Δεκαεννιά χρόνια χωρίς τον Ντράζεν Πέτροβιτς

[kironas]

ΤΕΡΑΣΤΙΟΣΣΣΣΣΣ

στην αρχη δε μου ηταν συμπαθης,ηταν η φατσα του ?λιγο ερειστικος?το στυλακι του?

αλλα στη πορεια ενας απο τους λιγους που με εκανε να αγαπησω το μπασκετ.

 

[bf391]

Ελλεινος,  τρισαθλιος, ειρωνας,ενας μεγαλος παιχτης που χαθηκε και κριμα που παραλιγο θα γινοταν βαζελος ...αλλα με τετοια μαπα μονο βαζελος μπορουσε να ηταν... Δεν θα ξεχασωτο στυλ του οταν σουταρε βολες με την γλωσσα απεξω.... Γλιτσα.. Ισως τελικα ο καθε ανθρωπος παιρνει το τελος που του αξιζει.... Το ειχε καβαλησει το καλαμι, χιλιες φορε καλυτερος ο αδερφος του, alexander

συγγνωμη μεγαλε αλλα δε ξερεις τι λες,εκτος του οτι ειναι υβρις να αναφερεσαι ετσι σε ενα νεκρο,ο ανθρωπος ηταν μαγεια.....
Οτι εκανε το εκανε απο το παθος του για το παιχνιδι και τη νικη.Εχει πει σε συνεντευξη στο Σκουντη λιγο πριν σκοτωθει:
''Δειξε μου εναν ανθρωπο χωρις παθος να σου δειξω εναν αποτυχημενο χωρις φιλοδοξιες''
Πρωτοπορος,εκανε τους Αμερικανους να σεβαστουν το ευρωπαικο μπασκετ,δουλευταρας και παικταρα.
Αυτα κρινουνουμε..
Drazen RIP

 

[SPEED]

Πριν από 19 χρόνια ακριβώς σαν σήμερα (07/06) ο Ντράζεν Πέτροβιτς "έφυγε" από τη ζωή στα 28 του χρόνια, αφήνοντας φτωχότερο το παγκόσμιο μπάσκετ.
Σαν σήμερα πριν από 19 χρόνια ένας από τους μεγάλους του ευρωπαϊκού - και όχι μόνο - μπάσκετ "έφυγε" από τη ζωή σε ηλικία 28 ετών.
Η ζωή του όλη από την αρχή μέχρι το τέλος ήταν μία διαδρομή που δεν χωρούσε άλλον. Ούτε καν τον ίδιο. Λες και τις δυνατότητες του δεν τις χωρούσε η ανθρώπινη φύση του.
Προτού κλείσει τα 15 βρέθηκε στην πρώτη ομάδα του Σιμπένκα, καθώς ο Ζόραν Σλάβνιτς, ο οποίος έχει καθίσει στον πάγκο της Δάφνης και του Ηρακλείου τον εμπιστεύτηκε. Σχεδόν τρία χρόνια μετά ο Πέτροβιτς είχε γίνει ήδη ο ηγέτης της ομάδας, φτάνοντας την στον τελικό του Κυπέλλου Κόρατς, όπου έχασε από την Λιμόζ.
Το μεγάλο βήμα στην Τσιμπόνα

Ο επόμενος σταθμός στην καριέρα του ήταν ο Τσιμπόνα. Μία ομάδα με την οποία έδειξε το ταλέντο του και την οδήγησε στις πιο λαμπρές στιγμές της ιστορίας της. Πρώτο παιχνίδι του Ντράζεν με τη φανέλα της νέας του ομάδας ήταν απέναντι στην παλιά... Η Σιμπένκα, λοιπόν για πρώτη φορά χωρίς τον Ντράζεν Πέτροβιτς στο ρόστερ της προσπάθησε, αλλά δεν κατάφερε να διεκδικήσει τη νίκη κόντρα στην Τσιμπόνα, με τον Πέτροβιτς να σημειώνει 56 πόντους και τους οπαδούς της Σιμπένκα να τον παρακαλάνε να σταματήσει...

Στο Ζάγκρεμπ κάθισε τέσσερα χρόνια, κατακτώντας τα πάντα. Πέρα από το πρωτάθλημα και το Κύπελλο Γιουγκοσλαβίας ο Ντράζεν στέφθηκε δύο φορές πρωταθλητής Ευρώπης (1985, 1986), ενώ κατέκτησε και ένα Κύπελλο Κυπελλούχων (1987).



Το πλήρωμα του χρόνου είχε φτάσει, όμως. Ο ίδιος ήθελε νέες προκλήσεις και το ενδιαφέρον της Ρεάλ Μαδρίτης δεν θα μπορούσε να τον αφήσει ασυγκίνητο. Έτσι, πήρε την απόφαση να γίνει κάτοικος Μαδρίτης. Το Πόρτλαντ τον είχε επιλέξει στον τρίτο γύρο του ντραφτ, αλλά εκείνος δεν ήθελε να αποχωρήσει ακόμα από την Ευρώπη.

Ο Πέτροβιτς υπογράφει συμβόλαιο τεσσάρων εκατομμυρίων δολαρίων και οδηγεί την Βασίλισσα σε δύο πρωταθλήματα και ένα Κύπελλο Κυπελλούχων. Αντίπαλος στον τελικό που πραγματοποιήθηκε στο ΣΕΦ ήταν η Καζέρτα, την οποία και φιλοδώρησε με 62 πόντους (117-113 για την Ρεάλ το σκορ).

"Γιατί έφυγα από την Μαδρίτη; Η Ευρώπη δεν μπορούσε πια να μου προσφέρει αυτά που ήθελα. Κάθε βράδυ ήταν το ίδιο και δεν είχε μείνει κάτι που δεν είχα κερδίσει. Να έπαιρνα ακόμα ένα Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα; Ο κόσμος θα έλεγε, εντάξει και τι έγινε, κέρδισες ακόμη ένα. Δεν ξέρω τι θα περιμένω εδώ, αλλά ξέρω ότι μπορώ να παίξω εδώ μόνο, αν πάρω χρόνο συμμετοχής", ανέφερε αμέσως μετά την υπογραφή του συμβολαίου που του προσέφερε το Πόρτλαντ. Το ταξίδι στο ΝΒΑ μόλις είχε αρχίσει...

Τα πράγματα δεν ξεκίνησαν καλά για τον ίδιο. Στους Μπλέιζερς ένιωσε για πρώτη φορά πώς είναι να είσαι "παγκίτης" και να μην θεωρείσαι το πρώτο βιολί της ομάδας τους. Ωστόσο, όταν έγινε ανταλλαγή στους Νιου Τζέρσεϊ ο Πέτροβιτς φαίνεται ότι επανήλθε. Στην πρώτη του χρονιά με τους Νετς σημειώνει 20,6 πόντους ανά παιχνίδι... "Τώρα όλα τελείωσαν. Έχω ότι θέλω και κανείς δεν μπορεί να με σταματήσει!", τόνισε μόλις πρωτοπάτησε το πόδι στο Νιου Τζέρσεϊ.

Η επόμενη σεζόν του στο ΝΒΑ είναι και η καλύτερη. Σημειώνει 22,3 πόντους και βγαίνει 11ος στον πίνακα των σκόρερ χωρίς όμως οι Αμερικανοί να τον καλέσουν στο All Star Game. Ο ίδιος δήλωσε για τη μη συμμετοχή του... "Αν δεν με καλέσουν τώρα, πότε θα το κάνουν; Δεν ξέρω πώς να πάρω αυτή την αδικία. Με κάλεσαν να πάρω μέρος στον διαγωνισμό τριπόντων. Όχι ευχαριστώ, δεν τον χρειάζομαι αυτό. Ανήκω στο παρκέ".

Από εκείνο το σημείο και έπειτα οι σχέσεις του με τους Νετς κλονίστηκαν, ενώ και η διοίκηση της ομάδας καθυστερούσε να ανανεώσει το συμβόλαιο του. Εκείνος δεν ένιωθε πλέον άνετα...


Παρόλα αυτά, η εθνική Κροατίας το χρειαζόταν πάντα. Και εκείνος ποτέ δεν την άφησε με το παράπονο. βρέθηκε στο Βρότσλαβ, ώστε να βοηθήσει το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα της χώρας του να προκριθεί στο Ευρωμπάσκετ της Γερμανίας. Το τελευταίο ματς που αγωνίστηκε ήταν απέναντι στην Σλοβενία στην Πολωνία στις 6 Ιουνίου του 1993.

την αμέσως επόμενη μέρα και ενώ η αποστολή της Κροατίας θα αναχωρούσε για την Φρανκφούρτη εκείνος παίρνει την απόφαση να πάει οδικώς. Έξω από το Ντένκεντορφ με το ρολόι να δείχνει 17:20 ο Θεός μάλλον πίστεψε ότι αρκετά απολαύσαμε τον "μεγάλο" Ντράζεν και θέλησε να τον πάρει δίπλα του για να τον βλέπει και εκείνος από κοντά να χορεύει στα παρκέ, μόλις στα 28 του...

Για πολλούς ο θάνατος του Ντράζεν Πέτροβιτς τους στιγμάτισε. Ο Σλοβένος Μπόρις Γκόρενς έχει κάνει ένα τατουάζ προς τιμήν του, το οποίο γράφει "Nets-3", ενώ ο τενίστας Γκόραν Ιβανίτσεβιτς φοράει τη φανέλα του.



Ο Ντράζεν δεν είναι απλά ένα σύμβολο. Αυτό το απέδειξαν με τον καλύτερο οι οπαδοί της Τσιμπόνα πριν από περίπου 18 μήνες, όταν η ομάδα τους βρέθηκε πολύ κοντά στην διάλυση...

Ο κόσμος της ομάδας σκέφτηκε να τυπώσει χαρτάκια, τα οποία θα είχαν το πρόσωπο του και θα έγραφαν "Μήπως τον είδατε;". Αυτό, βέβαια αναμενόταν να γίνει σε μία προσπάθεια να τονώσουν το πληγωμένο γόητρο της ομάδας και να επαναφέρουν στη μνήμη όλων τις ένδοξες μέρες του συλλόγου που γράφτηκαν με την παρουσία του Πέτροβιτς.

Ορισμένοι επιστάτες του γηπέδου της Τσιμπόνα, το οποίο έχει το όνομα του, "Χάλα Ντράζεν Πέντροβιτς" λένε ότι πολλά βράδια άκουγαν μπάλα μπάσκετ να σκάει στο παρκέ του γηπέδου και να επιχειρεί σουτάκια, κάτι που αποδεικνύει πόσο πολύ θα ήθελαν να δουν τον μεγάλο Κροάτη να πατάει και πάλι το ίδιο παρκέ 25 σχεδόν χρόνια αργότερα.

Η ταύτιση των οπαδών και γενικότερα του κόσμου της πόλης με τον Ντράζεν είναι κάτι παραπάνω από δεδομένη. Σε σοκάκι του Ζάγκρεμπ πλανόδιος μουσικός, ο οποίος είχε μπροστά του μία κάρτα που έγραφε "My name is Drazen Petrovic" τραγούδαγε το "i wish you were here" των Pink Floyd! Άλλωστε, τέτοιου είδους παραδείγματα είναι η ζωντανή απόδειξη ότι ο Ντράζεν πάντα βρισκόταν εκεί. Ανάμεσα μας να αρνείται πεισματικά την ήττα. Ασυμβίβαστος. Σύμφωνα, λοιπόν και με τον Ουίλιαμ Σαίξπηρ "Ότι έζησε πρέπει να πεθάνει και μέσα από τη φύση να περάσει στην αιωνιότητα". Αυτό έκανε και ο Ντράζεν...

Η 13η επέτειος από τον θάνατο του Ντράζεν Πέτροβιτς (07/06/2006) σφραγίστηκε από τα εγκαίνια του μουσείου που φέρει το όνομα του μεγάλου Κροάτη Ντράζεν Πέτροβιτς.

Το μουσείο είναι αφιερωμένο στις προσωπικές διακρίσεις, τα επιτεύγματα, αλλά και την έντονη προσωπικότητα του Πέτροβιτς και περιλαμβάνει πολλούς χώρους εκθεμάτων, όπου αποτυπώνεται η καριέρα και η ζωή του.

Ολόκληρη η πολιτεία και η κοινωνία του Ζάγκρεμπ αφυπνίστηκε για να δημιουργηθεί το μουσείο. Το ίδρυμα "Ντράζεν Πέτροβιτς" ήταν εκείνο που πρωτοστάτησε σε συνεργασία με την κυβέρνηση της Κροατίας και το Κροατικό Μουσείο Αθλητισμού.

Οι γονείς του Ντράζεν, Μπιζέρκα και Τζολ Πέτροβιτς είχαν την ιδέα, η οποία σε συνδυασμό με την συνεισφορά διάφορων αρχιτεκτόνων έγινε πραγματικότητα.







Οι συλλογικές του διακρίσεις

Κύπελλο Κόρατς 1982 Σιμπένκα Φιναλίστ

Κύπελλο Κόρατς 1983 Σιμπένκα Φιναλίστ

Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα 1985 Τσιμπόνα Τροπαιούχος

Γιουγκοσλαβικό πρωτάθλημα 1985 Τσιμπόνα Τροπαιούχος

Γιουγκοσλαβικό Κύπελλο 1985 Τσιμπόνα Τροπαιούχος

Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα 1986 Τσιμπόνα Τροπαιούχος

Γιουγκοσλαβικό πρωτάθλημα 1986 Τσιμπόνα Φιναλίστ

Γιουγκοσλαβικό Κύπελλο 1986 Τσιμπόνα Τροπαιούχος

Κύπελλο Κυπελλούχων 1987 Τσιμπόνα Τροπαιούχος

Γιουγκοσλαβικό πρωτάθλημα 1987 Τσιμπόνα Φιναλίστ

Γιουγκοσλαβικό Κύπελλο 1988 Τσιμπόνα Τροπαιούχος

Γιουγκοσλαβικό Κύπελλο 1988 Τσιμπόνα Τροπαιούχος

Κύπελλο Κόρατς 1988 Τσιμπόνα Τροπαιούχος

Κύπελλο Ισπανίας 1989 Ρεάλ Μαδρίτης Τροπαιούχος

Ισπανικό πρωτάθλημα 1989 Ρεάλ Μαδρίτης Φιναλίστ

Κύπελλο Κυπελλούχων 1989 Ρεάλ Μαδρίτης Τροπαιούχος

ΝΒΑ πλέι οφς 1990 Πόρτλαντ Φιναλίστ

Τα ατομικά ρεκόρ...

* NBA: Παίκτης που επιχείρησε τα περισσότερα τρίποντα, χωρίς να χάσει κανένα, σε παιχνίδι σειράς play-off (2).

* NBA: καλύτερο ποσοστό ευστοχίας σε σουτ 3 πόντων όλων των εποχών (3ος).

* Περισσότεροι πόντοι από έναν παίκτη σε ματς πρωταθλήματος (112) - Γιουγκοσλαβικό Πρωτάθλημα.

* Περισσότεροι πόντοι από έναν παίκτη σε παιχνίδι σειράς τελικών (42) - Ισπανικό Πρωτάθλημα.

* Περισσότερα σουτ 3 πόντων από έναν παίκτη σε παιχνίδι τελικών (8) - Ισπανικό Πρωτάθλημα.

* NBA 1992: καλύτερο ποσοστό ευστοχίας σε δίποντα από όλους τους γκαρντ.

* NBA 1993: καλύτερο ποσοστό ευστοχίας σε δίποντα από όλους τους γκαρντ.

Οι εθνικές του διακρίσεις...

1980 Βαλκανικό Πρωτάθλημα Νέων Ανδρών 3ος Γιουγκοσλαβία

1981 Βαλκανικό Πρωτάθλημα για μαθητές 1ος Γιουγκοσλαβία

1982 Βαλκανικό Πρωτάθλημα Νέων Ανδρών 1ος Γιουγκοσλαβία

1982 Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Νέων Ανδρών 2ος Γιουγκοσλαβία

1983 Πανεπιστημιάδα Έντμοντον Καναδάς 2ος Γιουγκοσλαβία

1984 Βαλκανικό Πρωτάθλημα 2ος Γιουγκοσλαβία

1984 Ολυμπιακοί Αγώνες 3ος Γιουγκοσλαβία

1986 Παγκόσμιο Πρωτάθλημα μπάσκετ 3ος Γιουγκοσλαβία

1987 Πανεπιστημιάδα Ζάγκρεμπ Γιουγκοσλαβία 1ος Γιουγκοσλαβία

1987 Ευρωμπάσκετ 3ος Γιουγκοσλαβία

1988 Ολυμπιακοί Αγώνες 2ος Γιουγκοσλαβία

1989 Ευρωμπάσκετ 1ος Γιουγκοσλαβία

1990 Παγκόσμιο Πρωτάθλημα μπάσκετ 1ος Γιουγκοσλαβία

1992 Ολυμπιακοί Αγώνες 2ος Κροατία

Είπαν για εκείνον…

Ντιέγκο Αρμάνδο Μαραντόνα (όταν επισκέφτηκε τον τάφο του Ντράζεν): "Μη λυπάστε για το θάνατο του. Είναι φαινόμενο και θα ζει για πάντα".

Μάικλ Τζόρνταν: "Ήταν ο μόνος παίκτης που με κοίταγε στα μάτια χωρίς να φοβάται".

Νέβεν Σπάχια: "Δεν άντεχε τις ήττες. Τις μισούσε. Όταν έχανε στα "μονά" δεν μιλούσε σε κανέναν για ώρες. Δεν άντεχε να χάνει ούτε στα χαρτιά. Όταν σαν παίκτης της Σιμπένκα γνώριζε την ήττα, έμενε για ώρες στο γυμναστήριο για να σουτάρει".

Τομ Νιούελ: "Κανείς παίκτης δεν έχει δουλέψει σκληρότερα".

Αλεξάντερ Πέτροβιτς: "Εργασιομανής, φανατικός, εθισμένος στο μπάσκετ! Ναι ήταν. Και ξέρετε γιατί; Όχι επειδή γυμναζόταν 7-8 ώρες τη μέρα, αλλά επειδή ποτέ δεν πήρε μια μέρα ρεπό".

Αλεξάντερ Πέτροβιτς: "Τα χρόνια που έπαιξα μαζί με τον Ντράζεν στην Τσιμπόνα ήταν τα ευκολότερα της καριέρας μου".

Τσακ Ντέιλι (ένα χρόνο μετά το θάνατο του Ντράζεν): "Έπρεπε να φύγω πέρσι από τους Νετς, όταν ο "καπετάνιος" μας έφυγε από το πλοίο".

Νταν Πίτερσον: "Η Τσιμπόνα έχει καλούς παίκτες, αλλά ο Ντράζεν είναι μια ομάδα μόνος του".

Ρούντι Τομγιάνοβιτς: "Είναι ο καλύτερος σουτέρ στο ΝΒΑ. Παίζει με καρδιά και θέληση, αποδεικνύοντας ότι πραγματικά αγαπά το παιχνίδι".

Ουίλις Ριντ: "Σήμερα είναι σαν να έχασα έναν γιο" (σ.σ όταν σκοτώθηκε ο Ντράζεν).

Σαμ Μπούι: "Ακόμη κι αντίπαλος να είσαι, δεν μπορείς παρά να τον θαυμάσεις".

Ντέιβιντ Στερν: "Είμαστε χαρούμενοι που τον γνωρίσαμε".

Τσακ Ντέιλι: "Δεν θα μπορούσες να ζητήσεις κάποιον καλύτερο συμπαίκτη".

Παναγιώτης Γιαννάκης: "Δίχως αμφιβολία, ο Ντράζεν Πέτροβιτς μου δημιουργούσε πολύ άγχος κάθε φορά που ετοιμαζόμουν να τον αντιμετωπίσω. Ηταν πολύ απρόβλεπτος παίκτης, απίστευτο ταλέντο".

Είπε εκείνος…

"Το ΝΒΑ είναι πάνω από όλα επαγγελματισμός. Όταν χάνεις ο καθένας τραβάει το δρόμο του, δεν υπάρχουν φιλίες".

"Οι παίκτες του ΝΒΑ είναι καλοί, αλλά δεν είναι υπερ-ήρωες. Με 30' συμμετοχής δεν υπάρχει ομάδα στην οποία να μην βάλω 20 πόντους".

"Αν έμαθα κάτι στο ΝΒΑ είναι ότι πρέπει να προσέχω τον εαυτό μου. Θα με σπρώξουν αρκετά. Έχω όνομα κι επίθετο, δεν είμαι περαστικός, αν κι αυτό δεν αρέσει σε κάποιους. Πρέπει να το καταλάβουν, όμως, ότι στο ΝΒΑ υπάρχει χώρος για τους Ευρωπαίους".

"Υπάρχει κάποιος πιο δυνατός από μένα. Είμαι απόλυτα χαρούμενος όταν προπονούμαι. Όταν κάθομαι είμαι δυστυχισμένος. Είναι δύσκολο να το περιγράψεις σε κάποιον δεν άκουσε τον ήχο της μπάλας σε ένα άδειο γήπεδο".

"Αν είχα δουλέψει στη Σιμπένκα και στην Τσιμπόνα όσο σκληρά δούλεψα στους Νετς θα ήμουν καλύτερος παίκτης κατά 30%".

"Όταν μπαίνεις στο παρκέ δεν πρέπει να υποχωρείς με τίποτα. Ο αντίπαλος θα κάνει τα πάντα για να σου αποσπάσει την προσοχή. Εγώ αντιδρώ αυτόματα στις προκλήσεις κι αυτό δεν τους αρέσει".

Αφού είχε σκοράρει 44 πόντους κόντρα στους Χιούστον Ρόκετς: "Δεν ξέρω γιατί, αλλά νιώθω ότι θα μπορούσα να κάνω τα πάντα εναντίον του Βέρνον Μάξουελ εκείνη τη μέρα".

"Κάποιες φορές ένιωσα πολύ άβολα. Με χειροκροτούσαν σε όλη τη διάρκεια του αγώνα. Αυτό σημαίνει ότι τους άρεσα, ότι πιστεύουν σε μένα".

"Είτε έχεις ένα, πέντε ή δέκα εκατομμύρια πάλι τρως μια φορά γεύμα και δείπνο".

"Η Σιμπένικ είναι η ομάδα της καρδιάς μου, αλλά έπρεπε να κάνω ένα βήμα μπροστά".

"Το να χάσω προπόνηση ήταν για μια μένα μια αφόρητη αμαρτία".

Στο πρώτο του παιχνίδι στην Τσιμπόνα σκόραρε 56 πόντους κόντρα στην Σιμπένκα: "Δεν ήταν δύσκολο. Οι αναμνήσεις ήταν αναμνήσεις, η αγάπη είναι αγάπη, αλλά στο γήπεδο δεν αναγνωρίζω κανέναν. Θα σκοράρω 56 πόντους ξανά αν έχω την ευκαιρία".

"Είναι μια δουλειά στην οποία δεν δικαιούσαι μια κακή μέρα. Πάνω από όλα είμαι υποχρεωμένο στους φιλάθλους. Πρέπει να επιστρέψω την αγάπη τους. Για αυτό δεν πήρα ποτέ ρεπό. Παίζω κάθε παιχνίδι για αυτούς και μετά για μένα και το σύλλογο".

"Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί ο Ρέτζι Μίλερ λέει ότι είμαι λάθος. Πιστεύω ότι το πρόβλημα είναι ότι σκοράρω συχνά "30άρες". Αυτό πρέπει να είναι το λάθος".

Ντράζεν Πέτροβιτς για τον Γκάλη: (1990) "Θα ήθελα να έπαιζα μαζί του για να του δίνω την μπάλα να σκοράρει και να τον βλέπω".

sport24.gr

 

[Thessalon]

Κριμα παντως...
Τετοια "φοβια" ειχε και ο bergkamp, ολη η ομαδα του πηγαινε με το αεροπλανο και αυτος με το αμαξι του...

 

[n.smirni76]

 

 

 

[jstar]

λιγο αμερικανια αλλα παρα παρα πολυ καλο για οποιους ειναι γενημενοι εκει γυρο στο 1980 απειρες αναμνησεις.....basket-basket-και λιγο ιστορια της πρωην ενωμενης γιουγκοσλαβιας....

οσοι εχεται σκαση λιγο το τοπι βαζω στοιχημα οτι θα ανατριχιασεται ....

φοβερο,το εχω δει αρκετες φορες..

εντελως καφροι οσοι λενε πως ηταν σκατοχαρακτηρας.εντελως ασχετοι με τον αθλητισμο.
λες κ υπαρχει κροατης αθλητης μη κωλοχαρακτηρας!!!

 

Η ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ ΤΟΥ DRAZEN

Ήταν 22 Οκτωβρίου 1964, όταν ήρθε στον κόσμο ένα παιδί που αργότερα θα ονομαζόταν Drazen Petrovic. Ένα παιδί που πρόλαβε να τα ζήσει όλα πολύ γρήγορα κι έφυγε εξίσου γρήγορα και άδικα από την ζωή σε ηλικία 28 ετών. Λένε ότι άνθρωποι σαν τον Drazen τα ζουν όλα γρήγορα επειδή μία αόρατη δύναμη τους υπαγορεύει ότι δεν θα βρίσκονται για καιρό ακόμα στον κόσμο για να απολαύσουν τις χαρές της ζωής. Αυτό δεν ισχύει όμως.

Συγνώμη, αλλά αυτή η φράση, όσο ρομαντική κι αν ακούγεται, δεν είναι τίποτα άλλο από παρηγοριά στον άρρωστο. Και, όπου “άρρωστος”, βάλτε όλο τον κόσμο, χωρίς να εξαιρεθεί ο υπογράφων, που λάτρεψε τον Drazen Petrovic όσο μεσουρανούσε στα παρκέ και (ακόμα περισσότερο) τον… Θεοποίησε όταν έφυγε από την ζωή εκείνη την ημέρα του Ιουνίου.

Γιατί όμως Θεοποιήθηκε ο Drazen μετά τον θάνατό του; Ίσως επειδή έφυγε από την ζωή πριν καλά-καλά κλείσει τα 29 του χρόνια, πάνω στο άνθος της μπασκετικής – και όχι μόνο – ηλικίας του. Ίσως επειδή είχε τη μοναδική ικανότητα να τραβάει πάνω του όλα τα βλέμματα όταν έμπαινε στο παρκέ. Ίσως επειδή ήταν ο πρώτος Ευρωπαίος που κοίταξε στα μάτια τους σταρ του ΝΒΑ και έγινε ένας από αυτούς. Ίσως επειδή ο κόσμος δεν τον είχε χαρεί όσο ήθελε. Βασικά, σε καμία από αυτές τις προτάσεις δεν πρέπει να υπάρχει το “ίσως”. Είναι όλα αυτά μαζί και ακόμα περισσότερα.

Όσοι είχαν την ευλογία να παρακολουθήσουν τον Drazen να παίζει μπάσκετ ξέρουν ότι όσα χρόνια κι αν περάσουν δεν θα ξαναβγεί παίκτης σαν αυτόν. Μπορεί να γεννηθεί κάποιος καλύτερος σουτέρ, κάποιος καλύτερος ντριπλέρ, κάποια εξίσου ισχυρή προσωπικότητα. Κανένας παίκτης που θα ακολουθήσει, όμως, δεν θα είναι ο Drazen. Και αυτό δεν είναι απλώς μία ρομαντική άποψη, είναι γεγονός.

Ο Drazen Petrovic είναι ένας από τους λίγους Ευρωπαίους παίκτες της δεκαετίας του 80’ που μπορεί να υποστηρίξει κάποιος ότι θα μπορούσε να είναι εξίσου αποδοτικός όπου και όποτε κι αν έπαιζε. Είτε αυτό ήταν 30 χρόνια πριν, είτε 30 χρόνια μετά την εποχή που αγωνιζόταν. Γιατί; Επειδή εκτός από ΤΕΡΑΣΤΙΟ ταλέντο είχε δύο ακόμα πράγματα, που όταν συνδυάζονται με αυτό το Θεόσταλτο χάρισμα το αποτέλεσμα είναι ένας Drazen: Προσωπικότητα και τρέλα για προπόνηση. Αν έχεις αυτά τα τρία πράγματα, τότε απλώς δεν γίνεται να αποτύχεις.

Αν ο Drazen ζούσε ακόμα, θα έκλεινε σήμερα, 22 Οκτωβρίου 2015, τα 51 του χρόνια. Και η λογική λέει ότι θα είχε πετύχει πολλά περισσότερα στην καριέρα του. Στο τέλος της ημέρας, ωστόσο, το γεγονός ότι 22 χρόνια μετά τον θάνατό του μνημονεύεται ακόμα και υπάρχει η εντύπωση ότι θα βγει από κάποια γωνία και θα σουτάρει, ίσως και να είναι η σπουδαιότερη κληρονομιά που έχει αφήσει.

http://nba.sport24.gr/article/3733380/i-klironomia-tou-drazen

 

[fotiakaikaula]

Ειχε τρακουνησει όλο το κόσμο η μεταγραφη του