Το χειρότερο πράμα πάντως είναι η συνήθεια.
Είμαι μαλάκω που το παραδέχομαι, αλλά όταν εκεί που ζεις βλέπεις καθημερινά να ψάχνουν στα σκουπίδια, άνθρωποι όλων των ηλικιών και ντυμένοι είτε καλά είτε με σαπιόρουχα, κάποια στιγμή σταματά να σου κάνει εντύπωση. Κι όσο και να δίνεις ή να θες να δώσεις κανά ευρώ, κάποια στιγμή θα το κόψεις κι αυτό.
Από τον εαυτό μου κρίνω ε, μην μου πείτε αα μας συγκρίνεις μ'εσένα,συ είσαι ψώλα κλπ.
Είναι ένας άστεγος εδώ, ο οποίος ρε αν ήταν περιποιημένος κλπ, θα ήταν ΠΟΛΥ όμορφος. Έχει aids και μου έχει πει γενικά την ιστορία του και είναι τόσο κρίμα να μην μπορείς να βοηθήσεις ουσιαστικά κάποιον πέρα από μια τυρόπιτα.
Αλλά αναγκαστικά μετά από λίγο τα ξεχνάς, ανοίγεις το πισί και βλέπεις τη σειρά που έχεις κατεβάσει.
Γαμώ.