Ώρε, τύπε, φαντάσου να γύρναγε και να νικούσαμε!
Aρχές Αυγούστου οι Νεοζηλανδοί πάτησαν κορυφή. Αλλά και πάλι οι Στρατηγοί τους συνέχισαν τις μαλακίες, Δυο μέρες κράτησαν και μετά κατέρρευσαν. Φαντάσου, δυο μέρες και δεν κατάφεραν να εκμεταλλευτούν το ότι οι στρατιώτες τους έφτασαν τον αντικειμενικό τους στόχο. Αυτός ο Χάμιλτον τουφέκισμα ήθελε. Μεγάλος καραγκιόζης. Δεν υπήρξε λάθος που να μην έκανε. Αλλά και να νικούσαν οι ΑΝΖΑC πάλι δεν ξέρουμε πως θα κατέληγε. Μπορεί να έμπαιναν οι Ρώσοι στην Πόλη και πάλι εμείς να μην είχαμε κάποιο κέρδος.
O Μεταξας ειχε επιχειρηματολογησει οτι η εκστρατεια στην Καλλιπολη υπο τις συνθηκες που πραγματοποιηθηκε ειχε ελαχιστες πιθανοτητες. Ο ιδιος ειχε σχεδιασει προληπτικη επιθεση, η οποια ηταν να πραγματοποιηθει το 1914 και ειχε πει οτι η προυποθεση για αυτο ηταν ο αιφνιδιασμος. Εαν το στοιχειο αυτο εξελιπε, μια τετοια εκστρατεια- αποβαση δια θαλασσης δε μπορουσε να πετυχει. Για αυτο δε πετυχε της Αντατ του 15, για αυτο και ματαιωθηκε η ελληνικη σχεδιαζομενη του 14 (γιατι διερρευσε ).
O Mεταξάς είχε σωστές θέσεις σε αρκετά θέματα αλλά δε θα τον θεοποιήσουμε. Στο θέμα της Καλλίπολης όσα έλεγε δεν είχαν πραγματική βάση. Ήταν σφρόδρα Γερμανόφιλος και βρήκε μια καλή ευκαιρία να απορρίψει την εκστρατεία, δηλώνοντας μεταξύ άλλων τη βεβαιότητά του ότι η Ανταντ θα συντριβεί από τους Γερμανούς και ότι η τελική έκβαση του πολέμου θα ήταν υπέρ του Κάιζερ. Και αυτά τα έλεγε σε ένα Βασιλιά που ήταν γαμπρός του Κάιζερ, ο οποίος τον πίεζε μέσω της αδερφής του. Η εισήγηση Μεταξά ήταν πολιτική και όχι στρατιωτική ως όφειλε, γιαυτό και χαρακτηρισαν την όλη συμπεριφορά του στασιαστική και τον σούταραν. Ούτε καν ο γερμανόφιλος Βασιλιας Κωνσταντίνος δεν τόλμησε να τον υπερασπιστεί. Και για να αμβλύνει τις εντυπώσεις έδωσε τη Λήμνο ως βάση στην Ανταντ.
Ο Τσώρτσιλ είχε δίκιο σε όσα έλεγε, ο σχεδιασμός ήταν τραγικός. Οι Άγγλοι έκαναν πολεμικές κινήσεις και μετά ακολουθούσαν διαστήματα ηρεμίας. Κι επειδή απέναντι ήταν οι Γερμανοί που σχεδίαζαν και όχι οι Τούρκοι, τα διαστήματα ηρεμίας τα χρησιμοποιούσαν για κάλυψη των αμυντικών κενών. Έτσι πρόλαβαν και ναρκοθέτησαν τα στενά και μετά υπήρξε ναυτική πανωλεθρία της Αντάντ, η οποία έκανε κάποιες επιθέσεις στην παράκτια άμυνα και μετά περίμενε δυο εβδομάδες την άφιξη του Στόλου για την τελική επίθεση. Και χαζούς να έχεις απέναντι όλο και κάτι θα οχυρώσουν. Γιαυτό οδηγήθηκαν στην απόβαση. Η οποία δεν ήταν πρωταρχικός σκοπός. Οι Γερμανοί σε πλείστα όσα απομνημονεύματα έχουν "ευχαριστήσει" τους Άγγλους γιαυτά τα διαστήματα ηρεμίας που τους βοήθησαν σημαντικά. Χώρια τα εγκληματικά λάθη στη χερσαία επίθεση. Επιθέσεις επί επιθέσεων σε καθημερινή βάση, χωρίς την απαραίτητη προπαρασκευή πυροβολικού. Ε, πως να πέσουν τα οχυρά; Άσκοπες απώλειες.
Το 14 δεν υπήρχε τίποτα στην Καλλιπολη. Αέρα θα την έπαιρνε όποιος προσπαθούσε, Και αυτή και τα Στενά. Το 15 έγινε η οχύρωση και η μεταφορά στρατευμάτων. Κι αυτό γιατί ξεκίνησαν οι Άγγλοι τις σποραδικές επιθέσεις εκεί. Οπότε κανείς δε μπορεί να επικαλεστεί ότι "διέρρευσε" η επίθεση γιαυτό και δεν έγινε. Απλά δεν ηταν υπέρ της Αντάντ, οπότε ποτέ δε θα τη βοηθούσε ο Μεταξάς. Η ειρωνία είναι πως στο Β' ΠΠ τον ήπιε κανονικά και συντάχθηκε με τους πρώην "εχθρούς" του. Που παίζει και να τον έφαγαν ενθυμούμενοι την προτέρα συμπεριφορά του, Ο Τσώρτσιλ σε μια σατανική σύμπτωση ήταν παρών και στις δύο περιπτώσεις.