ένα ξεροπήγαδο των Λιγνιτωρυχείων «Ξυδιάς», νοτίως των Καλαβρύτων.
Εν τω μεταξύ, δύο νεαροί άνδρες του ΕΛΑΣ από το χωριό Σουδενά είχαν εκτελέσει 3 Γερμανούς τραυματίες που περιθάλπονταν στο νοσοκομείο των Καλαβρύτων μετά τη μάχη της Κερπινής. Από το χωρίο εκείνο καταγόταν ο 18χρονος Ντίνος Παυλόπουλος, τον οποίο είχαν κρεμάσει οι Γερμανοί στα Καλάβρυτα, στις 1 Σεπτεμβρίου 1943. Ο ένας μάλιστα από τους εκτελεστές ήταν μακρινός συγγενής του Παυλόπουλου. Η απαγωγή και εκτέλεση των αιχμαλώτων αυτών έγινε παρά τις έντονες αντιρρήσεις του προσωπικού του νοσοκομείου και θα έπαιζε σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη των γεγονότων.
Το γεγονός μαθεύεται στα Καλάβρυτα. Για να αποσείσουν το άγος οι Καλαβρυτινοί ανασύρουν τις σορούς των Γερμανών από το πηγάδι και τις θάβουν χριστιανικά στο νεκροταφείο.
Την άλλη μέρα, 18 Οκτωβρίου, ο ΕΛΑΣ μετακινεί τούς 78 εναπομείναντες αιχμαλώτους στα Μαζέικα. Οι Γερμανοί μαθαίνουν τα καθέκαστα και ζητούν την απελευθέρωσή τους. Τις διαπραγματεύσεις αναλαμβάνει ομάδα επιφανών Καλαβρυτινών με επικεφαλής τον αρχιμανδρίτη Κωνστάντιο Χρόνη (μετέπειτα Μητροπολίτη Αλεξανδρουπόλεως). Ματαίως προσπαθούν να πείσουν την ηγεσία του ΕΛΑΣ να απελευθερώσει τους αιχμαλώτους. Οι Γερμανοί είχαν δεχθεί να απελευθερώσουν ακόμα και κρατούμενους κομμουνιστές για ανταλλαγή. Προειδοποιούσαν όμως ότι αν πάθαιναν κάτι οι αιχμάλωτοι, για κάθε νεκρό Γερμανό θα σκότωναν 50 κατοίκους της περιοχής. Ο ΕΛΑΣ προφανώς ήθελε το ίδιο. Οι εκτελέσεις αμάχων Ελλήνων σε αντίποινα των δικών του εγκλημάτων ανάγκαζαν χιλιάδες ανθρώπους να βγαίνουν στο βουνό για να γλυτώσουν από την οργή των Γερμανών ή από τις σφαγές Ελλήνων που ο ίδιος ο ΕΛΑΣ διέπραττε συστηματικά, παγιώνοντας την εξουσία του και παίρνοντας θέση μάχης για την κατάληψη της Ελλάδας και την προσάρτησή της στο κομμουνιστικό στρατόπεδο, μετά τη διαφαινόμενη ήττα του Άξονα.
Έτσι στις 7 Δεκεμβρίου 1943 ο ΕΛΑΣ μεταφέρει τους 78 Γερμανούς αιχμαλώτους στη θέση Μαγείρου του Χελμού. Τους εκτελεί και πετάει τα πτώματά τους σ’ ένα βάραθρο 80 μέτρων.
Οι αντάρτες, μη διαθέτοντας κατάλληλα στρατόπεδα αιχμαλώτων πολέμου, κρατούσαν τους Γερμανούς στο χωριό Μαζέικα (σημ. Κλειτορία). Οι Γερμανοί αιχμάλωτοι είχαν εντολή από τον διοικητή τους, Σόμπερ, να μην επιχειρήσει κανείς να αποδράσει προκειμένου να μην επιβαρυνθεί η τύχη των υπόλοιπων. Διοικητής του ΕΛΑΣ στην περιοχή της Αχαΐας ήταν τότε ο Δημήτρης Μίχος. Όταν ο διοικητής της 117ης μεραρχίας έμαθε ότι υπήρχαν επιζώντες, άσκησε πίεση στους προύχοντες του Αιγίου και στον Μητροπολίτη Καλαβρύτων και Αιγιαλείας, Θεόκλητο Παναγιωτόπουλο, μετέπειτα αρχιεπίσκοπο, να μεταβούν στην περιοχή των ανταρτών με σκοπό τη μεσολάβηση για την απελευθέρωση των αιχμαλώτων. Απείλησε μάλιστα πως, σε περίπτωση αποτυχίας τους, θα προέβαινε σε μαζικά αντίποινα και εκτεταμένη καταστροφή χωριών.[10] Σύμφωνα μάλιστα με δημοσίευμα τοπικής εφημερίδα λίγο αργότερα, ο Γερμανός διοικητής πρότεινε να βοηθήσει στον επισιτισμό της Αιγιαλείας και των Καλαβρύτων, με αντάλλαγμα την επιστροφή των στρατιωτών.[11] Στην αποστολή που συγκροτήθηκε, συμμετείχαν τελικά ο δήμαρχος του Αιγίου, Αλέξανδρος Καζάνης, ο δικηγόρος Παναγιώτης (Πάνος) Μεντζελόπουλος, ο συμβολαιογράφος Παναγιώτης (Τάκης) Μεντζελόπουλος (γερμανομαθής), ο πρόεδρος του Εργατοϋπαλληλικού Κέντρου Αιγίου Παναγιώτης Ευθυμίου και ο αρχιμανδρίτης Κωνστάντιος Χρόνης ο οποίος είχε διοριστεί για τον σκοπό αυτό από τον μητροπολίτη. Όλοι παρακάλεσαν τον Θεόκλητο να μπει ο ίδιος επικεφαλής της αποστολής, αλλά αυτός αρνήθηκε παρόλο που γνώριζε τον Μίχο προσωπικά. Κατά τον ιστορικό Χέρμαν Φρανκ Μάγερ, το έκανε από έλλειψη θάρρους.[10]
Οι διαπραγματεύσεις διεξήχθησαν στο χωριό Βυσωκά (σημ. Σκεπαστό) μέσα σε κλίμα δυσπιστίας. Οι αντάρτες ζήτησαν την απελευθέρωση αιχμαλώτων μαχητών συντρόφων τους και έγκλειστων κομμουνιστών, ωστόσο οι Γερμανοί εξέφρασαν αντιρρήσεις. Στη συνέχεια η κατάσταση εκτραχύνθηκε με απειλές των ανταρτών προς τα μέλη της ελληνικής αντιπροσωπείας, καθώς είχαν εκνευριστεί από τη συμπεριφορά των Γερμανών. Αργότερα ο Μίχος έγραψε πως οι Γερμανοί δεν ήθελαν να γίνει ανταλλαγή αιχμαλώτων και πως ήθελαν να επιβάλλουν όρους νικητή σε ηττημένους. Μέσα σε αυτή τη συγκεχυμένη και απειλητική ατμόσφαιρα, ο Χρόνης επέστρεψε στο Αίγιο και παρακάλεσε τον μητροπολίτη να μεταβεί ο ίδιος στη Βυσωκά και να ασκήσει την επιρροή του προς εξεύρεση λύσης. Ωστόσο ο Θεόκλητος αρνήθηκε και πάλι. Έτσι έστειλε πίσω τον Χρόνη, με άλλα δύο μόνο μέλη της αρχικής αντιπροσωπείας αυτή τη φορά, καθώς οι υπόλοιποι είχαν φοβηθεί από τις απειλές που είχαν δεχθεί. Η αποστολή τους απέτυχε και πάλι. Στις 29 Νοεμβρίου, οι Έλληνες αντάρτες απέστειλαν την τελευταία τους πρόταση, με ονομαστική αναφορά σε Έλληνες κρατουμένους σε στρατόπεδα συγκέντρωσης της Γερμανίας. Πιθανολογείται πως στη λίστα αυτή περιλαμβανόταν και το όνομα του Νίκου Ζαχαριάδη, έγκλειστου στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Νταχάου. Επίσης απαιτούσαν την απελευθέρωση 50 Ελλήνων για κάθε Γερμανό αιχμάλωτο, ακολουθώντας την αναλογία που είχαν ορίσει οι ίδιοι οι Γερμανοί για τα μαζικά αντίποινα.[12][13] Επίσης απέτυχε η αποστολή που είχαν αναθέσει οι Γερμανοί στον ελληνομαθή υπολοχαγό Φραντς Γιούππε, καθώς δεν επιτεύχθηκε ούτε και τότε συμφωνία για την απελευθέρωση των κομμουνιστών. Μετά από την αποτυχία των διαπραγματεύσεων, ο Λε Σουίρ έδωσε εντολή να απελευθερωθούν οι αιχμάλωτοι χρησιμοποιώντας βία.[14]
Στις 5 Δεκεμβρίου 1943, έφτασε στα Μαζέικα, όπου κρατούνταν οι Γερμανοί, η είδηση για τη μάχη στο Παγκράτι, την εκτέλεση αγροτών στο χωριό Δάρα και την πυρπόληση του χωριού αυτού. Οι Γερμανοί πλησίαζαν στα Μαζέικα. Οι απειλητικές αυτές ειδήσεις ανάγκασαν τον αρχηγό του αποσπάσματος των ανταρτών, Σωτήρη Θεοδωρακόπουλο ("Κριαρά") να εγκαταλείψει τα Μαζέικα, μαζί με τους 77 αιχμαλώτους και να καταφύγει στο Πλανητέρο. Η φυγή τους ήταν μάλιστα τόσο εσπευσμένη που ξέχασαν στο χωριό έναν Γερμανό τραυματία. Στη συνέχεια κατέφυγαν στο χωριό Μάζι. Το τι επακολούθησε δεν είναι ξεκάθαρο αλλά φαίνεται πως στην ομάδα Θεοδωρόπουλου έφτασε γραπτή εντολή να εκτελέσει τους αιχμαλώτους. Τα μέλη της ομάδας αρνήθηκαν να εκτελέσουν τη διαταγή, όπως και ο αρχηγός τους, ο οποίος την ίδια ημέρα επέστρεψε στο χωριό του. Την εκτέλεση των αιχμαλώτων ανέλαβε άλλη ανταρτική ομάδα, με επικεφαλής κάποιον Κάραλη από τη νότια Μάνη.[15]
Οι Γερμανοί το μαθαίνουν. Μαθαίνουν και για την τύχη των 3 τραυματιών. Στις 10 Δεκεμβρίου 1943 κάνουν εκταφή των σορών τους και νεκροψία. Διαπιστώνουν τον φριχτό τρόπο με τον οποίο δολοφονήθηκαν.
Τη συνέχεια την ξέρουμε. Όλα τα χρόνια της αριστερής ιδεολογικής τρομοκρατίας η εξιστόρηση της σφαγής των Καλαβρύτων άρχιζε από δω. Κανένας δεν αναφερόταν στο πριν. Όμως η τραγωδία των Καλαβρύτων είχε προπαρασκευαστική ομάδα. Κι αυτή λεγόταν ΕΛΑΣ. Κανέναν αντιστασιακό χαρακτήρα δεν έχει η δολοφονία 81 αιχμαλώτων. Είναι ειδεχθές έγκλημα από μόνη της. Είναι ειδεχθέστερο όταν είσαι απολύτως βέβαιος ότι θα προκαλέσει τα αντίποινα που προκάλεσε.
Κι επειδή πάλι θα βρεθούν τα σκουπίδια του πληρωμένου οχετού που ονομάζεται αριστερή δημοσιογραφία για να χύσουν τη χολή τους, θα το ξαναπώ να το εμπεδώσουν: δεν δικαιολογώ καμμία βαρβαρότητα. Ο φόνος αμάχων ως αντίποινα είναι ΕΓΚΛΗΜΑ με κεφαλαία όλα τα γράμματα. Η σφαγή των κατοίκων των Καλαβρύτων από τους ΝΑΖΙ είναι ΕΓΚΛΗΜΑ με κεφαλαία όλα τα γράμματα. Αλλά σ΄αυτό συμφωνούμε όλοι. Και το λέμε κάθε χρονιά τέτοιες μέρες. Σ΄ αυτό που μένει να συμφωνήσουμε είναι ότι και οι πράξεις του ΕΛΑΣ που προηγήθηκαν ήταν ΕΓΚΛΗΜΑ με κεφαλαία όλα τα γράμματα. Γιατί πολύ λίγους έχω ακούσει μέχρι τώρα να το υποστηρίζουν δημοσίως.
Και επειδή δεν μασάω τα λόγια μου κλείνω με την προσωπική μου άποψη, την οποία έχω ξαναγράψει: Δεν εξισώνω το έγκλημα των Ναζί με το έγκλημα του ΕΛΑΣ. Το δεύτερο το θεωρώ χειρότερο. Διότι οι Ναζί σκότωναν εχθρούς. Οι κομμουνιστές σκότωναν ή οδηγούσαν με τις πράξεις τους στον τόπο του μαρτυρίου Έλληνες.
Εδώ είσαι απλά για τα πανηγύρια. Είσαι σίγουρος ότι ο παππούς σου δεν αρθρογραφούσε στην καθημερινή του Βλάχου που εξυμνούσε τον Χίτλερ στην κατοχή; που ξανακούστηκε ρε βλάκα ότι ο Κατεχομενος λαός δεν έχει δικαίωμα αντίστασης με κάθε τρόπο; τα ίδια δεν έκαναν οι Βιετναμέζοι στους αμερικανούς; οι Φιλανδοί στους ρώσους; οι αλγερινοί στους Γάλλους; κοκ
Το ΚΚΕ όχι μόνο δεν μετάνοιωσε για τα εγκλήματά του, αλλά ετοιμάζεται να κάνει ακριβώς το ίδιο, αν του δώσει την ευκαιρία μια έκρυθμη κατάσταση όπως – χτύπα ξύλο – ένας πόλεμος. Στο site του στην ενότητα «ταυτότητα» γράφει ΣΗΜΕΡΑ τα εξής ανατριχιαστικά:
- Στρατηγικός στόχος του ΚΚΕ είναι η κατάκτηση της επαναστατικής εργατικής εξουσίας, η δικτατορία του προλεταριάτου, για τη σοσιαλιστική οικοδόμηση. Το ΚΚΕ καθοδηγείται από την επαναστατική κοσμοθεωρία του μαρξισμού - λενινισμού.
- Σε περίπτωση ιμπεριαλιστικής πολεμικής εμπλοκής της Ελλάδας, ΕΙΤΕ ΣΕ ΑΜΥΝΤΙΚΟ είτε σε επιθετικό πόλεμο, το Κόμμα πρέπει να ηγηθεί της ΑΥΤΟΤΕΛΟΥΣ οργάνωσης της εργατικής - λαϊκής πάλης με όλες τις μορφές, ώστε να οδηγήσει σε ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΗ ΗΤΤΑ ΤΗΣ ΑΣΤΙΚΗΣ ΤΑΞΗΣ, ΕΓΧΩΡΙΑΣ και ξένης.
Από τους Ναζί έχουμε απαλλαγεί. Από τους κομμουνιστές πότε;
Παρά το γεγονός ότι η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας έχει αναγνωρίσει δημόσια τη ναζιστική αγριότητα κατά των Καλαβρύτων, ακόμα δεν έχει καταβληθεί καμιά αποζημίωση. Τον Απρίλιο του 2000, ο τότε Πρόεδρος της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας, Γιοχάννες Ράου, επισκέφτηκε τα Καλάβρυτα όπου εξέφρασε συναισθήματα ντροπής και βαθιάς θλίψης για την τραγωδία. Εντούτοις όμως, δεν ανέλαβε την ευθύνη εξ ονόματος του γερμανικού κράτους και δεν αναφέρθηκε στο ζήτημα των αποζημιώσεων
Οι ίδιοι οι Γερμανοί, μωρή παλιό κουράδα, έχουν αναγνωρίσει τα εγκλήματα τους, εσείς οι δωσίλογοι εκεί, με το γινάτι να τους δικαιώσετε, εναντίον του λαού σας!
