Δημιουργία οικογένειας -Αξίζει ή όχι;

[Μάγος του ΟΖ]

φιλε μου τρεχα, γυρευε. δεν υπαρχουν κανονες οταν μιλαμε για ανθρωπους.
να θυμησω κοντευω τα 52, παντρεμενος 15χρ, συγκατοικηση 20χρ, χωρις παιδια και δεν θα προκυψουν πλεον παιδια, με εξαιρετικη συζυγο (αλλα και με σπασαρχιδιες για ανοητα ζητηματα). γενικα ειμαι πολυ ευχαριστημενος με οτι εχει συμβει. ειδικα οταν κοιταζω αλλους γυρω μου. φιλους, γνωστους, συνεργατες, συναδελφους, συγγενεις, αρρωστα παιδια, μαλακιστηρια παιδια, και αλλα πολλα.
τι παει να πει αλλο μισο? αγαπω πολυ την γυναικα μου, ωστοσο στα μουλωχτα τον χωνω και αλλου. ουτε ενοχες εχω, ουτε υπαρξιακα, ουτε τιποτα. τα συναισθηματα που εχω για την γυναικα μου δεν τα εχω με καμια μουναρα πολυ καλυτερη της που εχω πηδηξει ως σημερα. και δεν μιλαω για πληρωμενο ερωτα βεβαια.
η γνωμη μου ειναι, ΖΟΥΜΕ, προσπαθουμε και ΟΤΙ βγει.
και σιγα μην σκασουμε

ΥΓ- και τωρα οποιος θελει να αποδοκιμασει την σταση ζωης μου, μπορει να το κανει ελευθερα. στα καλαμπαλικια μου

Συμφωνώ με αυτά που λες, ότι μια φορά ζούμε. Όταν έλεγα εγώ για συμπεριφορά εννοούσα για την ευγένεια στην σχέση, που να μην είναι κακοποιητική ή επιβλητική. Σαφώς και το να κοιτάνε οι μακροχρόνιες σχέσεις διεξόδους από την ρουτίνα δεν είναι κάτι κακό.
Από την "μαθητεία" μου και την πείρα μου, έχω καταλάβει ότι οι επιβλητικοί και κακοποιητικοί άνθρωποι στο τέλος τιμωρούνται. Με μία λέξη η δυναμική συμπεριφορά του ενός σε μία σχέση νομίζω ότι γυρίζει μπουμερανγκ σε αυτόν-ήν που τη διαπράττει. Αν έχεις δει την ταινία dogville θα καταλάβεις. Αφορά στο ότι η καλοσύνη είναι σχετική.
Και παραδείγματα πάμπολλα από την πραγματική ζωή.

 

[RETRO]

Αυτό το νήμα, μου είναι το πιο ενδιαφέρον από τα πολλά του site. Παρακολουθώ χρόνια το site και πολύ πρόσφατα γράφτηκα μέλος για να συνεισφέρω στην συλλογική διαλεκτική.
Είμαι 40+++ και δεν έχω κάνει οικογένεια. Όταν ήμουν νέος ένιωθα και ήμουν άτυχος και ανέτοιμος. Τώρα στην ώριμη μου ηλικία νιώθω επιτέλους δυνατός μετά από πολύ καιρό και ίσως έτοιμος ακόμα και για οικογένεια δική μου με την κατάλληλη που θα βρω. Όλα αυτά τα χρόνια, ήταν σαν περίοδος μαθητείας. Όμως πολλοί θα θεωρήσουν ότι στην ηλικία μου το τρένο έχει φύγει.
Παρ όλα αυτά είμαι αισιόδοξος ότι εκεί έξω υπάρχει το άλλο μου μισό και όλα αυτά που λέγονται για τα άσχημα διαζύγια χωρισμούς διατροφές επιμέλεια παιδιών, περιέργως δεν με αποτρέπουν. Ίσως επειδή είναι η ύλη της μαθητείας όπως προείπα, που θα με βοηθήσει να φυλάγομαι, να επιλέγω, και να προσέχω όχι μόνο τις άλλες, αλλά και την δική μου συμπεριφορά. Σκέφτομαι ότι αν εγώ είμαι σωστός απέναντι στην οποιαδήποτε, δεν θα έχω καμία τύψη, οπότε μάλλον θέλω να ρισκάρω. Αλλά θα ρισκάρω πουλώντας ακριβά το τομάρι μου και να επιβάλλω στον άνθρωπο που θα επιλέξω να έχει αντίστοιχη συμπεριφορά απέναντί μου.

τύπε μη σε τρωει το αγχος να πουμε. εδω ο βουτσας ο συγχωρεμένος εκανε παιδι στα 90 του. εσυ σαράντα χρονω εισαι νεο παιδι ακομα

 

[Μάγος του ΟΖ]

τύπε μη σε τρωει το αγχος να πουμε. εδω ο βουτσας ο συγχωρεμένος εκανε παιδι στα 90 του. εσυ σαράντα χρονω εισαι νεο παιδι ακομα

Για αυτό είσαι εδώ... για να λύνεις παρεξηγήσεις :-)

 

[ΒΑΛΚΑΝΙΟΣ ΠΟΥΤΣΑΡΑΣ]

οσα και να ζησεις μονος σου αργα η γρηγορα θα τα βαρεθεις ολα.
ο προορισμος του ανθρωπου ειναι η οικογενεια.
ναι ειναι τεραστιο ρισκο αλλα πρωτον αξιζει και δευτερον υπαρχουν και περιθωρια για διορθωση ατυχους αποτελεσματος

H ζωή είναι πολύ μικρή για να προλάβεις να βαρεθείς αυτά που σου αρέσουν.
Και μιας και έγραψες περί βαρεμάρας, ξέρω ένα σωρό παντρεμένους οικογενειάρχες
που έχουν βαρεθεί τη ζωή τους.

Τον προορισμό του τον καθορίζει ο καθένας από μόνος του.
Δεν είμαστε κανένα είδος προς εξαφάνιση ή γαλαζοαίματοι να ανησυχούμε για την διαιώνισή μας.

Έτσι όπως έχει διαμορφωθεί η ζωή, ένα καλό ερώτημα πέρα από το αν αξίζει η δημιουργία οικογένειας,
είναι και αν αξίζει σε ένα παιδί η ζωή για την οποία το προορίζουμε.
Δε θα ήθελα με τίποτα να ήμουν παιδί σε αυτές τις εποχές..

 

[Pornofan]

Έτσι όπως έχει διαμορφωθεί η ζωή, ένα καλό ερώτημα πέρα από το αν αξίζει η δημιουργία οικογένειας,
είναι και αν αξίζει σε ένα παιδί η ζωή για την οποία το προορίζουμε.
Δε θα ήθελα με τίποτα να ήμουν παιδί σε αυτές τις εποχές..

Aν συνηθίσουν από μικρά δε θα τα πειράζει

 

[daftrucker]

Αυτό το νήμα, μου είναι το πιο ενδιαφέρον από τα πολλά του site. Παρακολουθώ χρόνια το site και πολύ πρόσφατα γράφτηκα μέλος για να συνεισφέρω στην συλλογική διαλεκτική.
Είμαι 40+++ και δεν έχω κάνει οικογένεια. Όταν ήμουν νέος ένιωθα και ήμουν άτυχος και ανέτοιμος. Τώρα στην ώριμη μου ηλικία νιώθω επιτέλους δυνατός μετά από πολύ καιρό και ίσως έτοιμος ακόμα και για οικογένεια δική μου με την κατάλληλη που θα βρω. Όλα αυτά τα χρόνια, ήταν σαν περίοδος μαθητείας. Όμως πολλοί θα θεωρήσουν ότι στην ηλικία μου το τρένο έχει φύγει.
Παρ όλα αυτά είμαι αισιόδοξος ότι εκεί έξω υπάρχει το άλλο μου μισό και όλα αυτά που λέγονται για τα άσχημα διαζύγια χωρισμούς διατροφές επιμέλεια παιδιών, περιέργως δεν με αποτρέπουν. Ίσως επειδή είναι η ύλη της μαθητείας όπως προείπα, που θα με βοηθήσει να φυλάγομαι, να επιλέγω, και να προσέχω όχι μόνο τις άλλες, αλλά και την δική μου συμπεριφορά. Σκέφτομαι ότι αν εγώ είμαι σωστός απέναντι στην οποιαδήποτε, δεν θα έχω καμία τύψη, οπότε μάλλον θέλω να ρισκάρω. Αλλά θα ρισκάρω πουλώντας ακριβά το τομάρι μου και να επιβάλλω στον άνθρωπο που θα επιλέξω να έχει αντίστοιχη συμπεριφορά απέναντί μου.

Στα σαράντα σου πρακτικά απιθανο να βρεις το άλλο σου μισό.
Ένα μισό θα βρεις, να βάλεις και το δικό σου, μπας και γινουν τα δυό ένα ολόκληρο.
Τίποτα δε μπορείς να πουλήσεις σκληρά και ακόμα περισσότερο να επιβάλλεις.
Συμβιβασμούς θα κάνεις και υποχωρήσεις και θα εύχεσαι να είναι αμοιβαίοι για να προχωράει η κατάσταση.

 

[Αγράμματος]

οσα και να ζησεις μονος σου αργα η γρηγορα θα τα βαρεθεις ολα.
ο προορισμος του ανθρωπου ειναι η οικογενεια.
ναι ειναι τεραστιο ρισκο αλλα πρωτον αξιζει και δευτερον υπαρχουν και περιθωρια για διορθωση ατυχους αποτελεσματος

Φίλε μου είναι καθαρά θέμα οπτικής γωνίας πιστεύω (κάτι το οποίο φυσικά με την παροδο των χρόνων μπορεί να αλλάξει), αν το θέλει η καρδιά σου ναι να κάνεις οικογένεια, να τους δώσεις όλη σου την αγάπη ακόμα και αν στο τέλος υπάρχει ατυχές αποτέλεσμα ! Ομως υπάρχουν και άλλοι δρόμοι στην ζωή όπως ο δρόμος της ''μοναξιάς '' που ακολουθώ εγώ, μπορώ να σου πω πως είμαι ''πλήρης'' , δεν αισθάνομαι κενά μέσα μου και ούτε θεωρώ πως είμαι ''μισό'' για να ψάχνω το άλλο μου μισό, μπορεί όμως στο μέλλον να γεννηθέι η επιθυμία μέσα μου για οικογένεια και τότε πιθανότατα να το κάνω !

 

[professor x]

Αξίζει να κάνεις οικογένεια αν:

Βρεις κάποιον κάποια που θά μπορείς να συνεννοηθείς στα βασικά τουλάχιστον, πού θά υπάρχει καλό σεξ για όσο χρονικό διάστημα θά μπορείτε, πού θά γουστάρεις μέ αυτόν τόν άνθρωπο νά πεις καί δύο κουβέντες ή νά περνάτε χρόνο μαζί, πού θά θέλετε από κοινού νά γεράσετε μαζί, πού θά θέλεις νά γυρίσεις σπίτι σού νά δείς τήν οικογένεια σού, πού αμφότεροι θά έχεις ένα άνθρωπο βράχο στήριγμα στα δύσκολα πού θά είναι καί πολλά.... καί όχι μέ τήν πρώτη στραβή γειά σας....
Καί φυσικά εννοείται μέ μία σχετικά καλή οικονομική άνεση ως προς το βίος τής ζωής καί των παιδιών, απλά πράγματα όχι λουσα καί πολυτέλειες.
Ακούγονται γλυκανάλατα αυτά ναι αλλά είναι ή βάση τά θεμέλια για οικογένεια.

Αν είναι νά δημιουργίσει κάποιος οικογένεια καί σε 5 ή 10 χρόνια αρχίζουν τά διαζύγια και οι διατροφες πού θά βλέπεις τά παιδιά σού μέ τό δελτίο οπότε καί αν.... πού θά πρέπει να τά σκας κιόλας αλλιώς δέν.... τότε καλύτερα χωρίς οικογένεια.
Ή καί πού νά χωρίσεις είναι μέσα στο πρόγραμμα καί ας υπάρχουν οι καλύτερες προϋποθέσεις, τουλάχιστον νά χωρίσεις ανθρώπινα καί με λογική.
Στους δέκα γνωστούς πού ξέρω ο ένας είναι οκ στον γάμο του, όλοι οι άλλοι ή θά έχουν θέματα ή θά είναι στα δικαστήρια πού θά τσακώνονται για το ποιος θά πάρει τά μαχαιροπίρουνα....

Με αυτές τής συνθήκες ειδικά τήν σημερινή εποχή διαλέγω τήν ελευθερία μού.

 

[argyrotoxos]

Ο Έλληνας άντρας χωρίς προγαμιαιο συμβόλαιο, δεν θα έπρεπε να παντρεύεται. Όποια δεν υπογράφει, παίρνει δρόμο. Στην Ελλάδα ο άντρας σε περίπτωση διαζυγίου, φεύγει από το σπίτι μόνο με το βρακί του. Άρα μόνο με το βρακί του μπαίνει στον γάμο. Οι μαλακιες του στυλ, ο άντρας δίνει προίκα σήμερα, μας τελείωσαν. Όποια δεν γουσταρει παίρνει δρόμο. Και πολύ προσοχή στην επιλογή. Οι μπαροβιες θεογκομενες είναι για να περνάμε καλά. Όχι για να ανοίγουμε σπίτι.

Παλιά οι γυναίκες έπρεπε να έχουν προίκα για να παντρευτούν και υπήρχαν οι προικοθυρες....
Τώρα οι άντρες πρέπει να έχουν προίκα έστω για απλή σχέση...δεν υπάρχει όμως στα ελληνικά ανάλογος όρος παρά ο ξενικός "gold digger".

 

[argyrotoxos]

Βρέθηκε τύπος που βαρέθηκε να κρεμπιάζει το κουλούρι της J.Lo....

Είναι ευσεβής Καθολική και αν θεωρεί ότι το πιστονιασμα της πίσω όψης της μπορεί να επηρεάσει το ομολογουμένως υπέροχο σχήμα της τότε πιθανότατα δεν θα το δέχεται με αποτέλεσμα το δικαιολογημένο ξενερωμα του συζύγου....

 

[Calico cat]

Αξίζει αν είσαι γύρω στα 35-40 κι έχεις βρει έναν άνθρωπο να σε εκτιμά και να σε σέβεται, το ίδιο κι εσύ.

Το σεξ περνάει, μένει η συντροφικότητα. Αν χωρίσεις δεν σημαίνει ότι δεν παραμένεις οικογένεια με τα παιδιά σου και την πρώην γυναίκα σου αλλά θέλει επίπεδο αυτό για να γίνει, να είναι και οι δύο νορμάλ άνθρωποι που θα σκέφτονται τα παιδιά τους και όχι τους εγωισμούς τους.

Δυστυχώς οι περισσότεροι μένουν σε ένα γάμο και ξεκινάνε τα κερατώματα και τους τσακωμούς με αποτέλεσμα να την πληρώνουν τα παιδιά.

Κάποιοι πιθανώς να κρατάνε τη σχέση ζωντανή, όλα παίζουν. Το σίγουρο είναι ότι χρειάζονται δύο άνθρωποι με μια σχετική οικονομική άνεση γιατί είναι δύσκολα τα πράγματα. Το να βρεις ένα σύντροφο 100% ταιριαστό δεν παίζει αλλά ο σεβασμός για εμένα είναι το βασικότερο.

Στην τελική,μετά τα 50 κακά τα ψέμματα δεν είναι το σεξ που μας απασχολεί όλη τη μέρα αλλά η άνεση μας και η θαλπωρή, εγώ τουλάχιστον αυτό πιστεύω ότι θα έπρεπε να ισχύει. Αν είναι κάποιος τόσο καβλιάρης που θέλει να γαμάει συνέχεια και διαφορετική ας πηγαίνει με καμιά επαγγελματία που και που δεν βλάπτει

 

[balance22]

Ημουν μια μερα στην δουλεια και μου λεει μια συναδελφος γυρω στα 50 με μια κορη οτι τσακωθηκε μαζι της το πρωι για το ποια θα παρει το μοναδικο 2ευρω που υπηρχε στο σπιτι για να παρει κατι να φαει ή εκεινη ή το παιδί της. και επειδη αυτη δεν ηξερε ποτε θα σχολασει το πηρε εκεινη και η κορη της στο σχολειο δεν πηρε τιποτα.

 

[Calico cat]

Το συμπέρασμα είναι ότι αξίζει με προϋποθέσεις.

Αν έχεις βρει το σωστό σύντροφο το προχωράς (τονίζω όμως να υπάρχει μια σχετική οικονομική άνεση/σταθερότητα) αλλιώς καλύτερα μόνος και ειλικρινής με τον εαυτό σου.

Ακόμα και να χωρίσεις παραμένεις οικογένεια με κάποιον που έχετε ένα παιδί οπότε είναι θέμα χαρακτήρα πως θα το διαχειριστείς.

 

[Pornofan]

Παλιά στις "οπισθοδρομικές" και συντηρητικές πατριαρχικές κοινωνίες, ο περίγυρος και ο νόμος προστάτευαν τον άνδρα με "καταπίεση" και έλεγχο της γυναίκας και τα διαζύγια ήταν σπάνιο φαινόμενο ενώ το κέρατο πολύ risky business γιατί την έκαναν βούκινο στον περίγυρο και την πήγαιναν με τα σεντόνια στο τμήμα. Ο άνδρας έκανε γάμο και είχε σχετικά ήσυχο το κεφάλι του.
Σήμερα οι μισοί γάμοι διαλύονται συνήθως μετά από χρόνια κέρατου. Η κάθε πατσαβούρα έχει στο χέρι της το διαβολοκινητό με δεκάδες πιθανούς γαμιάδες. Ο νόμος δίνει κίνητρο στη γυναίκα να χωρίσει και την προστατεύει. Εγώ απορώ που ακόμα γίνονται γάμοι με τέτοιες συνθήκες.

 

[Calico cat]

Το κέρατο πέφτει σύννεφο γενικά απ' όλες τις πλευρές δυστυχώς.

Το επίπεδο φαίνεται από το πως διαχειρίζεσαι τις ορμές σου μέσα σε ένα γάμο. Μετά από 10 χρόνια ένα ζευγάρι σίγουρα δεν έχει την ίδια όρεξη για σεξ όπως είχε στην αρχή της σχέσης όμως αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να αρχίσει ο ένας να κερατώνει τον άλλο...

Θα μου πεις τι κάνεις, άντρας είσαι κι αυτή γυναίκα είναι και θέλετε να γαμηθείτε αλλά έχετε γίνει σαν φιλαράκια...Εκεί ή χωρίζεις πιστεύω ή το παλεύεις και κάνεις προσπάθειες να ξαναβρεις την όρεξη.

Παίζει ρόλο και η ηλικία και πόσες ορμές έχει ένας άνθρωπος, ας πούμε ένα ζευγάρι που είναι μαζί 15 χρόνια κι έχει μια καλή σχετικά ερωτική ζωή (έστω και πιο πεσμένη) θα είναι βλακεία στα 50 τους να χωρίσουν ενώ ας πούμε έχουν παιδί 15 χρονών...Είναι θέμα ωριμότητας.

Όταν κάνεις οικογένεια καλό είναι να έχεις εμπειρίες, να είσαι ας πούμε 35ρης η 40ρης και να έχεις γαμησει αρκετά μουνιά ώστε να μην έχεις απωθημένα...Το ίδιο και η γυναίκα,μια 35-38 χρονών που έχει φάει αρκετές ψωλές κάπου θα έχει χορτάσει εκτός κι αν μιλάμε για παρτόλα ολκής...

 

[DAMDIM100]

οσα και να ζησεις μονος σου αργα η γρηγορα θα τα βαρεθεις ολα.
ο προορισμος του ανθρωπου ειναι η οικογενεια.
ναι ειναι τεραστιο ρισκο αλλα πρωτον αξιζει και δευτερον υπαρχουν και περιθωρια για διορθωση ατυχους αποτελεσματος

Ποια είναι τα περιθώρια για διόρθωση του αποτελέσματος;
Η διατροφή που θα πληρώνεις σαν μαλάκας μετά;
Έγινε η μαλακία, πάει δεν υπάρχουν περιθώρια βελτίωσης...
Τι είναι κοστούμι που το πήγες στον ράφτη;

 

[paparoupas]

Αξίζει να κάνεις οικογένεια αν:

Βρεις κάποιον κάποια που θά μπορείς να συνεννοηθείς στα βασικά τουλάχιστον, πού θά υπάρχει καλό σεξ για όσο χρονικό διάστημα θά μπορείτε, πού θά γουστάρεις μέ αυτόν τόν άνθρωπο νά πεις καί δύο κουβέντες ή νά περνάτε χρόνο μαζί, πού θά θέλετε από κοινού νά γεράσετε μαζί, πού θά θέλεις νά γυρίσεις σπίτι σού νά δείς τήν οικογένεια σού, πού αμφότεροι θά έχεις ένα άνθρωπο βράχο στήριγμα στα δύσκολα πού θά είναι καί πολλά.... καί όχι μέ τήν πρώτη στραβή γειά σας....
Καί φυσικά εννοείται μέ μία σχετικά καλή οικονομική άνεση ως προς το βίος τής ζωής καί των παιδιών, απλά πράγματα όχι λουσα καί πολυτέλειες.
Ακούγονται γλυκανάλατα αυτά ναι αλλά είναι ή βάση τά θεμέλια για οικογένεια.

Αν είναι νά δημιουργίσει κάποιος οικογένεια καί σε 5 ή 10 χρόνια αρχίζουν τά διαζύγια και οι διατροφες πού θά βλέπεις τά παιδιά σού μέ τό δελτίο οπότε καί αν.... πού θά πρέπει να τά σκας κιόλας αλλιώς δέν.... τότε καλύτερα χωρίς οικογένεια.
Ή καί πού νά χωρίσεις είναι μέσα στο πρόγραμμα καί ας υπάρχουν οι καλύτερες προϋποθέσεις, τουλάχιστον νά χωρίσεις ανθρώπινα καί με λογική.
Στους δέκα γνωστούς πού ξέρω ο ένας είναι οκ στον γάμο του, όλοι οι άλλοι ή θά έχουν θέματα ή θά είναι στα δικαστήρια πού θά τσακώνονται για το ποιος θά πάρει τά μαχαιροπίρουνα....

Με αυτές τής συνθήκες ειδικά τήν σημερινή εποχή διαλέγω τήν ελευθερία μού.

Το θεμα, φιλε μου, ειναι οτι ποτέ δεν ξερεις τι συνθηκες θα επικρατουν μετα απο 10 χρονια με τον ανθρωπο αυτο. Δε μπορεις να ξρεις εξαρχης τί ανθρωπος εσυ ο ιδιος θα εισαι σε 10 χρονια, τι κομπλεξ θα σου βγουν για τη ζωη που δεν εζησες κλπ. Ποσο μαλλον η γυναικα που ειναι ερμαιο ορμονων και ριαλιτι στην τηλεοραση

 

[DAMDIM100]

Το κέρατο πέφτει σύννεφο γενικά απ' όλες τις πλευρές δυστυχώς.

Το επίπεδο φαίνεται από το πως διαχειρίζεσαι τις ορμές σου μέσα σε ένα γάμο. Μετά από 10 χρόνια ένα ζευγάρι σίγουρα δεν έχει την ίδια όρεξη για σεξ όπως είχε στην αρχή της σχέσης όμως αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να αρχίσει ο ένας να κερατώνει τον άλλο...

Θα μου πεις τι κάνεις, άντρας είσαι κι αυτή γυναίκα είναι και θέλετε να γαμηθείτε αλλά έχετε γίνει σαν φιλαράκια...Εκεί ή χωρίζεις πιστεύω ή το παλεύεις και κάνεις προσπάθειες να ξαναβρεις την όρεξη.

Παίζει ρόλο και η ηλικία και πόσες ορμές έχει ένας άνθρωπος, ας πούμε ένα ζευγάρι που είναι μαζί 15 χρόνια κι έχει μια καλή σχετικά ερωτική ζωή (έστω και πιο πεσμένη) θα είναι βλακεία στα 50 τους να χωρίσουν ενώ ας πούμε έχουν παιδί 15 χρονών...Είναι θέμα ωριμότητας.

Όταν κάνεις οικογένεια καλό είναι να έχεις εμπειρίες, να είσαι ας πούμε 35ρης η 40ρης και να έχεις γαμησει αρκετά μουνιά ώστε να μην έχεις απωθημένα...Το ίδιο και η γυναίκα,μια 35-38 χρονών που έχει φάει αρκετές ψωλές κάπου θα έχει χορτάσει εκτός κι αν μιλάμε για παρτόλα ολκής...

Η ηλικία δεν έχει να κάνει με τις εμπειρίες...
Μπορεί ο άλλος να είναι 35άρης ή 40άρης που λες και να είναι με "φτωχές εμπειρίες" πάνω στις γυναίκες, επομένως σεξουαλικά πεινασμένος...
Δεν νοούνται εμπειρίες στον έρωτα και στις σχέσεις με τις γυναίκες οι επαγγελματίες του sex...
Αντίθετα μια γυναίκα σήμερα στα 35-40 έχει σίγουρα περισσότερες εμπειρίες στις αντρικές ψωλές, έχει κάνει το πουτσοσαφάρι της έστω και αν έχει ένα παιδί από κάποιο προηγούμενο γάμο ...

 

[Κούλης Χρυσός]

ισως ειναι και πολυ ομορφο και περναμε ζαχαρη αδεσποτοι μεχρι τα 35-40.
επειδη ομως καπου εκει η λιγο αργοτερα το μετανιωνουμε δε σημαινει οτι μας περιμενουν τα γκομενακια με ανοιχτα τα ποδια ετοιμα να διαλεξουμε.
το αυτο βεβαια ισχυει και για τις γκομενες οι οποιες δινουν πρωτα βαση στην καριερα τους και καποια στιγμη ξυπνανε και ψαχνονται

υ.γ. ασε που μετα μπαινει στο κολπο και η βιολογια

έτσι όπως εξελίσσονται τα χρόνια και οι απαιτήσεις της σύγχρονης ζωής πλέον όσοι αποφασίζουν να παντρευτούν το κάνουν συνήθως σε ηλικίες 35-45 χρ.
δεν βλέπω πλέον 25αρες ή 25αριδες να παντρεύονται

 

[Κούλης Χρυσός]

Το θεμα, φιλε μου, ειναι οτι ποτέ δεν ξερεις τι συνθηκες θα επικρατουν μετα απο 10 χρονια με τον ανθρωπο αυτο. Δε μπορεις να ξρεις εξαρχης τί ανθρωπος εσυ ο ιδιος θα εισαι σε 10 χρονια, τι κομπλεξ θα σου βγουν για τη ζωη που δεν εζησες κλπ. Ποσο μαλλον η γυναικα που ειναι ερμαιο ορμονων και ριαλιτι στην τηλεοραση

Η ηλικία δεν έχει να κάνει με τις εμπειρίες...
Μπορεί ο άλλος να είναι 35άρης ή 40άρης που λες και να είναι με "φτωχές εμπειρίες" πάνω στις γυναίκες, επομένως σεξουαλικά πεινασμένος...
Δεν νοούνται εμπειρίες στον έρωτα και στις σχέσεις με τις γυναίκες οι επαγγελματίες του sex...
Αντίθετα μια γυναίκα σήμερα στα 35-40 έχει σίγουρα περισσότερες εμπειρίες στις αντρικές ψωλές, έχει κάνει το πουτσοσαφάρι της έστω και αν έχει ένα παιδί από κάποιο προηγούμενο γάμο ...

πολύ εύστοχες οι επισημάνσεις σας