Χωρισμός. Η Αρχή νέας ζωής ή το Τέλος;

[Pistonizer]

Δεν ήμουνα ποτέ πιστός 100% σε καμμία γυναίκα.
Δεν πρόκειται να είμαι. Και σοφαρ, καμμία δεν την έχω αντιληφθεί ως 100% δικιά μου (όπως το πουλί μου που ναι είναι δικό μου).

Το ίδιο σκέφτομαι και για εκείνες.

Η φάση γίνεται δύσκολη όταν μαθαίνεις για τις αμαρτίες του άλλου. Πιστεύω ότι αν κάποιος θέλει να ξενοκοιτάξει, ξενοκυττάει είτε είναι άντρας ή γυναίκα κι αν θέλει να γαμηθεί θα το κάνει και ο άλλος δεν πρόκειται να πάρει γραμμή ακόμη κι αν έχει τον Ουζούνη μπάρμπα.

Αν όμως παίζει ίντριγκα και θέλει να σε πικάρει για κάποιο λόγο, τότε θα φροντίσει να το μάθεις και θα είναι με τέτοιο τρόπο που όπου στέκεσαι θα το τρως στη μάπα.

Αλλιώς ολα είναι σαρκικά, νο κατ νο νταματζ, αφού δεν αφήνεται το συναίσθημα να αβγατίσει. Αρκεί να υπάρχουν οι δέουσες προφυλάξεις ως σεβασμός στο έτερον ήμισυ.

Και η σάρκα, τρέφεται με χάδια, τριβή και σάρκα μην το ξεχνάμε, για όλα τα υπόλοιπα υπάρχει το Άρλεκιν.

 

[σπατουλας]

φιλε  laplace δηλαδη τωρα εισαι μονος σωστα;βουτα το οχημα σου ενα σακ-βουαγιαζ και πηγαινε οπου γουσταρεις

 

[kaytos]

ΚΑΜΙΑ επαφή! Πάμε για αλλά! Υπάρχουν ΑΠΕΙΡΑ μουνιά εκεί έξω που σε περιμένουν... αρκει να το αποφασίσεις!

δηλαδή, PATHFINDER, τα μουνιά περιμένουν μόνο την απόφασή μας; Ε, τότε, να την πάρω τη γαμημένη!!!

 

[rodman]

η γυναίκα είναι σαν το λεωφορείο το ένα φεύγει και το άλλο έρχεται ;) ;)

 

[kaytos]

http://www.sport-fm.gr/news.jsp?newsID=93595

κιαλλος μεγαλος ανδρας χώρισε

Αφού έχεις κουράγιο κι ασχολείσαι με αυτά, είσαι σε καλό δρόμο!!!

 

[peloponisios]

Υπάρχουν ΑΠΕΙΡΑ μουνιά εκεί έξω που σε περιμένουν... αρκει να το αποφασίσεις!

Και 'κεί μέσα(4 λωρίδες ανά κατεύθυνση) όπου περνάμε τις ώρες μας τις ατελείωτες? Άντε και το αποφασίσαμε, αυτές εμάς περίμεναν?

Παιχταρά μου ο καθείς κολλάει με τα βίτσιά του. Π.χ. εγώ με την Σακίρα με τον σκατοχαρακτήρα, δεν ξεμπέρδευα ούτε των αγίων πάντων, ενώ με την τάδε που είναι καλό παιδί πάντως, ούτε μια ξεροχυσά δεν έχω όρεξη. Τι να το κάνω το θηλυκό αν είναι σκύλος? Εγώ το θέλω γάτα με πέταλα.

 

Ο χωρισμός είναι πάντα δύσκολος για αυτόν που τον δέχεται ως δεδομένο. Είναι η πιο δημοκρατική διαδικασία στις ανθρώπινες σχέσεις και για αυτό και η πιο οδυνηρή. Ο πόνος όμως σε μαθαίνει να γίνεται καλύτερος.. Μπορεί για εσένα το καλύτερος να είναι πιο επιφυλακτικός, πιο εγωιστής, πιο σκληρός, αλλά όπως κάποτε μου είπε και ένας φίλος σοφός και συγχωρεμένος πια, «θα έρθει η ώρα που θα καταλάβεις, ότι τώρα σου φαίνεται ακατανόητο». Και είχε δίκιο. Δεν μπορώ να κρίνω τι έγινε στην σχέση σου, ούτε να επιδοκιμάσω ούτε να αποδοκιμάσω όσα δεν γνωρίζω και δεν ξέρω. Ούτε να σου δώσω κουράγιο να ζήσεις την δύσκολη και ζοφερή ζωή που ζούμε. Σε αυτήν εκτός από τον πόνο του έρωτα θα ζήσεις και άλλους πόνους που θα σου σχίσουνε τα σωθικά και θα σου κόψουν την αναπνοή. Αλλά ο πόνος δεν είναι συγκρίσιμος, με άλλους πόνους ούτε με τους πόνους των άλλων. Και δεν μου αρέσει να τον υποτιμώ. Παρόλα αυτά δεν σε άφησε στον δρόμο με δύο παιδιά… (αν καταλαβαίνεις τι εννοώ, υπάρχουν και χειρότερα κτλ).
Η συναρπαστική λογική μερικών ευγενών συνομιλητών, «η πουτάνα σε χώρισε» είναι αλήθεια η μεγαλύτερη αυθαιρεσία που μπορεί κανείς να σκεφτεί η να εκφέρει κατά την ταπεινή μου άποψη.   Πως θα γίνει βρε παλικάρι μου δηλαδή οι σχέσεις είναι το μέγιστο συναισθηματικό ρίσκο. Θα ρισκάρεις συναισθήματα και κομμάτια ζωής και ίσως χάσεις. Ξέρεις πόσες φορές έχω ακούσει την αντίστοιχη ιστορία από φιλενάδες; Αμέτρητες … Και η αντίδραση η πρώτη μετά το σοκ και την απελπισία είναι ο θυμός.. Είναι η φυσιολογικές ψυχολογικές διεργασίες που κάνει ο ανθρώπινος εγκέφαλος για να δεχθεί μια κατάσταση που τον πονά. Θα τις ζήσεις όλες όπως βλέπω και την άκρη θα την βρεις κάποια στιγμή. Αλλά μέχρι τότε να χαίρεσαι που ζεις και πονάς. Όσο και αν αυτό σου ακούγεται παράλογο.
Θα σου πω και κάτι ακόμα. Όταν χώρισα από μια μακροχρόνια σχέση πέντε ετών περίπου, σηκώθηκα ένα πρωί και για ακόμη μια μέρα άκουσα από τον τότε καλό μου ο οποίος μετά τους τρεις πρώτους μήνες ήταν στην μίρλα, την μιζέρια, τα προβλήματα από το πουθενά, το άγχος και την κούραση, να γκρινιάζει πάλι για  τα προβλήματά του. Επί πέντε χρόνια τον κανάκευα, τον ντάντευα, τον παρηγορούσα, τον βοηθούσα, προσπαθούσα λογικά να του εξηγήσω ότι όλος ο κόσμος είναι έτσι και θέλει θετική αντιμετώπιση κτλ και δικαιολογούσα την κατάσταση λέγοντας στον εαυτό μου ότι ε - είναι πιεσμένος. Και μεταμορφώθηκα σε ένα άνθρωπο θλιμμένο που έπαψε να έχει προβλήματα και να κοιτάει την πάρτυ του γιατί ο άλλος είχε διαρκώς κάτι περισσότερο και με χρειαζόταν. Έφυγα . Κουράστηκα. Δεν άντεχα να σκέφτομαι ότι μια ζωή θα ήμουν έτσι. Αυτός είπε ότι και εσύ στους κοινούς μας φίλους.  Δεν έχουν  όλα μία πλευρά. Ούτε γκόμενο από πίσω, ούτε λάθη από τον ένα, και ούτε ο ένας πονάει πιο πολύ, ούτε εκδικήσεις και μίσος και τώρα θα γίνω σκληρός και θα τσακίζω όποιον βρεθεί στον δρόμο μου, ούτε εκείνος/η έχασε.
Να βρεις τα λάθη σου αν υπάρχουν και να γίνεις καλύτερος άνθρωπος θα σου ευχηθώ. Και να ζήσεις ακόμα και τον πόνο σου διότι η αναισθησία είναι θάνατος.
Η περιγραφή σου δε για την κοπέλα είναι τόσο ελλιπής που αδυνατώ να καταλάβω τι άνθρωπος ήταν. Χαμηλοβλεπούσα με μια τσούλα φίλη; Της δέσμευσής από τα 25 της; ένας χαρακτήρας ακέραιος ο οποίος επηρεαζόταν από τις φίλες της;. Ένας άνθρωπος που έδειχνε ότι όλα πήγαιναν καλά και η σχιζοφρένεια την έκανε να χάσει όλα όσα περιγράφεις ότι ήθελε στην ζωή της;. Καλόκαρδη η οποία σου έκλεισε το τηλέφωνο και σου είπε μόνο έτσι με τον σκληρό τρόπο καταλαβαίνεις; Και η δική σου δράση παλικάρι που έφερε αντίδραση ποια ήταν; Που ήσουν εσύ όταν ένοιωθε όσα έβγαλε στο τέλος και τώρα σου φαίνονται ακατανόητα;
(Μετά από όλα αααα αυτά, ο επόμενος συνομιλητής θα γράψει κάτω από το πόστ μου «κουράγιο φίλε – πουτάνα ήταν δεν σου άξιζε…χεχε)

 

[Pistonizer]

Agent_Nina 29,ειχαμε 4 χρόνια διαφορά..

PATHFINDER σκληρός(οπως πάντα) αλλα λογικά τα όσα μου λές..

Anal_Hunter αυτο ειναι..Μεσα σε λιγες ώρες τα 'σαγαπώ παρα πολυ' γίνονται 'δεν ειμαι ερωτευμένη'

Τη βλέπω να σου έρχεται τον Σεπτέμβρη για ανταλλαγή εντυπώσεων από το καλοκαιρινό break. Εκεί είναι το πως θα το παίξεις.

Γνώμη μου είναι ότι μην της δώσεις καμμία σημασία τώρα, αφού σου είπε ότι δεν είναι ερωτευμένη, σημαίνει ότι δεν την ενδιαφέρεις γιατί κάτι άλλο την ενδιαφέρει περισσότερο. Τώρα αν θα είναι γκόμενος ή η τρελλο-γυναικοπαρέα της που σχεδιάζει να παει μαζί τους διακοπές για εισπράξεις σε πρωτεϊνη,,,κάτι άλλο; δε σε νοιάζει. Αστη να πειραματιστεί, οι γυναίκες σε αυτή την ηλικία το χρειάζονται, σπάνε και τα μούτρα τους συχνά πυκνά και μετά γυρνάνε γατούλες.

Παίξε την καλοκαιρινή μπάλα σου κι έχει ο καιρός γυρίσματα. Έχω περάσει συμπάσχων χρόνια πριν ίδια καρμπόν φάση, μετά κάθεσαι ένα μεσημέρι αραχτός στην παραλία χαζεύοντας δυο-τρία ζευγάρια βυζιά δίπλα σου και λες...πόσο μαλάκας ήμουνα βρε παιδάκι μου που χάλαγα τη ζαχαρένια μου;;;
Δόξα το γιαραμπί, γυναίκες α χαντφουλ γύρω γύρω.

 

[laplace]

fleshforfantasy όντως φίλε..Αποψε εχει αραγμα και ματσάκι την ΑΕκ(αν κ παναθηναικός) ΑΝΕΤΟΣ..

σπατουλας σε λίγες μέρες εχω εξόρμηση..

Pistonizer ομως ημασταν συνεχώς μαζι..οταν δεν δουλευαμε δηλαδή..Γιαυτο το θεωρώ 'δύσκολο'..

παιδια στους υπόλοιπους θα απαντήσω αργότερα γιατι πρεπει να κλεισω το pc καθότι στην δουλεια,..,

 

[kaytos]

(Μετά από όλα αααα αυτά, ο επόμενος συνομιλητής θα γράψει κάτω από το πόστ μου «κουράγιο φίλε – πουτάνα ήταν δεν σου άξιζε…χεχε)

ΟΧΙ, δεν θα το γράψει, γιατί ο επόμενος σκόπευα να είμαι ΕΓΩ...

 

[Todok]

Θα σου πω και κάτι ακόμα. Όταν χώρισα από μια μακροχρόνια σχέση πέντε ετών περίπου, σηκώθηκα ένα πρωί και για ακόμη μια μέρα άκουσα από τον τότε καλό μου ο οποίος μετά τους τρεις πρώτους μήνες ήταν στην μίρλα, την μιζέρια, τα προβλήματα από το πουθενά, το άγχος και την κούραση, να γκρινιάζει πάλι για  τα προβλήματά του. Επί πέντε χρόνια τον κανάκευα, τον ντάντευα, τον παρηγορούσα, τον βοηθούσα, προσπαθούσα λογικά να του εξηγήσω ότι όλος ο κόσμος είναι έτσι και θέλει θετική αντιμετώπιση κτλ και δικαιολογούσα την κατάσταση λέγοντας στον εαυτό μου ότι ε - είναι πιεσμένος. Και μεταμορφώθηκα σε ένα άνθρωπο θλιμμένο που έπαψε να έχει προβλήματα και να κοιτάει την πάρτυ του γιατί ο άλλος είχε διαρκώς κάτι περισσότερο και με χρειαζόταν.

Δηλαδή 5 χρόνια σε γλένταγε ένας μίζερος χλεχλές που προφανώς γούσταρες πολύ και όταν έγινες άλλη μία πρόωρα γερασμένη από τις πολλές που κυκλοφορούν ήρθες να μας μεταδώσεις τη σοφία σου.

 

[Todok]

Και τα 25 είναι μία κρίσιμη ηλικία για τις γυναίκες. Κάπου εκεί γερνάνε απότομα, καταλαβαίνουν το μπαγιάτεμά τους και το βιολογικό ρολόι συνδυάζεται με τη λιγούρα για "εμπειρίες".

 

[Pistonizer]

ε, κι αυτό το συνεχώς μαζί κουράζει. Τα μπρεϊκ είναι αναγκαία τα ρημάδια και μόλις ξαναβρίσκεσαι γίνεται το έλα να δεις και κάτσε να ακούσεις.

Εγώ συμφωνώ πάντως με την erinal για το ότι είναι αναγκαία η βίωση του χωρισμού ως μικρού θανάτου και βοηθά να χαλυβδώνεις τις σκέψεις σου με υλικά ωρίμανσης που μόνο εμπειρίες τέτοιου είδους σου διαθέτουν.
Σκοτεινή ομορφιά αλλά δεν παύει να είναι ομορφιά.

 

[peloponisios]

Δηλαδή 5 χρόνια σε γλένταγε ένας μίζερος χλεχλές που προφανώς γούσταρες πολύ και όταν έγινες άλλη μία πρόωρα γερασμένη από τις πολλές που κυκλοφορούν ήρθες να μας μεταδώσεις τη σοφία σου.

Strrrrrrrr-ike and she's out...
Impressive... (καλό, καυστικό, bullseye)

 

το θέμα είναι ένα, καλά όλα αυτά που λέει η ερίνα αλλά είναι για ψυχολογικές εργασίες στα πανεπιστήμια, στην πραγματικότητα η αλήθεια είναι μία:
η γυναίκα είναι άνα καθαρά εγωιστικό και εγωκεντρικό πλάσμα που από την στιγμή που θα γεννηθεί κοιτάει πως θα εξασφαλίσει την πάρτη της και χρησιμοποιεί κάθε μέσο για να εξασφαλίσει τον σκοπό της, δεν διστάσει να προδώσει οποιονδήποτε προκειμένου να πετύχει κάτι καλλίτερο στη ζωή της. Σκέφτεται τελείως πρακτικά και πολύ δύσκολα αφήνεται στα συναισθήματα της. Αυτός είναι ο κανόνας, σίγουρα υπάρχουν και οι εξερέσεις οι οποίες όμως σχεδόν πάντα επηρρεάζονται από τις φίλες, μάνες, σύγγενείς και καταλήγουν στο ίδιο αποτέλεσμα.

Και βάζω την παρακάτω εργασία για τους δύσπιστους,
πόσο εύκολα επηρρεάζεται ένας άντρας από την παρέα του για την κοπελιά του;;;
και πόσο πολύ πιο εύκολα επηρρεάζεται μια γυναίκα πό τις φίλες της;;;

 

[PATHFINDER]

Μετά από όλα αααα αυτά, ο επόμενος συνομιλητής θα γράψει κάτω από το πόστ μου «κουράγιο φίλε – πουτάνα ήταν δεν σου άξιζε…χεχε)

Κουράγιο φίλε! Πουτάνα ήταν! Δεν σου άξιζε.

 

[Pistonizer]

έκθεση δημοτικού ρε χοντάκια

 

έκθεση δημοτικού ρε χοντάκια

για γράψε μας εσύ μια πανεπιστημίου ζουράρη

 

[underwater111]

Φίλε κουράγιο...

αρκετά παλιότερα έιχα περάσει και εγώ παρόμοια φάση, είχα κολήσει απίστευτα και έκανα να το ξεπεράσω 2 χρόνια!!!!! ακριβώς επειδή είχα κολήσει και δεν φρόντισα γρήγορα να περάσω σε κάτι άλλο.  Έιχα βάλει σκοπό της ζωής μου να την ξανακερδίσω.... μαλακίες... σήμερα που τα σκέφτομαι, γελάω.  Πάμε για άλλα...

Και για να διασκεδάσουμε λίγο το θέμα....  Προτείνω τη σύσταση ειδικού ταμείου (ΕΤΑΚ - Ειδικό Ταμείο Απεξάρτησης Κολημένων) με υποχρεωτική εισφορά όλων των μελών.  Η εισφορά προτείνω να οριστεί σε 0,2% της κάθε 'κατάθεσης' που θα κάνουμε. Το ταμείο αυτό σκοπό θα έχει να προσφέρει 2 ημερα ταξίδια ξεκολήματος με την Καρολινά (Swedish Harmony)ή όποια άλλη τέλος πάντων επιθυμεί ο παθών.  Θεωρώ τη συγκεκριμένη θεραπεία ιδανικό αντίδοτο.  Να προσέξουμε μόνο μην είναι ο Αλογοσκούφης μέλος και μας φάει τα αποθεματικά.....

 

[Pistonizer]

για γράψε μας εσύ μια πανεπιστημίου ζουράρη

τώρα βαριέμαι, αλλά σε κάποια φάση θα σου εξηγήσω τη διαφορά μεταξύ γυναικών και δίποδων, μπορεί να σου φέρει κι επιτυχία αλλά ίσως χρειαστείε βανάκι, κι όχι χοντάκι.